ตอนที่ 6 เจ้าหญิง

วันอาทิตย์ที่สดใสในมหานครลอนดอน ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาก้าวลงจากรถสปอร์ตหรูคันสีแดงที่หน้าคอนโด เขาสวมใส่แว่นตาสีดำ เสื้อแจ๊คเก็ตหนังสีดำ กางเกงยีนสีดำ และรองเท้าหนังดำยืนพิงรถหรูของเขา โดยมีบอดี้การ์ดสิบคนยืนคุ้มกันเขาเช่นทุกครั้งที่เขาออกจากบ้าน หญิงสาวจนถึงหญิงวัยกลางคนที่ก้าวเดินผ่านไปผ่านมา ทอดสายตามองเขาด้วยความหลงใหลในใบหน้าหล่อเหลา อีกทั้งบอดี้การ์ดหลายคนที่ยืนอยู่กับเขาก็ยังหน้าตาดูดีในชุดสูทสีดำจึงเป็นที่จับจ้องของบรรดาสาวๆ รวมถึงผู้ชายและสาวประเภทที่สองที่มองเขาด้วยสายตาอยากจะกลืนกิน

แคทเธอรีนก้าวเดินออกมาจากคอนโดมาหาเขาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส อดัมจึงเผยรอยยิ้มเมื่อเห็นเธอแต่งหน้าโทนอ่อนริมฝีปากสีแดงสดสวย สวมใส่เดรสสั้นสีดำ ลักษณะเป็นเกาะอก สวมเสื้อกักหนังสีแดง และรองเท้าส้นสูงสี่นิ้ว ให้สูงเท่าๆ เขา อีกทั้งในบรรดากลุ่มแก๊งของพวกเธอ เธอเตี้ยที่สุด สูงเพียงร้อยหกสิบเท่านั้น ขณะที่แคนรี่สูงถึงร้อยแปดสิบ

“วันนี้คุณสวยจัง” เขาเอ่ยชมจากใจจริง

“ฉันก็แต่งตัวตามปกติ” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

“ขึ้นรถครับเจ้าหญิง” เขาเอ่ยบอกแล้วใช้รีโหมดเปิดประตูรถ ไม่ช้าประตูรถก็เลื่อนออก เธอจึงก้าวขึ้นไปนั่งฝั่งคนข้างคนขับ และคาดเบลท์ทันที ขณะที่เขาก้าวขึ้นมาบนรถ เขาก็คาดเบลท์เมื่อนั่งลงแล้ว

“ดูหนังเสร็จไปกินกันนะ” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เธอกลับมองใบหน้าด้วยสีหน้าที่ดูตกใจ เขากลับเผยรอยยิ้ม และเอ่ยบอก

“กินกันผมหมายถึงกินอาหาร” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงขบขัน

“ไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา และมองถนนข้างหน้า ขณะที่เขาขับรถออกไปจากตรงนี้

เธอหันมาหาเขาช้าๆ ทอดสายตามองใบหน้าเขาใต้แว่นสีดำที่เขาสวมใส่อยู่ เธอมองว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดูใบหน้าหวานและหล่อคมในเวลาเดียวกัน เพราะตอนหนุ่มๆ พ่อเขานั้นหล่อมาก ส่วนแม่เขานั้นก็สวยมากด้วยเช่นกัน จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงได้ดูหล่อเหลาอย่างยิ่ง ถ้าเขาตัดนิสัยเจ้าชู้ไปนะ เขาจะเป็นชายที่เธอหมายตาเลยทีเดียว

“เป็นอะไรครับ เกิดหลงใหลผมขึ้นมาหรือ ผมนี่หล่อนะ รับผมไปอยู่ในสี่ห้องหัวใจได้นะ สปอร์ต ใจดี รักเด็ก” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงขบขัน

“หลงตัวเอง” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหมั่นไส้ และเบะปากใส่เขาทันที

เธอและเขาก้าวเดินมายังหน้าโรงภาพยนตร์ชั้นบนสุดของห้างหรูใจกลางเมือง ที่นี่ไม่มีคนมามากเท่าที่ควร เพราะราคาตั๋วเข้าแพงกว่าที่อื่น เพราะมันทั้งหรูหราแทบจะเป็นโรงแรมเลยทีเดียว มันเหมาะกับคู่รักเสียมากกว่า

“คุณจองตอนไหนเนี่ย” เธอเอ่ยถาม ขณะที่ก้าวเดินข้างเขา ในมือเรียวของเธอถือแก้วน้ำโค้กหนึ่งแก้ว ส่วนเขากับแก้วน้ำโค้กด้วยเช่นกัน โดยบอดี้การ์ดถือถังป๊อบคอร์นเดินตามอยู่ด้านหลัง

