ตอนที่ 3

ตอนที่ 3

สองสัปดาห์ถัดมา...

เอเรสและมารดาพร้อมคนติดตามเดินทางมายังประเทศไทยตามความต้องการของมารดา และเมื่อมาถึงแผ่นดินเกิดของมารดา มาเฟียรูปหล่อก็ต้องไปร่วมงานเลี้ยงต้อนรับ โดยที่ทางคุณหญิงศศิประภารับเป็นแม่งาน ที่จะจัดขึ้นในค่ำคืนนี้และเวลาแห่งการออกไปโชว์ตัวของเขาก็มาถึง

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“คุณทามคะ คุณผู้หญิงให้มาตามค่ะ” เสียงเคาะประตูพร้อมเสียงสาวใช้ขานเรียกเจ้านายหนุ่ม เพราะจวนจะได้เวลาเดินทางไปร่วมงานเลี้ยงอยู่แล้ว แต่พ่อลูกชายของนายหญิงยังไม่ออกจากห้องพัก กระทั่งได้รับคำบอกเล่าของเจ้านายหนุ่มว่าอีกเดี๋ยวจะลงไป สาวใช้จึงรีบลงไปรายงานนายหญิงที่ตอนนี้กำลังนั่งสนทนาอยู่กับลูกสาวคนสวย

“คุณแม่ขา พี่ทามยังไม่ลงมาอีกเหรอคะ” ธัญญ่า น้องเล็กสุดในบ้านเอ่ยถามมารดาเสียงใส หลังเห็นสีหน้าของผู้เป็นแม่ ที่ดูจะหมดความอดทนกับการรอคอยพี่ชายของเธอ ที่เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพี่ชายถึงไม่คิดจะจริงจังกับผู้หญิงคนไหนเสียที และก็เอาแต่ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าจนต้องมาเจอแผนจับคลุมถุงชนจนได้

“ก็ยังน่ะสิ ตาทามนะตาทาม เป็นผู้ชายแท้ๆ แต่แต่งองค์ทรงเครื่องช้ายิ่งกว่าผู้หญิงซะอีก” คนเป็นแม่บ่นเสียงดังเมื่อได้เห็นพ่อตัวดีกำลังเดินลงมาจากห้องพัก แล้วยังผิวปากอย่างอารมณ์ดี

“ผมก็ต้องแต่งตัวให้ดูดีหน่อยสิครับ ไปให้ผู้หญิงดูตัวทั้งที ถ้าเกิดผมไม่หล่อไม่เนี้ยบ เดี๋ยวคุณแม่ก็จะเสียหน้าเอาได้นะครับ” เสียงทุ้มดังขึ้น ก่อนหันไปยักคิ้วและยิ้มให้น้องสาว

“อย่ามาทำประชดประชันหน่อยเลยพ่อตัวดี ก็แม่ปล่อยให้เราเลือกเองตั้งนานแล้ว แต่ไม่เห็นจะมีใครเป็นตัวจริงสักที แม่ก็เลยต้องจัดการให้นี่ไง แล้วถ้าตกหลุมรักหนูพิตต้าเมื่อไหร่ อย่าลืมมาขอบคุณแม่ด้วยล่ะ” คราวนี้เป็นฝ่ายมารดาทำเสียงประชดกลับไปบ้าง ก่อนจะมองค้อนประหลับประเหลือกให้ลูกชายตัวดีที่เข้ามากอดออดอ้อน ประจบประแจงและช่างมีนิสัยเหมือนพ่อไม่มีผิด แค่คิดถึงคู่ชีวิตที่จากไปน้ำตาก็จะไหล แต่ที่ตนอยู่ต่อมาได้ ก็เพราะลูกๆ น่ารักทั้งสี่คน ที่เกิดจากความรัก แต่ตอนนี้ตนยังเป็นห่วงลูกชายคนโตเหลือเกินที่ยังไม่มีครอบครัว ทั้งที่น้องๆ ก็แต่งงานกันหมดแล้ว

“ผมไม่ลืมแน่นอนครับ แต่ถ้าผมไม่ถูกใจคุณแม่ห้ามบังคับผมนะครับ เพราะเรื่องแต่งงานมันเป็นเรื่องใหญ่และสำคัญสำหรับผมมาก ผมไม่อยากแต่งแล้วเลิก ทำให้ครอบครัวมีปัญหา” เอเรสพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ทำเอาธัญญ่าอ้าปากหวอ ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ชายของเธอจะพูดออกมาเช่นนี้ เพราะที่ผ่านพี่ชายไม่เคยเอ่ยอะไรทำนองนี้สักที

“แม่ว่าทามพูดจาเป็นคนดีเกินไปหรือเปล่า” มารดาสัพยอก และไม่ได้คิดอยากบังคับอะไรลูกเลย แต่เพราะนิสัยที่เจ้าตัวเป็นอยู่นี่สิทำให้ตนกลุ้มใจถึงได้คิดหาผู้หญิงมาให้

“ผมก็เป็นคนดีเหมือนคนอื่นๆ นะครับคุณแม่” เอเรสรีบยกยอตนเองขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แล้วหันไปทางน้องสาว “วันนี้เราก็ไปด้วยเหรอ ธัญญ่า”