ep2

“ก็..ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมว่าเราอย่าพูดเรื่องนี้กันดีกว่า”

แพทริคยิ้มรับ เพราะทราบว่าเขาตัดบทที่จะไม่พูดเรื่องส่วนตัว แต่ตนเองนั้นเชื่อว่าวันหนึ่งเขาอาจจะเล่าให้ฟังก็ได้

เดวิดกับแพทริคนั่งรับประทานอาหารสุดหรูในบ้านพักอย่างเอร็ดอร่อย เขาเป็นคนคุยสนุก จนเด็กหนุ่มอยากจะลืมเรื่องที่เขามีครอบครัวไปก่อน อยากจะคิดแค่ว่าผู้ชายคนนี้ เป็นคู่เดท

เดวิดเป็นหนุ่มลูกเสี้ยวที่สูงใหญ่รูปร่างดี บั้นไหล่และหน้าอกหนั่นแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ สะโพกสอบเพียวแข็งแรง ไม่แปลกนักหรอกที่เขาจะไม่โสด แต่ที่เขาเข้ามาหาเด็กหนุ่มก่อน...อาจจะเป็นไปได้ว่า...เขาอาจจะ....ชอบทั้งสองทาง เด็กหนุ่มกำลังคิดเข้าข้างตัวเอง เพื่อให้ตัวเขาเองสบายใจ

ขณะเดียวกัน เดวิดนั่งมองเด็กหนุ่มด้วยความสนใจ เขาถูกตาต้องใจเด็กหนุ่มคนนี้ตั้งแต่อยู่บนเครื่อง เพราะลุคของแพทริค ดูเป็นเด็กหนุ่มที่สดใส แววตาอยากรู้อยากเห็น แต่ก็อมเศร้าจนน่าค้นหา รูปร่างของเด็กหนุ่มกะทัดรัด เหมือนเด็กที่กำลังเติบโต ต้นแขนและต้นขา เริ่มมีมัดกล้าม ถ้าฝึกเข้าฟิตเนสอีกหน่อย ก็จะเป็นเด็กหนุ่มที่รูปร่างดีทีเดียว ใบหน้าของเด็กหนุ่มชวนมอง มีเสน่ห์อย่างประหลาด ทำให้เขามองไม่เบื่อ

แพทริคใส่กางเกงขาสั้น ใส่เสื้อยืดลำลองแบบสบายๆ ทำให้เขาเห็นท่อนขาแข็งแรงที่โผล่พ้นขอบกางเกงออกมา เดวิดอดจินตนาการไม่ได้ว่า ถ้าชายหนุ่มคนนี้สวมเพียงกางเกงว่ายน้ำตัวเองจะสวยงามสักเพียงใด

“ตอนนี้ยังไม่ดึกมากนัก คุณสนใจที่จะไปเดินเล่น หรือเที่ยวผับกลางคืนของหาดใหญ่ไหมครับ”

เขาชวนง่ายๆ เพราะอยากจะสานสัมพันธ์กับเด็กหนุ่มต่อ ซึ่งก็เป็นไปตามคาด เมื่อแพทริคตอบตกลงทันที

“ผมรอให้คุณชวนอยู่เหมือนกันค่ะ อยากไปดูแสงสีของหาดใหญ่น่ะครับว่าต่างจากกรุงเทพเยอะไหม?”

“ถ้าอย่างนั้น ผมให้เวลาคุณแต่งตัว..สักชั่วโมงดีไหมครับ”

“ได้เลยครับ แล้วเจอกันนะครับ”

แพทริคใช้เวลาไม่นานนักกับการจัดการตัวเอง แล้วเลือกชุดใหม่เพื่อที่จะไปเที่ยวกับเขา เด็กหนุ่มเลือกสวมเสื้อยืดสีดำพอดีตัว เพราะต้องการอวดมัดกล้ามที่เพิ่งออกกำลังกายมาได้เพียงไม่กี่เดือน แต่ก็อวดแผงอกได้ไม่อายใคร ส่วนกางเกงเขาเลือกยีนส์ตัวฟิตขาลีบตามแบบฉบับวัยรุ่น เขาเชื่อในรูปร่างของตนเอง และเชื่อว่าเดวิดจะต้องชอบ

แพทริคมองตัวเองในกระจกแล้วบรรจงพอกครีมดูแลผิวหน้าอย่างประณีต ผู้ชายระดับนี้ มีเมียแล้วถ้าเขาจะทำให้ผู้ชายคนนั้นหันมามอง ก็ต้องมีบุคลิกที่ต้องตา เนื้อตัวสะอาดและสุขภาพต้องดูดี เขายิ้มให้ตัวเองแล้วออกจากห้องไป

