Chapter 2 อุ๊ย คุณท่าน

เจ้าของบ้านกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ถึงทีปต์จะมีชีวิตวัยหนุ่มโชกโชนไม่เคยขาดดอกไม้งามแนบกายแกร่ง แต่เกือบสิบปีมานี้เขาควงแต่กับสาวอิตาลี จะว่าไปก็คิดถึงตัวเล็กๆ ขาวๆ เสียงน่ารัก ใบหน้าจิ้มลิ้มของสาวไทยชะมัด

“อยู่ไหนน้า พี่รีโมทจ๋า อย่าเล่นซ่อนหากับน้ำเลย”

เสียงเจื้อยแจ้วสดใสของหล่อนทำให้เสือยิ้มยากเผลอแย้มริมฝีปากโดยไม่รู้ตัว

ทีปต์ตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียงนอนขนาดสามฟุตครึ่ง ก่อนเดินไปหยุดยืนด้านหลังนีรชาแค่ครึ่งก้าว

“หานี่อยู่ใช่มั้ย”

สาวน้อยหันขวับกลับมาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก หล่อนเบิกตากว้างมองเขา โอย... นี่มันเทพบุตรมาจุติหรืออย่างไร เขาหล่อชะมัด! ผมยุ่งๆ เซอร์ๆ นั่นด้วย อย่างกับพระเอกหนัง เขาไม่ได้สวมเสื้อ อวดกล้ามแขนแผงอกแข็งปั๋งจนสาวน้อยใจสั่น แล้วเขาก็ไม่ได้...

ดวงตากลมโตไล่ลงมาจนถึงเส้นขนสีดำรกๆ เป็นแนวยาวลงมาจากสะดือของเขาถึงขอบ... ขอบ... ขอบ...

กางเกงใน!

เขาเป็นใครไม่รู้ที่มายืนอยู่ในบ้านนี้ และไม่ได้สวมกางเกง แต่เขากำลังสวมกางเกงในแค่ตัวเดียว!

“กะ กะ... อื้อออ!!!”

ตึง!

นีรชาหลับหูหลับตายกสองมือขึ้นผลักอกเขาเมื่อหล่อนเกือบจะกรี๊ดออกมาแล้วถูกชายหนุ่มยกมือขึ้นปิดปากดันร่างเล็กๆ ของสาวแรกรุ่นให้ถอยหลังไปชิดประตูตู้เก็บของทางด้านหลังเข้าอย่างจัง! เขายืนอยู่ใกล้มาก จนลมหายใจร้อนๆ เป่ารดหน้าผากหล่อนเลยล่ะ

ตึกตัก! ตึกตัก!

หัวใจสาวแทบจะโลดออกมานอกทรวงอก หน้าหล่อนแดง แก้มหล่อนร้อน อย่างน่าขายหน้าที่สุดเลย โธ่ ทำไมร่างกายมันตอบสนองสัมผัสของเขาขนาดนี้นะ

“อย่าร้อง ฉันไม่ชอบ!”

ทีปต์สั่ง

เมื่อได้ยินเสียงของเขาอีกครั้ง นีรชาก็เบิกตากว้างกว่าเดิมอีกเพราะเพิ่งจำได้ว่าน้ำเสียงห้าวๆ ชอบออกคำสั่งแบบนี้ดูเหมือนหล่อนเพิ่งจะได้ยินเมื่อตอนเที่ยงวันนี้เอง

คุณท่าน...

โอ ให้ตายเถอะ นีรชาจินตนาการถึงเขาไว้ว่าเป็นผู้ชายแก่ๆ ผิวเหี่ยวๆ หน้าตาดุๆ ไว้หนวดไว้เคราเหมือนมาเฟีย ไม่คิดเลยว่าเขาจะหล่อลากไส้ กล้ามแน่น แถมไอ้แท่งๆ ตรงกลางตัวเขาที่บดเบียดหน้าท้องหล่อนก็เอ้อ... ใหญ๊ใหญ่

“คะ คะ คุณท่าน”

นีรชาขยับปากด้านในฝ่ามือของเขาเป็นเสียงอู้อี้ แต่ก็พอฟังออก ชายเปลือยจึงยอมปล่อยมือออกจากปากสาว และได้เห็นดวงตาหลงใหลปนเขิน ปากเล็กๆ เผยอเจ่อ แก้มใสนุ่มในกรอบผมเปียกน่ารักแดงเถือก

ทีปต์ใช้รีโมทแอร์ในมือเขี่ยแก้มใสๆ เล่น

เขาเป็นเจ้าของที่นี่...ทุกอย่าง! รวมถึงยัยเด็กวัยแรกแย้มที่เหมือนกุหลาบตูมกำลังผลิบานดอกนี้ด้วย

ถ้าจะเล่นด้วยสักหน่อย จะเป็นไรไป!

“รู้แล้วเหรอว่าฉันเป็นใคร แม่ตัวดี”

“อ๊ะ!”

นีรชาอุทานผวาเมื่อเขาใช้รีโมทแอร์อันนั้นเลื่อนลูบถึงซอกคออ่อนนุ่ม แล้วไล้คลึงทรวงอกตรงส่วนโค้งจากนอกร่มผ้า จากนั้นก็เลื่อนลงไปลูบไล้เอวคอดที่เสื้อคับๆ มันเลิกขึ้นนิดหน่อยจากการถูกเขาผลัก

เขาลูบมันเข้าไปในกางเกงตัวเล็กจิ๋วของหล่อน แล้วแยงรีโมทอันนั้นเข้าไปตรงหว่างขานุ่มๆ ที่ไม่เคยมีใครเคยล้วงอะไรเข้าไปถึงนอกจากมือของหล่อนเอง!

