(ดัชนี)ดับอารมณ์
เมย์สับปลายเท้าเดินถี่ๆ กับการเดินไปส่งรายงานการรับโทรศัพท์วันนี้ แค่แผนกฝ่ายรับโทรศัพท์ลูกค้า คอยให้บริการ ตอบคำถามให้แก่ลูกค้าที่เข้ามาสอบถาม วันๆ เจอทั้งมนุษย์ป้า หรือเด็กโทรเข้ามาแกล้งเล่น
บ้างก็เจอเสียงหนุ่มๆ แสนสุภาพ พลันทำให้เธอเผลอไปนึกถึงภาพของ พี่ต้นนึกอยากมีสัมพันธ์สวาทได้ทุกครั้งไป ร่างกายก็ยังตอบสนองได้อีก แม้เพียงแค่มโน เฮ้อ... ความรู้สึกต้องการแบบนั้นมันมาอีกแล้ว เวลาเมย์รู้สึกเหงา
“จะเอาอะไรปลดอารมณ์แบบนี้ดีวะ?” เมย์บ่นใส่ตัวเองอย่างน่ารำคาญ ลำพังเก็บเงินจะซื้อเซ็กซ์ทอยสักเครื่อง ถึงเวลาร้านค้าจะบอกราคาถูก แต่ก็ยังแพงสำหรับเมย์อยู่ดี ซื้อมาก็ยังไม่เหมือนของจริง ใช้ก็ไม่ถึงใจ
“หงุดหงิดโว้ย” หญิงสาวก้มหน้ายกมือปิดตา รับรู้ถึงความร้อนแผ่ซ่าน เธอต้องการปลดปล่อย และระบายอารมณ์ยามนี้มาก... หญิงสาวรู้สึกเริ่มร้อนหน้ามืดตามัว เธอจะหาเหยื่อคนไหนมาช่วยดี แต่ก็กลัวจะมีผลกระทบต่อหน้าที่...
แววตาสีดำสนิทสอดส่ายสายตาไปทั่ว หวังเพียงว่าจะไม่มีพนักงานสาว หรือหนุ่มคนใดจะสังเกตเห็นเธอยามนี้ ว่ามีอาการเริ่มทุรนทุราย ราวกับคนติดเสพยามิปาน...
“นิ้วจ๋า เราเจอกันอีกแล้วสินะ” เมย์หันมองไปรอบๆ และด้านหลัง มั่นใจว่าจะไม่มีใครเห็น ทำเป็นนั่งนิ่งๆ อยู่กับโต๊ะ แล้วเริ่มบรรเลงสอดนิ้วมือตัวเองเข้าใต้กระโปรง
เริ่มจะสัมผัสกับน้องสาวตัวเอง นิ่มๆ อย่างนี้ น่าจะหาน้องชายของใครสักคนมาคุยเล่นเสียจริง คงจะต้องลองหาเว็บไซค์พวกหาคู่ หรือไม่ก็แชทนัดกับพวกชอบเล่นเซ็กซ์ แบบไม่ต้องมีอะไรผูกพันก็ไม่เลว แต่จะเจอแบบนั้นได้ยังไงนะ
เรียวนิ้วยาวมีเล็บแต้มด้วยสีแดง กำลังเขี่ยกับยอดกลมแข็ง พลันทำให้รู้สึกขนลุกชวนเสียวสันหลัง เมย์เผลอน้ำลายยืดก่อนจะสติใหม่ แล้วเริ่มดันเข้าดันออกนอกชั้นในสุดบาง
“ไม่ไหวแล้วว่ะ... ไม่ถึงใจเลย” เมย์บ่นพร่ำกับตัวเอง ก่อนจะล้วงนิ้วมือตัวเองเข้าไปในช่องสวาท ชุ่มฉ่ำไปด้วยเมือกเหนียวใส เปียกแฉะ กลิ่นกำลังได้ที่ ไม่เหม็นคาวปลาเค็มเป็นใช่ได้
ตั้งแต่เลิกกับต้นมา เธอก็อาศัยนิ้วมือตัวเองมาตลอด บางทีเห็นอะไรแข็งๆ ยาวๆ ก็ยืมมาใช้แก้ขัดสักระยะ สมัยนี้จะหาผู้ชายมานอนสักคนจะง่ายซะที่ไหน เธอไม่อยากให้มีปัญหาพันธะผูกพัน มาทำให้ชีวิตปั่นป่วน
แค่ได้ผัวคนอื่น พ่อของลูก มานอนใช้แก้คันให้ตัวเองตั้งสามปี เธอก็แทบจะไม่เหลือหน้าหรือความภูมิใจใดๆ แม้จะเรียนจบมาก็เหอะ เพราะวันสุดท้าย เธอยังระเริงรักสะเด็ดสุดติ่ง อดหลับอดนอนได้ทั้งคืน กับกิจกามระยะยาว...
