ตอนที่ 2 คนทรยศ

" มันอยู่ที่โรงพยาบาล xxx ครับนาย " คิวลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาบอกข่าวที่เทวินให้ไปสืบ เทวินที่กำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานที่ผับของตัวเองเขาปรายตามองคิวด้วยสายตาเย็นชา

" ฆ่ามันซะ " เทวินออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเรียบโดยไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา

" ครับ "

" ใครช่วยพามันไปส่งโรงพยาบาล "

" ผู้หญิงที่พักอยู่คอนโดของมันครับ "

" ไปเอาประวัติผู้หญิงที่ช่วยมันมา " เมื่อเทวินสั่งกับคิวเสร็จเขาก็ก้มหน้าทำงานต่อ

" ครับนาย " คิวโค้งหัวให้เทวินแล้วเดินออกไปทำงานตามที่เจ้านายสั่งทันที

( Tevin Talk )

ขณะที่ผมกำลังนั่งทำงานอยู่ไอ้คิวลูกน้องคนสนิทของผมก็เดินเข้ามาบอกเรื่องที่ผมให้มันไปสืบเกี่ยวกับไอ้ผู้ชายทรยศนั่นมันทำงานอยู่กับผมมานาน แต่แล้วมันก็หักหลังผมมันเอาข้อมูลการซื้อขายอาวุธของผมไปบอกกับไอ้สารเลวอย่างไอ้มังกร คนที่มันฆ่าพี่ชายผม มันหักหลังผมเหมือนไอ้เพื่อนทรยศ ไอ้คิรินผมกับมันเป็นเพื่อนกันมาสองปี มันช่วยผมให้รอดชีวิตจากไอ้มังกรซึ่งไอ้เหี้ยนั่นมันส่งคนมาเล่นงานตอนผมเผลอ หลังจากนั้นผมก็ไว้ใจไอ้คิรินตลอด ให้มันดูแลผับอีกที่หนึ่งของผมในกรุงเทพ ผม และพี่ชายของผมไว้ใจมันมากแต่สุดท้ายมันก็หักหลัง มันล่อให้พี่ชายผมไปให้ไอ้มังกรทรมารจนตาย

คนที่มันคิดทรยศมันต้องตายเท่านั้น แต่ไอ้นั่นมันดันหนีไปได้ซะก่อน ผมให้ไอ้คิวไปสืบและมันยังไม่ตายมีคนไปช่วยมันไว้ ยังไงมันก็หนีผมไม่พ้นหรอกครับ พวกมันจะไม่มีวันหนีความตายไปได้ ส่วนไอ้คิรินมันก็ไปทำงานกับไอ้เหี้ยมังกร ยังไงผมต้องล้างแค้นแทนพี่ชายผมให้ได้

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ระหว่างที่เทวินกำลังคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ไม่นานเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง

" เข้ามา "

" ประวัติของผู้หญิงที่พาไอ้ตั้มไปส่งที่โรงพยาบาลครับนาย " ผมหยิบซองสีน้ำตาลที่เป็นประวัติของผู้หญิงที่ช่วยไอ้ตั้มลูกน้องทรยศขึ้นมาเปิดดู

" หึ " มาเฟียหนุ่มส่งเสียงผ่านลำคอออกมาอย่างเย้ยหยันเมื่อเธอคนที่ช่วยไอ้คนทรยศ ดันเป็นน้องสาวของคิริน เทวินเสยะยิ้มมุมปากราวกับกำลังมีแผนการอยู่ในหัว

ผมคิดอะไรดี ๆ ออกแล้วล่ะครับว่าจะจัดการกับไอ้เพื่อนทรยศของผมยังไงดีให้มันตายทั้งเป็น ไม่น่าเชื่อว่าน้องสาวของมันจะเกี่ยวข้องกับคนทรยศทั้งสอง มันคงถึงเวลาที่พวกมันจะต้องรับกรรมที่ทำกับผมและพี่ชายที่เหลือเพียงคนเดียวของผม สุดท้ายตอนนี้ผมก็ไม่เหลือใครทั้งพ่อแม่แล้วพี่ชาย

