บทย่อ
เธอยอมเป็นคนผิดเพราะไม่อยากให้เขาเสียใจ...แต่กลับเป็นคนร้ายในสายตาเขา งานแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรัก....เป็นเพียงแค่ ความรับผิดชอบ น้ำอิงไม่อาจที่จะทนอยู่กับคนที่ไม่ได้รักเธออีกต่อไป หญิงสาวตัดสินใจที่จะเดินออกมา เขายังคงเป็นพ่อแต่ไม่ใช่สามีของเธออีกแล้ว คนเก่าที่กลับมา...จะทำให้อธิปผู้ชายที่ปากแข็งและแสนเย็นชา.....ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองไหม....ว่าใครคือคนที่เขารักและต้องการ
แผนของเพื่อน
ตอนที่ 1
แผนของเพื่อน
“ไปกินข้าวกับฉันหน่อยได้ไหม”
น้ำอิงมาหาแฟนของเพื่อนถึงที่ทำงาน น้ำเสียงของเธอที่เศร้าและรอยน้ำตาบนหน้าทำให้อธิปรีบวางมือจากงานที่ทำ
“เกิดอะไรขึ้นน้ำอิง”
ชายหนุ่มถึงแม้จะเป็นแฟนกับรดาเพื่อนสนิทของหญิงสาวตรงหน้าแต่เขาก็รู้จักกับน้ำอิงมาก่อนเพราะทั้งคู่เคยเรียนโรงเรียนสมัยมัธยมด้วยกัน
“คุณทำงานให้เสร็จก่อนดีกว่าแล้วเราค่อยไปกินข้าวด้วยกันมีหลายเรื่องเลยที่ฉันอยากจะระบายให้คุณฟังจะได้ช่วยหาทางออกให้”
อธิปรีบเซ็นเอกสารที่กองอยู่บนโต๊ะเพราะอยากรู้เหลือเกินว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ผู้หญิงร่าเริงอย่างน้ำอิงดูเศร้าได้แบบนี้
“คุณจะโทรหาใคร”
หญิงสาวที่นั่งรออยู่ที่โซฟารีบลุกขึ้นเมื่อเห็นอธิปกำลังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาใครสักคน
“ผมจะโทรบอกรดาจะชวนเธอไปกินข้าวกับเราด้วย”
“รดารู้เรื่องนี้ไม่ได้นะ เธอไม่ชอบแฟนของฉันมีหวังถ้ารู้ก็มีแต่จะต่อว่า รอให้ฉันพร้อมก่อนแล้วจะเป็นคนเล่าให้รดาฟังเอง”
น้ำอิงหยิบโทรศัพท์ออกจากมือของท่านประธานหนุ่มเพราะตอนนี้เธอไม่สามารถจะยอมให้อธิปโทรหาเพื่อนได้เด็ดขาดเพราะนั่นคือส่วนหนึ่งของแผนการที่เธอต้องมาที่นี่
“รดาจะไม่โกรธเราใช่ไหมที่ไม่ยอมบอก”
อธิปทำท่าไม่มั่นใจ ชายหนุ่มอดเป็นกังวลไม่ได้ว่าการที่เขาออกไปกับน้ำอิงแบบนี้ถ้าคนรักมารู้ทีหลังจะเป็นอย่างไร เขากลัวว่ารดาจะโกรธและอาจจะคิดมาก
“ลืมไปแล้วหรือไงว่าเราสองคนรู้จักกันมาก่อนที่คุณจะเป็นแฟนกับรดาด้วยซ้ำ เพื่อนของฉันไม่ใช่คนขี้หึง รดาเป็นคนมีเหตุผลมากพอ”
