Episode 3

“อย่าโกรธกู กูไม่ชอบให้มึงโกรธกูแบบนี้”

เสียงทุ่มเข้มเอ่ยขึ้น ก่อนพรั่งพรูสิ่งที่คิดออกมา

“กูบอกมึงแล้วไงว่ากูไม่ได้โกรธ กูแค่ไม่ชอบที่มึงยอมให้ผู้หญิงคนนั้นหลอกมึงบ่อยๆ”

ลิโซ่ยอมเอ่ยปากพูดเพราะมันเหลืออดแล้วจริงๆ ที่เห็นสกายขอเงินนิวเคลียร์ไปใช้อย่างฟุ่มเฟือย กอปรกับเธอเห็นผู้หญิงคนนั้นแอบควงกับผู้ชายคนอื่นลับหลังนิวเคลียร์อยู่บ่อยครั้ง

แน่นอนว่าเธอเลือกที่จะไม่พูดเพราะอยากรักษาน้ำใจเพื่อนสนิท จึงทำได้แค่เตือนอ้อมๆเท่านั้น

“กูให้สกายเพราะเขาเป็นแฟนกู”

“กูเข้าใจว่าสกายคือแฟนมึงแต่มันก็บ่อยเกินไปป่าวว่ะ”

“คือมึงโกรธกูเปย์สกายแค่นั้น?”

“กูมิทธิ์โกรธรึไง อย่าลืมสิ เราเป็นเพื่อนกัน”

คำว่าไม่มีสิทธิ์ของลิโซ่ทำให้นิวเคลียร์หยุดชะงักไป

ต่อหน้าทุกคนเขาและเธอคือเพื่อนสนิทที่รักกันมากแต่เบื้องหลังจริงๆคือความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่มากกว่าเพื่อน

แน่นอนว่าคนที่แพ้ในศึกนี้คือเธอ เพราะเธอคือคนที่ตกหลุมรักอีกฝ่ายก่อนแต่จะให้บอกออกไปได้ยังไงในเมื่อนิวเคลียร์นั้นมีคนในใจอยู่แล้ว

กูอยากบอกมึงเหลือเกินว่ากูชอบมึง แต่กูก็ทำไม่ได้เพราะเราคือเพื่อนกัน

ดวงตาสีดำขลับสองคู่มองสบกันอยู่นานก่อนนิวเคลียร์จะเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอโทษลิโซ่

“ขอโทษ มึงพูดมามันก็จริง ต่อไปกูจะไม่ทำให้มึงโกรธ กูรู้ว่ามึงหวังดี”

ชายหนุ่มพยายามที่จะอธิบายให้ลิโซ่ฟังแต่คำพูดของเขาก็เหมือนกับน้ำมันที่รั้งแต่จะจุดเชื้อเพลิงให้ติดมากขึ้น

“ความจริงกูก็ไม่ได้อยากจะสนใจหรอกนะว่ามึงจะดีกับแฟนมึงแค่ไหนหรือมึงจะยอมให้เค้าหลอกมึงยังไงเพราะถึงยังไงกูเป็นแค่เพื่อนสนิทของมึงเคลียร์ กูเข้าใจดี มึงจะลืมที่กูพูดไปก็ได้นะแล้วกลับไปหาแฟนของมึงเถอะ กูอยากพักผ่อนละ”

“....”

หญิงสาวผลักร่างกำยำของชายหนุ่มจากตัวพลางเดินไปเลือกเสื้อผ้าในตู้ของตนตามปกติ

แกร่ก!!

ทว่าจู่ๆ ชายหนุ่มกลับเดินไปล็อกประตูห้อง พร้อมกับรั้งเอวของเธอไปที่เตียงนอน

“ทำบ้าอะไร หยุดนะ!”

“ก็ทำให้มึงรู้ไง ว่ากูไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนสนิทของมึง”

“อื้ออ!!! อิวเอียอุดนะ!! (นิวเคลียร์หยุดนะ)”

ริมฝีปากหนาก็ประกบเข้าหาหญิงสาวอย่างรุนแรง ก่อนจะสอดปลายลิ้นร้อนระอุเข้าไปควานหาความหวานจากโพรงปากของหญิงสาว

ปึก! ปึก!

ลิโซ่พยายามทุบลงบนแผงอกแกร่งหวังให้ชายหนุ่มหยุดการกระทำ ทว่านิวเคลียร์กลับยิ่งสัมผัสเธอรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ

พรึบ!!

