บทนำ แค่วันไนท์

“เออ ไหน ๆ ก็อยู่กันพร้อมหน้าแล้ว กูจะบอกพวกมึงว่า เดือนหน้ากูจัดงานปิดคลับเลี้ยงนะ อีกสองอาทิตย์หมวยจะกลับมาจากจีนแล้ว”

พรวด!!!

“ไอ้กร อะไรของมึงเนี่ย!”

กิตติภพหันมาถามเพื่อนตัวเองเสียงเข้ม เมื่อจู่ ๆ เหล้าที่อยู่ในปากของภัทรกรก็พุ่งใส่เขาจนเปียกเสื้อที่สวมอยู่

“โทษที ๆ กูสำลักน่ะ”

ภัทรกร หรือ กร รีบแก้ตัวออกไปส่ง ๆ แล้วก้มหน้าหลบสายตาเพื่อนทั้งสอง วันนี้เขาและกิตติภพต้องมานั่งฟังเพื่อนซี้อย่างธีร์ธวัชขอคำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องน้องสาวต่างสายเลือด แต่จู่ ๆ เพื่อนสนิทก็พูดเรื่องของกีรติขึ้นมา

กีรติ หรือ หมวย เป็นน้องสาวแท้ ๆ ของกิตติภพ และเพราะเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิท เขาจึงพยายามไม่เข้าใกล้เธอให้มากเกินความจำเป็นทั้งที่รู้ดีว่าอีกฝ่ายรู้สึกเช่นไรกับตน แต่แล้วเรื่องผิดพลาดมากที่สุดในชีวิตก็เกิดขึ้น เมื่อหนึ่งปีที่แล้วเขาและเธอเผลอมีความสัมพันธ์กันแบบวันไนท์สแตนด์

หนึ่งปีก่อน

“หมวย ใกล้เกินไปแล้ว”

ภัทรกรพูดกับยัยตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังเขยิบตัวเข้ามาเบียดเขามากขึ้นเรื่อย ๆ แถมชุดที่ใส่อยู่ทั้งสั้น ทั้งรัด แต่ถึงจะบอกไปแล้วกีรติก็ยังไม่ถอยออกไป

หุ่นอวบอัดภายใต้เสื้อกระดุมหน้าตัวเล็กและกระโปรงสั้นจู๋เบียดตัวแนบชิดมากกว่าเดิม แววตาเป็นประกายระยับเมื่อช้อนขึ้นมามองเขา วันนี้เธอมาเที่ยวที่คลับของพี่ชายตัวเอง ซึ่งก็ตรงกับวันที่เขามาเที่ยวพอดี แถมตอนนี้ กิตติภพที่เป็นพี่ชายก็ทิ้งเด็กดื้อไว้ให้เขาดูแล ส่วนตัวเองหนีไปกับผู้หญิงคนอื่น

“ทำไมหมวยถึงใกล้พี่กรไม่ได้” น้ำเสียงนั้นหย่อนยานนิดหน่อยจากฤทธิ์เครื่องดื่มที่กระดกเข้าไปหลายแก้ว

“มันไม่เหมาะไงหมวย พี่เป็นผู้ชาย แล้วหมวยเป็นผู้หญิง ใครเห็นจะมองไม่ดี” ภัทรกรเอ่ยบอกเหตุผล แต่ถึงอย่างนั้นร่างเล็กของคนข้างกายก็ยังกระแซะเบียดอยู่ที่เดิมไม่ได้ขยับหนีไปไหน

“ก็เพราะพี่กรเป็นผู้ชายไง หมวยเลยอยากอยู่ใกล้” พูดจบก็ยกแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นดื่มต่อ “หมวยชอบพี่กร พี่กรก็รู้ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงยังปฏิเสธหมวยได้ลงคอ”

“เฮ้อ...” เสียงถอนหายใจหนัก ๆ ดังออกมาจากผู้ชายตัวโต “แต่หมวยเป็นน้องไอ้ตี๋”

