2
“น้องช่อน่ารักมากนะครับคืนนี้ พี่เห็นแล้ว...”
เขาพูดแค่นั้นก่อนจะเงียบไป
“เห็นแล้วทำไมคะ”
“อยากกอดน่ะครับ”
“ถ้าเป็นแฟนจะยอมให้กอดค่ะ”
เธอพูดเปิดทาง ช่อแก้วก็อยากด่าตัวเองในใจเหมือนกัน ดูเหมือนใจง่าย แต่เธอหลงรักเขาแล้วนี่นา
“งั้นตกลงเป็นแฟนพี่หรือยังครับ”
“เอ่อ... ก็ได้ค่ะ”
เธอตอบรับเขาด้วยความขัดเขิน จู่ๆ เขาก็เลี้ยวรถเข้าข้างทาง ช่อแก้วมองคนที่หันมาสบตาแล้วสะเทิ้นอาย
“เป็นแฟนกันแล้ว แสดงว่ากอดได้แล้วใช่ไหมครับ”
“ค่ะ”
ช่อแก้วรับคำ หัวใจเต้นแรง เธอกัดปากเบาๆ
เขาก็ขยับมาใกล้ชิดดึงเธอไปกอด บดจูบเข้าหาอย่างดูดดื่ม มือหนาเคล้นคลึงลานนมอวบอิ่ม มือก็เลื่อนไปลูบไล้เรียวขาเพรียวสวย
“ไปคอนโดของพี่นะครับ”
“ไปทำไมคะ”
เธอถามเขาด้วยน้ำเสียงหอบสั่น ใบหน้าแดงก่ำ
“ไปเที่ยวห้องพี่ครับ เป็นแฟนกันแล้วก็ไปทำความรู้จักสักหน่อย”
“ไปแค่แป๊บเดียวนะคะ”
เธอตอบเขา ราเชนมองสบตาก่อนจะพยักหน้าให้เธอแล้วเขาก็ขับรถต่อ
ช่อแก้วนั่งกุมมือไปตลอดทาง ใจเต้นแรงคิดไปต่างๆ นาๆ
เธอเงยหน้าขึ้นไปยังคอนโดสูงที่ตั้งตะหง่านอยู่ตรงหน้า คิดถูกหรือคิดผิดนะนี่ ที่ยอมตามเขามาง่ายๆ
“อุ๊ย!”
เธออุทานเมื่อเขาแตะข้อศอกและสะดุ้งน้อยๆ เขายิ้มเอ็นดู ก่อนจะสอดมือเข้ามาในอุ้งมือของเธอแล้วจัดการรั้งให้เดินตามขึ้นไปด้านบน
ขณะเดินตามเขาเธอก็ใจสั่นระริก อยากจะบอกว่าสั่นสะท้านไปทั้งตัว มันอบอุ่น อ่อนหวาน น่ารัก ระคนไปด้วยความหวั่นไหว
พอเปิดประตูห้องเท่านั้นแหละ เธอก็รู้สึกว่าร่างกายมันลอยหวือขึ้นสู่อ้อมแขนของเขา
“อุ๊ย! พี่เชน”
อุทานอีกครั้งเมื่อแผ่นหลังกระทบกับเตียงนอนกว้าง
“ชอบพี่ไม่ใช่เหรอ”
“อย่าค่ะ” เธอดันใบหน้าของเขาออกห่าง
“พี่ไม่บังคับนะครับ แต่เป็นแฟนกันทำแบบนี้ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ เรื่องธรรมดา”
เขาไล้แขนของเธอเล่น กดจูบไปทั่ว ช่อแก้วถึงกับสะท้าน เธอนอนนิ่งกำลังครุ่นคิด แต่มือซนของเขาก็ถอดดึงชุดเดรสเกาะอกของเธอหลุดไปจากร่างโดยง่าย เธอแข็งขืนเล็กน้อย แต่ดูจะไร้ผลเมื่อปากร้อนนาบลงมาตามผิวผุดผ่อง กลิ่นเนื้อนางแสนหวานทำเอาราเชนฝังจมูกซุกดมไม่ยอมละห่าง
