Ep.5

พีรยารีบรวบผ้าสองผืนที่ชายหนุ่มนำมาวางให้แล้วรีบเดินออกจากห้องนอนไปทันที อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องอึดอัดกับการถูกสายตาคมๆของเขาจ้องมอง

เมื่อพีรยาเดินออกไปแล้ว โดเนียลก็ถอดเสื้อผ้าออกจากตัว เหลือเพียงอันเดอร์แวร์ผืนเดียวบนตัว แล้วก็เอาผ้าขนหนูมาพันหมิ่นเหม่เอาไว้

ร่างใหญ่กำยำกึ่งเปลือยนอนเอกขเนกบนที่นอน แล้วเอื้อมมือไปกดรีโมทโทรทัศน์เปิดดู รอไปอาบน้ำต่อจากหญิงสาว

อย่างน้อยก็ปล่อยให้เธอได้ผ่อนคลายเป็นตัวของตัวเองบ้าง ดีกว่าที่เขาจะจู่โจมประชิดรวบรัดเธอเลย มันไม่น่าเร้าใจเท่าไหร่ และมันไม่ใช่วิถีของเขาด้วย เขาไม่ได้ป่าเถื่อนแบบนั้น แม้ว่าการกระทำบางอย่างของเขาจะดูเถื่อนๆบ้างก็ตาม

ภายในห้องน้ำหรู

พีรยาถอดชุดเดรสของตนเองออก แล้วหันไปเปิดน้ำใส่อ่างจากุซซี่ แล้วก็ถอดชุดชั้นในตามไป เธอเดินไปส่องกระจกบานเล็กตรงซิ้งค์ มองเข้าไปในกระจกเงาเพื่อดูรูปร่างของตนเอง ที่ผอมเพรียวลงมาอีกสามกิโลหลังจากเลิกกับแฟนคนล่าสุด

ผิวขาวอมน้ำผึ้งเรียบเนียน หน้าอกเต่งตึงที่ขนาดกำลังพอดี เอวคอดกิ่วกับหน้าท้องแบนราบไร้ไขมันที่เธอภาคภูมิใจ จากการออกกำลังกายด้วยฮูลาฮูปมาหลายเดือน

เธอชอบรูปร่างของตนเอง แต่ไม่ชอบตรงที่บนร่างกายของเธอแทบจะมองไม่เห็นเส้นขนเลย และแน่นอนว่าเธอไม่มีขนเพชรเหมือนคนอื่นเขา มันทำให้เธออายในยามที่ถูกจ้องมองตรงนั้น เพราะมันไม่มีอะไรปิดบังโหนกนูนๆของเธอเลยแม้แต่น้อย

นึกถึงจิมิของเด็กน้อย ของเธอก็คล้ายแบบนั้น มันเป็นปมด้อยที่เธอคิดอยากจะลบด้วยการไปปลูกเส้นผมบนจิมิของตนเอง

เพื่อนๆบอกว่าเธอมันโรคจิต เพราะสาวๆส่วนใหญ่ต่างก็อยากให้จิมิของตนเองเกลี้ยงเกลา แต่เธอไม่คิดแบบนั้น เธอคิดว่าการมีเส้นขนเล็กๆขึ้นมาอำพรางสิ่งนั้นมันน่าดูน่าค้นหามากกว่า

“เฮ่อ”

‘เราท่าจะโรคจิตจริงๆ’ โรคจิตที่ชอบมองดูร่างเปล่าเปลือยของตนเองในกระจกเงาทุกครั้งที่เข้าห้องน้ำ

เมื่อคิดอะไรเพลินๆเสร็จ หันกลับไปดูอ่างก็พบว่ามันใกล้เต็มแล้วจึงปิดก็อกน้ำแล้วเดินลงไปในอ่างลดตัวลงแช่น้ำเย็นๆด้วยใบหน้าแสนสุข

แปลกจังที่เธอลืมความเศร้าไปชั่วขณะ เพียงเพราะได้มาอยู่ในห้องนี้กับผู้ชายแปลกหน้า

เพราะเขาหล่อเหมือนชายในฝันหรือเปล่า เธอจึงรู้สึกตื่นเต้นและทำอะไรแบบไม่คิดหน้าคิดหลังแบบนี้

เขาจะว่าเธอใจง่ายหรือเปล่า

สำหรับเธอ ไม่ได้คิดว่าตนเองใจง่ายหรอก แค่ชอบทำอะไรตามใจตนเองเท่านั้นเอง คือถ้าไม่ชอบต่อให้เอาเงินแสนเงินล้านมากองตรงหน้ายังไงก็ไม่ชอบ แต่ถ้าชอบ ยังไงก็ได้ทั้งนั้น

ผู้ชายสองคนที่ผ่านมา เธอก็คิดว่าชอบนะ แต่ทำไมถึงไม่อาจเอาชนะความกลัวนั้นได้ จนสุดท้ายผู้ชายก็ไม่ทน ทิ้งเธอไปมีคนใหม่ตลอด