ภัทรกรรู้ดีและรู้มาตลอดว่าหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างกายตอนนี้ชอบเขามานานแค่ไหน เพราะกีรติไม่เคยคิดปิดบังความรู้สึกของตนเองเวลาอยู่ด้วยกันเลยแม้แต่น้อย แต่เธอเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิท และนั่นคือสิ่งต้องห้าม ห้ามยุ่ง ห้ามเผลอไผลไปด้วยเด็ดขาด

กีรติไม่ได้ฟังเหตุผลหรือคำคัดค้านใด ๆ เธอใช้สองมือเกาะแขนของเขาเอาไว้แล้วเบียดตัวแนบชิดกว่าเดิม

“กลับได้แล้วหมวย เดี๋ยวพี่ไปส่ง”

ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากจะอยู่กับยัยตัวเล็กเพียงสองต่อสองเลยแม้แต่วินาทีเดียว เพราะกลัวว่าสักวันจะห้ามใจตัวเองเอาไว้ไม่ไหว

“ก็ได้ค่ะ”

เด็กดื้อรับคำอย่างว่าง่าย แต่ร่างกายก็ยังเอนซบเขาอยู่อย่างนั้นจนออกมาด้านนอกร้านและเข้ามานั่งในรถเรียบร้อย

“พี่กร...” กีรติเอ่ยเรียกคนที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับ ทั้งยังมองด้วยสายตาหวานเยิ้ม “ทำไมถึงเป็นหมวยไม่ได้”

“หมวย...” ภัทรกรถอนหายใจหนัก ๆ ออกมาอีกครั้ง “หมวยเป็นน้องไอ้ตี๋ พี่ไม่อยากผิดใจกับเพื่อน แล้วหมวยก็รู้ดีว่าพี่นิสัยยังไง”

ใช่...เธอรู้ดีว่าพี่กรคนนี้เจ้าชู้และไม่เคยคบใครจริงจังสักครั้งตั้งแต่รู้จักเขามา แต่แล้วยังไง ในเมื่อเธอต้องการเขา

“แต่ถ้าพี่กรไม่พูด หมวยไม่พูด เฮียตี๋ก็ไม่รู้หรอก จริงไหมคะ” น้ำเสียงหวานฉ่ำยิ่งกว่าเดิม ทั้งตอนนี้เด็กดื้อยังปีนป่ายขึ้นมานั่งคร่อมตัวเขาตรงที่นั่งคนขับ

“ลงไปนั่งดี ๆ หมวย เดี๋ยวพี่ไปส่ง”

“นะคะพี่กร แค่คืนนี้...คืนเดียว”

สะโพกมนบดเบียดลงกลางกายของชายหนุ่ม จนเธอเริ่มรู้สึกได้ถึงความแข็งขืนที่ดุนดันอยู่ข้างในกางเกง

“หมวย ถ้ายังไม่ลงหมวยจะโทษพี่ไม่ได้นะ”

พยายามอย่างถึงที่สุดแล้วที่จะอดทน อดกลั้นความรู้สึกต้องการของผู้ชายเอาไว้ข้างใน แต่ยัยตัวแสบสวยน้อยเสียเมื่อไหร่ หน้าอกหน้าใจ รูปร่างอวบอัดเหมาะมือไปทุกส่วน

“ไม่ลงค่ะ หมวยอยากได้พี่กร อื้อ...”

ไม่ทันจบประโยคดี ฝ่ามือหนาก็ดันใบหน้าสวยเข้ามาชิด ริมฝีปากอุ่นร้อนบดเบียดเข้าหากลีบปากนุ่ม ใช้ลิ้นดุนดันให้เธอเผยอปากออกเพื่อรับจูบเร่าร้อนจากเขา

ความเงอะงะของคนไม่รู้ประสายิ่งทำให้คนที่ประสบการณ์ช่ำชองอดใจไว้ไม่ได้ รสหวานจากโพรงปากนุ่มดึงความอดทนของเขาให้หมดลงในที่สุด

“พี่ให้เวลาเปลี่ยนใจสิบวินาที”

“ไม่ค่ะ หมวยคิดดีแล้ว”

มันไม่ใช่เพราะความเมา ถึงจะดื่มไปหลายแก้วเธอก็สติครบถ้วนสมบูรณ์ดี จำได้ทุกอย่าง ทุกคำที่พูดออกไป

“ถ้าอย่างนั้นหมวยก็ลงไปนั่งดี ๆ”

“แต่ว่า...”

