บทที่ 5

สุขสโมสร

แกร๊ก... แกร๊ก... เสียงใส่กุญแจมือ หญิงสาวพันธนาการข้อมือของเขาเอาไว้กับเสาเตียง โอบนิธิได้แต่มองตาม ตอนนี้เขากำลังตกเป็นเบี้ยล่างให้กับชิดสมัยอย่างแท้จริง

เธอกรุยกรายลงไปจากเตียง และปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองไปด้วย

“ซินนี่จ๋า เร็ว ๆ นะที่รัก” เธอหันมาส่งจูบ แล้วหายเข้าไปในห้องน้ำ

เสียงน้ำไหลซู่ ฟังดูก็รู้ว่าชิดสมัยกำลังอาบน้ำอยู่ เธอฮัมเพลงอย่างสบายอกสบายใจ แต่คนที่นอนจดจ่อไม่รู้ว่าวันนี้จะเจออะไรบ้าง ท่าทางตื่นเต้น

“มาแล้วค่ะที่รัก” สองมือของเธอมีอุปกรณ์การโกนขน ที่โอบนิธิเห็นแล้วต้องสะดุ้ง

“โอ้... ซินนี่คุณจะทำอะไร” ทำไมเขาหวั่นไหวแปลก ๆ เห็นเครื่องไม้เครื่องมือที่อยู่ในมือของชิดสมัยแล้ว โอบนิธิกลัวว่า เธอจะหั่นเจ้าโลกของเขาทิ้งไปเสียจริง ๆ เขาพยายามดึงมือ และพยายามทำให้ข้อมือของเขาหลุดจากกุญแจนี่ แต่มันทำไม่ได้ มันแน่นขนัดไปหมด ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ

“ซินนี่จ๋า จะทำอะไรโอบจ๊ะ”

“ก็จะทำความสะอาดให้โอบนะสิคะ คุณน่ะไม่รู้อะไร ขนของคุณแทงจมูกของฉันทุกทีที่ไอ้นี่ของคุณมันเข้าไปอยู่จนเต็มปาก”

“ซินนี่ครับ เก็บมันเอาไว้แบบนั้นเถอะครับ ขอร้อง เอาไว้ระบายลม”

“ไม่ค่ะ” สีหน้าขึงขังทำโกรธ พาตัวเองนั่งลงไปใกล้ ๆ แล้วฉีดสเปรย์โกนหนวดลงไปทันที ทั้งลมที่ดังฟู่ ๆ และความเย็นของฟองสีขาว เมื่อสัมผัสโดนผิว ทำให้โอบนิธิขนกายตั้งขึ้นมาอีก ตุ่มหนาวลุกชันไปทั้งตัว

สายตาที่จ้องมองตอนที่ชินสมัยลงมีดโกนเพื่อกำจัดขนทุกอย่างตรงนั้นของเขาทิ้ง ทำให้เขาเสียวไส้

“ระวังนะครับ ระวัง”

“ฉันจะไม่ยอมเสียของใหญ่ ๆ ไปหรอกค่ะ ถึงยังไงมันก็ยังมีประโยชน์” ว่ากระแทกเสียง กำลังตั้งอกตั้งใจกำจัดขนให้โอบนิธิ

ช่วงเวลา ณ ขณะนั้น คนที่นอนอยู่ และกำลังโดนกระทำหายใจหายคอไม่ทั่วท้อง ชิดสมัยบรรจงทำอย่างตั้งอกตั้งใจ เมื่อผลงานแล้วเสร็จ โหนกกระปูดของโอบนิธิก็สะอาดเอี่ยมอ่อง และไร้ขน มันโล้นและโล่งเตียนไปหมด

“ฮ่า...” เธอหัวเราะเริงร่า

“เห็นไหมคะโอบ มันน่ารัก”

