บทนำ

บทนำ

เสียงบทสวดงานศพดังไปทั่วศาลาสองภายในวัดแห่งหนึ่งของกรุงเทพฯ บรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยความโศกเศร้าเสียใจ โดยเฉพาะครอบครัวของผู้สูญเสียบุตรชายคนเล็กไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ทั้งที่บุตรชายอายุยังน้อย มิหนำซ้ำหน้าที่การงานก็กำลังเป็นไปด้วยดี แต่เจ้าตัวกลับมาคิดสั้นฆ่าตัวตาย ที่ทุกคนในครอบครัวยังคงคลางแคลงในการฆ่าตัวตายครั้งนี้ไม่น้อย โดยเฉพาะจดหมายของผู้ตายที่ได้เขียนทิ้งไว้

‘อย่าได้โกรธเคืองใคร เพราะมันคือการตัดสินใจของผมเอง’

“ชนน...ลูกรัก ทำไมถึงได้ทิ้งแม่ไปเร็วนักล่ะลูก” เสียงของผู้เป็นแม่ยังคงพร่ำเพ้อด้วยประโยคเดิมๆ ทำให้บรรดาญาติและเพื่อนพ้องต่างสลับสับเปลี่ยนกันทำหน้าที่ปลอบโลม

“หักห้ามใจเสียบ้างเถอะคุณพี่อรุณ ถือเสียว่าตาชนน หมดเวรหมดกรรมแล้วนะคะ”

“แต่ตาชนนยังมีอนาคตอีกไกล ไม่น่าเลย ไม่น่าเลยจริงๆ ชนน ลูกแม่ ทำไม...ทำไมลูกถึงได้คิดสั้นแบบนี้” คุณอรุณประไพส่ายหน้าที่เปื้อนคราบน้ำตาไปมาอย่างทำใจไม่ได้ เพราะท่านยังคงอยากเห็นความเจริญก้าวหน้าไม่ว่าจะเป็นเรื่องคู่ครอง เรื่องงานของบุตรชายคนเล็ก แต่โอกาสนั้นคงไม่มีอีกแล้วเมื่อจู่ๆ ลูกชายก็มายิงตัวตายคาห้องพักสุดหรู ภาพเลือดไหลนองบนผ้าปูนอนยังคงติดตาผู้เป็นแม่อย่างยากที่จะลบเลือน

“น้องว่าตาชนนคงมีเรื่องทุกข์ใจที่บอกใครไม่ได้กระมังคุณพี่ ตาชนนถึงได้คิดสั้น”

“แต่ถึงจะมีเรื่องทุกข์ใจสักแค่ไหน ตาชนนก็น่าจะนึกถึงแม่” เพราะ เจ้าตัวก็ใช่ว่าจะไม่มีใครให้คำปรึกษา ทว่าคนเป็นแม่ก็รู้จักนิสัยของลูกชายคนนี้ดี เพราะลูกชายคนนี้เวลามีปัญหาอะไรจะไม่เคยปริปากเล่าให้ตนฟัง ตนก็ได้แต่สังเกตท่าทางเอา แต่ครั้งนี้ลูกชายไม่ได้มีท่าทีอะไรเลย แต่จู่ๆ กลับมาคิดสั้น ทำให้ตนไม่เข้าใจว่าทำไมลูกชายถึงได้ทำอย่างนั้น

“น้องรู้ว่าคุณพี่พร้อมจะให้คำปรึกษาค่ะ แต่ตาชนนคงไม่อยากคุณพี่พลอยทุกข์ใจตามไปด้วย ก็เลยตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลง” แต่สาเหตุที่แท้จริงนั้นทุกคนล้วนไม่ทราบว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ถึงได้ทำให้เด็กหนุ่มอนาคตไกลคนนี้ตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง

*********************

มุมหนึ่งภายในวัดซึ่งก็ห่างจากศาลาไม่มากนักสองสามีภรรยาและลูกสาวกำลังพากันเดินเข้ามาในงานทันทีที่ทราบข่าวของชนน บุตรชายคนเล็กของตระกูลชญานันท์ ที่แม้จะไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกันมากนักแต่ก็เคยพบปะพูดคุยกัน ครั้นเมื่ออีกฝ่ายต้องมาสูญเสียบุตรชายกะทันหันครอบครัววราติราชจึงเดินทางมาร่วมงาน จะขาดก็แต่ลูกสาวคนเล็กของบ้านที่ติดถ่ายละครอยู่ต่างจังหวัดจึงไม่ได้มาร่วมงานด้วย หากแต่ดาราสาวที่กำลังเป็นที่จับตามองอยู่ในขณะนี้ก็ได้ส่งพวงหรีดมาแสดงความเสียใจล่วงหน้าแล้ว

“คุณพี่อรุณ นั่นใครเหรอคะ แต่จะว่าไปน้องก็รู้สึกคุ้นๆ หน้าอยู่บ้างนะคะ” คุณวิรุณศรี ภรรยาของนายตำรวจใหญ่ทำท่าครุ่นคิด ก่อนจะพยักพเยิดให้อีกฝ่าย คุณอรุณประไพหันไปมอง

“นั่นน่ะคุณธนัน เจ้าของตลาดผลไม้วราติราชไงคะคุณน้อง ส่วนนั่นก็...น่าจะเป็นภรรยาใหม่กับลูกเลี้ยง ส่วนลูกสาวจริงๆ ของคุณธนันติดถ่ายละครอยู่ต่างจังหวัด” คุณอรุณประไพรู้ เพราะทางผู้จัดการของดาราสาวได้ส่งตัวแทนนำพวงรีดมาให้และบอกขอโทษที่ไม่สามารถมาร่วมงานได้

“แล้วคุณพี่ไปรู้จักมักคุ้นกับครอบครัวนี่ได้อย่างไรล่ะคะ ไม่เห็นคุณพี่จะเล่าให้น้องฟังบ้างเลย หรือว่าคุณพี่คิดจะให้ลูกชายคนโตมาดองกับครอบครัวนี้”