“ในรถพี่ทำไม่ถนัด ไปคอนโดจะดีกว่า”

ได้ยินคำพูดนั้น กีรติก็รีบปีนลงมาจากตักของเขาอย่างว่าง่าย แล้วมานั่งอยู่ตำแหน่งข้างคนขับ

รถยนต์ราคาแพงขับเคลื่อนด้วยความเร็วเพื่อไปถึงจุดหมายให้เร็วที่สุด เขาก็ผู้ชายคนหนึ่ง มีเนื้ออ่อนหวาน ๆ มาประเคนให้ถึงปาก เสือตัวไหนบ้างจะไม่งับกิน

ด้วยความเร็วของรถ ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็มาถึงคอนโดหรูย่านใจกลางเมือง เพียงแค่ขาก้าวเข้ามาด้านใน แผ่หลังเล็กก็ถูกดันให้ชิดติดกับประตู

ใบหน้าคมเข้มก้มลงมาใช้ปลายจมูกคลอเคลียอยู่ที่ริมฝีปากอิ่ม ประกบปากเธอลงช้า ๆ อย่างยั่วยวน ปลายจมูกโด่งที่เฉียดผิวแก้มไปมาชวนให้ใบหน้าหวานร้อนผ่าว เขายังไม่จูบแต่ไล้ริมฝีปากนุ่มวนเวียนซุกซนอยู่แถวนั้น จนเธอแทบไม่กล้าหายใจ

“พี่กร...”

ปากอิ่มที่เผยอเรียกชื่อเขาเบา ๆ เพียงนิดก็ถูกประกบจูบอย่างรวดเร็ว เสียงเรียกขาดหายไปในลำคอเหลือเพียงเสียงอื้ออึงไม่ได้ศัพท์

จูบของเขากลับไม่ได้อ่อนโยนราวผีเสื้อกระพือปีกอย่างเมื่อครู่ แต่กลับเป็นจูบที่แสนจะร้อนแรง มันเร่าร้อนจนทั้งตัวเธอไหววูบสั่นสะท้าน

ปลายลิ้นอุ่นแทรกริมฝีปากอิ่มเข้าไปกวัดเกี่ยวตวัดลิ้นเธอเป็นพัลวันบางจังหวะก็ถูกเขาดูดดุนรุนแรง กว่าเขาจะยอมคลายปากเธอให้เป็นอิสระ คนตัวเล็กก็ต้องหอบอากาศเฮือกใหญ่เข้าปอดอย่างเร็ว

“ถ้าหมวยจะเปลี่ยนใจก็บอกพี่ตอนนี้”

คนพูดยังคลอเคลียไม่ห่าง จังหวะที่เธอเผยอปากหายใจหอบเหนื่อยเขาก็กลับจูบซ้ำลงไปอีกครั้ง จูบอันแสนเย้ายวนชวนให้คนตัวเล็กสนองตอบอย่างไม่ประสา แต่นั่นกลับยิ่งปลุกเร้าให้ความเป็นชายของเขาแข็งขึงขึ้นมาอย่างง่าย ๆ

“จูบไม่เก่งเหมือนตอนยั่วพี่เลยนะครับ”

เสียงหยอกล้อพร้อมรอยยิ้มมุมปากดังขึ้นแล้วก็จูบซ้ำลงอีกครั้งอย่างหนักหน่วง ริมฝีปากอิ่มถูกบดจูบอย่างแรงและยิ่งทำสติเธอแตกกระเจิง ปลายลิ้นที่ตวัดซุกซนไม่ไล้เลียแค่ริมฝีปาก แต่เขากลับซุกไซ้เธอไปทั้งลำคอไล่เรื่อยไปจนถึงซอกหู ติ่งหูนิ่มก็ถูกเขาขบเม้มดูดเลียไม่ต่างกัน

“อื้อ...”

