ไฟโกรธ

ตอนที่ 2

ไฟโกรธ

“กินอิ่มหรือยัง”

อธิปเดินกลับมาจากคุยโทรศัพท์ เขาดูท่าทางเปลี่ยนไปสายตาที่จ้องมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเหมือนเสือที่กำลังโกรธ

“มีอะไรหรือเปล่าคะทำไมดูหน้าเครียด”

น้ำอิงรีบถามเพราะจะได้ประเมินสถานการณ์ตรงหน้าถูกหญิงสาวไม่แน่ใจว่าเขากำลังโกรธคนที่ที่โทรมาหรือกำลังโมโหเธอกันแน่

“มีเรื่องที่ทำงานนิดหน่อย เดี๋ยวคุณไปที่คอนโดกับผมนะเพราะผมต้องกลับไปทำงานแต่ก็ไม่อยากให้คุณอยู่คนเดียว”

ชายหนุ่มพยายามลดระดับเสียงให้ดูธรรมชาติมากขึ้นทั้งที่หัวใจของเขาตอนนี้มันเป็นเต้นดังแทบไม่เป็นจังหวะเมื่อได้รู้ความจริงบางอย่างจากเพื่อนที่เพิ่งโทรศัพท์มาหา

“เอ่อ…ฉัน”

น้ำอิงไม่รู้จะตอบว่าอย่างไรเพราะเหตุการณ์นี้ไม่ได้อยู่ในแผนการที่เธอกลับรดาวางไว้ หญิงสาวไม่แน่ใจว่าถ้ายอมไปที่คอนโดกับอธิปจะทำให้เพื่อนไม่พอใจหรือเปล่ามันอยู่นอกเหนือจากแผนที่วางไว้

“ถ้าคุณไม่ไปผมจะโทรให้รดามาอยู่เป็นเพื่อนแทน”

“ไปค่ะ ! ไป”

คนที่กำลังกลัวว่าเพื่อนจะถูกจับได้รีบพยักหน้าและลุกตามอธิปไปถึงแม้จะยังรู้สึกไม่ไว้ใจกับสถานการณ์อยู่ก็ตามเพราะท่าทางของชายหนุ่มมันไม่ได้เหมือนกับคนกำลังเครียดเรื่องงานแต่เหมือนเขากำลังโกรธเธอมากกว่า

“ ผู้หญิงผมเปียหน้าตาเรียบร้อยสมัยที่ผมรู้จักตอนเรียนมัธยมยังเป็นคนเดิมอยู่ไหม”

อธิปพูดขึ้นหลังจากที่รถขับออกจากร้านอาหารมาเกือบครึ่งชั่วโมง

“ยังค่ะ..ยังเป็นคนเดิม เอ่อ…มีอะไรหรือเปล่าทำไมถึงพูดแบบนี้”

น้ำอิงสองมือจิกกันไปมาตั้งแต่ออกจากร้านเพราะบรรยากาศภายในรถก็มีแต่ความเงียบเมื่อชายหนุ่มพูดขึ้นมากลับเป็นคำถามที่ชวนให้เธอรู้สึกกลัวว่าแผนที่กำลังทำอยู่เขาอาจจะรู้ความจริง

น้ำอิงกลัวว่าถ้าอธิปรู้ว่าเธอทำทุกอย่างเพื่ออะไร เธอเองต่างหากที่จะกลายเป็นคนที่ถูกเขาโกรธและกลัวว่าความจริงที่อธิปรู้จะทำให้เขาเสียใจและมันคือเหตุผลสำคัญที่เธอยอมทำทุกอย่างก็เพียงแค่ไม่อยากให้ผู้ชายที่เธอรักต้องรู้สึกผิดหวังเพราะหญิงสาวคิดว่าในที่สุดรดาเขาคงต้องเลือกอธิป ผู้ชายอีกคนคงเป็นเพียงแค่เรื่องเล่น ๆ เท่านั้น

“ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่รู้สึกว่าเวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยนจนเริ่มไม่แน่ใจไว้แล้วว่าคนรอบตัวที่อยู่ข้างๆมีใครบ้างที่ยังเหมือนเดิม”