แต่กับหนุ่มลูกรึ่งคนนี้ ทำไมเธอถึงนึกอยากจะเอาชนะความกลัวนั้นด้วยความรู้สึกท่วมท้นขนาดนี้ก็ไม่รู้

เธออยากจะผ่านจุดนั้นไปให้ได้

เธอไม่อยากเป็นเจ้าสาวที่กลัวฝนอีกต่อไป

อย่างน้อยก็กับผู้ชายในสเปคคนนี้ แค่คืนเดียวก็คงพอ

ที่ผ่านมาไม่เสียตัวก็เหมือนเสีย ใครๆต่างก็เอาไปนินทาหมดแล้วว่าเธอมีหลายผัว แต่ใครจะรู้ความจริงข้อนี้ ‘ว่าเธอยังซิง’

หญิงสาวทอดถอนหายใจ ก่อนจะชโลมสบู่เหลวไปทั่วตัว ฟอกผิวพรรณให้ทั่วให้หอมฟุ้งอยู่ในอ่างยาวหลายนาทีกว่าจะขึ้นจากอ่างแล้วเช็ดตัวเตรียมออกไปเผชิญหน้ากับความกลัวที่แฝงไว้ด้วยความตื่นเต้นที่มาแรงแซงทุกความรู้สึกออกมาทันทีที่เปิดประตูห้องน้ำออกมา แล้วเจอร่างสูงใหญ่กึ่งเปลือยยืนอยู่ตรงหน้า

“จะอาบน้ำต่อใช่ไหมคะ”

“คุณตัวหอมจัง”

ชายหนุ่มไม่ตอบแต่กลับพูดกับเธอด้วยประโยคชวนให้ใจสั่น แล้วยังสบตานิ่ง ยืนขวางเอาไว้ให้เธอหวามใจเล่นๆ

“นัทอาบเสร็จแล้ว ขอตัวไปสวมเสื้อผ้าก่อนนะคะ”

สายตาคู่คมของโดเนียลมองแทะโลมไปทั่วกายสาวที่โผล่พ้นชายชุดคลุมออกมา ก่อนจะหยุดสายตาเอาไว้ที่ริมฝีปากอิ่มเล็กน่าจูบสองสามวินาทีให้เธอใจเต้นแรงอีกครั้ง

“เอ่อ คุณโดเนียลเข้าไปอาบน้ำเลยค่ะ” เธอเอียงตัวหลีกทางให้ ทว่าเขากลับดันเธอเข้าไปในห้องน้ำต่อจนเอวของเธอชนเข้ากับซิ้งค์ที่อยู่ใกล้ๆ

“คุณโดเนียล จะทำอะไรคะ” เธอมองสบตาเขาหวั่นๆ ในใจเต้นระทึกครึกโครมราวกับตีกลองศึก เมื่อกายกำยำที่เปลือยเปล่าท่อนบนเข้ามาประชิดตัว

“ผมไม่อยากปล่อยคุณไว้ในห้องตามลำพัง กลัวคุณหนีผมไป”

“คุณโดเนียล!”

‘นี่เขากลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจไม่นอนค้างที่นี่น่ะเหรอ’

เพราะข้างนอกฝนหยุดตกแล้ว โดเนียลจึงตัดสินใจที่จะทำแบบนี้

เมื่อจับเหยื่อมาได้แล้ว จะยอมปล่อยไปง่ายๆหรือ

โดยเฉพาะเหยื่อสาวแสนสวยคนนี้ ที่รูปร่างหน้าตาของเธอยั่วยวนใจเขามากที่สุด

ยิ่งอาบน้ำมาใหม่ๆ ตัวหอมๆแบบนี้ ถ้าไม่ได้ทำอะไรสักอย่างที่ใจต้องการ คงจะเสียเชิงชายแย่

พีรยาเริ่มหวาดหวั่นต่อสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาบางอย่างของชายหนุ่ม

“ผมน่ะอาบน้ำแล้ว และนึกอยากจะอาบอีกสักรอบเพราะร้อน” มันร้อนมากเขารู้ตัวดี ร้อนจนนึกอยากจะกระชากเธอเข้ามาจูบเพื่อดับร้อนในกาย ซึ่งเขารู้ว่ามันคงไม่สิ้นสุดที่จูบแน่นอน

“งั้นก็ รีบไปอาบสิคะ นัทไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ”

“อาบน้ำเป็นเพื่อนผมอีกรอบนะ ใต้ฝักบัวนั่น”

“ไม่เอาค่ะ นัทอาย”

“งั้นผมอนุญาตให้สวมชุดนี้อาบน้ำกับผมได้ แค่ขอให้คุณถูหลังให้เท่านั้นเอง จะไม่ทำอย่างอื่นต่อหากคุณไม่ยินยอม”