เขาแทรกนิ้วเข้าไปในร่องฉ่ำเยิ้มของเธอ ยิ่งมีอารมณ์ร่างกายยิ่งผลิตน้ำหวานออกมาต้อนรับการทักทายที่แสนวาบหวาม
“อุ๊ย! เจ็บจังค่ะ”
เธอตะครุบมือเขา ดึงให้ห่างจากกายสาว พาสะโพกหนี
“ยังซิงอยู่เหรอ”
ราเชนเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เอาเถอะ! เดี๋ยวนี้ผู้หญิงหายากที่ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ขนาดแฟนเก่าของเขาก็ไม่ซิง
“ช่อยังไม่เคย”
เธอตอบอย่างเอียงอาย เขายิ่งแปลกใจที่เธอยอมตามเขาขึ้นมาง่ายๆ นิ้วที่สอดไม่เข้า ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน
“กลัวพี่เหรอเปล่า”
เขาไม่รุกรานเธออีก แต่มองสบตาเธออย่างค้นคว้า
เธอส่ายหน้าไปมา เขายิ้มใส่ตา คนมองถึงกับยิ้มเขิน
“เด็กโง่” เขาบีบจมูกเล็กๆ ของเธอ
เธอมองเขาตาปริบๆ สีหน้าบ่งบอกว่าไม่เข้าใจ
“พี่ไม่บังคับนะครับ ไม่อยากฉวยโอกาสเพราะว่าช่อชอบพี่”
“แล้วพี่ไม่ได้ชอบช่อเหรอคะ”
เธอถามเสียงสั่นมองเขาด้วยความรู้สึกหวั่นไหว
“ช่อน่ารักดีครับ จะบอกว่าชอบก็ได้ แต่พี่เป็นผู้ชาย พาช่อขึ้นห้องไม่ต้องบอกก็รู้ว่านะว่าพี่ต้องการอะไร”
ช่อแก้วพยักหน้าอายๆ เธอก็ใจง่ายตามเขาขึ้นมา
“พี่อยากให้ช่อคิดให้ดีเสียก่อน พี่ไม่บังคับ ช่ออาจจะอยากรักษาซิงไว้ให้คนที่รักจริงๆ ก็ได้”
เขาไม่ได้แตะต้องขยับออกห่าง สีหน้าดูจริงจังไม่เหมือนก่อนหน้านั้น เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
“ช่อชอบพี่เชน”
“ถ้าตกเป็นของพี่แล้วจะเสียใจไหม”
เขาเอ่ยถามขยับเข้ามาหา เชยคางสาวเอาไว้ ช่อแก้วหัวใจเต้นแรง เธอคิดว่าไม่เสียใจ แต่อีกใจก็ยังไม่อยาก ตอนนี้สีหน้าลังเลของเธอทำให้ราเชนดึงเธอมากอด
“ขอเป็นแฟนจริงๆ ไม่ได้ขอเล่นๆ แต่งตัวเถอะ พี่จะพาไปส่งหอ”
“คะ?” เธอเงยหน้ามองเขา สีหน้าประหลาดใจ
“หรืออยากนอนห้องพี่ ถ้านอนห้องพี่จะไม่ได้นอนครับ ถ้ามีหมอนข้างดิ้นได้ พี่จะเรียกร้องอยากทำมากว่ากอดทั้งคืน”
เขาจับคางเล็กๆ ของเธอ กระซิบบอกเสียงแหบพร่า ช่อแก้วเข้าใจแล้วว่าเขาหมายความว่ายังไง ราเชนเป็นสุภาพบุรุษ จริงๆ ถ้าเขาจะทำอะไรเธอตอนนี้เขาก็ทำได้ แต่เขาไม่ทำ เขายังเปิดโอกาสให้เธอตัดสินใจ และเอาตัวรอดได้ แต่เธอนี่สิ
