เดิมพัน

 10 นาทีผ่านไป

ทุกๆสายตาที่เขาจ้องมองมายังเธอ นอกจากเพื่อนๆ ในกลุ่มจะสังเกตได้แล้ว แพรพิชชาก็พอจะรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างกับเธออยู่ ดวงตากลมจ้องมองเขากลับไปอย่างพิจารณาหลังจากที่จีจี้แนะนำให้รู้จักชายหนุ่มผู้มีรูปร่างสูงโปร่งดูกำยำสมส่วน ผิวขาวใส ใบหน้าหล่อคมเข้ม รอยยิ้มกว้าง ทำให้เขาดูสวยมีเสน่ห์อย่างชัดเจน 

“พี่ณัฐค่า มานั่งข้างจีจี้นี่เร็ว"

“อ๋า ครับ!!”

ทุกท่าทางและกิริยาที่ธีรณัฏฐ์แสดงออกดูเป็นมิตรกับทุกๆคนที่อยู่ในกลุ่ม เขายังส่งยิ้มและหัวเราะเป็นธรรมชาติ ก่อนที่สายตาคู่นั้นจะคอยชำเลืองมองมายังเธอเช่นเคย แม้เธอจะปฏิเสธไม่ได้ว่าตาและรอยยิ้มที่ได้จากเขามันทำให้เธอดูตื่นเต้นและอยากค้นหาตัวตนที่แท้จริงของเขาเอาเสียเหลือเกิน ถึงแม้จะทำให้เธอแอบใจสั่นบางเล็กน้อยในรอบหลายปีที่ผ่านมา แต่ทว่ากลับไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกอยากเข้าใกล้หรือสานต่อความสัมพันธ์ที่เขาพยายามทอดสะพานผ่านแววตามาหาเกือบทุก 5 นาที นี่ได้เลย เมื่อทุกอย่างมันเป็นแค่เรื่องฉาบฉวยในค่ำคืนที่สุดแสนจะชั่วคราวนี้เพียงเท่านั้นเอง

30 นาทีผ่านไป

แม้บรรยากาศภายในร้านและในวงเหล้าจะดูครึกครื้นสนุกสนาน ทุกๆคนต่างพูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง และชายหนุ่มทั้งสามจะเป็นรุ่นพี่ที่อายุห่างกันกับเพื่อนสาวหลายปีก็ตาม เมื่อแอลกอฮอล์เข้าสู่กระแสเลือดทำให้เกิดความสนิทสนมกันราวกับว่ารู้จักกันมานานหลายปีมาก่อนแล้วอย่างไงอย่างงั้น

“แคนดี้พากูไปเข้าห้องน้ำแป๊บดิ”

 “ได้ๆ”

เมื่อทนต่อสายตาและใบหน้าหล่อที่คอยส่งมายั่วยวนแทบไม่ไหวพานทำให้เธอรู้สึกอึดอัดใจ จึงตัดสินใจชวนเพื่อไปเข้าห้องน้ำ เพื่อให้มีพื้นที่ส่วนตัวได้ผ่อนคลายความอัดอั้นลดน้อยลงบ้าง หลังจากที่นั่งเกร็งตัวอยู่บนโซฟานานหลายนาที

วงสนทนา

หลังจากร่างเล็กค่อยๆลุกขึ้นจากโซฟาและเดินหลบไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อนสาวอีกคน แต่ทุกๆอิริยาบถและทุกๆท่าทางของเธออยู่ภายใต้สายตาคู่คมของเขาอย่างชัดเจน พานทำให้เพื่อนๆที่นั่งอยู่ในวงสนทนาต่างจ้องมองธีรณัฏฐ์กันเป็นตาเดียว

 “เฮ้ย!! ไอ้ณัฐมองไม่พักสายตาบ้างเลยนะมึง จะแดกหัวน้องเขาอยู่ละ อยากได้อะดิ ฮ่าๆ"

 “ทำไมว่ะ มองไม่ได้ไง เขามีแฟนแล้วเหรอ?”

