2

"เป็นเด็กดีจังเลยนะครับ” เธอเหลือบมองเขาเล็กน้อย ก่อนจะหลบวูบเมื่อได้สานสบในตาคู่คมนั้น

“มีแฟนหรือยังครับนี่” เขาเข้าประเด็น อยากรู้ว่าสาวน้อยแสนสวยมีใครในหัวใจหรือยัง แต่ถึงมีเขาก็จะขัดขวางทุกวิถีทาง

“ไม่มีค่ะ” คนตอบว่าไม่มีแอบเขินเล็กน้อย ธัญญ์หรี่ตามองรู้สึกหงุดหงิดไม่น้อยเมื่ออาการเช่นนี้บ่งบอกว่าเธอกำลังแอบชอบใครสักคนอยู่

“แล้วแอบชอบใครอยู่หรือเปล่าครับ”

“เอ่อ...” คนถูกถามมีท่าทีเขินอายหนักกว่าเดิม

“ยังเด็กอยู่ไม่ควรคิดเรื่องนี้นะครับ” เขาพูดขึ้น คนฟังหน้าหงอยไปในทันที ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ

“ค่ะ” เธอแอบชอบฉัตรเพื่อนชายร่วมห้องอยู่นานแล้ว เขาเป็นเด็กเรียนเก่ง เป็นนักกีฬาโรงเรียน ในขณะที่เธอได้แต่แอบมอง เขามีผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลัง เธอไม่เคยกล้าเข้าไปแสดงตัวว่าแอบชอบเขาเลยสักครั้ง

“วันนี้พ่อกับแม่ของหนูฝันไปงานเลี้ยงคงกลับดึกนะครับ เขาให้น้ามาบอก” เขาเอ่ยขึ้น

“อ้าว... เหรอคะ ไม่เห็นคุณพ่อมาบอก”

“คงรีบน่ะครับ เลยให้น้ามาบอกแทน”

“คุณน้าไม่ไปงานเลี้ยงกับคุณพ่อแล้วก็น้ารมเหรอคะ” เธอไม่ค่อยชอบงานประเภทนี้เท่าไหร่ บิดาจึงไม่ค่อยเอ่ยชวน แต่ถ้าท่านออกปากเธอก็ไม่เคยขัดใจเลยสักครั้ง เนื่องจากบางครั้งเป็นงานสำคัญของแขกผู้ใหญ่ต้องไปกันทั้งครอบครัว

“ไม่ไปครับ วุ่นวายจะตายไป” คนตอบนึกถึงหญิงสาวมากหน้าหลายตาในงานเลี้ยงแล้วเขาก็จะได้หิ้วพวกหล่อนกลับมานอนค้างอ้างแรมมากกว่าหนึ่งคนหากพวกหล่อนเต็มใจ

“เราคงต้องรับประทานอาหารกันสองคนแล้วล่ะครับ” เขาเอ่ยเสียงนุ่ม ทอดสายตามองเสี้ยวหน้าของเด็กสาวด้วยแววตาวาบหวาม

“ค่ะ” เธอตอบรับ เขาชวนคุยอะไรเธอก็ตอบรับน้อยคำ เป็นผู้ฟังที่ดีเสียมากกว่า คนพูดน้อยและชอบฟังมากกว่าจึงฟังเขาคุยเพลิน

อาหารเย็นมื้อนั้นตั้งโต๊ะประมาณสองทุ่มจึงมีแต่เขากับเธอเพียงแค่สองคน หลังจากเสร็จสิ้นการรับประทานอาหาร แม่บ้านก็เก็บกวาดและปิดบ้านให้เจ้านายก่อนจะขอตัวไปนอน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก...

เสียงเคาะประตูที่หน้าห้องนอนทำให้คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จและสวมชุดนอนเดินไปเปิดประตูห้องอย่างแปลกใจ

“น้าธัญญ์มีอะไรเหรอคะ” คนที่อยู่หน้าประตูคือธัญญ์ เขาอยู่ในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำ ทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อยเพราะมองเห็นอกกว้างของเขาอย่างชัดเจน

“น้ำที่ห้องของน้าไม่ไหลน่ะครับ ขออาบน้ำห้องของหนูฝันได้ไหม”

“อ้อ... ได้ค่ะ” เธอรับคำไม่ได้คิดอะไรเลยถอยให้เขาเข้ามาในห้องแต่โดยดี มือน้อยปิดประตูห้องแล้วมองตามร่างสูงที่กำลังสำรวจห้องเธอก่อนจะหน้าแดง เด็กสาวรีบเดินไปยังเตียงหยิบกางเกงในเนื้อบางเบาที่วางอยู่เพราะเธอกำลังพับกางเกงในอยู่บนเตียง

“น้าธัญญ์ตามสบายเลยนะคะ”

“ครับ” ธัญญ์สำรวจห้องเด็กสาวอย่างบันเทิงใจ ห้องของเธอสะอาดสะอ้าน ออกเป็นโทนสีหวานคือชมพูขาวแล้วก็มีกลิ่นหอมเย้ายวนใจ กลิ่นหอมนั้นไม่ใช่สเปรย์ปรับอากาศแต่กลิ่นกายของเธอหอมหวนชวนดอมดมของสาบสาว

เขาเข้าห้องน้ำแล้วก็อาบน้ำ จริงๆ ห้องน้ำของเขาไม่ได้เสียหรืออะไร แค่อยากมาสำรวจห้องเด็กสาว และคืนนี้เขาก็จะเผด็จศึกเธอให้ได้

คนอยากได้อะไรแล้วไม่เคยมีใครขัดใจหมายมั่นปั้นมือ ธัญญ์ถูกเลี้ยงแบบตามใจมาตั้งแต่เด็กและเป็นที่รักของคนในครอบครัว

ไหมฝันนั่งรอคนที่เข้ามาขอใช้ห้องน้ำจนหลับไป เธอเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็สัมผัสได้ถึงปากร้อนรุ่มที่ประทับอยู่กับแก้มสาว

“อื้อ...” เธอปรือตามองอย่างตกใจ ก่อนจะถอยไปที่หัวเตียง แผ่นหลังชนกับหัวเตียงทำเอาเธอผวา หายง่วงนอนเป็นปลิดทิ้ง

“น้าธัญญ์ทำอะไรคะ”

“ไม่รู้จริงๆ เหรอ” ธัญญ์เอ่ยถาม สีหน้าของเขาบ่งบอกถึงความปรารถนาอย่างรุนแรง

“อย่าทำอะไรแบบนี้นะคะ มันไม่ดี”

“ไม่ดียังไงคะ” คนพูดคะขาขยับเข้ามาหา

“เดี๋ยวคุณพ่อกับคุณน้ากลับมา” เธอบอกเขาปากคอสั่น