6

6

“แล้วนี่อะไร” ดนุค่อยๆ พยุงตัวเองลุกขึ้น โชว์เศษป๊อบคอร์นที่เธอหล่นไว้เพียงนิดที่ติดปลายนิ้วเขาเอาไว้ได้พอดี ให้เธอเห็นแบบเต็มๆ ตา

“โหย นิดเดียวเอง...” เธอรีบทำเป็นปัดๆ ออกจากมือให้เขา จนชายหนุ่มต้องดีดตัวห่างจากเธอออกมา เหมือนว่ารังเกียจ

“อย่าทำอะไรแบบนี้ให้เห็นอีก มันโสโครก” ข้อหาที่เขาเอามากลบเกลื่อนความรู้สึกอื่นในวันนี้ ดูเป็นเหตุเป็นผลพอที่จะทำให้เธอไม่รู้สึกเคลือบแคลงใจ

หากสังเกตดีดี เธอจะเห็น ว่าเขาลอบถอนหายใจไปหลายหน ก่อนที่จะทำเป็นหลบเข้าห้องน้ำไป

“โหย อุตส่าห์จะดูซีรีส์โต้รุ่งให้สมกับเป็นค่ำคืนสุดแสนพิเศษซะหน่อย พังไม่เป็นท่าซะงั้น...” ว่าอย่างแสนเซ็ง พร้อมรีบเก็บอุปกรณ์และขนมของตัวเองให้เข้าที่ จับแก้วน้ำโค้กมาดูดให้ชื่นใจอีกสักที ก่อนนำลงไปเก็บชั้นล่าง

“เป็นไงบ้างลูก เมื่อคืนเด็ดมากมั้ย...” ดารุณีรีบถามไถ่บุตรสะใภ้ป้ายแดงแบบตรงไปตรงมา จนคนที่ก้มหน้าก้มตารับประทานอาหารไป แทบจะสำลักอาหาร

“ก็...พอได้ค่ะคุณแม่ แต่ไม่สุดเท่าไหร่” สีหน้าอิดโรยของคนที่เพิ่งจะได้นอนจริงจังเมื่อ 4.00 น. เสริมคำพูดชวนคิดนี้ เสียจนดารุณีหัวเราะออกมาอย่างชอบอกชอบใจ

“ขนาดไม่สุดยังดูเพลียขนาดนี้ แม่ล่ะไม่อยากคิดถึงความสุดเลย...” แล้วนวลเนื้อก็รีบหัวเราะคิกคักไปกับท่านอย่างเข้าขา จนคนทนฟังไม่ได้ ถึงกับต้องวางช้อนลงเสียงดังและยกแก้วน้ำขึ้นดื่มเสีย

เมื่อคืนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น เขาทราบดี แต่ผู้หญิงคนนี้กลับเลือกตอบมารดาของเขาแบบสองแง่สองง่ามจนท่านเข้าใจผิดได้ เขาเริ่มมั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้ไม่น่าจะมาจริงใจอะไรกับมารดาของตน นอกจากหวังผลประโยชน์จากท่านเท่านั้น

 “แต่น้ำตาไหลพรากเลยนะคะคุณแม่ สงสารมาก...ถ้าไม่โดนขัดจังหวะซะก่อน คงได้สุดอย่างที่คุณแม่ว่านั่นแหละค่ะ” และคำตอบต่อมาของเธอ ก็ทำเอาดนุหันไปมองหน้าเธออย่างทันที

จนคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวสะดุดเล็กน้อย

“มีอะไรรึเปล่าคะ?” และเธอก็ถามเขาออกไปตามตรงแบบทันทีเช่นกันด้วย ตามมาด้วยการหันมามองตามบ้างของดารุณี

“เปล่าครับแม่” เขาเลือกที่จะตอบมารดา แทนตอบคำถามของเจ้าหล่อน พร้อมแสร้งจับโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูข่าวนั่นนี่ แก้เก้อ

“ต่อเลยลูก อะไรมาขัดจังหวะได้ยังไง เสียดาย...เรื่องนี้แม่ร้องไห้จนตาบวมตุ่ย ตับพังมาก บอกเลยค่ะลูกขา!!” นวลเนื้อทำสีหน้าอึกอัก ไม่ยอมตอบคำถามถึงสาเหตุที่ทำให้ตัวเองสะดุด พร้อมมองไปยังสามีหมาดๆ ของตัวเอง ที่ทำเป็นก้มมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือ

“อย่าบอกนะ ว่าเมื่อคืน...ตานุไม่ได้กลับเช้า?” คนที่ทำเป็นก้มหน้าอยู่นั้น เงยขึ้นในทันที

นี่แม่ก็รู้เรื่องนี้ด้วยอย่างนั้นเหรอ?

“อะไรกันตานุ ปกติออกไปเที่ยวก็กลับเช้าตลอด ทำไมเมื่อคืนกลับมาเร็วได้ล่ะลูก?” เมื่อลูกสะใภ้พยักหน้า ก็หันมาต่อว่าบุตรชายในทันที

“ทีแรกปรือก็ไม่เชื่อคุณแม่เท่าไหร่นะคะ เลยทักไปถามเพื่อให้เกิดความแน่ใจ...ก็ตอบว่าจะไม่กลับมา แต่สองชั่วโมงผ่านไป ก็มาเฉย ปรือนี่อยากจะร้องให้ก้องห้อง ประท้วงเลยค่ะ” หญิงสาวว่าเชิงฟ้อง จนเขาอยากจะร้องให้ก้องออกมาบ้าง

ดนุงงไปหมด ว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในสถานการณ์บ้าๆ อะไร ถูกบังคับให้แต่งงานยังไม่พอ ยังมาเจอเจ้าสาวประหลาดๆ

ประหลาดแบบใกล้เคียงกับมารดาของเขาอีกต่างหาก!

“โอ๊ย ยิ่งฟังแม่ก็ยิ่งสงสาร...อุตส่าห์เตรียมป๊อบคอร์น ขนม น้ำโค้กไว้ให้เยอะแยะ มาล่มไม่เป็นท่าได้ยังไง” แล้วเศรษฐีนีผู้รวยล้นฟ้า ก็หันมามองหน้าบุตรชายด้วยความขุ่นเคืองจัด

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณแม่ เพราะว่าสุดท้ายหนูก็แอบไปดูในห้องน้ำจนจบแล้วค่ะ ไม่งั้นอกแตกตายแน่...ตับพังไปหมด แต่คือดีทั้งเรื่องค่า!!” แล้วคนสองคนที่เข้าขากันได้ดี ก็พูดถึงสัพเพเหระเรื่องซีรีส์ ศิลปินเกาหลี และนานาไร้สาระ จนดนุต้องลุกไปทำงาน แบบที่ไม่ได้ขออนุญาตมารดาแต่อย่างใด