เขาถามเตเต้กลับไปเสียงดังหลังจากร่างเล็กนั้นลับสายตาไป แต่ทว่าเขากลับไม่ได้ต้องการคำตอบจากเตเต้เลยสักนิด เมื่อในใจต้องการคำตอบจากปากของเพื่อนๆของเธอที่นั่งอมยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่บนโต๊ะนี้ต่างหาก

"กูไม่แน่ใจว่ะ ฮ่าๆ”

"อะไรนะ!! ใครมีแฟนนะ เป้ได้ยินไม่ชัด”

เปเป้เอ่ยแทรกขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มบวกกับความมึนเมาในกระแสเลือดระดับหนึ่ง จึงทำให้เธอฟังการสนทนาของทั้งคู่ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ในขณะที่นั่งอยู่ใกล้ๆกับเตเต้

 “อ่อ ก็ไอ้เชี่ยณัฐมันอยากได้น้องแพร์”

"เฮ้ย!! ไอ้สัสมึงก็ตรงไป!!"

“ฮ่าๆ มันสวยใช่ปะละ ใครๆ ก็ชอบ ก็อยากได้มันทั้งนั้นแหละ แต่ไม่เคยมีใครทำได้เลยสักคน อีนี่มันค่อนข้างเข้าถึงยาก”

เสียงอ่อนเสียงยานพูดแทรกขึ้นหลังจากจบประโยคนั้นของธีรณัฏฐ์ ทำให้เขาแอบสงสัยขึ้นมาทันทีว่าเป็นเพราะอะไรที่ทำให้หญิงสาวเข้าถึงได้ยาก เมื่อเขาเห็นท่าทางและสายตาของเธอก็เป็นเช่นนั้นเช่นเดียวกันเวลาที่เขาทอดสะพานไปหา

 “ทำไม!! มีปมเรื่องความรักหรอ?”

 “ก็เปล่านะ หรือไม่รู้สิ!! ตั้งเเต่เป้เป็นเพื่อนกับมันมา มันมีแฟนไม่กี่คนเอง แถมแต่ละคนมันบอกเลิกเองทั้งนั้น แบบนี้เขาเรียกมีปมปะ?”

นิ้วเรียวปัดแกว่งไปมาพลางถือแก้วเหล้าขึ้นกระดกเข้าปากก่อนที่เปเป้จะหันหน้ากลับมาตอบคำถามของเขาด้วยตัวเอง

“ทำไม? พี่ณัฐสนใจมันหรอ?”

 “ถ้าพี่สนใจ ได้ปะ?”

 “กูว่ายากวะพี่ณัฐ"

หลังจากสิ้นสุดเสียงของธีรณัฏฐ์ อยู่ๆมายมิ้นท์รีบพูดแทรกขึ้นมาในขณะที่สมองของเปเป้กำลังประมวลผล ทำให้ทั้งคู่สะดุ้งตกใจหันกลับมามองเธอที่นั่งยกแก้วเหล้ากระดกน้ำเมาเข้าเป็นว่าเล่น

“มึงเสือกอะไรเนี่ยอีมาย เมาแล้วก็นั่งเฉยๆ เพื่อน!!”

“เอ้า!! กูพูดความจริง กูเห็นไม่มีใครได้มันสักคน จะหล่อ จะรวย จะสายเปย์แค่ไหน ตามจีบมันอยู่เดือนๆ อยากได้มันจนตัวสั่นก็เห็นกินแห้วทุกรายฮ่าๆ”

เสียงหัวเราของมายมิ้นท์ดังสนั่นคลุกเคล้ากับเสียงดนตรีที่ยังคงกระหน่ำบรรเลงเสียงดังอยู่ภายในร้าน ทำให้ธีรณัฏฐ์นึกอยากเอาชนะเธอขึ้นมากะทันหัน เมื่อเห็นสายตาและสีหน้าสุดแสนจะเฉยชาของเธอ

 “เดิมพันกับพี่มั้ยละ ภายในสามเดือนแพร์ต้องเป็นของพี่”

“เฮ้ย!! เอาจริงว่ะ"

“นี่พวกมึงสองคนเตรียมแพ้ไว้เลยนะอีเป้อีมาย พวกมึงไม่รู้จักเสือตัวพระบิดาแบบเพื่อนกูซะแล้ว ไอ้เชี่ยนี้หญิงไม่เคยซ้ำหน้า”

เอ็มรีบพูดแทรกขึ้นกลางวงสนทนาในทันทีที่เห็นเพื่อนและสาวๆกำลังขะมักเขม้นซุ่มหัวกันพูดคุยถึงเรื่องของแพรพิชชาอย่างหนักหน่วง

“มึงก็พูดเกินไป ไอ้สัส!!”

"งั้นดีล…ถ้าพี่ณัฐแพ้เกมนี้ พวกหนูจะได้อะไร?”

