บทที่ 3 มอบทุกอย่างให้เธอ

แสงตะวันในยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอน อาทิตย์กับลลินนอนกอดกันกลมที่โซฟาตัวหรู ซึ่งทั้งสองคนกำลังนอนชมบรรยากาศในยามเช้าของทะเล

“ลลินครับ” เอ่ยเรียกชื่อคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลพร้อมกับเอื้อมมือหนาปัดปอยผมของเธอไปด้านข้าง

“หื้ม”

“เจ็บมากไหม”

“ไม่ค่ะ”

“พี่ขอโทษนะครับ พี่พยายามแล้วจะไม่รุนแรง แต่ก็หักห้ามใจตัวเองไม่ได้ทุกที” เอ่ยขึ้นอย่างสำนึกผิด

“หนูไม่ได้เป็นอะไรมากค่ะ พี่อาทิตย์อย่าโทษตัวเองเลย” แหงนหน้ามองใบหน้าคมคายของสามี จากนั้นยกมือเรียวแตะแก้มสาก ก่อนเขาจะโน้มหน้ามาจูบหน้าผากมน

“ไม่สบายเหรอ” ความร้อนแผ่ซ่านจากตัวเธอ ชายหนุ่มล่วงรู้ได้ทันทีว่าร่างกายของคนในอ้อมกอดผิดปกติ

“เปล่าค่ะ” ว่าแล้ว ดวงตากลมโตปิดลงอย่างเชื่องช้าด้วยความหนักอึ้งของเปลือกตา

“ลลินครับ ช่วงบ่ายเรามีนัดกับทนาย”

ถ้อยคำของคนตัวโต ส่งผลให้ลลินอึ้งครู่หนึ่งก่อนครุ่นคิดบางอย่าง เธอไม่เปล่งประโยคใดออกมาให้ชายหนุ่มรับฟัง

ความเงียบเข้ามาปกคลุมภายในห้อง อาทิตย์รู้สึกแปลกใจมากก่อนก้มหน้ามองคนในอ้อมแขน สีหน้าและท่าทางของเธอกำลังฉายถึงความกังวล

“ลลิน”

“คะ” คนตัวเล็กสะดุ้งตื่นจากภวังค์ เธอเงยหน้ามองเขาอย่างชักช้า คิ้วเรียวเลิกขึ้นเชิงสงสัย

“เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงเงียบ”

“พี่อาทิตย์คะ ถ้าเกิดวันหนึ่งหนูทำผิดกับพี่ขึ้นมา พี่จะโกรธหรือเกลียดหนูหรือเปล่า”

“ทำไมถึงถามแบบนี้ล่ะครับ พี่ใจไม่ดีเลยรู้ไหม” อาทิตย์รู้สึกถึงลางสังหรณ์บางอย่างจากตัวเธอ ทำเอาใจหวิว ๆ อย่างบอกไม่ถูก

“หนูแค่ถามเฉย ๆ” ส่งยิ้มอ่อนแก่คนตัวโต “บอกหน่อยสิคะ” เธอคะยั้นคะยอขอคำตอบจากเขา

“ก็ต้องดูแหละว่าเรื่องที่ลลินทำผิดกับพี่ร้ายแรงมากแค่ไหน”

“ถ้าสมมุติว่าร้ายแรงมาก ๆ ล่ะคะ พี่อาทิตย์จะเกลียดหนูไหม” หญิงสาวสบตาคมกริบอย่างรอลุ้นในคำตอบของเขา บัดนี้ใจสาวเต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะ

“เกลียด”

คำตอบสั้น ๆ จากริมฝีปากหยักได้รูป ทำเอาลลินชะงักทีเดียว เธอถึงกับหายใจไม่สะดวกราวกับมีก้อนจุกติดบริเวณลำคอ ก่อนใบหน้าหวานจะร้อนผ่าวและน้ำตาคลอ

“ลลิน” เขาเรียกชื่อเธออย่างตะลึง จู่ ๆ ภรรยาสาวร้องไห้อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

“อึก” เมื่อได้สติเธอรีบเช็ดน้ำตาอย่างรวดเร็ว

“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไมครับ เจ็บเหรอ” อาทิตย์เด้งตัวลุกขึ้นนั่ง ไม่วายคว้าคนตัวเล็กเข้าสู่วงแขน จากนั้นซับน้ำตาให้เธออย่างอ่อนโยน

“เปล่าค่ะ” เผยยิ้มอ่อนกับชายคนรัก

“พี่รักลลินนะครับ” เขากระชับกอดเธอแน่น

“อืม” พยักหน้าทั้งน้ำตา พอนึกถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้ทำเอาหวาดกลัวเหลือเกิน เธอไม่อยากให้เขาเกลียดตัวเองเลย แต่ไม่มีทางเลือกแล้วจริง ๆ