ล้วงดันนิ้วไปจนสุด แต่ต้องรู้สึกเจ็บกับเล็กยาวแต้มสีแดง สีหน้าของเมย์เบ้เล็กน้อย ราวกับว่า ขออีกหน่อยน่ะ จะเสร็จแล้ว แค่ใช้ระยะเวลาสั้นๆ ก็คงเพียงพอสำหรับเธอ
อีกมือยกมือชิดริมฝีปาก ดูดนิ้วพลางหันลูกตามองไปมาโดยรอบๆ หวังเพียงว่าจะไม่มีใครเห็น เสื้อผ้าร้อนระอุ กับความร้อนกรุ่นตามเนื้อผ้า เมย์คิดว่าเธอควรเลิกแอบทำในที่ทำงาน แล้วคิดว่า ควรหาทางออกที่ดีกว่านี้ เมื่อเธอกลับไปบ้าน หรือออกล่าเหยื่อนอกสถานที่ ก็นับว่าเป็นไอเดียที่ดี...
เมื่อดึงนิ้วมือ พลางจัดกระโปรงให้เข้าที่ ต้องขอตัวแอบไปล้างมือในห้องน้ำเสียหน่อย ฉ่ำกางเกงในขนาดนี้ คงจะต้องดึงชิ่ชู่มาเช็ดให้แห้งหมาดเสียหน่อยก็ดี... หญิงสาวแอบคิดเพียงลำพัง...
******
หลังเลิกงานตอนหนึ่งทุ่ม เมย์ยังคิดไม่ออกจะหาเหยื่อกินก่อนนอนที่ไหนดี เห็นเพื่อนรับโทรศัพท์เดินผ่านหน้า ทักลากัน พลันรีบขึ้นแท็กซี่ เพื่อจะไปเที่ยวผับแดนซ์ตามอาร์ซีเอ หรือสถานบันเทิงยามค่ำคืน...
“เอาว่ะ ไม่ลอง ก็คงไม่รู้” เมย์คิดว่าทุกอย่างต้องมีครั้งแรก เมื่อตัดสินใจไปเช่นนั้น เธอเริ่มออกเดินทางด้วยความคิดสนุกสนาน ไม่ต้องถึงกับหล่อ แต่ใหญ่ยาว เอามัน ก็โอเค...
ระหว่างเดินทางด้วยรถแท็กซี่คนเดียว พลางหยิบตลับแป้งมาตบหน้า แต้มลิปติกคนเดียวอยู่เบาะหลัง แสงสีกระพริบถี่ๆ นอกกระจกรถแท็กซี่ ก็เริ่มดึงชายเสื้อเชิ้ตสีขาว ปลดยางรัดผม ปล่อยสยายยาวให้พองฟู รับกับสายลมยามราตรี
“หาอะไรกินกระตุ้นหน่อยก็ดี ใครจะกล้าหิ้วเราวะ” เมย์บ่นกับตัวเองอย่างเคย หน้าตาก็จืดธรรมดา ใครจะมาเอาเธอไปขย่มให้หน่ำใจ แต่เรื่องแบบนี้หน้าตาดีหรือไม่ดี เอาลีลา ท่าเอาไว้ก่อน เมื่อคิดเช่นนั้น หญิงสาวคิดฮึกเหิมขึ้นมาทัน...