เสียงครางเบา ๆ ที่หลุดออกมาจากปากทำคนตัวโตผุดรอยยิ้มร้าย ทั้งที่ปลายจมูกยังไซ้ต่ำลงมาจนถึงแอ่งชีพจรและเขาก็รู้ว่าเลือดเธอทั้งตัวคงสูบฉีดแรงไม่น้อย

ปากที่ไล่ต่ำลงเรื่อย ๆ ถูกหยุดด้วยกระดุมเม็ดเล็กตรงหน้าอก เขาปลดมันออกอย่างรวดเร็วจนสาบเสื้อตัวเล็กแยกออกจากกัน ไล้ลิ้นตวัดเลียเนินอกอิ่มหอมหวาน ขบเม้มแรง ๆ ฝากรอยรักอย่างไม่อาจห้ามใจ

“อ๊ะ...พะ พี่กร...”

มือเล็กที่เป็นอิสระขยุ้มไหล่แกร่งจิกปลายเล็บลงอย่างไม่สนว่ามันจะเกิดรอยหรือไม่ เมื่อเขารั้งสายเสื้อในเส้นเล็กของเธอหลุดจากบ่า เสื้อลูกไม้ที่โอบอุ้มก้อนเนื้อขาวใหญ่ก็เปิดให้เห็นความสวยงามตรงหน้า และก็อดไม่ได้ที่เขาจะไม่ครอบปากลงไปงับยอดทับทิมสีสวย

“อื้อ...พี่กรคะ”

เสียงเรียกหวานกระเส่าเสียวแหบพร่า เรียวขาคู่สวยแทบจะยืนไม่อยู่ ถ้าไม่ได้ไหล่เขายึดไว้เธอคงจะทรุดลงกองอยู่ตรงหน้าประตูห้องตรงนี้

“เสียงครางเพราะจัง พี่อยากได้ยินมากกว่านี้แล้วสิ”

“อื้อ...”

ฝ่ามือที่ดันไหล่เขาได้เพียงครั้งเดียวก็กลายเป็นต้องขยุ้มเขาแน่นเหมือนเดิม เมื่อภัทรกรตวัดเลียดูดเม้มยอดอกอิ่มของเธอจนแข็งเป็นไตสู้ลิ้น

กีรติพยายามอย่างยิ่งที่จะฝืนความรู้สึกเสียวสะท้านไปทั้งตัวแบบนี้ ฝ่ามือใหญ่รั้งขาเธอยกสูง กระโปรงตัวสั้นก็ถลกร่นจนเห็นขอบแพนตี้ตัวเล็ก เขาแทรกกายแนบชิดบดเบียดแก่นกายคับแน่นภายใต้กางเกงสแล็กพอดีตัวเสียดสีหน้าท้องแบนราบของเธออย่างจงใจ

เสียงครางกระเส่าถูกปิดด้วยจูบอีกครั้ง พร้อมทั้งฝ่ามือใหญ่ที่ลูบต้นขาเธอเบา ๆ ไล่มือมาจนถึงขอบแพนตี้ตัวน้อย

ฝ่ามือใหญ่ลูบวนอยู่ข้างขา ทุกตารางนิ้วที่เขาลูบผ่านมันร้อนรุ่มไปตลอดทาง ปลายนิ้วยาวที่เริ่มกรีดแทรกสอดเข้าไปใต้แพนตี้ตัวจิ๋ว มันชวนให้เธอลุ้นระทึกอย่างใจจดใจจ่อ

“อ๊ะ...”

และจังหวะนั้นเธอก็ต้องเปล่งเสียงออกมาอย่างไม่อาจห้าม เมื่อจุดอ่อนไหวถูกเขากอบกุมไว้เต็มฝ่ามือ ปลายนิ้วยาวกรีดร่องสวาทช้า ๆ สำรวจไปทุกซอกหลืบชุ่มฉ่ำวนนิ้วเวียนวนอยู่กลางติ่งเกสรเบา ๆ แต่ในบางครั้งที่จังหวะลงแรงรุนเร็ว เธอก็ครางกระเส่าแทบไม่เป็นภาษา

“ปากก็หวาน นมก็หวาน พี่อยากรู้ว่าตรงนี้ของหมวยจะหวานด้วยไหม”

“ตะ...ตรงไหนคะ”