คนขับเปลี่ยนจากแววตาที่เกรี้ยวกราดเหมือนคนกำลังเก็บซ่อนความโกรธไว้เป็นแววตาที่ดูหม่นหมองน้ำเสียงดูเหมือนคนกำลังรู้สึกผิดหวังกับสิ่งที่พึ่งพบเจอ

คอนโดของอธิปที่เขากำลังพาน้ำอิงไปเป็นคอนโดที่เขาตั้งใจซื้อให้เป็นของขวัญวันแต่งงานระหว่างเขากับรดาถึงแม้ว่าตอนนี้เขายังไม่เคยมีโอกาสได้ขอรดาแต่งงานก็ตามเพราะอีกฝ่ายแสดงออกอย่างชัดเจนว่ายังไม่พร้อมที่จะใช้ชีวิตคู่กับเขา อธิปจึงเลือกที่จะเก็บคอนโดนี้เป็นความลับไว้ก่อน

“คุณมาหาผมวันนี้เพื่ออะไร”

ท่าทางของคนถามดูเปลี่ยนไปทันที แววตาของเขาแดงก่ำจ้องมองมาที่หญิงสาวตรงหน้าที่กำลังทำตัวไม่ถูก

“ฉันก็แค่อยากหาเพื่อนคุย”

“แล้วทำไมไม่ไปคุยกับรดาหรือเพราะว่าเพื่อนของคุณไม่ว่างตอนนี้”

ชายหนุ่มเดินมาจับไหล่ทั้งสองข้างของสาวน้อยตัวเล็ก เขย่าร่างบางของเธออย่างแรงก่อนจะผลักลงไปกับโซฟาที่อยู่กลางห้องรับแขก

“เป็นบ้าอะไรของคุณ ฉันเจ็บนะ”

น้ำอิงถึงแม้จะรู้สึกกลัวแต่ก็พยายามทำใจดีสู้เสือ พยุงร่างลุกจากโซฟาแต่ก็ไม่สำเร็จเมื่ออีกฝ่ายลงมานั่งข้างกายและบีบไหล่ของเธอไว้แน่น

“ผมรู้ว่าที่ผ่านมาคุณเคยชอบผมแต่ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงหน้าตาน่ารักดูเป็นคนเรียบร้อยสุดท้ายจะกลายเป็นอสรพิษที่ทำลายความรักของผมเพราะต้องการให้ตัวเองเข้ามาแทนที่รดา”

ชายหนุ่มที่เคยดูดีเป็นสุภาพบุรุษในสายตาของน้ำอิง วันนี้แววตาของเขาเหมือนซาตานร้ายที่มองเธอด้วยความโกรธแค้นโดยที่หญิงสาวคิดเหตุผลไม่ออกว่าอะไรทำให้เขาเปลี่ยนอารมณ์ได้แบบนี้ในเมื่อตอนนี้รดาก็ยังยืนยันว่าเหตุการณ์ทุกอย่างยังคงสำเร็จ อธิปไม่ได้ติดต่อไปหาเธอเลย

“พูดอะไรของคุณ เป็นบ้าไปแล้วใช่ไหม อยู่ดี ๆ ก็มากล่าวหากันแบบนี้”

น้ำอิงพยายามที่จะเถียงแต่ก็ไม่กล้าจะสบสายตาเพราะรู้ว่าความกลัวในตอนนี้กำลังทำให้เธอเล่นละครไม่สมจริง

“ช่วยมาถ่วงเวลาหรือความจริงแล้วคือคนวางแผนทั้งหมดอยากให้รดากลับไปคืนกับแฟนเก่าเพื่อที่ตัวเองจะได้เล่นบทคนดี น่าเห็นใจและหวังว่าผมจะชอบคุณอย่างนั้นใช่ไหม คิดผิดแล้วแม่สาวน้อยนักแสดงละคร”

