บทที่ 4

ดวงตะวันยังคงคิดไม่ตกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นและต้องตัดสินใจ เธอกลัว…กลัวการกลับไปที่นั่น กลัวภาพอดีตในวันวานที่แม้จะพาตัวเองหนีมาไกลถึงที่นี่มันก็ยังตามหลอกหลอนกันไม่รู้จบ กลัวที่ต้องเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง คนที่ครั้งหนึ่งเคยกอดเธอเอาไว้ ขอร้องไม่ให้เลิกกัน แต่เธอกลับทิ้งเขามาอย่างเลือดเย็นพร้อมคำบอกเล่าที่พูดเองเธอยังเจ็บ แล้วคนฟังอย่างเขาเล่าจะรู้สึกอย่างไรเมื่อได้ยินมัน

“ดวงไม่ชอบที่นี่! ไม่อยากเป็นนายหญิงบ้าบออะไรในฟาร์มบ้าๆ นี่ทั้งนั้น พี่คิมเลิกยุ่งกับดวงสักที! รู้ไหมว่าตัวพี่มันเหม็นสาบวัวสาบควายแค่ไหน แต่คิดว่าต้องทนอยู่กับกลิ่นบ้าๆ นี่ไปทั้งชีวิตดวงก็แทบบ้าแล้ว!” นั่นคือคำพูดที่เธอไม่เคยรู้สึกเกลียดตัวเองเท่านั้นมาก่อนเมื่อต้องพูดมันออกไปทั้งๆ ที่ความจริงแล้วมันไม่ใช่แบบนั้นเลย

เธอชอบทุกอย่างที่มันเกี่ยวข้องกับตัวเขา รักทุกๆ อย่างที่นั่นและอยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ดูแลมันไปด้วยกันเหมือนที่เคยได้ให้สัญญากันเอาไว้ จนเมื่อถึงจุดๆ หนึ่งที่ถูกตอกย้ำให้รู้ว่าตนเองคือจุดด้อยที่มันจะทำให้ชีวิตของวาคิมต้องมัวหมอง เขาอาจจะถูกผู้คนหัวเราะเยาะเอาได้หากเลือกผู้หญิงที่มีแค่ตัวอย่างเธอเป็นคู่ชีวิต สุดท้ายแล้วการทำร้ายจิตใจเขามากๆ เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องเหนี่ยวรั้ง ไม่ต้องตามหากัน หากเป็นไปได้ก็อยากให้เขาลืมเธอไปเลยยิ่งดี

เธอทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ทำมันอย่างเลือดเย็นแม้จะรู้ว่าผลของการกระทำของตัวเองในครั้งนั้นมันจะทำให้อีกคนเจ็บปวดเจียนตายแค่ไหนเธอก็ยังทำลงไปเพราะอยากให้เขาได้เจอสิ่งที่ดีกว่า

ดีกว่าที่เธอมี…และจะมีให้กับเขาได้

“ดวง…คิดเรื่องน้าอยู่เหรอ” มะลิที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำเอ่ยถามเพื่อนรักที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอดห้าปีเต็มด้วยความเป็นห่วง เธอมีโอกาสได้รู้ถึงปัญหาของเพื่อนรักเพราะอีกฝ่ายเปิดใจเล่าให้ฟังในช่วงปีที่สองหลังจากตัดสินใจอยู่ร่วมกันมา ยิ่งได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกสงสารเพื่อนจับใจ ที่ชีวิตต้องเจอกับเรื่องร้ายๆ ไม่สิ้นสุด

ต่างกับชีวิตของเธอที่แม้จะลำบากแต่ก็ไม่ได้ต้องเจอะเจอกับปัญหามากมายเพราะเธอเหลือตัวคนเดียว ยายที่เป็นครอบครัวคนเดียวที่เหลืออยู่ก็เพิ่งมาเสียไปเมื่อสามปีก่อนตอนที่เธอตัดสินใจจากบ้านมาทำงานที่กรุงเทพเพื่อหวังว่าจะมีเงินมากพอส่งไปให้ยายผ่าตัดมะเร็ง แต่ก็เหมือนความคิดนั้นมันผิดพลาดและมันก็สายเกินที่จะยื้อชีวิตยายเอาไว้ แน่นอนว่าช่วงนั้นเธอเอาแต่โทษตัวเองว่าพยายามไม่มากพอ ดีหน่อยที่ได้เพื่อนรักอย่างดวงตะวันคอยปลอบและให้กำลังใจอยู่ใกล้ๆ เธอถึงได้พาตัวเองผ่านจุดที่แย่ที่สุดของชีวิตมาจนถึงวันนี้ได้

แล้วตอนนี้เล่าเมื่อเพื่อนรักมีปัญหา เธอคงอยู่เฉยๆ ไม่ได้แน่