กีรติรู้ว่าตรงไหนก็ตอนที่ร่างสูงคุกเข่าลงนั่ง ถลกกระโปรงตัวเล็กของเธอขึ้นไปไว้ที่เอว รั้งแพนตี้ลงกองที่ปลายเท้า ก่อนจะจับขาเรียวข้างหนึ่งยกขึ้นพาดไว้ที่ไหล่

สายตาคมที่ช้อนสายตาขึ้นมองเธอ ดวงตาหวานฉ่ำปรือตามองเขาราวถูกสะกด

“พี่กรคะ”

เสียงเรียกของเธอได้รับรอยยิ้มบาง ๆ ตอบกลับ พร้อมกับใบหน้าหล่อก้มต่ำซุกไซ้ลงที่ร่องนุ่มหวานหอม ลิ้นสากตวัดเลียลากละเลงไปตามรอยแยก กดขยี้ติ่งเกสรกลางร่องเร็ว ๆ เพียงนิด สะโพกมนก็แอ่นร่อน

แผ่นหลังเล็กยึดประตูไว้เป็นที่พึ่ง ยามเมื่อเธอร่อนสะโพกกระตุกตามลิ้นที่ตวัดเลียรุนแรง สองมือขยุ้มเรือนผมของเขาไว้อย่างลืมตัว ยิ่งลิ้นร้ายซุกซนเธอก็ยิ่งกดเขาเข้าหา ปลายลิ้นที่ห่อดุนแหย่ร่องลึกก่อนจะละเลงริ้นรัวใส่ หยาดน้ำเหนียวใสก็เอ่อราวทำนบแตก

“อ๊ะ...”

ร่างเล็กสะดุ้งตัวแอ่นสะโพกพลางเกร็งสะท้านเมื่อเขาสอดนิ้วยาวเข้าไปทีเดียวถึงสองนิ้ว มันคับแน่นจนภัทรกรต้องกัดกรามข่มเสียงตัวเองเอาไว้ ผิดกับเธอที่ครางกระเส่าเสียงดังอย่างลืมตัว

ปลายนิ้วที่สะบัดรัวอยู่ภายใน ยิ่งทำให้เธอเกร็งสะโพกขมิบแน่น สายตาคมจดจ่ออยู่ตรงเนินอวบที่กำลังดูดนิ้วเขาจนสุดความยาว มันเย้ายวนจนเผลอคิดว่าถ้าเป็นอย่างอื่นที่กำลังชักเข้าชักออกแทนนิ้ว กลีบเกสรอวบใหญ่ตรงหน้าจะดูดเขาแน่นขนาดไหน

ปลายลิ้นร้อนขยี้บดติ่งสีสดหนัก ๆ อีกครั้ง พร้อมกับนิ้วที่รัวเร็วรีบส่งเธอให้ถึงฝั่งฝันเสียก่อน เขาเองก็ปวดหนึบไปทั้งลำแล้วเช่นกัน

“พะ พี่กร อ๊า...”

กีรติกดใบหน้าหล่อเข้าหาเนินอวบแน่น สะโพกมนกระตุกถี่ร่อนกระแทกใส่ปลายจมูกโด่ง หยาดน้ำหวานเยิ้มชุ่มไปทั้งฝ่ามือหนา และทันทีที่เขาดึงนิ้วออกสองขาก็ทรุดลงทันที ถ้าอีกฝ่ายรับไว้ไม่ทันเธอคงจะลงไปนั่งอยู่กับพื้นแน่นอน

ภัทรกรตวัดคนตัวเล็กขึ้นอุ้มไปวางลงที่โซฟาตัวใหญ่ เธอนอนหมดแรงหอบหายใจเหนื่อย ช่องทางรักยังรู้สึกได้ถึงแรงตอดตุบเป็นจังหวะถี่ ๆ

พลิกตัวมาอีกครั้งก็เห็นเขาสวมถุงยางอนามัยเรียบร้อย แล้วทั้งตัวก็ถูกยกให้ขึ้นมานั่งคร่อมเขาไว้ เสื้อตัวเล็กที่ยังค้างอยู่ตรงแขนถูกพี่กรดึงออกจนหมด เหลือเพียงกระโปรงตัวเล็กที่กองอยู่ที่เอว

