บทที่2▪️แตกเนื้อสาวดีฉิบหาย!!
เสพติดรักเสเพล 25 {Nc 100%}
-ภาคต่อ-
บทที่2▪️แตกเนื้อสาวดีฉิบหาย!!
บรืนนน
เสียงรถเเล่นมาจอดเมื่อมาถึงยังสถานที่จุดหมายปลายทาง
"ที่นี่บ้านคุณพ่อเหรอคะ.." สาวน้อยวัยจิ้มลิ้มเอ่ยปากถามแม่
"ใช่จ๊ะที่นี่บ้านของพ่อตอนแรกขายไปแล้วแต่พอเห็นเขาประกาศขายอีกก็เลยรีบมาซื้อคืน"
"น่ารักจังเลยค่ะแอบมีส่วนผักด้วย"
"ก่อนอื่นเราไปเก็บกระเป๋าข้าวของให้เรียบร้อยแล้วค่อยลงมาช่วยแม่ทำความสะอาดบ้านต่อนะ"
"รับทราบค่ะ"
รอยยิ้มสดใสใบหน้าอ่อนหวานที่ถอดแบบแม่ของเธอมาไม่มีผิด เมษาได้กลับมาบ้านแห่งความทรงจำหลังนี้อีกครั้ง โดยที่พาลูกสาวมาด้วย เนื่องจากเวฟจะขยายโรงงานผลิตเขาได้ที่ดินแถบนี้ถูกจึงให้เมษากับลูกล่วงหน้ามาอยู่ก่อน
เวลาผ่านไปจนกระทั่งเย็น 18.00น.
''คุณแม่มีอะไรให้มีนาช่วยไหมคะ" เสียงใสแจ๋วเขามาโอบกอดแม่จากด้านหลัง
"โตเป็นสาวยังมากอดฟัดแม่อยู่อีก"
"เป็นสาวที่ไหนกันยังเด็กน้อย ฮ่าๆ"
"ปีนี้อายุ18แล้วนะเรา"
"อีกตั้งหลายเดือนกว่าจะ18บริบูรณ์"
สองแม่ลูกตั้งโต๊ะพร้อมกับกินข้าวพูดคุยกันจากนั้นมีนาก็เก็บจามชามไปล้างส่วนเมษาก็วิดิโอคลอพูดคุยกับเวฟ
-ห้องมีนา-
"โตเป็นสาวเหรอก็ไม่เห็นจะโตเลยนะหรือว่ามันหยุดโตแล้วกันแน่" มีนาก้มมองหน้าอกของตัวเองที่มีขนาดน้อยนิดเธอขมวคคิ้วแล้วทำแก้มป่อง "แต่ก็ดีจะได้ไม่มีใครอยากจับ อิอิ"
หลายวันผ่านไป
"ดีใจจังจะได้เรียนวิทยาลัยใหม่หนูจะตั้งใจเรียนค่ะ" มีนากำหมัดฮึบสู้ต่อหน้าเเม่
"ขอให้มันจริงเถอะแต่ในใจแม่ไม่อยากให้เรียนที่นี่สักเท่าไหร่หรอก"
"ทำไมคะ..."
"ก็ไม่มีอะไรมากแค่แม่ผ่านความทรงจำเลวร้ายมาจากที่นี่เท่านั้น"
"แต่ก็ได้พบกับคุณพ่อใช่ไหมโรแมนติกเหมือนในซีรี่ย์หรือเปล่า"
ดวงตาเล็กเริ่มตื่นเต้นเธอคุกเข่าวางมือที่หน้าตักแม่เงยหน้ารอฟัง สาวน้อยชื่อ'มีนา' หรือนางสาว เดือนมีนา ในวัย18ปี แต่ตัวเล็กผอมบางสูงเพียง156 ผิวขาวตาโตสายตาขี้อ้อน
"ใช่เหมือนซีรี่ย์ แต่เป็นซีรีย์แนวสยองขวัญนะแบบเลือดสาดไล่แทงกัน" เมษายิ้มให้ลูกสาวแต่ท่าทางมีนาดูตกใจอยู่
"น่ากลัวจังเลยนะคะแล้วทำไมตอนนี้คุณพ่อไม่ดุแล้วอบอุ่นที่สุดด้วย"
"ก็เพราะโตเป็นผู้ใหญ่และมีลูกสาวที่ต้องดูแลถ้าทำตัวแบบสมัยก่อนคงไม่ตายดีแน่ ฮ่าๆๆ"
มีนาขมวดจนคิ้วย่น หลายครั้งที่แม่มักหัวเราะกับเรื่องราวที่เหมือนจะเลวร้ายแต่นั่นกลับทำให้เธอมองโลกในแง่ดีเกินไป
xตลาดสดx
"แม่บอกว่าอยากกินอะไรให้ซื้อไปทำเอง งั้น..เอาแกงจืดวุ้นเส้นก็แล้วกัน" มีนาปั่นจักรยานมาจ่ายตลาดเธอเดินไปทั่วจนถึงมุมด้านในสุด
ตึ๊ก!