เปเป้และมายมิ้นท์ค่อยๆขยับตัวเข้ามาใกล้และกดสายตาจ้องมองใบหน้าหล่อของเขาอย่างมีความหวัง เมื่อเกมนี้เริ่มจะสนุกขึ้นทุกทีเสียแล้ว

“พี่ให้รถ BMW คันหนึ่งเลย!!”

 “ป๊าด!! เริ่ดมาก ดูรวยมาก พูดจริงปะเนี่ย"

“พวกมึงไม่รู้จักเจ้าของบริษัทนำเข้ารถหรือไง?”

ใบหน้าและดวงตาของทั้งเปเป้และมายมิ้นท์เปิดกว้างด้วยความตื่นเต้นและดีใจสุดๆ เมื่อรู้ว่าบทสนทนาและข้อตกลงนี้มีรางวัลบางอย่างที่สุดแสนจะเย้ายวนใจ

“แล้วถ้าพวกเธอสองคนแพ้พี่ละ?”

“หนูจะโป๊ะยาสลบอีแพร์แล้วจับมันใส่พานถวายให้คุณพี่ถึงห้องเลยเพคะ ฮ่าๆ”

มายมิ้นท์ยกแก้วเหล้าขึ้นพลางก้มหัวให้ราวกับว่ากำลังถวายอะไรบางอย่างให้กับผู้ที่มียศเป็นเจ้าเป็นนายในชีวิตด้วยท่าทางสนุกสนาน ก่อนที่ดวงตากลมที่กำลังเดินกลับมาจากห้องน้ำจะหันมาเห็นเพื่อนๆกำลังสนุกสนานกันอยู่ที่โต๊ะ พลันทำให้สายตาเกือบทุกคู่รีบหันมามองเธอกันเป็นตาเดียว จนเจ้าตัวรู้สึกแปลกใจจึงรีบเอ่ยถามขึ้นกะทันหัน

“มีไรวะ มองกูทำไมอะ? มีอะไรติดหน้ากูปะ ทิชชูหรืออะไร?"

 “เปล่า!! ไม่มีอะไรติดหรอก พวกกูแค่นินทามึงอยู่”

ด้วยความมึนเมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ เปเป้จึงเผลอพูดประโยคนั้นออกไปโดยไม่คิดให้ดีเสียก่อน ทำให้แพรพิชชารีบหันมามองหน้าเพื่อนด้วยความตกใจ พลางสงสัยกับความหมายที่เปเป้พูดออกมาในขณะเดียวกัน

 “อ้าวอีเป้!!  มึงไปบอกมันทำไมเนี่ย”

“นินทากูเรื่องอะไรวะ?"

 “อีพี่ณัฐมันชอบมึงอะ ฮ่าๆ”

เปเป้หันมาตะโกนแข่งกับเสียงเพลงที่ดังสนั่น  แต่ทว่ามันกลับชัดเจนทุกถ้อยคำว่าพูดถึงเรื่องอะไร พลันทำให้ดวงตากลมหันกลับไปมองจ้องหน้าหล่อคมของเขาในทันที

“เชี่ย!! ตรงเกินไปปะวะเป้!!”

“อย่าเสียเวลาเลยค่ะ เอาเวลาหาชอบผู้หญิงอื่นดีกว่านะ"

 “จะลองดูหน่อยมั้ยละครับ อยากจะรู้เหมือนกันว่าที่เขาพูดกันมาจะแน่สักแค่ไหน?”

รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อคมที่เคยระบายยิ้มอย่างเขินอายออกมาในคราแรกถูกแปลเปลี่ยนเป็นนิ่งเฉยในทันทีที่สิ้นสุดประโยคนั้นของหญิงสาว พลางกดดวงตาคู่คมจ้องมองมาที่เธอราวกับว่าหญิงสาวเป็นแค่เหยื่อตัวหนึ่งที่อยู่ตรงหน้าราชสีห์อีกไม่กี่เสี้ยววินาทีก็จะโดนตะครุบด้วยกรงเล็บอันแหลมคมเสียให้ได้

ทุกคน : "ต้องงี้สิวะ มวยมันต้องถูกคู่แบบนี้!!"

หัวใจสูบฉีดเลือดไปเลี้ยงทั่วร่างกายรุนแรงมากขึ้น เมื่อภายในใจของหญิงสาวกำลังหงุดหงิดที่เขากล้าพูดและมองเธอแบบนั้น ถึงแม้จะรู้สึกเสียวสันหลังและแอบร้อนวูบวาบอยู่ลึกๆ แต่เธอจะไม่มีทางตกหลุมพรางคนอย่างเขาได้อย่างแน่นอน