Ep.4
ชายหนุ่มโยกขย่มตามแรงปรารถนาของตนเองแบบไร้การยับยั้ง เขากำลังใกล้จะถึงแล้ว เพราะใบหน้าคมคร้ามแหงนเงยบิดเบี้ยว
คนที่แอบดูใจเต้นแรงมากขึ้น มากขึ้น ตามอารมณ์สวาทของสองหนุ่มสาว ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าจะมาเจอบทรักที่ร้อนแรงแบบถึงพริกถึงขิงขนาดนี้ นึกอยากให้ผู้ชายคนนั้นอยู่บนตัวเธอบ้าง มันคงจะเสียวซ่านสุดๆ เกตวดีคิดไปพลางบางอย่างกลางกายก็เต้นตุ้บๆอย่างไม่อาจควบคุม
“เร็วๆเลยเดย์จ๋า พี่จะถึงแล้ว โอว...โอว...อ๊า โอ๊ย”
ร้องเหมือนจะเจ็บ แต่เกตวดีรู้ดีว่าตอนนี้จิรดาคงกำลังพีคสุดๆ และคงใกล้จะถึงจุดหมายปลายทางแล้ว เห็นมือเล็กสองข้างกดจิกลงบนที่นอนจนยับย่น เมื่อเดชาอัดกระแทกเข้าหาอย่างต่อเนื่องร้อนแรง
“อ่าส์ ผมจะถึงแล้ว” พูดจบร่างหนาก็ซอยถี่ยิบรุนแรงจนหญิงสาวหัวสั่นหัวคลอน
“เดย์ เดย์ อ๊าซ์ กรี๊ดดดด...”
“อ๊าก”
ร่างเล็กกระตุกอยู่นาน วินาทีต่อมาเดชาก็ครางออกมาบ้างเมื่อถึงจุดใกล้ระเบิด เขารีบชักแก่นกายออกมาแล้วสาวด้วยมือตนเองหลายทีกว่าจะพ่นของเหลวลงบนหน้าท้องแบนราบ
แก๊ก!
มันคือเสียงสร้อยคอของเกตวดีที่หล่นจากคอเสื้อลงมากระทบพื้นห้อง ทำให้สองหนุ่มสาวหันมามองตามเสียงด้วยความตกใจ
จิรดารีบคว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่เมื่อสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ เงาดำตะคุ่มๆในเงามืดที่ตะกร้าผ้าบังไม่มิดนัก หากไม่สังเกตดีๆก็จะไม่เห็นอะไรที่ผิดปกติ
ส่วนเดชาก็รีบสวมเสื้อผ้าเช่นกัน ดวงตาสีเข้มวาวโรจน์ในความมืดสลัวก่อนจะยื่นมือไปกดสวิตซ์ไฟ แล้วถ้ำมองสาวก็ค่อยๆยืนขึ้นหันหน้ามามองเจ้าของห้องช้าๆ พลางชายตาไปมองเพื่อนร่วมงานด้วยความรู้สึกผิด
ตอนนี้เกตวดีแทบจะแทรกแผ่นดินหนีเพราะไม่อยากเผชิญกับสายตาคาดโทษของสองหนุ่มสาวที่มองมาทางเธออย่างเอาเรื่อง
“แกตามฉันมาใช่มั้ยอ้อ แกตามฉันมาทำไม แล้วแอบมองเราสองคนอยู่ตรงนี้นานแล้วใช่มั้ย! ตอบฉันมา!” จิรดาตวาดก้องด้วยเพลิงโทสะที่ลุกโชนจนเกตวดีตัวสั่น เรียบเรียงคำตอบไม่ถูกว่าจะตอบคำถามไหนก่อนดี
“คะ...คือ หนะ...นายแม่ สั่งให้อ้อมาตามเจ๊ค่ะ” กว่าจะพูดอออกไปได้ฉี่แทบราด
“แกยังตอบไม่หมด”
“คะ...คือว่า อ้อ อ้อ ไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้นจ้ะ จริงๆนะ”
“โกหก!”