“เมื่อวาน” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

เธอก้าวเดินเข้าไปในโรงภาพยนตร์กับเขา เธอกลับเห็นหน้าจอขนาดใหญ่กำลังฉาย เขาพาเธอเดินมานั่งที่เก้าอี้โซฟาตรงชั้นที่สามถัดจากแถวบน นั่งลงบนเก้าอี้ โดยมีบอดี้การ์ดประมาณสิบกว่าคนมานั่งด้านหลัง และด้านหน้า เพื่อคุ้มกันความปลอดภัย แต่เธอกลับไม่เห็นผู้คนภายนอกตีตั๋วเข้ามาดูแม้แต่คนเดียว

“หนังเรื่องนี้ไม่ค่อยมีคนดูหรือ” เธอเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“เรื่องนี้สนุกมาก ผมให้บอดี้การ์ดมานั่งดู และรีวิวให้ฟัง” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม และนั่งลงข้างๆ เธอ เขาใช้มือเรียกบอดี้การ์ด แล้วบอดี้การ์ดคนนั้นส่งถังป๊อบคอร์นให้เขาทันที

“แล้วทำไมไม่มีคน” เธอเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“ผมเหมารอบ ผมชอบความเป็นส่วนตัว” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม นัยน์ตาของเขาทอแสงเป็นประกาย เธอเคยเห็นสายตาแบบนี้จากแฟนเก่าที่ชื่อเจสัน เจสันกับเธอเลิกไปเมื่อปีก่อน เจสันชอบใช้สายตาแบบนี้ ต่อเมื่ออยากจะมีเซ็กส์กับเธอ เธอจึงรีบหันหน้าหนี ไปจ้องมองจอโดยทันที

หลังจากดูหนังจบ อดัมและแคทเธอรีนก้าวเดินมานอกโรงภาพยนตร์ เพื่อจะก้าวเดินไปยังรถหรูที่จอดที่ลานจอดรถ

“สนุกไหม” เขาเอ่ยถามเธอด้วยรอยยิ้ม

“ก็สนุก” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เพราะเขาหนังที่เขาพาเธอมาดูคือเรื่องโฉมงามกับเจ้าชายอสูร ทำให้เธอต้องเปลี่ยนความคิดว่าเขาเป็นคลาสโนว่า ซึ่งมันไม่ใช่ เพราะเขาคือเด็กน้อยต่างหาก

“หาอะไรกินกัน”

เขาพาเธอมายังร้านสเต็กที่ขายเนื้อพรีเมี่ยม เช่น เนื้อวากิว เนื้อแกะชั้นดี ไม่รวมอาหารทะเลที่มีปลาหิมะ และไข่ปลาคาเวียร์ที่นำมาตบแต่บนอาหารในจากให้ดูแพง แต่เนื้อที่นี่ควรค่าแก่การกินอย่างยิ่ง

“เอาสเต็กเนื้อวากิวหมักซอสพริกไทยดำ และเครื่องดื่มขอเป็นโค้ก” อดัมเอ่ยบอกบริกร

“เอาสเต็กเนื้อวากิวซอกเห็ดทรัฟเฟิล ขอเครื่องดื่มเป็นโคกค่ะ” แคทเธอรีนเอ่ยบอกบริกร

“สเต็กเนื้อวากิวหมักซอสพริกไทยดำ สเต็กเนื้อวากิวซอกเห็ดทรัฟเฟิล และโค้กสองแก้วนะครับ” บริกรเอ่ยเช่นนี้

“ค่ะ” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

“ไม่เกินสามสิบนาที อาหารจะมาเสิร์ฟนะครับ” บริกรเอ่ยบอกแล้วก้าวเดินไปทันที

“คุณเคยมากินหรือ” เขาเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

“เคยมาแค่สามครั้ง” เธอเอ่ยบอกเขาด้วยรอยยิ้มเช่นกัน ทันใดนั้นหญิงสาวคนหนึ่งก้าวเดินเข้ามา เธอนั้นแต่งตัวเซ็กซี่อย่างมาก เธอก้าวเดินมานั่งข้างๆ เขา

“พี่อดัม มาเที่ยวหรือคะ ไม่มาหาโรสเลยนะคะ” หญิงสาวผู้นี้ที่ชื่อโรสเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

“เอ่อ...คือ” เขาเอ่ยด้วยบอกเช่นนี้ เหมือนน้ำท่วมปาก ขณะที่เขาทอดสายตามองแคทเธอรีนที่มีสีหน้าเรียบเฉย

“แล้วนี่ผู้หญิงคนใหม่หรือคะ” โรสเอ่ยถามอดัมด้วยความน้อยใจ

“ถ้าใช่แล้ว แล้วเธอจะทำไม” แคทเธอรีนเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง แววตาของเธอดุจเหยี่ยวพร้อมที่จะจิกกัดหญิงสาวที่คล้องแขนเขาไม่ยอมปล่อย ทำให้อดัมถึงกับอึ้งในปฏิกิริยาของเธอเช่นนี้ ที่เขาไม่เคยจากหญิงที่ไหนมาก่อน

“ไม่เห็นจะสวย นมก็เล็ก ดูเตี้ยอีก พี่อดัมคบไปได้อย่างไง” โรสเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง มือเรียวของโรสกอดแขนเขาไม่ปล่อย เขาได้แต่นิ่งทำตัวไม่ถูก