บท
ตั้งค่า

6ย่ำยี

“ลองชายชั่วก่อนตายหน่อยเป็นไร”

“กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาอีกครั้งเมื่อคนสารเลวตรงหน้าเธอกระชากแพนตี้ตัวจิ๋วของเธอแรง ๆ จนขาดติดมือ เขายกขาเธอเป็นรูปตัวเอ็ม เเต่เธอไม่ยอมเธอยกขาขึ้นพร้อมกับถีบเขา

พลั่ก!!! เธอถีบเขาแรง ๆ แต่นิโคลัสไม่สะเทือนเลยสักนิด แต่มันยิ่งเพิ่มความโกรธให้เขามากกว่าเดิม เขาจับขารสรินทร์กางออกแม้เธอจะพยายามหุบขาเพียงใดมันก็ไม่เป็นผล เพราะเขาแรงเยอะกว่า

“ฮึก... อย่าทำฉันเลย” รสรินทร์พยายามอ้อนวอน แต่ไม่ทำให้นิโคลัสใจอ่อนเลยสักนิด เขากางขาเธอให้กว้างออก เผยให้เห็นดอกกุหลาบอวบอูมค่อย ๆ แย้มออก แม้จะพยายามหุบขาเพียงใด แต่มันก็สู้แรงของเขาไม่ได้เลย

“...” นิโคลัสใช้มือจับแก่นกายขนาดใหญ่มีเส้นเลือดปูดโปนไปมา ยิ่งเขารูดแก่นกายขนาดยักษ์จนทำให้รสรินทร์หวาดกลัว

“ฮื่อ ๆ อย่าทำฉัน นายอยากได้เงินไหม ฮึก! ฉันจะเอามาให้”

“เงินกูมีเยอะมากพอแล้ว กูไม่อยากได้เงินมึง”

“นายเอากล้องไป แล้วปล่อยฉัน ฮึก! ได้โปรด” รสรินทร์พยายามเอ่ยอ้อนวอนเขาอีกครั้งทั้งน้ำตา ขอเพียงเขายอมปล่อย เธอไม่อยากได้ข้อมูลอะไรทั้งนั้น

“หึ” นิโคลัสแสยะยิ้มร้าย ก่อนดันแก่นกายเข้าไปในรูสวาทของรสรินทร์แรง ๆ

“อึก!” รสรินทร์ถึงกับสะดุ้งเฮือก กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้พร้อมกับมองหน้าคนใจร้ายน้ำตาไหลริน ความเจ็บปวดเกิดขึ้นตรงรูสวาททันที

“ซี้ด” นิโคลัสซี้ดปากเบา ๆ พยายามดันแก่นกายขนาดใหญ่เข้าไปในรูสวาทของเธอแรง ๆ . แต่มันเข้าได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น

ปึก!ปึก!ปึก!

“กรี๊ด! ฮึก!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาพยายามกระแทกแก่นกายขนาดใหญ่เข้ามาในรูสวาทของเธอ นิโคลัสขบกรามแน่นจนนูนเป็นสัน พยายามข่มอารมณ์ที่พลุ่งพล่านไปทั้งกาย

กึด!

“กรี๊ด! จะ... เจ็บ... ฮึก...” รสรินทร์ดีดดิ้นเท่าไรก็ไม่เป็นผล นิโคลัสจับเอวคอดของเธอแน่น ๆ และกระแทกแรง ๆ

ปึก!ปึก!ปึก!

“กรี๊ด!!!” เธอกรีดร้องออกครั้ง เมื่อกระแทกแก่นกายเข้าไปในรูสวาทของเธอแรง ๆ จนเกิดแผลฉีกขาด แก่นกายขนาดใหญ่ดันเข้าไปแรง ๆ รสรินทร์รู้สึกเหมือนเยื่อบาง ๆ ขาด มันทั้งเจ็บทั้งแสบไปหมด น้ำตาเธอไหลรินราวเม็ดฝนโปรยปราย ทั้งเจ็บตัวทั้งเสียใจ สิ่งที่หวงแหนมาตลอดถูกเหยียบย่ำจนไม่เหลือชิ้นดี

“อ๊า...ซี้ด” นิโคลัสเงยหน้าซี้ดปากพร้อมกับกระแทกความเป็นชายใส่รสรินทร์แรง ๆ แก่นกายขนาดใหญ่ทำให้รูสวาทของเธอฉีกขาดจนเลือดไหลรินลงบนผ้าปู

ปึก!ปึก!ปึก!

“ฮื่อ ๆ ฉันเกลียดแก!” รสรินทร์มองหน้าเขาด้วยความโกรธแค้น ทั้งนึกรังเกียจตัวเอง ผู้ชายสารเลวคนนี้เหยียบย่ำความเป็นคนของเธอจนไม่เหลือชิ้นดี

“กูไม่เคยง้อใครมารัก ซี้ด” นิโคลัสเอ่ยออกมาเสียงเข้ม

“อ๊ะ! เจ็บ นะ... นายมันเลว” นิโคลัสแสยะยิ้มร้ายเมื่อได้ฟังคำพูดของรสรินทร์

“กูไม่เคยบอกว่ากูเป็นคนดี”

“ไอ้ชั่ว...”

“กูก็บอกแล้วว่ากูไม่ใช่คนดีอะไร”

ปึก! ปึก!ปึก!