หญิงสาวหลับตาพริ้มในอ้อมกอดของชายหนุ่ม ปลดปล่อยร่างกายให้ผ่อนคลายไปกับสัมผัสของเขา วินาทีนี้เธอไม่อยากคิดอะไรทั้งนั้น นอกจากขออยู่เงียบ ๆ ในวงแขนของอาทิตย์

เมื่อถึงเวลานัดหมายกับทนาย ทั้งคู่เดินไปยังห้องพักบุพการีของลลิน ระหว่างชายหนุ่มกำลังจะเอื้อมมือเคาะประตูห้อง ทันใดนั้นลลินรั้งแขนแกร่งพร้อมกับหันมองหน้าหล่อเหลาทำเอาอาทิตย์เกิดความสงสัยในพฤติกรรมของคนข้างกาย

“มีอะไรเหรอครับ”

“เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะคะ”

“ไม่ครับ พี่สัญญากับคุณพ่อไว้แล้วถ้าได้แต่งงานกับลลิน พี่จะเซ็นยกทุกอย่างให้ลลิน”

“พี่อาทิตย์คะ ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้” เธอรู้สึกผิดเหลือเกินที่ต้องทำให้เขากลายเป็นคนไร้ทรัพย์สิน หลังจากเขาเซ็นมอบทุกอย่างให้ตนเอง

“รู้ไหมว่าลลินสำคัญกับพี่มาก ถ้าไม่มีลลินก็ไม่มีความหมาย อีกอย่างคุณพ่อของลลินก็เป็นเพื่อนสนิทของพ่อพี่ ที่ผ่านมาท่านคอยช่วยเหลือพี่มาตลอด สิ่งที่ทำให้ลลินยังเทียบไม่ได้กับสิ่งที่พี่ได้รับมาเลย”

“พี่อาทิตย์คะ แต่…”

“ไม่ต้องพูดแล้วครับ” นิ้วยาวแตะลงบนกลีบปากอวบอิ่ม บ่งบอกให้รับรู้ว่าห้ามพูดประโยคใดอีก ในเมื่อเขาตัดสินใจดีแล้ว จึงไม่ขอเปลี่ยนแปลงอีกเด็ดขาด

“พี่อา…”

“มากันแล้วเหรอ” ก่อนลลินจะได้พูด เสียงของนวินดาก็ดังแทรกขึ้น “เข้ามาสิ” เหลือบมองลลินแวบหนึ่ง แล้วชักชวนคนทั้งสองให้เข้าข้างใน

“ไปกันเถอะ” อาทิตย์คว้าข้อมือเล็กของภรรยาสาวแล้วจูงเข้าข้างใน การกระทำของชายหนุ่มตกอยู่ในสายตาหญิงวัยกลางคน

‘พี่อาทิตย์คะ หนูขอโทษ’ ทำได้แค่พูดในใจและก้าวเดินตามหลังสามีหนุ่มเข้าด้านใน และไม่วายชำเลืองดูนวินดา เช่นเดียวกับหญิงวัยกลางคนจ้องเขม็งเธอ

“มาช้ากันจัง” ทันทีที่ลลินกับอาทิตย์ปรากฏ เสียงคุณากรบิดาของหญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างไม่พึงพอใจ

“ก็มัวแต่โอ้เอ้อยู่หน้าห้องไง” ไม่ใช่เสียงลลินกับอาทิตย์ แต่เป็นเสียงของนวินดาที่ดังตามหลังคนทั้งสอง หญิงวัยกลางคนจ้องมองลลินแวบหนึ่งแล้วหย่อนตัวนั่งลงข้างสามี

“ขอโทษด้วยนะครับ เป็นความผิดของผมเอง”

“เอาละ มาแล้วก็รีบนั่งลงเถอะ” คุณากรพูดตัดบท เนื่องจากกลัวจะยืดยาวไปมากกว่านี้

“นี่ครับ” หลังจากเข้าสู่สถานการณ์ปกติ ทนายไม่รอช้ารีบยื่นหนังสือสัญญาให้แก่ชายหนุ่ม อาทิตย์รับมาอ่านก่อนจรดปลายปากกาลงบนกระดาษทุกฉบับจนเสร็จแล้วคืนทนาย

หลังจากทุกอย่างถูกดำเนินการเสร็จเรียบร้อย ทนายหนุ่มก็จากไปทันใด ตอนนี้ภายในห้องจึงเหลือเพียงเฉพาะคนในครอบครัว

