ตอนที่ 5

รอยยิ้มหวานทรงเสน่ห์ผุดมุมปากได้รูป อันนาตื่นเต้นทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มของเขา เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ไม่อาจละสายตาจากรามได้แม้แต่วินาทีเดียว เขามีบางอย่างดึงดูดและทำให้สมองเธอตื้อตัน เธออยากมีญาณหยั่งเห็นเหลือเกินว่าอันอันรู้สึกอย่างนี้หรือเปล่าเวลาอยู่ใกล้เขา รามเหมือนพ่อมดที่กำลังร่ายคาถาสะกดเธอ หญิงสาวสบนัยน์ตาคู่นั้นและรู้สึกถึงความง่วงงุนกำลังเข้ามาแทนที่สัมปชัญญะ ถ้าเธอหลับไปตอนนี้ก็คงไม่เป็นไร ก็นิ้วแกร่งทว่าสัมผัสเบาดุจขนนกนั้นไล้ไปมาบนพวงแก้มสีกุหลาบ ความร้อนแล่นลามไปทั่วหน้า ลำคอและลามลงไปถึงทรวงอกไหวกระเพื่อม อันนาไม่รู้เลยว่าเธอหลับไปตอนไหน กระทั่งรู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงน้ำไหล ใช่...เสียงน้ำจากในห้องน้ำทำให้เธอตื่นขึ้นมาและผุดลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ หญิงสาวส่ายหน้าไปมาเพื่อสลัดความมึนงงที่ยังวุ่นวนในหัว เธอยังตื่นไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่มีสติมากพอจะรู้ตัวว่าตอนนี้ยังอยู่ในบ้านของรามโอบล้อมด้วยทุ่งดอกคอสมอส หญิงสาวมองไปรอบๆ ไม่เห็นเงาของราม จำได้ว่านอนคุยกับเขาแล้วเผลอหลับไป ร่างเล็กลุกขึ้นและเดินไปยังห้องน้ำ ประตูเปิดแง้มไว้และได้ยินเสียงน้ำไหล เธอเยี่ยมหน้าเข้าไปในห้องน้ำตกแต่งด้วยหินอ่อน ภายในนั้นอ่างจากุชชี่มีน้ำปริ่มล้น แต่ไม่มีใคร หญิงสาวก้าวเข้าไป เธอตั้งใจจะปิดน้ำที่เปิดทิ้งไว้ล้นอ่าง แต่พอหันกลับก็ต้องผงะค้าง

“ราม...” เสียงเธอเบาหวิว รามสวมกางเกงเดนิมเพียงตัวเดียวยืนอยู่ด้านหลัง เขายิ้มและยื่นแก้วไวน์ให้

“ผมคิดว่าคุณคงหายมึนแล้วล่ะ ไวน์อีกสักแก้วคงไม่เป็นไรนะ”

“นี่มันกี่ทุ่มกันแล้วคะ”

“เพิ่งเที่ยงคืน”

“จริงเหรอคะ...มันดึกมากแล้วนะคะ”

“คุณคงไม่รีบไปไหนใช่ไหม รู้หรือเปล่าว่าผมรู้สึกดีมาก ๆ ที่คืนนี้คุณอยู่กับผมที่นี่”



บทที่ 4

หลงอยู่ในความฝัน

เขาทำให้เธอลืมเรื่องเวลาด้วยการก้าวเข้ามายืนตรงหน้าและยื่นแก้วไวน์ให้ อันนารับไป อดช้อนตามองเขาและมองต่ำลงไปไม่ได้ รามไม่สวมเสื้อ มีเพียงกางเกงเดนิมตัวเดียว ผู้ชายอะไรเสน่ห์ล้นเหลือ นายหน้าค้าที่ดินอย่างนั้นหรือ เขาน่าจะเป็นเทรนเนอร์มากกว่า หรือไม่ก็เป็นนักกีฬา ทั้งมัดกล้าม ทั้งซิกส์แพ็ค อันอันจะเคยอยู่กับเขาแบบนี้ไหมนะ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาทำให้เธอตั้งคำถามอยู่เรื่อยๆ มันอาจไม่เกี่ยวกับน้องสาวของเธอหรอก อยู่ที่เธอนี่ล่ะที่เกิดอยากรู้ขึ้นมา

“ดื่ม” เขายกแก้วขึ้นจิบ อันนาจิบตาม เธอไม่มีเวลาคิดมากไปกว่านี้นอกจากทำทุกอย่างเป็นปกติ แต่ร่างกายของเธอเริ่มไม่ปกติ ความร้อนกำลังไหลลามไปทั่วร่าง เธอตื่นเต้นแต่พยายามเก็บอาการ แววตาของหญิงสาวเจิดจรัสอีกครั้งเมื่อเขาส่งยิ้มให้

“ฉันแค่จะเข้ามา...ปิดน้ำเท่านั้น”

“ผมชอบเปิดน้ำทิ้งไว้ในอ่าง ชอบฟังเสียงน้ำไหล คุณชอบอะไรแบบนี้ไหม”

ร่างสูงหย่อนบั้นท้ายลงบนขอบอ่าง เขาไม่สนเลยว่ากางเกงจะเปียก และปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาเป็นผู้ชายที่มีเรือนร่างสมบูรณ์แบบอย่างไม่น่าเชื่อ

“เสียงน้ำไหลทำให้ฉันตื่นค่ะ”

“มันเป็นเสียงที่วิเศษมาก ทำให้ผมหลับสบาย”

“ฉันอาจจะมีปัญหากับเรื่องพวกนี้ก็ได้ค่ะ มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรวิ่งไปมาในหัว”

“คนเรารู้สึกต่อสิ่งที่สัมผัสไม่เหมือนกัน อันอัน...บอกผมได้หรือยังว่าคุณตัดสินใจหรือยัง”

“คะ?...ตัดสินใจเรื่องอะไรคะ”

เขาดึงมือเรียวบางไปแนบริมฝีปากแทนคำตอบ อันนามองเขาอย่างประหม่า รามเป็นผู้ชายคนแรกที่มอบจูบแรกให้เธอ และดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มคุ้นเคยกับพฤติกรรมหวาน ๆ ที่ขาแสดงออกทั้งที่...คืนนี้เป็นคืนแรก เธอคุ้นเคยกับเขาแล้วอย่างนั้นหรือ

“โอ๊ะ!...ว๊าย!“ หญิงสาวร้องขึ้นเมื่อจู่ ๆ รามก็ฉวยโอกาสกอดเกี่ยวเอวบางแล้วรวบตัวเธอลงไปอยู่ในอ่างที่มีน้ำล้นพร้อม ๆ กับเขา อันนาตกใจจนเผลอกอดเขาไว้เพราะนึกว่าตัวเองจมน้ำ

“ราม...มะ...ไม่ๆๆๆ”