บทที่ 5 แตกต่างไปจากเดิม 18+

ท่ามกลางบรรยากาศยามค่ำคืน ณ ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งบนดาดฟ้า สามารถมองเห็นตึกเรียงตัวสวย ประดับประดาด้วยไฟระยิบระยับ นอกจากนี้ยังทำให้เห็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยาในเวลากลางคืนอย่างชัดเจน

อาหารมากมายถูกนำมาเสิร์ฟตรงหน้าของลลินและอาทิตย์ ทว่าหญิงสาวไม่ได้สนใจมันสักนิด เธอเอาแต่หันหน้ามองวิวข้างกายราวกับใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

“กินอันนี้หน่อยเถอะ ของโปรดลลินเลยนะครับ” อาทิตย์ตักปลาราดพริกใส่จานหญิงสาว ซึ่งเธอหันมองเขาและส่งยิ้มบาง ๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำและหันกลับไปมองวิวตามเดิม

ท่าทางของคนตัวเล็ก สร้างความแปลกใจแก่เขาไม่น้อย อาทิตย์เอื้อมมือไปกุมมือเรียวของเธอ แล้วพ่นประโยคหนึ่งออกมา

“พี่ทำอะไรให้ลลินไม่พอใจหรือเปล่า”

“เปล่าค่ะ” รีบปฏิเสธด้วยความกลัวอีกคนจะเข้าใจผิด

“เป็นอะไรหรือเปล่า บอกพี่ได้ไหม” เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง เนื่องจากเธอทำเหมือนมีเรื่องกลุ้มใจ

“พี่อาทิตย์คะ อันนี้น่าจะอร่อย ลองชิมดูสิคะ” เธอรีบเบี่ยงประเด็นทันที ลลินตักอาหารตรงหน้าหมายจะป้อนคนตัวโต แต่ด้วยความรีบร้อนบวกกับไม่ทันระวัง จึงทำให้อาหารในช้อนกระเด็นโดนเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา

“ว้าย! หนูขอโทษค่ะพี่อาทิตย์ หนูไม่ได้ตั้งใจ” ลลินเด้งตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วตรงไปหาเขาพร้อมหยิบทิชชูบนโต๊ะนำไปเช็ดรอยเปื้อน

“พี่ไม่เป็นไร” เขารั้งมือเล็กที่กำลังเช็ดคราบน้ำแกงบนเสื้อเชิ้ตอย่างลนลาน “กลับไปนั่งเถอะ”

“ขอโทษ” เอ่ยขึ้นเสียงแผ่วเบาอย่างสำนึกผิดกับการกระทำของตนเอง

“อย่าโทษตัวเองเลยนะครับ มันเป็นอุบัติเหตุ” ส่งยิ้มอ่อนแก่ภรรยาสาวหวังให้คลายความกังวล “ลลินกลับไปนั่งที่เดิมเถอะ พี่ขอไปล้างคราบพวกนี้ก่อน”

“ค่ะ” ลลินเดินกลับไปนั่งตามเดิมและไม่วายมองตามหลังของสามีหนุ่ม “พี่อาทิตย์คะ หนูต้องทำยังไงดี” ตอนนี้เธอสับสนเหลือเกิน คิดไม่ตกกับถ้อยคำของบิดา

หลังจากอาทิตย์มาเข้าห้องน้ำและจัดการล้างรอยเปื้อนจนเสร็จสิ้น ขณะชายหนุ่มกำลังจะกลับไปหาลลิน ทันใดนั้นผู้หญิงคนหนึ่งเดินอย่างไม่ระมัดระวังจึงชนเข้ากับเขา ก่อนเธอคนนั้นจะเป็นฝ่ายพูดขึ้นอย่างสำนึกผิด

“ขอโทษนะคะ” ว่าพลางแหงนหน้ามองคู่กรณี ก่อนจะตกตะลึงกับความหล่อเหลาของอาทิตย์

“ไม่เป็นไรครับ คุณไม่ได้เจ็บตรงไหนใช่ไหม”

“ไม่ค่ะ ฉันไม่เป็นอะไรมาก” ส่ายหัวไปมาอย่างคนเหม่อ น้ำเสียงแสนสุภาพบวกกับความหล่อของเขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด

“ผมขอตัวก่อนนะครับ”

“เดี๋ยวก่อนค่ะ”

“ครับ” คนกำลังจะจากไปหันมองตามเสียงเรียกของหญิงสาวคนนั้น “มีอะไรหรือเปล่า”

“เอ่อ ถ้าคุณไม่รังเกียจ ฉันขอ…”