“พ่อขอบใจอาทิตย์นะ ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อลลินมากขนาดนี้”

“ผมต่างหากต้องขอบคุณคุณพ่อ ทำให้ผมกับลลินได้เจอกัน” อาทิตย์กุมมือเรียวของคนตัวเล็กพร้อมหันหน้ามองลลิน เขาส่งยิ้มหวานแก่เธอ

การกระทำของชายหนุ่มแสดงออกกับลลิน ทำให้คุณากรและนวินดาหันมองหน้ากัน จากนั้นเผยยิ้มอย่างมีเลศนัย

“เห็นรักกันดีแบบนี้ แม่ก็ดีใจนะ”

“ผมสัญญานะครับ ว่าผมจะดูแลลลินให้ดีที่สุด” เพราะเธอคือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเขา

“วันนี้พ่อกับแม่ต้องเดินทางกลับแล้ว อาทิตย์กับลลินจะอยู่เที่ยวที่นี่ต่อก็ได้”

“ทำไมรีบกลับจังเลยครับ”

“พ่อกับแม่มีธุระด่วน”

“เสียดายจังเลยนะครับ ผมอยากจะชวนคุณพ่อคุณแม่มากินข้าวเย็นด้วยกันสักหน่อย”

“เอาไว้โอกาสหน้าเถอะ”

คุณากรชำเลืองมองลูกสาวที่นั่งเงียบตั้งแต่เข้ามา ก่อนพูดขึ้นส่งผลให้ลลินสะดุ้งเล็กน้อย

“ฝากดูแลอาทิตย์ให้ดี ๆ ด้วย”

“…” ลลินไม่ตอบบิดา หญิงสาวแค่ส่งยิ้มอ่อน ๆ

“งั้นผมขอพาลลินไปหาอะไรกินก่อนนะครับ”

“ตามสบายเถอะ”

หลังจากลลินกับอาทิตย์ออกจากห้องพัก เขาก็พาหญิงสาวไปรับประทานอาหาร พอเสร็จก็ไปเดินเล่นแถวชายหาด ซึ่งเธอเอาแต่เงียบไม่พูดอะไรสักคำราวกับกำลังคิดอะไรสักอย่างด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

ทันใดนั้น ลลินเกือบชนเข้ากับนักท่องเที่ยวคนหนึ่ง โชคดีอาทิตย์ไวกว่าจึงคว้าภรรยาสาวเข้าสู่วงแขนได้ทัน

“ว้าย!”

“เป็นอะไรหรือเปล่า” มองคนในอ้อมกอดด้วยความเป็นห่วง

“เปล่าค่ะ ขอบคุณนะคะ” เธอผละออกห่างอาทิตย์ แล้วเดินนำหน้าชายหนุ่มไป โดยไม่สนใจคนตัวโตกำลังมึนงงกับท่าทางของเธอ

“เป็นอะไรหรือเปล่า ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว” ชายหนุ่มวิ่งตามหลังภรรยาคนสวยอย่างรวดเร็ว ก่อนโอบกอดเธอจากด้านหลัง

“พี่อาทิตย์” เอี้ยวหน้ามองคนตัวโต

“เป็นอะไรครับ”

“เปล่าค่ะ” ฝืนส่งยิ้มแก่เขาเพื่อต้องการปกปิดความรู้สึกส่วนลึกในใจ

“แค่คืนเดียวก็เบื่อพี่แล้วเหรอ ใจร้ายจัง”

“ไม่ใช่นะคะ หนูแค่…”

“ลลินครับ” เขาจับหัวไหล่บอบบางให้หันหน้ามาประชันกัน แล้วเหลือบมองกลีบปากอมชมพูก่อนสบตาคู่หวาน “อย่าคิดอะไรที่ทำให้ตัวเองรู้สึกไม่ดีเลย เข้าใจไหม”

“ค่ะ” เธอไม่อาจพูดอะไรไปมากกว่านี้ ทำได้แค่ตอบรับสั้น ๆ

“น่ารักจัง เมียพี่” ดึงเธอเข้าสู่วงแขนพร้อมเอื้อมมือหนาลูบแผ่นหลังเล็กเบา ๆ

“หนูรักพี่อาทิตย์”

“พี่ก็รักลลินครับ” เขาเชยปลายคางมนขึ้นมา จากนั้นทาบริมฝีปากหยักบนปากอมชมพู ตวัดลิ้นเลียกลีบปากนุ่มพลางดูดดื่มชิมความหวานจากโพรงปากสาว แล้วถอนจูบออกอย่างชักช้า ก่อนหันมองวิวท้องทะเลตรงหน้าอย่างผ่อนคลาย