"โอ๊ย ข..ขอโทษด้วยนะคะหนูไม่ทันมอง" ตัวเล็กหันกลับเดินไวอย่างไม่ระวังจนชนกระทบกับใครบางคน
"เวลาเดินตาหัดมองดูทางบ้างไม่ใช่มองแต่ส้นตีน"
"หนูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ค่ะ"
"ขนาดพูดยังไม่มองหน้าเธอตาบอดหรือไงห๊ะ!!!"
เสียงดุดันทำให้มีนาผละถอยเธอค่อยแหงนลำคอขึ้นจ้องมองผู้ชายตรงหน้า
"หน้าตาก็งั้นๆ ว่าแต่ทำไมไม่หันหน้ามาคุยกัน" เขากล่าวเสียงเข้มหรี่ตามอง
"ก็นี่ไงค่ะหนูหันหน้าอยู่"
"เหรอ...อ๋อ สงสัยนมเล็กนึกว่าหันหลังมาคุยแบนเรียบเชียว 5555"
"หยาบคาย"
หมั๊บ!
ทันทีที่มีนาพูดตอบโต้มือหนาคว้ากระชากข้อแขนเล็กจนตัวปลิว
"โอ๊ย!หนูเจ็บนะคะ อ๊ะ" ความเจ็บเริ่มทำงานตัวเธอเล็กกว่าเขามากเพียงแค่ออกแรงเล็กน้อยก็สาหัส
"เธอกล้าด่าฉันว่าหยาบคายเหรอ ตัวเท่าลูกหมาแต่กล้าด่าฉัน เธอคงไม่ใช่คนแถวนี้สินะถึงได้ไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร!!"
"หนูขอโทษค่ะหนูเพิ่งย้ายมา ฮึก...หนูชื่อเดือนมีนาหรือเรียกว่ามีนาก็ได้นะคะ"
ผละ
"เดือนมีนา..." เขาผละมือออกจากเธอทันทีพร้อมกวาดมองเรือนร่างสาวน้อยก่อนจะพึมพำในลำคอ ''ใช่เหรอวะแตกเนื้อสาวขนาดนี้"
ตึก ตึก ตึก
"พี่จักรไอ้สองคนโดนรุมกระทืบหน้าวัดพี่ไปช่วยมันหน่อยพวกนั้นมีทั้งสนับและเหล็กแท่ง" ชายวัยรุ่นวิ่งเข้ามาตะโกนพูดอย่างหอบเหนื่อยพรางลากแขนจักรออกไป ปล่อยมีนายื่นสั่นจับข้อแขนที่ถูกบีบจนเจ็บไว้ลำพัง
xบ้านเวฟx ซ.3
"คนบ้าอะไรตัวใหญ่แต่รังแกคนตัวเล็กนิสัยไม่ดีที่สุด" มีนานั่งซัดตัวลงบนเก้าอี้กลางบ้านเธอจับบีบนวดข้อแขนเพราะยังปวดอยู่ ก่อนที่สมองจะย้อนคิดบางอย่าง "ชื่อจักรเหรอ...ทำไมคุ้นจังเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน"
xบ้านจักรx ซ.2
ฟุ๊บ!
ด้วยความเหนื่อยล้าที่ไปมีเรื่องต่อยตีต่างสถาบันพอมาถึงบ้านจักรก็ล้มตัวนอนบนเตียงทั้งที่เสื้อผ้ายังเปื้อนเลือด
"เหนื่อยสัส! แต่มันส์สะใจสลบคาตีน" จักรหลับตาตายกมือขึ้นเกยหน้าผาก แต่สักพักก็กระเด้งตัวลุกไปอาบน้ำ
ซ่าาา
ฝักบัวเปิดชโลมร่างกายที่มีบาดแผลจนเลือดไหลละลายกับสายน้ำ ดวงตาคมคายลืมขึ้นส่องกระจกพร้อมกับครุ่นคิด
"เดือนมีนา" เสียงพึมพำที่ยังคงวนเวียนกับชื่อนี้ "จะใช่เด็กคนนั้นหรือเปล่าวะทำไมมันโตไวขนาดนี้..แตกเนื้อสาวได้ผ่องดีฉิบหาย!! ฮึ"
••••••••••••••••••••
[ต่างคนต่าง'งงเจอกันตอนเด็ก แต่พี่จักรไม่ควร'งงนะชื่อนี้..จะมีสักกี่คน5555]
โปรดอ่านภาคแรกก่อน√เพื่อความมันส์ ชื่อเรื่อง : เสพติดรักรุนแรง
ฝากกดถูกใจตรง'มุมซ้ายล่าง'ทุกวัน และคอมเม้นต์เป็นกำลังใจโฉมนะคะ
โลกสวยเลื่อนผ่าน