ทันทีที่แพทริคเดินลงบันได เดวิดยืนรออยู่ก่อนแล้ว เขาเงยหน้าขึ้นมองเด็กหนุ่มแล้วยิ้มเฉย แต่กลับทำให้เด็กหนุ่มเขินอายขึ้นมาทีเดียว ชายหนุ่มสวมชุดสบายๆ ด้วยเสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์เท่านั้น แต่ด้วยมาดของเขา ทำให้เขาดูดีอยู่เสมอ

เดวิดเดินนำเด็กหนุ่มมาที่รถยนต์หรูของเขา ขณะที่แพทริคเดินเคียงคู่กับเขาไปที่รถอย่างกระหยิ่มอยู่ในใจ บางจังหวะเดิน เขาจงใจที่จะให้มือสัมผัมกับมืออบอุ่นของเขาด้วย ซึ่งเด็กหนุ่มก็รับรู้ด้วยสัญชาตญาณว่าเดวิดก็น่าจะมีใจให้เขาบ้าง เพราะเขาไม่เลี่ยง ไม่เบี่ยงหนีและไม่ทักท้วงใดๆ เลย มิหนำซ้ำก่อนขึ้นรถ ชายหนุ่มยังเดินมาเปิดประตูรถให้ ซึ่งเขาเองก็จงใจที่จะทำให้แก่นกายเบียดแนบกับร่องก้นของเด็กหนุ่มเช่นกัน

“วันนี้ ผมจะทำให้คุณมีความสุขที่สุดเลยครับ”

เขาบอกยิ้มๆ เหมือนส่งนัยบางอย่างให้เด็กหนุ่ม ซึ่งแพทริคเองก็รอคอยนัยนั้นด้วยใจเต้นระทึก

ราตรีเมืองหาดใหญ่ แตกต่างจากราตรีในกรุงเทพฯ เพราะผู้คนไม่ได้คึกคักมากนัก ผับที่เขาเลือกพาเด็กหนุ่มไปเที่ยว เป็นผับไฮโซที่นักเที่ยวมีระดับเข้าไปเที่ยวและเสวนากัน เดวิดเจอเพื่อนของเขาสามสี่คน เขาแนะนำให้เด็กหนุ่มรู้จัก และแนะนำเด็กหนุ่มให้กับเพื่อนของเขาอย่างเปิดเผย ทำให้แพทริครู้สึกดีที่เขาให้เกียรติ

คืนนั้นเด็กหนุ่มสนุกสนานมาก เพราะผับที่เขาพาไป ไม่ใช่ผับไฮโซธรรมดา แต่มันมีลักษณะเหมือนบาร์โฮสสำหรับผู้ชาย เพราะเมื่อเขามองไปรอบๆ ตัว ไม่ว่าจะเป็นเด็กเสิร์ฟหรือนักท่องเที่ยว ล้วนมีแต่ผู้ชาย แพทริคจึงเริ่มแน่ใจว่า ชายหนุ่มคนนี้มีใจตรงกับเขาแน่ๆ

“คุณดูดีเหลือเกิน แพท”

เมื่อกรึ่มได้ที่เดวิดก็ยากที่จะหักห้ามใจ ยิ่งเด็กหนุ่มเต้นยั่วยวนเขามาตลอด แถมยังยอมให้เขาโอบกอดอย่างแนบแน่น จนหลายครั้งที่แก่นกายเบียดแนบชิดอยู่ด้วยกันกับเขาอย่างจงใจ ทั้งเรือนร่างแกร่งกำยำก็สัมผัสไปตามเรือนร่างของเขายามที่เด็กหนุ่มเต้นยักย้ายส่ายลีลาไปตามจังหวะเพลง เขาก็เริ่มมีอารมณ์มากขึ้นเรื่อยๆ

เดวิดถือโอกาสลูบไล้ที่ตามลำตัวที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม แล้วไล้เลื่อนมาที่สะโพกผายภายใต้ยีนส์สีเข้มที่รึดรึงสัดส่วน มือหนักๆ ของเขาบีบเคล้นที่บั้นสะโพกเบาๆ และดันแนบให้เข้ามาเบียดกับแก่นกลางของเขาอย่างตั้งใจ

ขณะเดียวกันแพทริคก็ไม่ได้ถอยหนี เด็กหนุ่มกลับโอบกอดรอบคอของชายหนุ่มและเต้นเบียดเสียดส่วนล่างยั่วยวนหนักเข้าไปอีก ทำให้แก่นกายกลางลำตัวของชายหนุ่มเริ่มแข็งขันขึ้นมาเสียดสีกับบั้นสะโพกของเขา ยิ่งเมื่อเด็กหนุ่มเสียดส่ายก็ยิ่งสัมผัสถึงความแข็งขันของท่อนอาวุธได้อย่างถนัดชัดเจน