เดิมพัน

ฉันเดินเข้ามาในคลับพร้อมกับขอบตาที่เขียวช้ำ ก็ไอ้หลอนน่ะสิ มันต่อยเข้ามาที่เบ้าตาฉันเต็มๆ คนอะไรมือหนักหมัดหนักฉิบ แค่ด่าว่าตุ๊ดแค่นี้ก็ต้องต่อยด้วย

"เฮ้ อีอ้อย ตะ...ตามึงทำไมเป็นงั้นอ่ะ?" อันนี้เสียงอีซอสที่ร้องทักขึ้นเมื่อเห็นขอบตาอันเขียวช้ำของฉัน ไม่โดนมันฟาดหน้าแข้งใส่ก็ดีขนาดไหนแล้ว คนอะไรดุยิ่งกว่าหมาร็อตไวเลอร์

"มึงไปฟัดกับหมาที่ไหนมา?"

"ไปฟัดกับหมาแถวนี้แหละ" ฉันตอบปัด ๆ ไปแบบไม่ใส่ใจมากนัก ก่อนที่จะนั่งลงกินเหล้าต่อ ว่าแต่ว่าทำไมฉันต้องคิดถึงแต่หน้าเขาด้วยนะบ้าจริง ฉันพยายามสะบัดหัวไล่ความคิดออกก่อนที่จะหันไปสังสรรค์กับเพื่อนต่อ

พลั่ก!! ผวั๊ะ!! ตุบ!! ตุบ!! เสียงหมัดของผมที่กระทบกับกระสอบทรายแบบหนักๆ มันดังไปทั่วบริเวณในขณะที่กำลังฝึกซ้อมอย่างหนักอยู่ที่ห้องยิมส่วนตัวภายในบ้าน

"ซ้าย ขวา ขวา ซ้าย" เสียงของพี่เลี้ยงดังขึ้นขณะทำการฝึกเป็นเป้าล่อเพื่อทดสอบสายตาของผม ซึ่งแน่นอนว่าผมไม่พลาดเลยสักเป้า

"อาทิตย์นี้ผมต้องสู้กับใคร?" ผมถามพี่เลี้ยงประจำตัวก่อนที่จะก้มลงทำซิทอัพต่อ

"ไอ้ราชันย์" พี่เลี้ยงผมตอบกลับมา

ผมหยุดนิ่งชะงัก ไอ้ราชันย์งั้นเหรอ ผมก็พอรู้มาว่าฝีมือแม่งไม่ธรรมดาอยู่เหมือนกัน แล้วมันก็มีประวัติที่ไม่เคยแพ้มาก่อนด้วย ไฟท์นี้ถือว่าสูสีอยู่พอสมควร

"รอบนี้เดิมพันสูงมากหลักร้อยล้าน" พี่เลี้ยงพูดขึ้นพร้อมจ้องหน้าผมอย่างมีความหวัง

ถือว่าไฟท์นี้เป็นไฟท์ใหญ่ในรอบหลายปีเลยก็ว่าได้ ที่เงินเดิมพันจากผู้ใหญ่จะสูงมากขนาดนี้ ถึงผมจะชนะก็จริง แต่ผมได้แค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของเงินเดิมพันเท่านั้นไม่ใช่ทั้งหมด

"...." ผมสงบนิ่งพร้อมคิดตามที่พี่เลี้ยงกล่าวขึ้น

"ถ้าแกชนะไฟท์นี้ เงินหลายล้านต้องเป็นของแก"

ผมกดยิ้มมุมปากก่อนที่จะพยักหน้ารับรู้ บ้านผมก็ไม่ได้ยากจนอะไร เข้าขั้นว่ารวยในระดับนึงเลยด้วยซ้ำ ธุระกิจทางบ้านของพ่อผมคือส่งออกอะไหล่รถยนต์รายใหญ่ของประเทศ ส่วนฝั่งแม่จะทำเกี่ยวกับร้านทอง

แต่ที่ผมเลือกมาต่อยมวยเถื่อนผิดกฏหมายเพราะเป็นความชอบส่วนตัว แล้วมันก็ได้เงินง่ายแค่แลกกับการเจ็บตัวนิดหน่อยเพื่อแลกกับเงินหลายแสนหรือหลายล้านผมว่ามันก็คุ้มอยู่นะ

"อย่าทำให้นายต้องผิดหวัง" พี่เลี้ยงพูดขึ้น นายที่ว่าก็เป็นนักการเมืองผู้มีอิทธิพลที่ผมอยู่ในสังกัด

"แล้วนายเคยผิดหวังหรือเปล่าล่ะ?" ผมยิ้มบางๆ กลับไป ก่อนที่จะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบพร้อมพ่นควันออกมาหนัก ๆ

"วันนี้พอแค่นี้ เลิกซ้อมได้" พี่เลี้ยงของผมพูดแค่นั้นก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป

แต่ผมยังคิดว่ามันไม่พอ ผมต้องการซ้อมอีก ผมมันเป็นพวกบ้าพลัง ถ้าไม่ได้ออกกำลังกายแล้วจะหงุดหงิด

"นายว่าใครขี้เมา ไอ้ตุ๊ด!"