คนที่ถูกชมกลับกลืนน้ำลายเอื๊อก ๆ ได้แต่เฝ้าถามตัวเองอยู่ว่า ชิดสมัยเป็นอะไร

หญิงสาวยังคงทำอะไรอย่างอ้อยอิ่ง ไม่สนใจคนตัวใหญ่ที่นอนรออยู่นานแล้ว ชิดสมัยเอาอุปกรณ์และทุกอย่างไปเก็บและทิ้ง ก่อนจะกลับมาหาเขา

คราวนี้เธอเปลือยกายล่อนจ้อน ไม่มีแม้แต่ผ้าผืนไหนที่ปกปิด เดินนวยนาด ก่อนจะไปหยิบอุปกรณ์อีกอย่างขึ้นมา สีดำสนิท ทีแรกโอบนิธินึกกลัวว่าจะเป็นอะไรอย่างอื่น แต่เมื่อเห็นชัด ๆ เป็นผ้าสีดำที่ชิดสมัยจะใช้ปิดตาเขา

“โอ้... ซินนี่จ๋า จะปิดตาโอบทำไม”

“สัมผัสภายนอก ใช้ใจจินตนาการมันร้อนวูบวาบดี”

“ซินนี่ครับ จะดีจริง ๆ เหรอ” มันก็อดถามออกมาแบบนี้ไม่ได้

นอกจากเธอจะใช้ผ้านั้นปิดที่ตาของเขาแล้ว เธอยังลามไปมัดขาของเขาเอาไว้กับขาเตียงอีก คนที่นอนอยู่ถึงกับเสียงสั่นลั่นถาม

“ซินนี่คุณจะทำอะไรต่อ”

ปลายนิ้วเรียวที่ไล่แตะต้องเนื้อตัวเขา ไล่ไปตั้งแต่ปลายขาจนถึงโคนขาอ่อน

“อู้...” เสียงครางกระเส่า

“เป็นอย่างไรบ้างคะ”

“ดีครับ ดีมาก ซี้ด” ความสนุกที่รอคอยกำลังเกิด เขาไล่เสียงครางดังขึ้นไปเรื่อย ๆ นอกจากที่หญิงสาวจะใช้นิ้วมือ เธอยังใช้ปาก ใช้ลิ้นเล้าโลมวนเวียนไปทุกสัดส่วน คนตัวโตได้แต่ดิ้นส่ายอย่างทรมาน

“ซินนี่ครับ ทำเถอะ ทำตรงนั้นเถอะ”

“เอาอะไรทำคะ”

“ก็ปากของคุณนะสิ ซี้ด... โอ้ย! ผมรอต่อไปไม่ไหวแล้ว ทรมานเหลือเกิน”

“แบบนี้นะคะ” ชิดสมัยทำอย่างที่บอกจริง ๆ เธอใช้นิ้วเขี่ยที่ฝ่าเท้าของเขา แล้วดูดไปที่นิ้วหัวแม่โป้ง แทนที่ไข่จะแข็ง แต่กลับเป็นว่า โอบนิธิฮาจนน้ำตาเล็ด

“ฮ่า... ซินนี่ พอ พอเถอะ พอได้แล้ว มันจั๊กจี้ อย่าแกล้งผมเลย โอ้ย! ผมหายใจไม่ออก ฮ่า...” เขาลั่นเสียงหัวเราะแบบฉุดไม่อยู่ เธอหยุดจริง ๆ หยุดให้โอบนิธิหายใจ ก่อนจะเปลี่ยนหยิบไม้ขนไก่เล็กที่เตรียมมาไล่ไปบนเนื้อตัวของโอบนิธิอีกครั้ง

“ฮ่า... ผมตาย ผมตายแน่ ๆ ซินนี่พอเถอะ หยุดเล่น หยุดเล่น ฮ่า...”

ชิดสมัยหยุดจริง พร้อมกับทิ้งอุปกรณ์ทุกอย่าง แล้วเธอก็จัดการกับท่อนบุรุษที่กำลังรอให้เธอประหัตประหาร

“ชอบไหมคะโอบ”

“ชอบตอนไหนดี มันจั๊กจี้มากกว่าดีนะ ผมมันบ้าจี้”

“หื้อ... เพราะคุณนะเบื่อซินนี่นี่คะ ซินนี่ก็เลยหาอะไรมาทำให้คุณสนุก”

“โอ้ว...” โอบนิธิครางยาว เพราะริมฝีปากของชิดสมัยครอบครอง และดูดกลืนความแข็งแกร่งของเขาเข้าไปแล้ว เสียงครางกระเส่าที่เต็มไปด้วยความสุขเปล่งออกมาเป็นระลอก พร้อมกับการเด้งสวนรับการดูดกินของเธออย่างเอร็ดอร่อย

จากการใช้ปาก ก็เปลี่ยนเป็นลุกขึ้น นั่งคร่อมตัวลงไปบนท่อนแข็ง จัดการกดร่องสาวให้ความสุขที่แข็งแรงเข้าไปในตัวของเธออย่างช้า ๆ พอทุกอย่างเข้าที่ เธอก็ขยับโยก จากแรงเป็นเบา เนิบ ๆ นาบ ๆ เป็นหนักหน่วง สองมือกำโอบเคล้นหน้าอกของตัวเองไปด้วย

“โอ้ว... ซีนนี่ คุณเปิดตาผมเถอะ และก็ช่วยแก้มัดผมด้วย ผมอยากจะกระแทกคุณ”

“ไม่ค่ะ วันนี้ฉันจะทำทุกอย่างเอง”

การกระทำของเธอที่แสนจะทรมาน พอรู้ว่าโอบนิธิจะหลั่ง เธอก็หยุด แล้วเปลี่ยนท่า หันหน้าหันหลัง ส่วนตัวเธอนั้นเสร็จไปกับท่อนรักของเขาแล้วหลายครั้ง

จนสุดท้าย “ซินนี่ผมไม่ไหวแล้ว ช่วยกระแทกบดมาหนัก ๆ เถอะ” เขาขอร้อง

“โอบต้องสัญญาก่อนค่ะ”

“สัญญาว่าอะไร”

“สัญญาว่าจะสนใจซินนี่แค่คนเดียว”

“ได้สิ ได้ ได้ ได้... อู้...” พ่นลมหายใจออกมารัว ๆ

ชิดสมัยดึงผ้าปิดตาของเขาออก โอบนิธิเห็นเธอกำลังโยกให้เขาอย่างเอาเป็นเอาตาย ใบหน้าที่เซ็กซี่เร้าใจเป็นจ๊อกกิ้งที่ควบม้าใหญ่ ให้เข้าไปถึงเส้นชัย

โอบนิธิเป่าปาก ร้องครางอู้อ้าระรัว มันเร้าใจดีเหมือนกันนะ อยากจับอยากต้องแต่ก็ทำไม่ได้ ได้แต่เกร็งสะโพกเด้งสวนเธอได้นิด ๆ

“อ้าย...” ชิดสมัยกรีดร้อง แต่ส่วนล่างยังขยับไม่หยุด ก่อนที่เธอจะหยุดตอนที่โอบนิธิคำรามส่ง พร้อมกับฉีดส่งความสุขสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวเธอ

“โอ้ว... มันเป็นอะไรที่ดีมาก”

“จริงหรือคะ” สีหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นคนละคน ชิดสมัยรีบลงไปจากตัวของโอบนิธิ แล้วเธอก็ยืนเท้าสะเอวอยู่ที่ข้างเตียง หญิงสาวหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมา แล้วก็เปิดอะไรบางอย่างที่อยู่ในนั้นยื่นไปตรงหน้าของโอบนิธิ

“คุณมันคนโกหก แสนเลว” เธอเปล่าวาจาด่าทอเขา