“อุ๊ย คุณท่าน อย่า... อะ อา...”

ปากบอกอย่า แต่เมื่อเขาเลื่อนรีโมทเสียดสีดอกไม้แสนสวย หล่อนก็หอบแฮ่ก น้ำหวานจากเกสรไหลพลั่กจนมือของทีปต์เปียกเหนียวไปหมด

ทีปต์ยิ้มมุมปาก

ทั้งเอ๊าะ ทั้งร่านแบบนี้สิดี ทั้งเต่งตึงฟิตแน่น แถมยังไม่ต้องสอนอะไรกันมาก

ดูท่าคงมีผัวมาตั้งแต่อายุสิบสามสิบสี่แล้วล่ะสิ!!!

“น้ำ อยู่นี่หรือเปล่า”

เสียงเรียกไม่ดังนักเพราะห้องนี้อยู่ติดกับห้องของทีปต์ แจ่มกลัวเจ้าของบ้านจะได้ยินแล้วลุกมาด่า แต่เพราะทีปต์ไม่ได้นอนในห้องนอนตัวเองอย่างที่หัวหน้าแม่บ้านเข้าใจ แต่เขากำลังแยงดอกไม้แสนสวยให้คายน้ำหวานออกมาด้วยรีโมทแอร์ต่างหาก ชายหนุ่มจึงจิ๊ปากอย่างขัดใจ

มือใหญ่ดึงรีโมทแอร์ออกมาจากซอกขาแฉะๆ ของเด็กสาว โดยที่นีรชายืนแทบไม่ไหว หล่อนหอบแฮ่กๆ ใบหน้าอ่อนหวานน่ารักกำลังแดงจัดด้วยแรงอารมณ์ใคร่

ทีปต์มองน้ำเหนียวๆ ที่เปื้อนรีโมทกับมือเขาด้วยความกระสัน ก่อนลองยกหลังมือขึ้นเลียชิมน้ำหวานเด็กว่ามันจะเด็ดสักแค่ไหน อายุน้อยจัดอย่างกับมะละกอดิบขนาดนี้ เขาไม่เคยลองบดบี้เลยเหมือนกัน! อย่างน้อยที่สุดที่เขาเคยซื้อกิน ก็โน่น สาวๆ ดาวคณะมหาวิทยาลัยดัง

หวาน!

สัมผัสแรกที่ลิ้นบอกทำเอาเขายิ้มมุมปาก ดูเหมือนเขาจะมองหล่อนผิดไป นีรชาไม่ใช่มะละกอดิบลูกเล็กๆ เขียวๆ แต่เป็นมะละกอสุกนุ่มหอมหวานน่ากินที่ถูกผ่าครึ่งไว้แล้ว รอเขายัดเอ็นขรุขระเข้าไปบดบี้ขยี้ให้ดิ้น!

“น้ำ ไอ้น้ำ โธ่ อยู่ไหนของมันนะ เฮ้อ”

“ปะ ป้าแจ่ม”

นีรชาพูดเสียงเบาหวิว อยากจะตะโกนขอให้หัวหน้าแม่บ้านช่วยออกไปจากตรงนี้ แต่อีกใจก็ไม่อยากไป หล่อนร้อนผ่าวๆ เสียวๆ ตรงกลีบอวบกลางกายด้วย หล่อนหยะ... อยาก... อยากจังเลย

อยากให้เขาเอา!

นีรชาไม่ใช่เด็กตัวเล็กๆ ที่ไม่เข้าใจการมีเพศสัมพันธ์กันของผู้ใหญ่ หล่อนเคยแอบดูภาพจากหนังสือการ์ตูนลามกแล้วช่วยตัวเองบ่อยครั้งด้วยซ้ำ ซึ่งทุกครั้งแม้ถึงฝั่งฝัน แต่มันไม่เสียวเท่าที่ผู้ชายหล่อๆ ตัวเป็นๆ ช่วยล้วงควักให้หล่อนแบบเมื่อกี้เลย

ถึงเขาจะน่ากลัวก็เถอะ

แต่เขาก็หล่อ ไล้เก่ง แล้วก็น่าอ้าขาให้กินด้วยนี่นา!

“ไม่ออกไปหาป้าแจ่มของเธอเหรอ ฉันปล่อยตัวเธอแล้วนะ ไม่ได้จับไว้”

ทีปต์ยกสองมือขึ้นข้างศีรษะเป็นการยืนยัน เขายิ้มมุมปาก พนันกันได้เลยว่าเด็กร่านแบบหล่อนไม่มีทางทิ้งดุ้นทองฝังเพชรของเขาไปหรอก

อย่างน้อยๆ พวกผู้หญิงชั้นต่ำแบบนี้ก็ต่างอยากเลื่อนฐานะเป็นคุณนายด้วยกันทั้งนั้น!

“เอ่อ หนู”

นีรชาหันรีหันขวาง แล้วสุดท้ายก็ตัดสินใจหลับหูหลับตาวิ่งไปทางโค้งประตูใกล้ๆ เพื่อออกไปที่หน้าประตูห้องเร็วจี๋!

“ป้าแจ่มจ๋า น้ำอยู่นี่”

หล่อนบอกแจ่มเสียงตะกุกตะกัก ก่อนโดนหัวหน้าแม่บ้านบ่นขรมว่าทำไมไม่อยู่ในห้อง แจ่มอุตส่าห์เอาผ้าห่มแพรเย็นๆ ผืนใหม่ไปให้ แจ่มตกใจหมดเลย