แบรด - 1

ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงปืนดังสนั่นกึกก้องในทางแคบๆ มืดๆ ในซอยเล็ก

“ไปลากคอมันมาให้ได้ มันกล้าขโมยของฉัน มันไม่ได้ตายดีแน่!” มาเฟียหนุ่มพูดเสียงดังเกรี้ยวกราดสั่งลูกน้องให้ไล่ตามนักวิจัยสาวจอมลวงโลก หล่อนกล้ามาลูบคมของเขา ไม่ได้ตายดีแน่นอน

“ครับ แบรด” แล้วทุกคนก็ไล่ตามล่าหล่อนพร้อมกับรัวปืนใส่ไม่หยุด แม้ว่าจะมองไม่เห็นคนตัวเล็กแล้วก็ตามตอนนี้

ด้านหนูตัวน้อยวิ่งหลบหนีมาจนสุดทางแล้วก็ต้องกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อถูกชายปริศนาคว้ากอดร่างเล็กดึงเข้าไปในมุมมืด

“ชูว์! ผมเองพรีน” เสียงเข้มที่คุ้นเคยทำให้เธอหยุดดิ้น

“อย่าเสียงดัง ได้มาไหม”

อือ!

เธอครางตอบ เพราะปากเธอโดนคนตัวสูงปิดปากไว้แน่น

“ผมจะพาคุณไปที่ปลอดภัย รับรองแบรดหาคุณไม่เจอแน่นอน และผมจะปล่อยคุณ ห้ามเสียงดัง”

อือ!

หล่อนพยักหน้าครางตอบในความมืดสลัวแล้วมือใหญ่ก็เปิดปากเธอออก

“ไปกับผม” แล้วคนตัวสูงในความมืดก็พาหล่อนออกไปจากที่อันตราย หล่อนอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้วและกลับเมืองไทยไม่ได้เหมือนกัน

ปัง! ปัง! ปัง!

แบรดยิงเป้าบินในสนามหญ้าหลังคฤหาสน์ตนเองขณะฟังความล้มเหลวจากปากของมือซ้ายตนเองด้วยความเดือดดาล

“นายไม่เคยทำให้ฉันผิดหวัง เนี่ยเป็นครั้งแรกเควินที่นายกลับมารายงานฉันว่าล้มเหลว”

“ขอโทษแบรด ผม...”

“หล่อนไม่ได้ทำคนเดียว ต้องมีคนอยู่เบื้องหลังแน่นอน” แม้จะเดือดดาล แต่ก็ให้อภัย เพราะนี่คือความล้มเหลวครั้งแรกของเควิน คนสนิทตนเอง

“ตอนนี้อัคราฟกำลังไปสืบดูว่าหล่อนทำงานให้ใคร”

“หึ! อัคราฟน่ะเหรอไปสืบ ไปเอาประวัติหล่อนมาให้ฉัน ฉันอยากรู้ว่าผู้หญิงเอเชียคนนั้นอาศัยอยู่ที่ไหนกันแน่ ครอบครัวมีกี่คน ฉันไม่เชื่อหรอกว่าหล่อนจะไม่กลับไปหาครอบครัว” มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับเล็งเป้าบินตัวเองไปด้วย

ปัง!

“ครับ ตอนนี้อัคราฟรู้สึกผิดต่อแบรดมาก”

“เควิน นายกับอัคราฟเป็นเหมือนน้องชายฉัน และนายสองคนก็รู้ว่าฉันเกลียดความผิดพลาดที่สุด และยิ่งครั้งนี้ผิดพลาดเพราะคนของตัวเอง ฉันยิ่งโกรธ ปัง!” แล้วเขาก็ยิงเป้าบินของตนเองอีกครั้ง

“ไปเอาประวัติหล่อนมาให้ฉัน และตามอัคราฟมาพบฉันด้วย ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”

“ครับ แบรด” แล้วเควินก็เดินจากไปเหลือแต่เจ้านายของตนเองกับลูกน้องอีกสิบคนที่รอรับใช้รับคำสั่งอยู่ใกล้ๆ มาเฟียหนุ่ม

ปัง!

เขายิงเป้าบินร่วงแล้วก็ส่งปืนในมือให้ลูกน้องที่รอรับใช้อยู่พร้อมถอดถุงมือตามไปแล้วหยิบแก้วไวน์ที่โต๊ะขึ้นมาจิบดื่มพร้อมกับมืออีกข้างล้วงกระเป๋ากางเกง แบรด บารอน มาเฟียอิตาลี วัย 35 ปี มาเฟียผู้คุมการผลิตยาส่งให้รัฐบาลและส่งออกทั่วโลกรายใหญ่ของยุโรป แม้แต่รัฐบาลก็ยังยำเกรงตระกูลบารอน ไม่พอตระกูลบารอนยังมีโรงแรมหรูระดับเจ็ดดาวอีกหลายแห่งในอิตาลีด้วย

แบรดอาบน้ำเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวสอบหลวมๆ ก็เดินไปยังตู้เสื้อผ้าเพื่อจะแต่งตัว และหน้าประตูห้องก็มีเสียงดังขึ้น

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“เข้ามา”

แอค!

แล้วประตูห้องนอนส่วนตัวก็ถูกเปิดผลักเข้ามา ส่วนแบรดนั้นก็หันมาสนใจแต่งตัวเองต่อให้เรียบร้อยเมื่อเห็นว่าคนที่เข้ามาคือใคร

“อธิบายมาสิอัคราฟ?”

“ขอโทษแบรด”

“ฉันเกลียดที่สุดคือคำ ‘ขอโทษ’ นายเองก็รู้นี่อัคราฟว่าฉันเกลียดที่สุด และอีกคำคือ ‘ความล้มเหลว’ นายทำฉันผิดหวังมากอัคราฟ”

“แบรด ผมรู้ว่าผมผิดที่พาหล่อนเข้ามาทำงาน”

“เพราะหัวใจนายอ่อนแอยังไงล่ะ นายให้ผู้หญิงเอเชียนั่นเข้ามามีอิทธิพลเกินไป ฉันสอนนายว่ายังไงอัคราฟ?”

“อย่าหลงเชื่อคำพูดผู้หญิง อย่าให้ผู้หญิงมีอิทธิพลกับชีวิต”

“แล้วตอนนี้เป็นไง เชื่อผู้หญิงเอเชียคนนั้นจนทำให้งานเราเสียหาย นายรู้ไหมว่าสูตรยาตัวใหม่ของเรามันราคาแพงแค่ไหน ถ้าใครได้ไป มันจะกุมตลาดโลก เพราะมันคือยาที่ช่วยรักษาไวรัลเอที่กำลังระบาดทั่วโลกได้ในตอนนี้”