หญิงสาวเริ่มเข้าใจแล้วว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นจากคำพูดของอธิปทำให้น้ำอิงรู้ว่าตอนนี้เขารู้ความจริงทั้งหมดแล้วว่าลดาใช้เธอมาเพื่อถ่วงเวลาที่จะอยู่กับแฟนเก่าแต่ที่หญิงสาวไม่เข้าใจคืออธิปรู้ได้อย่างไรว่าเธอเคยแอบชอบเขาและทำไมถึงคิดว่าแผนการทั้งหมดเธอเป็นคนคิดขึ้นเพื่อหวังจะให้เขากลับมาสนใจเธอแทน

“ฉันไม่เคยคิดที่จะทำลายความรักของคุณ เพียงเพื่อหวังให้คุณมาสนใจ...อย่าหลงตัวเองมากไปหน่อยเลย”

สาวน้อยที่ตอนนี้ไหล่ทั้งสองข้างโดนบีบแน่นพยายามทำปากกล้ายืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเองแต่เธอก็เลือกที่จะไม่พูดถึงเรื่องรดากับแฟนเก่า

“อือ…ปะ..ปล่อย”

อธิปไม่มีคำตอบใด เขามีเพียงแค่ปากอุ่นได้รูปบรรจงทาบทับลงไปที่ปากบางบดขยี้อย่างหนำใจแม้ว่าสาวน้อยที่เขากำลังบุกรุก เธอจะไม่เต็มใจก็ตามเสียงอู้อี้ที่ดังเล็ดลอดออกมาจากปากสีชมพูค่อยๆเบาลงเมื่อเวลานี้เสือร้ายเริ่มจู่โจมอย่างเต็มตัว

“คุณจะไม่ได้แค่ผมเป็นแฟนแต่คุณจะได้เป็นผัวด้วย”

ชายหนุ่มร่างสูงดึงสองมือของน้ำอิงขึงไปที่ข้างศีรษะปากร้ายที่พ่นคำพูดแสนจะดูถูกซุกไซ้ซอกคอยาวระหงก่อนที่จะเลื่อนต่ำลงมาถึงส่วนที่ถูกปกปิดไว้ใต้เสื้อผ้า

สาวน้อยร่างเล็กพยายามดิ้นออกจากพันธนาการ ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกหมดแรงและทุกสัมผัสที่เขากำลังลูบไล้อยู่บนตัวมันทำให้ความรักที่เธอเคยมีหวนกลับมาอีกครั้ง

“ปล่อยฉัน ถ้ารดารู้ เธอต้องเลิกกับคุณ”

น้ำอิงคิดว่าคำพูดของตัวเองจะทำให้อธิปหยุดสิ่งที่ทำแต่ ทุกอย่างมันกลับตรงข้ามในเมื่อเวลานี้รดาก็กำลังนอกใจอธิปจึงไม่สนใจคำพูดของเธอ

เปลวไฟความโกรธโหมขึ้นอีกครั้งและมันก็ถูกระบายออกผ่านทุกสัมผัสที่คนร่างสูงมอบความรู้สึกที่ทั้งอ่อนโยนและดุดันผ่านร่างเปลือยเปล่าที่ตอนนี้ถูกซาตานร้ายอย่างอธิปฉีกเสื้อผ้าออกไปให้พ้นกาย

ไฟทุกดวงยังถูกเปิดเหมือนกับไฟในหัวใจของอธิปที่มันกำลังแผดเผาเขาและชายหนุ่มก็เลือกที่จะใช้เรือนร่างอรชรเป็นน้ำให้ ความชุ่มฉ่ำกับหัวใจของเขาให้กลับมาเย็นลงถึงแม้ว่าสาวน้อยที่อยู่ภายใต้อ้อมกอดรัดแน่นของร่างหนายังคงมีหยดน้ำตา....

น้ำอิงถึงแม้จะรักอธิปมากแค่ไหนแต่เธอก็ไม่เคยคิดว่าวันนี้จะกลายมาเป็นผู้หญิงที่มีอะไรกับแฟนของเพื่อน หญิงสาวพยายามดิ้นรนออกจากความรู้สึกทั้งหมดในเวลานี้แต่สุดท้ายเธอก็พ่ายแพ้เมื่อหัวใจมันยังรักเขาและเขาเองก็เลือกที่จะข่มเหงไม่ปล่อยให้เธอไปพ้นจากตรงนี้เช่นกัน