นิโคลัสรัวเอวสอบใส่เธออย่างบ้าคลั่ง จนเธอรู้สึกจุก ครั้งนี้เขารุนแรงมากกว่าเดิมและป่าเถื่อนมาก เขากระแทกเข้าไปจนสุดความยาวของมัน เลือดสีแดงสดไหลออกมาพร้อมกับกระเด็นไปโดนหน้าขาของเขา นิโคลัสมองเลือดสีแดงอย่างพอใจ

'เป็นคนแรกมันดีแบบนี้นี่เอง”

ปึก!!! ปึก!ปึก!

“ฮึก ฮื่อ ๆ ปล่อยสักที” เธอร้องไห้อ้อนวอน เมื่อคนบนร่างถาโถมแรงกายใส่เธอไม่หยุดหย่อน ทำไมเธอถึงต้องมาเจอเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ เธอน่าจะเชื่อพี่ชายเตือน เพราะความดื้อรั้นของตัวเธอเอง

“อ๊า...ซี้ด” นิโคลัสครวญครางเสียงดังลั่น อารมณ์กระสันมีมากมายเหลือเกิน ภายในของเธอมันตอดรัดรุนแรงจนเขาเสียวซ่านไปหมดทั้งกาย

“ฮึก! ฮื่อ”

ปึก!ปึก!ปึก!

“อ๊ะ...อ๊า... นิโคลัสครางออกมาอย่างเบา ๆ ความเสียวซ่าน พลุ่งพล่านไปทั้งกาย เขาก้มลงงับยอดถันของเธอแรงอย่างมันเขี้ยว

“ฮึก!!!ฮื่อ ๆ” รสรินทร์ร้องไห้ออกมาไม่หยุดหย่อน ไม่ว่าเธอจะขอร้องอ้อนวอนอย่างไร เขากระทำราวกับเธอไม่ใช่คน นิโคลัสกระแทกความเป็นชายใส่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า เอวสอบของเขารัวใส่เธออย่างบ้าคลั่ง

ปึก!ปึก!ปึก!

อ๊ะ...อ๊า... เสียวมาก” เขายังคงรัวเอวสอบไม่หยุดหย่อนพร้อมมองหน้าของเธอที่อาบชโลมไปด้วยน้ำตา ภายในของเธอตอดรัดรุนแรง จนเขาเสียวซ่านไปทั้งกาย

“พอ... พอ... ฉันเจ็บ... ฮึก!” เธอรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่เขากระแทกกระทั้น เขารุนแรงกับเธอขึ้นเรื่อย ๆ และตอนนี้เหมือนเธอจะรับมันไม่ไหว ร่างกายของเธอสั่นเกร็งทุกที

ปึก!ปึก!ปึก!

“พอ... ได้แล้ว... ฮึก...” ริมฝีปากบางสั่นระริกพร้อมกับคำวิงวอน ขอร้องให้หยุดกระทำ แต่ดูเหมือนมันจะไร้ผล เมื่อเขาไม่สนใจที่จะรับฟัง

“อ๊า...ซี้ด” นิโคลัสครางออกมาเบา ๆ พร้อมเงยหน้าซี้ดปาก ตอนนี้เขาใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มที เขาเพิ่มความเร็วจับสะโพกของเธอแน่น ๆ พร้อมกระหน่ำรัว ๆ อย่างบ้าคลั่ง

“ฮึก! ฮื่อ ๆ” รสรินทร์ยังคงร้องไห้อยู่แบบนั้น เธอไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับเขาเลยสักนิด. เขากระแทกเข้าแต่ละที มันจุกมาก ๆ จนต้องเกร็งหน้าท้อง เพราะตอนนี้เธอรู้สึกจุกมาก ๆ

ปึก!ปึก!ปึก! เสียงกระแทกกระทั้น พร้อมเสียงครางหยาบโลนดังไปทั่วห้อง ยิ่งเพิ่มอารมณ์ดิบเถื่อนของเขาให้รุนแรงกว่าเดิม

“อ๊ะ .พอได้แล้ว... ฮื่อ ๆ” เขาไม่ใคร่จะใส่ใจกับคำพูดวิงวอนของเธอมากนัก เขากระแทกรุนแรง เขากำลังแตะขอบสวรรค์เต็มที

“อ๊า...” เขาครางออกมา พร้อมกับกระตุกสองสามครั้ง เขาปล่อยสายธารน้ำรักเข้าไปในตัวของเธอทุกหยดหยาด ก่อนจะฟุบลงบนอกอวบของเธอ เชือกที่มันรัดแขนเธอจนเจ็บยังไม่เจ็บเท่าใจของเธอตอนนี้ อยากจะฆ่าคนตรงหน้าให้ตายไป ให้สาสมกับสิ่งเลว ๆ ที่เขาทำกับเธอ

“ลุกออกไปจากตัวฉัน ฮึก! ไอ้เลว จะฆ่าก็ฆ่าเลย ฉันไม่เหลือความเป็นคนให้แกเหยียบย่ำแล้ว” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับน้ำตาไหลริน

“กูเปลี่ยนใจแล้ววะ กูไม่ให้มึงตาย แต่กูจะเอามึงไว้บำเรอกู” นิโคลัสเอ่ยออกมา รสรินทร์มองนิโคลัสตาขวางทันที

“ไอ้สารเลว”

“กูก็เคยบอกอยู่นะว่าไม่ใช่คนดี ถ้ามึงปากดีมาก ๆ พรุ่งนี้เตรียมไปอยู่ซ่อง มีผัวไปร้อยคนคงดี”

"..."

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel