EP.2 ข่าวร้าย(2)

    ลลิตาพร้อมกับผู้จัดการมาถึงคอนโดของเธอในย่านใจกลางเมืองที่มีความหรูหราอยู่ไม่น้อยตามสไตล์ของดาราสาวที่กำลังมีชื่อเสียง แม้ว่าเธอจะเป็นนางร้ายในจอแต่ทุกวันนี้สื่อโซเชียลมีให้เห็นมากมายผู้คนจึงแยกแยะได้ว่าในจอกับนอกจอคือคนละคนกัน เธอจึงมีแฟนคลับอยู่พอสมควรเพราะใช้ชีวิตอยู่บนความเรียลไม่ได้เรียบร้อยจนเกินไปเหมือนกับหลายๆคนที่พยายามคีพลุคให้ดูดีอยู่เสมอ บางทีเธอออกมาไลฟ์สดไม่แต่งหน้าเลยก็มี

" สั่งเดลิเวอรี่แล้วกันนะวันใหม่ เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊บนึง สั่งไว้แล้วแหละเดี๋ยวเขาก็คงมาส่ง ไปกันค่ะทอม "

    ปาร์ตี้บอกเพื่อนสาวหลังจากที่มาถึงห้องของลลิตา แล้วก็ชวนแฟนหนุ่มไปอาบน้ำ ที่เธอทำแบบนี้เพราะว่าเธอและลลิตาสนิทกันมากอาบน้ำห้องเพื่อนไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรสำหรับพวกเธอ

" อือๆ อย่านานนักล่ะฉันหิว "

    ลลิตาพูดดักไว้ก่อนเพราะถ้าเธอไม่พูดมีหวังพวกเขาทั้งสองคนได้อาบน้ำกันเป็นชั่วโมงสองชั่วโมงแน่ เธอหิ้วท้องรอไม่ไหวหรอกนะวันนี้เธอไม่ได้กินข้าวทั้งวันแล้ว

" รู้แล้วน่า ก็กินไปก่อนสิยะ ขัดขวางความสุขของเพื่อนระวังจะไม่ได้ผัว "

    ปาร์ตี้บอกออกไปอย่างขำๆพร้อมกับจูงมือทอมเข้าไปแล้วก็ปิดประตูห้องน้ำทันที ลลิตาจึงพูดไล่หลังไปแม้ทั้งสองคนจะไม่ได้ยินก็ตาม

" ไม่ได้อยากได้อยู่แล้วย่ะ โสด สวย รวยด้วยตัวเองจบๆ "

    ลลิตาตะโกนบอกไปพร้อมกับถอนหายใจกับตัวเอง เธอไม่คิดอยากจะมีแฟนเลยด้วยซ้ำ เพราะผู้ชายสำหรับเธอคือเรื่องที่น่ากลัว พื้นฐานครอบครัวของเธอก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่นัก เธอจึงคิดว่าการมีแฟนไม่ได้ตอบโจทย์ชีวิตของทุกคนโดยเฉพาะเธอ

    ลลิตาจัดชุดหมูกระทะเพียงคนเดียวจนเสร็จเรียบร้อยพร้อมกับที่ปาร์ตี้และทอมที่ออกมาจากห้องน้ำกันพอดี พอเธอเห็นจึงเบะปากใส่พร้อมกับมองบนอย่างหมั่นไส้

" นี่กะจะกินกันแทนข้าวเลยมั้ง "

ลลิตาพูดออกไปนั่นจึงทำให้ปาร์ตี้ส่งยิ้มกลับมาอย่างผู้มีชัยชนะ

" ธรรมด๊า อะไรแซ่บก็ต้องกินก่อนสิยะชะนี อะไรที่ธรรมดาๆก็ต่อคิวก่อนนะจ๊ะ "

" นี่พูดถึงอาหาร? "

ลลิตาเลิกคิ้วถามพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อยอย่างรู้กัน

" ผู้ชาย!!! "

    เสียงหัวเราะของทั้ง 3 คนดังขึ้นพร้อมกัน พวกเธอคุยกันแบบนี้เป็นปกติอยู่แล้ว หลังจากที่ลลิตาย้ายออกมาจากบ้านใหญ่เธอก็มีชีวิตที่มีสีสันมากขึ้น สดใสมากขึ้นกว่าแต่ก่อน นี่ก็ผ่านมา 10 ปีแล้วที่เธอออกมาใช้ชีวิตเพียงลำพังตั้งแต่ปี 1 มีติดต่อกับบ้านนั้นเฉพาะกับแม่ของตัวเองเท่านั้นแต่ก็นานๆที เธอรู้สึกเกรงใจเจ้าของบ้านเพราะเธอคือส่วนเกินของบ้านนั้นจริงๆ แล้วเรื่องนี้เธอก็ไม่ได้คิดเองพูดเองแต่เจ้าของบ้านอีกคนเป็นคนตอกย้ำเธอตลอดมา

" ปาร์ตี้สองวันจากนี้ฉันว่างอยู่ใช่ไหม "

    ลลิตาถามขึ้นในขณะที่กำลังใช้ตะเกียบคีบหมูสามชั้นที่ย่างบนเตาหอมๆขึ้นมาเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย บนโต๊ะอาหารตอนนี้มีทั้งหมูสามชั้นที่เธอชอบพร้อมกับเครื่องดื่มที่ให้ความหวานซาบซ่านในแบบที่เธอชอบกิน แน่ล่ะก็การถ่ายแบบชุดว่ายน้ำมันจบลงแล้วและชีวิตการไดเอทเพื่อหุ่นที่สวยงามของเธอตลอดสามสัปดาห์ก็จบลงเช่นกัน

" กินให้มันน้อยๆหน่อยชะนี เวลาเบิร์นออกจะได้ไม่เหนื่อยมาก ใช่ 2 วันนี้เป็นวันหยุดของแก ฉันกับทอมก็ว่าจะไปดูบ้านกันสักหน่อย แล้วแกจะไปไหนหรอ "

    ปาร์ตี้ถามเพราะพรุ่งนี้เธอมีนัดดูบ้านกับทอมแฟนหนุ่มของเธอ ทั้งสองคนตั้งใจจะไปสร้างบ้านกันที่นอกเมืองเบื่อความวุ่นวายภายในเมือง ถ้าหากทำงานในวงการจนถึงจุดอิ่มตัวแล้วก็คงแยกย้ายกันไปเติบโต ปาร์ตี้และแฟนหนุ่มของเธอก็คงไปใช้ชีวิตกันเงียบๆที่ชานเมืองที่ผู้คนไม่พลุกพล่านวุ่นวายนั่นแหละ

" ว่าจะไปเติมสวยสักหน่อยแล้วก็ว่าจะชวนแม่ออกมากินข้าวด้วยกันสักมื้อ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรทำแล้วฉันมันคนไร้สาระแกก็รู้ "

    ลลิตาบอกเพราะสำหรับเธอยังไม่มีอะไรทำอะไรทั้งนั้น ตอนนี้เธอทำได้แค่ทำงานในวงการให้หนักแล้วก็เก็บเงินเอาไว้ในบัญชี แพลนวันหยุดของเธอจึงมีแค่ไปเสริมสวยแล้วก็ไปหาแม่ ทั้งชีวิตของเธอก็มีแค่แม่ ตัวเธอเองไม่ได้สร้างอาณาจักรเอาไว้เหมือนคนอื่น แต่เธอคิดว่าการมีเงินในบัญชีที่มากพอมันก็เหมือนกับการสร้างอาณาจักรให้ตัวเองเหมือนกันนั่นแหละ

" ย่ะ เกิดเป็นแกนี่สบายใจเสียจริง ว่าแต่แกห้ามออกเที่ยวดึกๆนะรู้ไหม อย่างเช่นร้านเหล้า ผับ บาร์ ห้ามไปคนเดียวเด็ดขาดถ้าไม่มีพวกฉันไปด้วย และ 2 วันนี้พวกฉันก็ไม่ว่างเพราะฉะนั้นแกต้องออกไปข้างนอกเฉพาะตอนกลางวันและตอนกลางคืนก็ต้องนอนนิ่งๆรู้ไหม "

    ปาร์ตี้เอ่ยห้ามเพราะเคยปล่อยให้ลลิตาออกไปข้างนอกคนเดียวแล้ว ในตอนนั้นเธอเป็นข่าวในทางลบเอามากๆกว่าคนจะลืมเรื่องนั้นได้ก็ใช้เวลาตั้งนาน ในตอนนั้นสังคมยังไม่ได้เปิดกว้างมากนักกับเรื่องนี้ลลิตาจึงกลายเป็นจำเลยที่ทุกคนเม้าท์มอยกันสนุกปากว่าเธอเป็นผู้หญิงชอบเที่ยวไม่รักษาภาพพจน์ ดีที่ในตอนนั้นเธอแค่พาดหัวข่าวเล็กๆยังมีข่าวของคนอื่นที่ใหญ่กว่ามากลบข่าวของเธอเอาไว้

" รู้แล้วละน่า รับรองว่าฉันจะเป็นเด็กดี "

ลลิตาพูดพร้อมกับชูสามนิ้วขึ้นมาเพื่อเป็นคำสัญญา

" ย่ะ ให้มันจริงเถอะ "

    หลังจากที่รับปากปาร์ตี้ไปแล้วลลิตาก็คีบหมูสามชั้นขึ้นมาเคี้ยวตุ้ยๆอย่างเอร็ดอร่อยอีกครั้ง ในวันนี้เธอกะจะกินให้พุงแตกไปเลย เวลาผ่านไปเพียงไม่นานโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น

" ใครโทรมาดึกดื่นป่านนี้นะ "

    ลลิตาเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่บนโซฟาแล้วก็พบว่าเป็นแม่ของตัวเองโทรมาจึงรีบรับสาย เพราะกลัวว่าจะมีเรื่องด่วน ปกติแม่เธอจะไม่โทรมาดึกๆดื่นๆขนาดนี้นี่ก็ปาเข้าไปจะเที่ยงคืนแล้ว

" ค่ะแม่ ทำไมถึงได้โทรมาดึกนักล่ะคะมีอะไรหรือเปล่า "

    ลลิตาถามอย่างเป็นกังวลในขณะที่ปลายสายอย่างจารวีที่เป็นแม่ของลลิตาพูดเสียงเศร้าขึ้นมาปนสะอื้น

" วันใหม่พรุ่งนี้หนูกลับมาบ้านได้ไหมลูก คุณพายุมีเรื่องจะคุยกับลูก "

จารวีพูดกับลูกสาวแผ่วเบาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

" ได้ค่ะแม่ พรุ่งนี้หนูว่างพอดีเดี๋ยวหนูเข้าไป ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะทำไมคุณท่านถึงอยากเจอหนูล่ะ "

    ลลิตาถามถึงแม้ว่าเธอกับท่านพายุจะสนิทกันพอสมควรเพราะเธอให้เกียรติท่านในฐานะที่ท่านคือสามีใหม่ของแม่เธอและท่านก็ใจดีกับเธอมาก แต่เมื่อได้ฟังในสิ่งที่แม่เล่าต่อจากนี้ก็ทำเอาเธออึ้งบวกกับช็อคไปเลย

" คุณพายุป่วยหนักมาก ท่านเป็นมะเร็งระยะที่ 3 กำลังจะเข้าระยะที่ 4 ซึ่งอาจจะอยู่ได้ไม่นาน เลยอยากคุยเรื่องสำคัญบางอย่างกับลูก "