“ผมต้องรีบไปแล้วนะครับ พอดีภรรยากำลังรออยู่” อาทิตย์รู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังจะพูดสิ่งใด เขาจึงชิงตัดบทขึ้นเสียก่อนและจากไป โดยไม่เหลียวหลังมองเธอสักนิด

“แต่งงานแล้วเหรอ” เอ่ยบอกอย่างเสียดาย

“คุณหนูฮันนี่ครับ” เสียงของบุคคลมาใหม่ ทำให้หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยก่อนหันมอง

“คะ มีอะไรหรือเปล่า”

“รีบไปกันเถอะครับ คุณท่านกำลังรออยู่”

“ค่ะ” เธอมองตามหลังอาทิตย์อีกครั้งก่อนย่างกรายไปพร้อมกับบอดี้การ์ดหนุ่ม

“รอนานไหมครับ” อาทิตย์พูดขึ้นหลังจากกลับมาหาภรรยาสาวคนสวย

“ไม่ค่ะ หนูขอโทษอีกครั้งนะคะ” เธอเผลอแสดงใบหน้าเศร้า เมื่อนึกถึงเรื่องก่อนหน้านี้

“ไม่เอาสิครับ พี่บอกแล้วไงว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ยิ้มหน่อยสิ” เขาเอื้อมมือไปสัมผัสแก้มนวลเบา ๆ “กินข้าวกันดีกว่า”

“อืม” ลลินสลัดความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัวจนหมดสิ้น แล้วหันมาสนใจอาหารตรงหน้า เธอเอาใจเขาด้วยการป้อนอาหารให้อีกคน

“ดื่มไวน์หน่อยนะครับ” ว่าแล้วก็รินไวน์ใส่แก้วและนำไปยื่นให้แก่ลลิน ซึ่งหญิงสาวรับมาก่อนดื่มจนหมด

“อร่อยไหม”

“อร่อยค่ะ” ส่งยิ้มหวานแก่สามีหนุ่ม รสชาติของไวน์ทำให้เธออารมณ์ดีในระดับหนึ่ง

ผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อย อาทิตย์จึงรีบพาคนตัวเล็กกลับคอนโด เนื่องจากเธอเมามายไม่ได้สติจากการดื่มไวน์ไปหลายแก้ว

“ไม่น่าให้ดื่มเยอะเลย” อาทิตย์ส่ายหัวไปมาช้า ๆ เขาไม่เคยล่วงรู้มาก่อนว่าเธอไม่เคยดื่มอะไรแบบนี้

ชายหนุ่มช้อนลลินในท่าเจ้าสาวพาไปยังห้องพัก ก่อนวางเธอลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า” คนตัวโตนั่งลงข้างกายเธอและกวาดสายตามองทั่วกรอบหน้าหวานอย่างไม่เข้าใจกับพฤติกรรมหลายอย่างในตัวเธอ

บางครั้งเขารู้สึกว่าเธอเหมือนเป็นใครอีกคนที่ไม่รู้จักเลย ทั้งที่อยู่ใกล้กันแค่นี้แต่เหมือนห่างไกลกันเหลือเกิน เธอทำเหมือนมีเรื่องบางอย่างกำลังปิดบัง โดยไม่ให้คนเป็นสามีเช่นเขาล่วงรู้

“อื้อ” ลลินปรือตาขึ้นเชื่องช้าพลางมองคนตรงหน้า

“ไปอาบน้ำกันเถอะ”

“หนูต้องการพี่อาทิตย์” หญิงสาวคล้องต้นคอของเขาและดึงลงมาอยู่ในระยะใกล้ชิด

“เมาแล้วนะครับ นอนเถอะ” พยายามจะแกะแขนเรียวออกห่างจากตัวเอง แต่คนตัวเล็กรัดแน่น

“พี่อาทิตย์ ไม่ต้องการหนูแล้วเหรอคะ” มือเรียวประคองแก้มสาก เธอสบตาคู่คมของเขาด้วยความรู้สึกมากมาย

“เปล่าครับ พี่แค่ไม่อยากรังแกคนเมา”

“พี่อาทิตย์ คงไม่ชอบที่หนูเมาใช่ไหมคะ” ลลินปล่อยแขนขาวเนียนออกจากคอแกร่ง จากนั้นพลิกกายหันหลังให้เขาอย่างน้อยใจ หลายอย่างที่เธอได้รับในชีวิตช่วงนี้ ทำเอาจิตใจอ่อนไหวง่ายดาย

“ไม่ใช่นะลลิน พี่จะรังเกียจเมียพี่ได้ไง” พลิกกายคนตัวเล็กให้มาประชันหน้ากัน

“หนูต้องการพี่อาทิตย์” เธอขยับกายลุกขึ้นนั่งพร้อมถอดชุดเดรสสีหวานออกจากเรือนร่างอย่างทุลักทุเล โดยพยายามจะฉีกชุดให้ขาด แต่อาทิตย์รั้งไว้ ก่อนช่วยปลดเดรสออกให้จนสำเร็จ

