เสพสวาทบำเรอจอมเถื่อน

ฉันไม่รู้เลยว่า ฉันกำลังถูกเพื่อนรักหลอกพาฉันมาขายให้กับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังดื่มอยู่ในผับนั้น ผับที่ฉันกำลังนั่งดื่ม และพูดคุยกับคนข้างๆ ที่ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่เพิ่งมารู้จักกันตอนที่ชาน่าหรือชนานาแนะนำให้รู้จักนั่นแหละ

คืนนี้ฉันปล่อยผมยาว และสวมชุดเดรสครีม เข้มกว่าสีผิวของฉันนิดหน่อย เป็นทรงรัดรูปที่ทำให้ฉันดูบอบบางลงไปมาก แต่ว่าชุดนี้ก็เน้นช่วงหน้าอกของฉันมากเกินไป ฉันไม่ค่อยมั่นใจในชุดที่สวมใส่นัก แต่มันเป็นชุดที่เพื่อนของฉันให้ยืมสวมในคืนนี้

ชาน่าบอกว่าพรุ่งนี้ก็จะพาฉันไปส่งที่สนามบินแล้ว พรุ่งนี้ฉันก็ได้กลับเมืองไทยแล้ว หลังจากที่ชาน่าพาเที่ยวมาหนึ่งอาทิตย์เต็ม

คืนนี้ชาน่าก็เลยพาฉันมาดื่มฉลองอำลาอาลัยกันนิดหน่อย ฉันเชื่อใจเพื่อนรักคนนี้มาก เพราะเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่สมัยยังเด็ก แม้จะมีช่วงที่ห่างกันไปบ้างในวัยทำงาน แต่ทว่าฉันกับชาน่าก็ติดต่อกันเรื่อยมา

ชาน่าได้แฟนเป็นหนุ่มฝรั่งผิวสีแทนรูปร่างหน้าตาดีมาก ดูท่าทางแฟนของชาน่าจะรักเธอมากตอนที่ฉันเจอพวกเขาสองคนอยู่พร้อมกน้ากัน เขาชื่อลูซ

แต่ว่าคืนนี้ชาน่าบอกว่าเธอขอปล่อยโสดสักคืน เพราะแฟนฝรั่งของเธอไม่ได้มาด้วย แต่จะมารับเมื่อถึงเวลา ฉันก็เชื่อ

ทว่าไม่นานนัก พอชาน่าเริ่มเมา ก็ออกไปแดนซ์แล้วปล่อยฉันเอาไว้ที่โต๊ะคนเดียว แล้วคนอื่นๆที่นั่งร่วมโต๊ะ ก็พากันออกไปแดนซ์กันหมด ฉันเริ่มรู้สึกเคว้งคว้าง

มองไปทางไหนก็ไม่รู้จักใครเลย อยากจะเข้าห้องน้ำ แต่ก็มองหาชาน่าไม่เห็นแล้ว ซึ่งชาน่าอาจถูกคนอื่นบังเสียมิด จนฉันเหลียวหาไม่เห็น แต่ทว่านาทีนั้น ฉันไม่รู้ตัวเลยว่า มีผู้ชายคนหนึ่งคอยเฝ้ามองฉันอยู่ตลอดเวลา

...ผู้ชายที่ชาน่าพาฉันมาขายให้กับเขา...

ก่อนถึงนาทีที่ฉันจะลุกไปตามหาชาน่ากลางฟลอเต้นรำ เขาคนนั้นที่ฉันไม่รู้จักก็มานั่งลงตรงข้าม

เขาเป็นฝรั่งผิวขาว หน้าตาดีทีเดียว น่าจะอายุราวๆยี่สิบปลายๆ เขาสวมสเวตเตอร์สีดำทับเสื้อยืดสีขาวด้านใน เขานั่งลงตรงหน้าฉันแล้วยิ้มมุมปากน้อยๆมาให้ แล้วยกแก้วไวน์ขึ้นทำนองว่า ‘มาดื่มกัน’

แต่ฉันทำได้แค่มองเขาอย่างหวาดหวั่น ไม่ไว้ใจ รู้สึกว่าตนเองไม่ปลอดภัยขึ้นมาดื้อๆ เมื่อเขามองฉันแบบไม่กะพริบตาเลย

“ผมชื่อรอส ผมนั่งดื่มเป็นเพื่อนนะครับ”

ฉันไม่ตอบอะไร แล้วสายตาของเขาก็มองต่ำลงมาคล้ายจะกำลังมองริมฝีปากของฉันอยู่ และมองต่ำลงไปเรื่อยๆ แล้วก็ตวัดสายตามาสบตาฉันใหม่ ฉันอยากจะลุกไปเข้าห้องน้ำมาก แต่จะทำยังไงดี ชาน่าก็หายไปไหนไม่รู้

“มองหาห้องน้ำอยู่ใช่ไหม ผมพาไปได้นะ”

“ค่ะ ฉันมองหาห้องน้ำ แล้วก็มองหาเพื่อนของฉันอยู่ แต่ไม่เห็นชาน่า”

คือตอนนี้ฉันอดกลั้นปัสสาวะจะไม่ไหวแล้ว ยังไงก็ต้องได้เข้าห้องน้ำในอีกสองสามนาทีนี้ ไม่งั้นฉี่ราดแน่ๆ

“ผมเป็นเพื่อนกับลูซ แฟนของชาน่า ถ้าคุณอยากเข้าห้องน้ำ ก็ตามผมมาครับ ผมจะพาไปเข้าห้องน้ำ”

เมื่อเขาบอกว่าเป็นเพื่อนกับลูซแฟนของชาน่า ฉันก็เลยต้องตามเขาไป ซึ่งกว่าจะไปถึงห้องน้ำ ก็ต้องเดินเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาหลายที จนเจอห้องน้ำ ฉันก็รีบเข้าไปปลดเบา ทว่าพอฉันเดินออกมา กลับไม่เจอใคร

‘หายไปไหนของเขาแล้วเนี่ย พามาก็ไม่รอพากลับด้วย’

ฉันลองเดินเลี้ยวขวาเลี้ยวซ้าย เพื่อหาทางออกไปข้างนอก แต่ก็เหมือนว่าฉันกำลังเดินอยู่ในเขาวงกต

สุดท้ายก็กลับมาเริ่มต้นที่จุดเดิมคือหน้าประตูห้องน้ำ ฉันยืนรอเขาอยู่ตรงนั้น นานมากๆ คิดว่ายังไงก็คงต้องรอให้เขามาตามหาฉันในห้องน้ำ แล้วก็พาฉันกลับไปนั่งที่เดิม ชาน่าคงรอพาฉันกลับที่พักแล้วก็ได้ เพราะตอนนี้มันก็ดึกมากแล้ว

ทว่าฉันคิดผิดถนัด ฉันยืนรอรอส จนฉันยืนรอไม่ไหว จนรู้สึกว่าความเงียบเริ่มเข้ามาปกคลุม ไม่ได้ยินเสียงดนตรีข้างนอกเลย คิดว่าผับคงปิดแล้ว แล้วฉันก็ถูกปล่อยให้อยู่หน้าห้องน้ำของผับโดยลำพัง