" มึงส่งคนไปตามเฝ้าเธอ แล้วมารายงานกูว่าทำอะไรที่ไหนบ้าง " ผมสั่งไอ้คิวเสียงเรียบอีกครั้งพร้อมกับกำหมัดแน่นด้วยความเคียดแค้น

" ครับนาย "

( Milin Talk )

ครืน--- ครืน---

ระหว่างที่ฉันกำลังแต่งตัวไปมหาลัยเสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่โต๊ะเครื่องแป้งขึ้นมาดู เป็นเบอร์ของพี่คิรินฉันก็กดรับสายทันที

(ค่ะพี่คิรินลินคิดถึงจังเลยค่ะ )

( ว่างไหมลินออกมาเจอพี่ที่ร้านอาหารxxxได้ไหมพี่มีเรื่องจะคุยด้วย )

( เรื่องอะไรหรอคะ ? )

( ไว้พี่จะบอกนะแก ว่างตอนไหน ? )

( สี่โมงค่ะลินเลิกเรียน )

( ครับ ไว้เจอกันนะ )

( ค่ะพี่ชาย )

หลังจากที่วางสายจากพี่คิรินฉันก็รีบแต่งตัวแล้วไปมหาลัยทันทีเมื่อมาถึงมหาลัยก็เจอหวานกับแทนนั่งรออยู่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะ ฉันจึงรีบเดินไปหาเพื่อนทั้งสองของฉัน

" สวัสดีจ๊ะ แทนหวาน " มิลินเอ่ยทักทายเพื่อนทั้งสองของเธออย่างอารมณ์ดีพร้อมกับหย่อนสะโพกนั่ง

" มาแล้วหรอคะหนูมิลิน " หวานหันมาตอบรับคำทักทายของฉันด้วยท่าทางทะเล้น

" มึงนี่ก็โง่เนอะ ถ้าอีลินไม่มามันจะนั่งทำตัวสวยอยู่ตรงหน้ามึงหรือไงหะ ! "

" อีแทนหุบปาก!! อย่ากวนตีนได้ไหม "

" นี่สองคนจะคุยกันดี ๆ ไม่ได้หรือไงเนี่ย " ฉันส่ายหัวให้เพื่อนทั้งสองอย่างเอียมระอาที่ทั้งสองมักจะทะเลาะกันเป็นประจำ

“ เชอะไม่มีทาง !!! “ หวานปฏิเสธเสียงแข็งพร้อมกับกอดอกหันหน้าไปทางอื่นด้วยสีหน้ามุ้ย

“ เรื่องของมึง ! “

“ โอเค เลิกเถียงกันได้แล้วสองคน “

" ก็ได้ พรุ่งนี้วันเสาร์แล้วไปผับกันไหม ? " หวานหันกลับมาตอบรับก่อนจะเอ่ยชวนในประโยคท้าย

" กูไม่ว่างนะพรุ่งนี้ "

" ฉันไปกับลินสองคนก็ได้ ไปนะลิน "

" ก็ได้แต่ไม่กลับดึกนะหวาน "

" ค่ะเพื่อนสุดที่รัก "

" จะคุยกันอีกนานไหม ? ถ้านานงั้นกูไปเข้าห้องเรียนก่อนละ " แทนลุกขึ้นพร้อมกับเท้าสะเอวเหวใส่เพื่อนสาวทั้งสองที่คุยกันเรื่องไปผับโดยไม่มีท่าทีว่าจะไปเข้าห้องเรียนกันสักทีอย่างรำคาญ

" เออ กำลังจะไป " หวานก็หันไปตอบแทนอย่างรำคาญเช่นกัน

หลังจากที่ฉันเรียนเสร็จฉันก็มุ่งหน้าไปตามนัดของพี่คิรินทันที

ร้านอาหาร ในห้าง py

" รอนานไหมคะพี่คิริน ? " ฉันเอ่ยถามพี่คิรินทันทีที่เดินเข้ามาในร้านอาหาร

" ไม่นานครับ "

" มีอะไรจะพูดกับลินหรอคะ ? "