น้ำอิงลืมไปเลยว่าตอนนี้เธอกำลังเล่นบทเศร้าเพราะมัวแต่เป็นกังวลว่าถ้าอธิปโทรศัพท์ไปหารดาและอีกฝ่ายไม่รับสาย ชายหนุ่มจะรู้สึกสงสัยและแผนการถ่วงเวลาของเธอวันนี้จะไม่สำเร็จ
“ก็จริง รดาเป็นผู้หญิงน่ารักเพราะเธอเป็นคนมีเหตุผลถ้าอย่างนั้นก็ไปกันเถอะ”
น้ำอิงติดต่อกับรดาตลอดเวลาตั้งแต่เธอกับอธิปออกจากบริษัทเพราะร้านอาหารที่หญิงสาวเลือกจะไปรดาก็เป็นคนเลือกเองเพื่อให้อยู่ไกลจากจุดที่เธอกำลังอยู่กับผู้ชายอีกคนที่เป็นคนรักเก่า รดาจึงทำ ทุกอย่างเพื่อไม่ให้อธิปสงสัยเพราะยังไม่พร้อมที่จะเลือกใครอยากเก็บเอาไว้ทั้งสองคนถึงแม้แผนการนี้น้ำอิงจะไม่เห็นด้วยแต่ด้วยหญิงสาวไม่อยากให้อธิปเสียใจจึงเลือกที่จะช่วยเพื่อนปิดบังความจริงเรื่องนี้เพราะบางทีในที่สุดรดาอาจจะเลือกอธิปดังนั้นการที่ชายหนุ่มไม่รู้เรื่องของการนอกใจในครั้งนี้น่าจะเป็นผลดีมากกว่า
“ไม่น่าเชื่อเลยว่าคุณจะชอบร้านแบบนี้ถ้าเป็นรดาก็คงใช่เพราะปกติเห็นแต่คุณกินแต่ร้านอาหารไทย”
อธิปหันมาพูดกับหญิงสาวที่นั่งข้างๆด้วยความแปลกใจเพราะร้านอาหารที่อยู่ข้างหน้าที่เขากำลังขับเข้าไปในลานจอดรถเป็นร้านในแบบที่รดาชื่นชอบ
“รดาโชคดีจังเลยนะคะที่คุณทั้งรักและรู้ใจเธอทุกอย่าง”
“อย่าพูดเศร้าแบบนั้นสิบางทีเธออาจจะยังไม่เจอคนที่ใช่ก็ได้...มีอะไรเล่าให้ผมฟังแล้วเราจะหาทางออกด้วยกันนะ”
น้ำอิงรีบทำหน้าเศร้าที่เธอพูดไปทั้งหมดไม่ได้อยู่ในแผนการแต่แค่กำลังรู้สึกว่ารดาโชคดีที่มีแต่คนรักอยู่รอบกายแต่คำพูดของอธิปทำให้หญิงสาวได้คิดว่าเธอพาเขามาที่นี่เพื่อมาปรึกษาเรื่องที่กำลังอกหัก หญิงสาวจึงรีบเปลี่ยนแววตาให้เศร้าเพื่อความสมจริง
“คนอกหักเจออะไรก็เศร้าไปหมด”
สาวน้อยหน้าหมวยหันหน้าไปทางอื่นพร้อมด้วยคำพูดที่แสนจะน้อยใจ น้ำอิงเล่นละครยังไม่ค่อยแนบเนียนจึงต้องพยายามหลบสายตาขออธิปด้วยความที่เขาเป็นผู้ใหญ่มากกว่าหญิงสาวกลัวว่าจะถูกจับได้
ร้านอาหารที่รดาเลือกให้ในวันนี้เป็นร้านสไตล์ยุโรปแต่ละโต๊ะถูกจัดแยกออกจากกันอย่างเป็นส่วนตัว น้ำอิงมองไปรอบๆร้าน เธอรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังมาดินเนอร์กับคนรักเพราะบรรยากาศรอบตัวช่างแสนโรแมนติก
“ร้านนี้สวยจังเลยนะคะ” น้ำอิงเผลอพูดออกมา
“พูดเหมือนไม่เคยมา คุณเป็นคนเลือกร้านนี้เองนะ”