เขารั้งเอวเธอเข้าหากดจ่อแท่งเอ็นดุ้นยาวที่ตั้งโค้งเสียดสีแอ่งสวาทฉ่ำเยิ้ม ฝ่ามือใหญ่รั้งท้ายทอยดึงเธอเข้ามาจูบหนัก ๆ มืออีกข้างก็กดสะโพกมนเข้าหาจดจ่ออยู่บนแก่นกายที่มันจวนจะเข้าไปข้างในอยู่รอมร่อ และเมื่อออกแรงกดอีกเพียงนิดแท่งเนื้อใหญ่ก็เสียบเข้าร่อง

ปลายลิ้นสากไล้ละเลงไปทั้งลำคอระหงจนถึงหน้าอกอวบใหญ่ ตอนที่เขาดูดมันรุนแรงเธอก็เผลอตัวกดนั่งทับแท่งลิ่มลำใหญ่ที่ตั้งสวนอย่างลืมตัว

“อืม...”

เสียงทุ้มคำรามเบา ๆ ในลำคอ พลางแอ่นสะโพกสวนแท่งเอ็นเข้าหา ลิ้นที่ตวัดเลียดูดเม้มหน้าอกก็ยิ่งทำเธอขยับร่อนกดสะโพกลงแรง

เสียงซี้ดปากดัง เขารู้ว่าเธอทั้งเจ็บและสะท้านเสียวในคราวเดียวกัน ตอนที่เธอขยับโยกบดสะโพกหาเขาเมื่อครู่ทำให้แท่งเอ็นลำใหญ่สวนแท่งไปได้กว่าครึ่งลำ แต่สุดท้ายมันก็ค้างคาไว้อย่างนั้น

“พี่กร หมวยเจ็บ”

“ขยับหน่อยครับคนดี เดี๋ยวจะหายเจ็บ”

ริมฝีปากหยักจูบซับลงที่หางตาเธอเบา ๆ แล้วเลื่อนมาบดเบียดกลีบปากสีสวยหนัก ๆ มือข้างหนึ่งก็ยกขึ้นขยำก้อนเนื้ออ่อนนุ่มลูกโต บดขยี้ปลายนิ้วบนยอดอกแรง ๆ คนตัวเล็กก็ส่งเสียงครางกระเส่าหวานชวนให้เสียวไปทั้งแก่นกาย

เมื่อทุกอย่างสุดลำ ฝ่ามือหนากระชับรั้งสะโพกเธอให้ขยับขย่มแนบแน่น ความซ่านเสียวมันทำให้ทุกอย่างลื่นไหลไปตามสัญชาตญาณ

คนตัวเล็กขย่มควบเบา ๆ แต่แรงที่คนใต้ร่างแอ่นสวนมันก็กลับยิ่งทำให้เธอเสียดเสียวไปทั้งร่างกาย

สองแขนแกร่งที่กอดรัดเอวเธอไว้ยิ่งส่งให้เขากระแทกสวนดุ้นเอ็นเข้าลึกทุกจังหวะเสียดสีกลีบเนื้ออวบก็ไหวยวบดูดลำรักตอดรัดเป็นจังหวะรุนแรง

ร่างอรชรสั่นไหวอยู่บนกายราวกับไร้เรี่ยวแรง ต้องจับยึดเหนี่ยวไหล่แกร่งอยู่ร่ำไป แต่ยิ่งเขารุนแรงมือที่ยึดเขาไว้ก็หลุดออกอย่างง่าย ๆ ร่างเล็กเอนหลังไปนิด เท้ามือลงที่หน้าขาแกร่งไว้ทั้งสองข้าง สะโพกมนบิดร่อนเสียวสะท้าน มือใหญ่ยึดเอวบางล็อกไว้แน่น แก่นกายแข็งกระแทกรุนแรงเข้าสุดออกสุดมิดลำ

“อ๊ะ พี่กร หมวยไม่ไหว”

เสียงหวีดร้องดังขึ้น คนที่นั่งคร่อมตักแกร่งสะท้านเกร็งตอดรัดแท่งเอ็นลำใหญ่หนัก ๆ ภัทรกรซอยสะโพกสวนรัวเร็วในจังหวะสุดท้ายก่อนจะแตะปลายฟ้าไปพร้อมกับเธอ

///////////////////////////////////////////////////////