" ลินพี่มาเตือนลินว่าอย่าไว้ใจคนแปลกหน้าเด็ดขาดรู้ไหม ลินห้ามเข้าใกล้ผู้ชายคนนี้เด็ดขาดนะ "

คิรินยื่นรูปในโทรศัพท์มาให้มิลินดูพร้อมกับพูดเตือนเธอเพราะคิรินรู้มาว่าเทวินกำลังตามสืบประวัติของเธออยู่ เขากลัวว่าเทวินจะใช้น้องสาวเพื่อแก้แค้นตัวเอง เขาเลยอยากมาเตือนมิลินให้ระวังตัวอย่าได้เข้าใกล้ผู้ชายโหดเหี่ยมคนนี้ มิลินถึงกลับชะงักไปอีกครั้งเมื่อผู้ชายที่ชื่อเทวินคอยวนเวียนให้เธอได้ยินชื่อเขาตลอด ถึงแม้จะได้เจอแค่ภาพก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวจากเพื่อนของเธอและตอนนี้ยังมาเป็นพี่ชายของตัวเองอีกที่พูดถึงผู้ชายคนนี้

" ผู้ชายคนนี้อีกแล้วหรอคะ ? "

" ทำไมลินแกเคยเจอมันหรอ ? "

" ไม่เคยเจอค่ะ แต่ผู้ชายที่ชื่อเทวินหวานกับแทนเพื่อนของลินก็พึ่งพูดถึงผู้ชายคนนี้เองค่ะ "

" อือ ลินแกจำไว้นะอย่าอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้เด็ดขาดถ้าเจอก็ให้รีบหนีให้ไกล "

" ทำไมคะพี่รู้จักผู้ชายคนนี้หรอ ? " คิ้วทั้งสองข้างของฉันขมวดเข้าหากันยุ่งทันที เมื่อพี่ชายของฉันพูดแปลกๆอย่างกับผู้ชายคนนั้นจะมาทำอะไรฉันงั้นแหละ

" เปล่าแกก็ระวังไว้แล้วกัน พี่ต้องไปทำงานก่อนนะลิน "

" ทำงานอีกแล้วหรอคะลินอยากรู้จริง ๆ ค่ะว่าพี่ทำงานอะไรถึงไม่มีเวลาว่างเลย ? " ฉันอดไม่ได้ที่จะถามพี่คิรินเรื่องงานอีกครั้งทำไมพี่คิรินถึงทำตัวแปลก แถมยังมาพูดถึงผู้ชายชื่อเทวินให้ฉันคอยระวังตัวจากเขาอีก ทำไมฉันต้องระวังฉันไม่เคยเจอหรือรู้จักเขาซะหน่อย ฉันไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ งง ไปหมดแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายฉันกันแน่

" พี่ไม่มีเวลามาตอบคำถามแกมากหรอกนะลินพี่ต้องไปแล้วพี่จะคอยปกป้องลินเอง พี่ไปก่อนนะน้องสาวสุดที่รักของพี่ " คิรินยื่นมือมาลูบผมมิลินเบา ๆ เพื่อปลอบใจน้องสาวที่กำลังนั่งหน้ามุ่ยอยู่ตรงหน้า

" ค่ะ " ฉันตอบไปแค่นั้นพี่ชายฉันก็เดินออกไปทันทีมันน่าน้อยใจนะที่ฉันถามอะไรพี่คิรินก็ไม่ตอบอะไรฉันได้เลย เฮ้ยย !!

" นายครับไอ้คิรินมันนั่งอยู่ร้านอาหารXXXในห้าง พีวายกับผู้หญิงครับ "

" มึงส่งรูปมา "

i

i

ติ้งงงง

เมื่อรูปภาพถูกส่งมาถึงเทวิน เขาจึงเปิดเข้ามาดูภาพนั้นทันที

" หึ มึงเตรียมตัวรับกรรมที่มึงก่อไว้ได้เลยไอ้คิริน " เทวินหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างเย้ยหยันพร้อมกับพึมพำออกมาด้วยความโกรธแค้นเมื่อเห็นภาพของเพื่อนทรยศกับน้องสาว