บทที่ 4

บทที่ 04

ร่างบางเดินลากกระเป๋าเดินทาง โดยมีแม่ของเธอและเพื่อนสนิทอีกสองคนตามมาส่ง บริษัททัวร์จะมีป้ายสัญลักษณ์บอกว่าอยู่จุดไหน เธอเดินตรงไปยังกลุ่มทัวร์ที่มีคนยืนรออยู่ประมาณยี่สิบคน

"ใช่น้องนับหนึ่งหรือเปล่าคะ" หัวหน้าทัวร์เดินเข้ามาถามเธอ

"ใช่ค่ะ" เสียงหวานตอบกลับไป

"อ่า อยู่รวมกลุ่มกันตรงนี้นะคะ ห้ามแยกไปไหน ใกล้เวลาเครื่องออกแล้ว" หัวหน้าเอ่ยบอกหญิงสาว

"ค่ะ ขอเวลาสักครู่นะคะ"

เธอบอกก่อนที่หัวหน้าทัวร์จะเดินออกไป เธอสวม กอดผู้เป็นแม่แนบแน่น เธอกับแม่ไม่เคยห่างกันไกลขนาดนี้ ก็ต้องมีห่วงเป็นธรรมดา ก็เธอเหลืออยู่แค่สองคนแม่ลูกนี่

"เดินทางปลอดภัยนะลูก" แม่สวมกอดเธอแน่น พลางหอมแก้มลูกสาวฟ่อดใหญ่

"ค่ะแม่ หนึ่งรักแม่นะคะ" เธอหอมแก้มแม่กลับเช่นกัน

"ดูแลตัวเองดีๆนะ" แม่หญิงสาวอวยพรพลางลูบหัวลูกสาวเบาๆ

"ค่ะ งื้ออ คิดถึงแม่จัง" เธออ้อนผู้เป็นแม่

"หืม ยังไม่ทันจะไปเลย" แม่เธอเอ่ยแซวลูกสาว

"ก็จริงๆนี่นา" เสียงหวานเอ่ยประจบผู้เป็นแม่

"ไปได้แล้วมึง เขารอมึงคนเดียวเนี่ย" ซูซี่บอกกล่าวเพื่อนสาว เมื่อเห็นกลุ่มทัวร์มองมาที่เธอเป็นตาเดียว

"อือ งั้นไปก่อนนะ"

"ดูแลตัวเองด้วยนะมึง" น้ำตาลสวมกอดเพื่อนรัก

"อย่าลืมถ่ายรูปสวยๆมาด้วยนะมึง เอาผู้หล่อๆกลับมาด้วย คิกๆ" ซูซี่จีบปากจีบคอพูดพลางหัวเราะคิกคัก

"ย๊ะ หนึ่งไปก่อนนะคะ" เธอกอดลาแม่อีกครั้ง ก่อนจะโบกมือบ๊ายๆ แล้วเดินไปยังกลุ่มทัวร์ที่รออยู่

"เดินทางปลอดภัยน๊า"

เพื่อนทั้งสองคนตะโกนบอกเธอ นับหนึ่งหันมายิ้มให้ก่อนจะเดินเข้ากลุ่มทัวร์ไป ร่างบางเดินลากกระเป๋าขึ้นเครื่อง เก็บกระเป๋าเรียบร้อย ก่อนจะเดินไปนั่งที่ ไม่นานเครื่องบินก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า เธอมองพื้นข้างล่างด้วยความตื่นตาตื่นใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นอะไรแบบนี้ หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นจนรู้สึกปวดฉี่ ก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ตอนเดินออกมาเธอเผลอไปชนกับคนร่างสูงจนเซล้ม ดีที่เขาขว้าเธอไว้ทัน

"Sorry! I'm Thank you" เธอเอ่ยขอโทษ พลางขอบคุณที่ช่วยเธอไว้

"คุณ"

เสียงทุ่มเอ่ยพึมพำเบา เขาจำเธอได้ดีคนที่เจอที่ผับวันนั้น เธอคงจำเขาไม่ได้เพราะวันนั้นเธอเมา ร่างบางเงยหน้ามองคนตัวโตที่จับแขนเธอไว้ ไม่ยอมปล่อยเสียที เขาสวมแว่นตาสีดำ ทำให้มองไม่เห็นหน้าเขาชัดเท่าไหร่

"เอ่อ รู้จักฉันหรอคะ" เธอถามอย่างแปลกใจ เพราะเธอเองก็ไม่รู้จักเขา

"เปล่า" เขาตอบเสียงเรียบนิ่ง

เขาปล่อยร่างบางเป็นอิสระ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป นับหนึ่งเกาหัวแบบงงๆ แต่เธอไม่ได้ใส่ใจอะไร ก่อนจะเดินไปนั่งที่ตัวเอง ประมาณ 5 ชั่วโมงกว่าๆก็ถึง ร่างบางลุกขึ้นพร้อมลูกทัวร์คนอื่นๆ ก่อนจะลากกระเป๋าตามเขาไป มีรถประจำทางสำหรับทัวร์จอดรออยู่แล้ว ก่อนที่จะมีไกด์นำเที่ยวและคนของบริษัททัวร์รวมๆ แล้ว 23 คนรวมทั้งนับหนึ่งด้วย เธอเดินไปนั่งตรงท้ายของรถเธอไม่ค่อยชอบคนเยอะสักเท่าไหร่ ก่อนจะมีผู้ชายหน้าตี๋ๆคนนึง เดินมานั่งข้างๆเธอ