“เราจะทำยังไงกันดีกับพวกถ้ำมองปากแข็งนี่ดีครับพี่” สายตาของเดชามองหน้าท้องแบนราบของถ้ำมองสาวตาพราว เขาเองก็หมายตาเกตวดีมานานแล้วเหมือนกัน ถ้าไม่เกรงใจจิรดา เขาคงหาทางฟันเจ้าหล่อนแน่
จิรดามองแฟนเด็กของเธออย่างรู้ทัน ก่อนจะฉายแววตาร้ายร้อยเล่ห์กลออกมา
‘วิธีเดียวที่จะปิดปากเกตวดีได้สนิท ก็คือ...’
เกตวดีถอยหลังกรูดจนชิดฝาผนังเมื่อจิรดาย่างสามขุมเข้ามาใกล้ด้วยรอยยิ้มร้าย และโดยเฉพาะเมื่อจิรดาหันไปส่งสายตาให้กับแฟนหนุ่ม มันมีบางอย่างบอกให้เกตวดีรู้ว่า อะไรกำลังจะเกิดขึ้นกับเธอ
“อย่านะ! เจ๊จะทำอะไรอ้อ”
“กลัวด้วยเหรอ หึ อย่ากลัวไปเลย ฉันกับเดย์ไม่ทำร้ายแกหรอกน่า ก็แค่หาทางปิดปากแกให้สนิทก็เท่านั้นเอง ใช่มั้ยเดย์” ท้ายประโยคหันมาถามคนรักด้วยนัยน์ตาพราวระยับ
“ใช่ครับพี่” จบคำสำทับก็ก้าวเข้ามาใกล้หนูตัวเล็กที่ไร้หนทางหนีด้วยแววตาวาบวับชอบใจ
“อย่าเข้ามานะ อย่าทำอะไรอ้อเลยนะเจ๊ อ้อสัญญาว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ให้ใครฟัง อ้อจะปิดปากให้สนิทจ้ะ”
ทว่าท่าทางของสองหนุ่มสาวเหมือนจะไม่สนใจข้อเสนอที่เกตวดีพูดมาแม้แต่น้อย
จิรดาก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือ แล้วหันไปพูดกับเดชาด้วยเสียงเย็นเยือก อย่างคนที่รู้ใจ
“จัดการปิดปากมันซะเดย์ พี่รู้ว่าเดย์จะทำงานนี้ได้ดี พี่ต้องรีบไปทำธุรสำคัญ แล้วจะโทร.หานะ”
“ครับพี่ ไม่ห่วงทางนี้นะครับ เดี๋ยวผมจะจัดการทุกอย่างตามที่พี่บอกให้เรียบร้อย พี่ไว้ใจผมได้”
จิรดาพยักหน้าแล้วยิ้มร้าย ชายตาไปมองเพื่อนร่วมงานผู้เคราะห์ร้ายด้วยแววตาสะใจ เมื่อเห็นอาการหวาดกลัวของเกตวดี
พอคล้อยหลังแฟนสาว เดชาก็ตรงรี่เข้าจัดการกับเกตวดีตามวิธีของเขาทันที
“กรี๊ด! ช่วยด้วย! ชะ...”
นีโอผับ
“นายแม่คะ นายแม่!”
เสียงเอ็ดตะโรของลูกจ้างสาวทำให้วาปีรีบหันขวับมาถามด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“มีอะไรดารา” หวังว่าแขกคนสำคัญของเธอคงยังมาไม่ถึงร้านในตอนนี้หรอกนะ
“นะ...นายฝรั่งของนายแม่ มะ...มาแล้วค่ะ”
“ห๋า! เขามาแล้วเหรอ โอย... ตายๆ ตายแน่ๆ ให้นังอ้อออกไปตามสองสาวนั่นก็ยังไม่ได้ข่าวอะไร แล้วทีนี้ฉันจะทำยังไงดี ดารา แกออกไปตามหานังแหม่ม นังอ้อกับหญ้าอ่อนมาให้ฉันทีนะ แล้วรีบส่งข่าวมาให้ฉันทราบทุกสิบห้านาทีด้วย เข้าใจไหม”
“เข้าใจค่ะนายแม่”
“รีบไปได้แล้ว”
“ค่ะ”
ดาราลีออกไปแล้ว วาปีก็รีบเดินออกไปต้อนรับแขกคนสำคัญทันทีอย่างรีบเร่ง ในหัวก็รีบคิดหาวิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าอย่างด่วนจี๋