อธิปมองส่งสายตามาที่คู่สนทนาแววตาของเขามี ความสงสัยแต่ก็ยังคงทำท่าทางสุขุมไม่ซักไซ้อะไรเมื่อเห็นว่าน้ำอิงก็เริ่มมีอาการเหมือนคนกำลังตกใจ
“สั่งอาหารกันเลยดีกว่า ท่าทางของคุณเหมือนคนกำลัง อึดอัดสงสัยจะหิว”
ชายหนุ่มรีบส่งเมนูอาหารให้กับหญิงสาวตรงหน้า แววตาของเขาจับจ้องเหมือนคนกำลังสังเกตอะไรบางอย่าง ทำให้น้ำอิงทำตัวไม่ถูกเพราะเธอไม่คิดเลยว่าอธิปจะทำท่าทางแบบนี้ เพราะตั้งแต่ออกมาจากบริษัทเขาก็ดูเหมือนจะเชื่อเธอสนิทใจแต่ทำไมเมื่อถึงร้านอาหารกลับทำเหมือนกำลังจับผิดคนโกหก
“คุณสั่งเลยดีกว่า ฉันกินอะไรไม่ค่อยลง...คนไม่เคยอกหักคงไม่เข้าใจหรอก ตอนนี้ชีวิตงงไปหมดในหัวมีแต่คำว่าทำไม ๆ เพราะอะไร วนเวียนอยู่แค่นั้น”
“พูดยาวเชียวแค่ให้สั่งอาหารกลัวไม่เชื่อหรือไงว่าอกหักมา”
อธิปยิ้มให้กับคู่สนทนาทั้งที่คำพูดของเขาดูเหมือนตำรวจกำลังจับผิดผู้ต้องหาแต่ท่าทางของเขากลับตรงข้าม
น้ำอิงเริ่มไม่ไว้ใจสถานการณ์ตรงหน้าจึงส่งข้อความให้รดาได้รู้ว่าอธิปเหมือนกำลังสงสัย
“ไหนเล่ามาว่าตกลงใครกันที่ทําเธอออกหักแล้วมันเกิดอะไรขึ้น”
เรื่องเล่าต่อไปนี้ไม่ยากสำหรับน้ำอิงเพราะเธอได้เตรียมข้อมูลทุกอย่างมาแล้ว หญิงสาวพยายามแสดงละครให้ดีที่สุดพยายามเว้นช่วงให้อธิปได้ออกความคิดเห็นเพราะรดาบอกไว้ว่าเธอคงจะอยู่กับคนรักเก่าจนถึงเกือบเที่ยงคืน มันก็คือหน้าที่ของน้ำอิงที่จะรั้งอธิปไว้เพราะว่าเมื่อไหร่ที่ชายหนุ่มกับเธอแยกกันแน่นอนว่าอธิปจะต้องรีบไปหารดาและหญิงสาวอีกฝ่ายก็คงออกมาเจอไม่ได้มันอาจจะทำให้ความลับที่ถูกปิดบังเป็นอันต้องจบลง
“คุณไปรับโทรศัพท์ก่อนก็ได้นะ”
น้ำอิงที่กำลังเล่าทุกอย่างพร้อมหยดน้ำตาที่เธอพยายามบีบมันจนถึงที่สุดเมื่อหันมาเห็นอธิปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับมีสัญญาณสายเรียกเข้าหญิงสาวจึงอยากให้เขาไปรับโทรศัพท์ก่อนเพราะมันจะช่วยทำให้เธอไม่ต้องหาคำพูดมาโกหกเขาตลอดเวลาแบบนี้
“เอ้อ…จะได้พักบ้าง ไม่รู้จะเอาอะไรมาพูดแล้ว”
หญิงสาวถอนหายใจเมื่อรู้สึกว่ามีเวลาที่จะพักจากการหาเรื่องราวทั้งหมดมายื้อแฟนของเพื่อนไว้เพราะดูท่าทางของเขาคงจะไปคุยโทรศัพท์นาน เธอเองก็จะได้มีเวลาพักหน้าและดวงตาที่แดงก่ำจากการบีบน้ำตาเล่นละครด้วย