นิวเคลียร์รวบเรียวแขนของเธอขึ้นเหนือหัวด้วยมือข้างเดียว ก่อนจะกระชากผ้าขนหนูผืนบางที่เธอสวมใส่อยู่โยนทิ้งให้พ้นทาง ก่อนจะผลักร่างหญิงสาวลงบนเตียงนอน

“อื้อ อ้า อ่อยนะ!!! (ไอ้บ้า ปล่อยนะ)”

มือหนาจับตรึงมือลิโซ่ เอาไว้แนบเตียงนอนก่อนที่ชายหนุ่มบดขยี้ริมฝีปากเข้าหาเธออย่างดูดดื่มและเร้าร้อนในเวลาเดียวกัน

ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของหญิงสาวถูกลิ้นอุ่นๆ เลียเล้าโลมฉกชิมรสหวานในโพรงปากซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนหยาดน้ำสีใสไหลรินลงข้างมุมปาก เมื่อไร้หนทางขัดขืนลิโซ่จึงทำได้เพียงนอนนิ่ง ๆ ให้ชายหนุ่มบดขยี้ริมฝีปากอย่างเอาแต่ใจ

มือหนาดึงรั้งเอวบางของหญิงสาวเข้าหาลำตัว พลางใช้ฝ่ามือลูบไล้สะโพกอวบอิ่มของเธอก่อนจะบีบเคล้นอย่างเบามือ

ดวงตาคู่สวยจ้องมองดวงตาคู่คมของชายหนุ่ม ลิโซ่ต้องการวัดใจว่านิวเคลียร์ยังสุภาพพอที่จะเอ่ยขอร้องเธอก่อนทำหรือไม่ทั้งสองสบตากันอยู่นานก่อนหญิงสาวจะเป็นฝ่ายละสายตาไปเองอย่างจำยอม

นิวเคลียร์ที่เห็นท่าทีสมยอมของหญิงสาวก็ส่งมือขึ้นขย้ำหน้าอกอวบอิ่มของเธอเต็มแรง ปลายลิ้นร้อนก้มลงโลมเลียยอดปทุมธันสีชมพูหวานเรียกเสียงครางวามจากหญิงสาวเป็นระยะ

ทว่ายังไม่ทันได้สุขสมเสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงของนิวเคลียร์ก็ดังขึ้นขัดจังหวะ ปลายสายสนทนาคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสกาย แฟนสาวของนิวเคลียร์ที่โทรตามให้ชายหนุ่มไปรับ

“ไปรับสายเหอะ”

ลิโซ่เอ่ยขึ้น ก่อนจะผลักร่างชายหนุ่มออกห่าง เมื่อเห็นสีหน้าที่เริ่มไม่สู้ดีของเขา

“ลิ...”

ลิโซ่เมินเฉยต่อเสียงเรียกของอีกฝ่าย หญิงสาวเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาสวมใส่แล้วดันร่างเพื่อนสนิทออกไปจากห้องนอนของตัวเองทันที พร้อมทั้งลงล็อคประตูอย่างแน่นหนา

เมื่อไร้ร่างของคนที่มีอิทธิพลต่อหัวใจแล้ว ร่างเพรียวบางก็ทรุกกายลงนั่งที่หน้าประตู มือเรียวสองข้างสวมกอดเข่าคู่สวยพลางร้องสะอื้นอย่างอดกลั้น

‘ผู้หญิงที่ทั้งสวยและเพรียบพร้อมแบบฉันทำไมต้องมาเป็น ตัวสำรองของใครด้วยนะ ทำไมกัน’

ลิโซ่เอ่ยถามตนเองซ้ำไปซ้ำมาหากแต่ในคำถามนั้นไร้ซึ่งความสับสน เพราะเธอนั้นรู้คำตอบดี...

‘เพราะความรู้สึกที่มีให้มากกว่าเพื่อนสินะ ที่ทำให้เราเจ็บปวดขนาดนี้’

“อ้าวตาเคลียร์จะกลับแล้วเหรอ”

“ครับคุณลุง สวัสดีครับ”

นิวเคลียร์รีบเดินไปขึ้นรถแล้วขับแล่นออกไปทันที เพราะสกายนั้นโทรมาบอกให้ตนไปรับเธอที่ห้างสรรพสินค้าในตัวเมือง ตลอดทางนิวเคลียร์ก็ได้แต่ครุ่นคิดในสิ่งที่เขานั้นเกือบทำอะไรขาดสติ

@แชทกลุ่ม

ลิโซ่: ไปผับกัน

เบียร์: มาดิเดี๋ยวกูให้เด็กจองโต๊ะให้

เฟรม: ถึงต้องหันหน้าเข้าผับ หมาตัวไหนมันทำยัยเสือสาวเครียดของเราเครียดอีกแล้วครับเนี้ย @ ลิโซ่

ลิโซ่ : เออ หมาตัวไหนก็ไม่รู้วะ

เบียร์ : ใช่หมาที่ชื่อว่าเคลียร์หรือเปล่าครับ

เฟรม : ถ้าลิต้องการ เฟรมพร้อมเป็นหมาให้นะครับ บรู้ววว

เคลียร์ : อย่าให้กูเจอที่ผับไม่งั้นโดน @ ลิโซ่

เบียร์ : เฮ้ย นายเบาได้เบา เพื่อนกันน่ะ

เฟรม : นั้นดิ เพื่อนกันทั้งนั้น มึงหวงไรว 555

Read 4