ชายหนุ่มประคองลลินให้นอนลงกับที่นอน ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าใกล้หญิงสาวก่อนประกบปากจูบแบบดูดดื่ม ในขณะเดียวกันมือหนาลูบไล้ตามขาเรียวและมาหยุดยังกลีบกุหลาบงดงาม

ฝ่ามือใหญ่ค่อย ๆ แหวกเข้าในโพรงอ่อนนุ่ม นิ้วยาวสอดเข้าด้านในพร้อมขยับเข้าออกอย่างชักช้า ส่วนหัวแม่มือก็บี้ติ่งเสียวเบา ๆ ทำเอาคนตัวเล็กสะท้านไปทั้งตัว

“อื้อ”

ทั้งสองคนแลกจูบกันนัวเนียอย่างหนำใจ อาทิตย์จึงถอนจูบออกเชื่องช้า เพราะกลัวภรรยาสาวจะขาดอากาศหายใจเสียก่อน

“พี่อาทิตย์คะ”

“ครับ”

“ช่วยสอนลลินหน่อยได้ไหมคะ ลลินอยากทำให้พี่อาทิตย์บ้าง” เธอมองเขาอย่างรอลุ้นในคำตอบ

“เอ่อ วันนี้ลลินเมาแล้วนะครับ ไปอาบน้ำแล้วนอนกันดีกว่า” เขาแค่ไม่อยากรังแกคนเมา เพราะทุกครั้งที่ร่วมรักกันมักจะรุนแรงกับเธอเสมอ

“ไม่เอา” ส่ายหัวไปมาอย่างดื้อรั้น ลลินเด้งตัวลุกขึ้นก่อนผลักกายแกร่งให้นอนลงแทนตนเอง แล้วนั่งคร่อมคนตัวโต

“ลลิน” เขาถึงกับอึ้งกับการกระทำของเธอ

“หนูอยากทำให้พี่อาทิตย์บ้าง” หลังพูดจบ หญิงสาวไม่คอยให้คนตัวโตเอ่ยพูดประโยคใด จึงค่อย ๆ ปลดเข็มขัดให้เขา

“ลลินครับ”

“ชู่ว์…” นิ้วเรียวแตะลงบนริมฝีปากหยักได้รูป หมายจะสั่งห้ามไม่ให้เขาพูด “ลลินอยากทำให้พี่อาทิตย์”

“ก็ได้ครับ” สุดท้ายต้องพ่ายให้กับท่าทางออดอ้อนของคนตัวเล็ก อาทิตย์ปลดอาภรณ์ออกจากร่างกายจนหมดสิ้น จากนั้นอธิบายวิธีให้เธออย่างละเอียดถี่ถ้วน

มือเล็กคว้าหมับกับแท่งเนื้อพลางขยับขึ้นตามคำบอกกล่าวของอาทิตย์

“อื้อ อ๊ะ” ทันทีที่เธอสัมผัสความเป็นชาย ชายหนุ่มถึงกับครางกระสันด้วยความเสียวซ่าน

“หนูทำแบบนี้ถูกไหมคะ” มองเขาตาแป๋ว

“ถูกครับ อ๊า อ๊า แรง ๆ กว่านี้หน่อยสิ พี่เสียวเหลือเกิน” เขาเหมือนควบคุมสติไม่อยู่ ปลดปล่อยอารมณ์ออกมาเต็มที่

หญิงสาวขยับท่อนเอ็นแรงขึ้นกว่าเดิมตามคำบอกของเขา ก่อนอ้าปากอมท่อนสวาท อาทิตย์ถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง คาดไม่ถึงคนตัวเล็กจะทำเช่นนี้

“ลลิน ทำอะไร” เขาชันกายลุกขึ้นนั่งพลางช้อนตามองภรรยาคนสวย คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างฉงน

“หนูอยากทำให้พี่อาทิตย์รู้สึกดีบ้างนี่คะ นอนลงไปเลย” มือเรียวดันอกแกร่งอย่างจัง จนอีกคนล้มตัวนอนลงตามเดิม

ปลายลิ้นเล็กไล้เลียเอ็นร้อนอย่างที่เขาเคยสอน เธอตั้งใจทำอย่างสุดฝีมือเพื่อหวังให้อาทิตย์ประทับใจ

“อ๊ะ อ๊า ลลิน…” อาทิตย์เงยหน้ามองเพดานห้องสีขาวล้วนพลางปลดปล่อยร่างกายให้ผ่อนคลายกับการกระทำของเธอ