“ดื่มอะไรดีครับ?” บาเทนเดอร์ ผู้บริการเครื่องดื่มทุกชนิด ถามเมื่อหญิงสาวนั่งอยู่หน้าบาร์เค้าท์เตอร์สูง กลางคืนว่ามืดแล้ว ภายในผับแดนซ์นี่มืดกว่า มีเพียงแสงสี ไฟวิ่งหมุนระยิบระยับ จะว่าดาวก็ไม่เหมือน จะว่าหิ่งห้อยจะมายกฝูง
“มีอะไรอร่อยแนะนำบ้างล่ะ?” เธอถามน้ำเสียงร่าเริง ยิ้มหวาน จะว่าไปบาเทนเดอร์หนุ่มคนนี้ก็หน้าตาดี แต่งตัวสุภาพ เรือนร่างก็ท่าจะหนุ่มแน่น แววตาเธอมองจิกเขา พลางขยิกตาใส่ยิ้มกัดริมฝีปากล่างชวนหิว
“เอ่อ...” บาเทนเดอร์หนุ่มสะอึกเล็กน้อย เมื่อลูกค้ามีพฤติกรรมเช่นนี้ ใช่ว่าจะเป็นครั้งแรก เขาเองก็เจอมานับไม่ถ้วน จึงทำได้เพียงแค่ยิ้มตอบ
“อร่อยทุกอย่างครับ ตามต้องการสั่งได้ทุกอย่างเลยครับ” เขาตอบยิ้มหวานร่าเริง เห็นได้ว่างานนี้เขาคงจะเหนื่อยกว่าเสิร์ฟเหล้ากว่าทุกเคย
“คนเสิร์ฟเหล้าอร่อยด้วยมั๊ย?” เมย์รู้สึกว่าตัวเองนี่ช่างกล้า พยายามไม่ลดละ ถึงขนาดกล้าพูดออกไปได้แบบนี้ นี่ขนาดเหล้ายังไม่เข้าปาก แต่ถ้ามีอะไรอุ่นๆ กว่าเหล้าเข้าปากจะอร่อยอย่างที่จินตนาการ บาเทนเดอร์หนุ่มเปลื้องผ้าหรือเปล่า
“ไม่รู้สิครับ ผมเองก็ไม่เคยชิม” เขาตอบสุภาพ ก่อนจะเริ่มหยิบเหล้าดื่มเบาๆ เสิร์ฟให้ เป็นการแนะนำสินค้า
“เคยมีใครชิมแล้วรีวิวหรือยังคะ?” อยู่กับต้นมาสามปี ยังไม่เคยพูดอะไรแบบนี้มาก่อน หรือจะเป็นเพราะเสียงเพลงสนุกสนาน ทำให้เธอรู้สึกว่าทำอะไรก็ ตื่นเต้นสนุกไปหมด
“จะว่าไปก็เคยมีคนรีวิวนะครับ”
“หรอคะ? คนรีวิวสวยกว่าฉันหรือเปล่าคะ?” เมย์ไม่กล้าบอกชื่อตัวเอง เลยใช้สรรพนาม ไปก่อน เกิดไปเจอคนรู้จัก มีหวังหน้าที่การงานเธอพังพินาศกันพอดี
“คนรีวิวสวยไม่เท่าคุณผู้หญิงหรอกครับ...หากว่าต้องการ... ผมก็มีที่ส่วนตัว แค่คืนนี้ และต่อจากนั้น ผมจะไม่จดจำลูกค้า หรือแม้กระทั่งคนรีวิว” บาเทนเดอร์หนุ่มเกริ่นแนะนำสินค้าตัวเองเสียดิบดี และกลบเกลื่อนในทันควัน
“ชักอยากจะลองเสียแล้วสิ มีอะไรให้ดื่มเพื่อความเร้าใจนี้หรือคะ?” เมย์ถามด้วยความสนใจมาก ไม่คิดเลยว่าบาเทนเดอร์หนุ่มจะใจกล้าเช่นนี้
“อ่อครับ จะรับแบบหวานเพียว หรือตบหนัก หรือจะกระชากใจดีครับ?”
“แต่ละอย่าง ชวนอยากลองจริงๆ นะคะ” เมย์ยิ้มหวานสนใจ เพราะว่าเธอดื่มทุกอย่างที่เขาว่ามา...
******