"เธอชื่ออะไรหรอ" เขาสกิดไหล่หญิงสาว

"ชื่อหนึ่ง" หญิงสาวบอกกล่าวพลางเสมองไปตามข้างทาง

"เราชื่อจอมทัพนะ ยินดีที่ได้รู้จัก" เขาส่งยิ้มไปให้หญิงสาว

"อื้ม" เธอตอบรับก่อนจะยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปข้างทางไปเรื่อย

"เธอมาคนเดียวหรอ" จอมทัพยังคงไม่ละความพยายามที่จะคุยกับหญิงสาว

"ใช่ แล้วคุณล่ะ"

"มากับเพื่อนน่ะ มันนั่งอยู่ข้างหน้านู้น" เขาชี้ไปที่ผู้หญิงผมหยิกๆ เซอร์ๆที่นั่งอยู่ข้างหน้า

"อ้อ" เธอพยักหน้าเป็นการบอกว่ารับรู้

"ทำไมถึงอยากมาที่นี่ล่ะ"

"ก็ไม่รู้สิ เราแค่อยากมาน่ะ" เธอส่งยิ้มให้เขา

"เราไม่ได้อยากมาหรอก แต่ยัยผิงมันชวนมา มันอยากมาแต่ไม่มีเพื่อน" จอมทัพเอ่ยต่อว่าเพื่อนที่นั่งอยู่ห่างๆอย่างไม่จริงจังนัก

"หรอ" เธอตอบรับในลำคอก่อนจะหันหน้าไปถ่ายรูปต่อ

จอมทัพก็ชวนเธอคุยไปเรื่อยตามทาง ก่อนที่ร่างบางจะรู้สึกตื่นเต้นเมื่อรถทัวร์แล่นเข้าไปในเขตทะเลทราย เธอยกกล้องกดชัตเตอร์รัวๆ เธอมัวแต่สนใจข้างทางจนไม่ได้สนใจคนข้างๆแม้แต่น้อย ประมาณครึ่งชั่วโมงรถก็แล่นมาจอดที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ก่อนที่ทุกๆคนจะยกกระเป๋าสัมภาระตัวเองลงไปรวมกันอยู่ข้างล่าง

"เอาล่ะค่ะทุกคนตอนนี้เราก็มาถึงที่หมายแล้วนะคะ วันนี้เราจะพักที่โรงแรมก่อน เราจะมีห้องให้นะคะ ให้นอนเป็นคู่เนาะ จะได้มีเพื่อน ขอให้ทุกคนเอาสัมภาระไปเก็บแล้วทุ่มหนึ่งลงมาเจอกันที่ห้องอาหารนะคะ เชิญทุกคนแยกย้ายกันได้ค่ะ"

เสียงหัวหน้าทัวร์ประกาศบอกลูกทัวร์ นับหนึ่งยืนนิ่งเมื่อเธอไม่มีคู่ ทุกคนจับคู่กันแล้วก็เดินเข้าห้องพักไป

"นี่ๆ เราชื่อผิงนะ พักด้วยกันมั้ย"

ผู้หญิงผมหยิกฟูเดินเข้ามาหาเธอ เมื่อเธอเองก็ไม่มีเพื่อน มีเพียงจอมทัพซึ่งเขาเป็นผู้ชาย

"อ่า เราชื่อหนึ่งนะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

เธอส่งยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะพากันเดินเอากระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องพักส่วนตัว มีสองเตียงพอดี นับหนึ่งเลือกฝั่งซ้ายอยู่ติดประตู ส่วนผิงนอนฝั่งขวาอยู่ติดห้องน้ำ ทั้งคู่เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าก่อนจะมานั่งที่ปลายเตียง

"นี่พึ่งจะห้าโมงครึ่งเอง ยังมีเวลาอีกเยอะ เธอไปอาบน้ำก่อนสิ" ผิงเอ่ยบอกนับหนึ่ง

"อื้อ"

ร่างบางขว้าผ้าขนหนูก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป อาบชำระร่างกายเสร็จเธอก็เดินออกมา ผิงก็เดินเข้าไปอาบต่อ นับหนึ่งเลือกใส่กางเกงขายาวสีดำ กับเสื้อยืดสีฟ้า ปล่อยผมสยายเต็มกลางหลัง เธอทาครีมก่อนจะตามด้วยแป้งเด็กกลิ่นหอมอ่อนๆ ทาลิปมันแค่นั้น เธอเดินไปนั่งเล่นโทรศัพท์บนที่นอน ก่อนจะกดโทรหาแม่ของเธอ

"ฮัลโหลแม่" เสียงหวานกรอกไปตามสาย

"อ้าวหนึ่ง ถึงแล้วหรอลูก"

"ถึงแล้วค่ะ"

"เป็นไงบ้างลูก" เธอถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วงเมื่อต้องอยู่ไกลกัน

"ก็ดีค่ะ บริษัททัวร์เขาก็ดูแลดีค่ะ"

"อื้อ ดีแล้วลูก"

ร่างบางคุยกับแม่สักพักก็วางสาย เธอโพสต์รูปที่พึ่งถ่ายมาพร้อมแคปชั่นเที่ยวทะเลทรายครั้งแรกในชีวิต แฮชแทค #ความฝันเป็นจริง