"เออ ไอ้ตุ๊ด!"

"นายว่าใครขี้เมา ไอ้ตุ๊ด!"

"เออ ไอ้ตุ๊ด!"

"นายว่าใครขี้เมา ไอ้ตุ๊ด!"

"เออ ไอ้ตุ๊ด!"

แต่จู่ๆ เสียงของยัยขี้เมาที่ผมเจอในผับเมื่อหลายวันก่อนก็ดังขึ้น หลอกหลอนในโสตประสาทผมอยู่ตลอดเวลา เกิดมาในรอบยี่สิบสองปียังไม่เคยมีใครมาด่าว่าผมเป็นตุ๊ดมาก่อน ยัยขี้เมานี่คนแรกที่ทำให้ผมฟิวส์ขาดได้ขนาดนี้ คิดมาแล้วหงุดหงิด อย่าให้เจอนะ พ่อจะกระโดดแทงเข่าให้ไส้ไหล ไอ้แม่ย้อย!

"ตะ...ตุ๊ดงั้นเหรอ" ผมพึมพำออกมาแค่นั้นก่อนที่จะเล็งไปยังกระสอบทรายที่อยู่ตรงหน้า ผมไม่รอช้ากระโดดเข้าล็อกตีเข่าใส่ทันที พร้อมคิดถึงหน้ายัยนมโตขี้เมา

พลั่ก!! ตุบ!! ตุบ!! ผั๊วะ!! ผมคิดถึงหน้ายัยนั่นก่อนที่จะกระแทกหมัดหนัก ๆ แล้วกระแทกเข่าให้หายเคืองที่บังอาจมาว่าผมเป็นตุ๊ด ผมมันลูกผู้ชายอกสามศอกไซ้ 56 เว้ยยย

"ป้าแมวจ่ายค่าเช่าด้วย" ฉันยืนตะโกนบอกป้าแมวแม่ค้าเช่าแผงในตลาดที่ฉันเป็นทางบ้านฉันเจ้าของอยู่

"นี่จ้าเจ๊ลีฟ" ป้าแมวยื่นค่าเช่าแผงให้ ก่อนที่ฉันจะก้มลงจดบันทึก พร้อมเก็บเงินใส่กระเป๋าคุณนายสีแดงสดใบประจำตัวของฉันเวลามาเก็บค่าเช่าแผง

"ขอให้ขายดีๆ นะป้า" ฉันยิ้มกว้างบอกป้าแมว ก็ฉันค่อนข้างสนิทกับพ่อค้าแม่ค้าในตลาดนี้อยู่แล้ว

"อีอ้อย" เสียงของอีซอสดังขึ้นในขณะที่ฉันยืนเก็บค่าเช่าแผงอยู่ในตลาด

"อะไรของมึง?" ฉันถามมันกลับไป เพราะดูท่าทางมันคงมีเรื่องอยากคุยกับฉันไม่งั้นคงไม่ลากสังขารมาตามฉันถึงตลาดสดแห่งนี้หรอก

"เย็นนี้มึงไปธุระเป็นเพื่อนกูหน่อยได้ไหม?"

"ไปไหนของมึง?"

"เดี๋ยวพอไปถึงมึงก็รู้เองแหละ" มันตอบกลับมาแค่นั้น อะไรของมันจะพาไปไหนก็ไม่รู้จักบอก

ตกเย็น...

ฉันมาทำธุระเป็นเพื่อนอีซอสอยู่ที่ไหนสักแห่ง มันคล้ายกับสถานที่ใต้ดินอะไรสักอย่าง ที่ข้างหน้าจะเปิดเป็นเหมือนโรงแรม แต่ข้างล่างจะเป็นลานกว้างขนาดใหญ่คล้ายสังเวียนใต้ดิน ผู้คนค่อนข้างเบียดเสียดแออัดอยู่พอสมควร

"มึงพากูมาที่นี่ทำไมอีซอส?" ฉันสะกิดถามมันที่เดินนำอยู่ข้างหน้า

"มาดูมวย" มันตอบกลับมา

"ห๊ะ!! ดูมวย?" ฉันร้องทักขึ้นอย่างประหลาดใจ ก็ร้อยวันพันปี มันไม่เคยจะพาฉันมาดูอะไรแบบนี้

"กูชอบนักมวยคนนึงอยู่ วันนี้เขามีไฟท์ขึ้นชก" มันบิดซ้ายขวาตอบฉันมาด้วยท่าทางเขินอาย ที่แท้ก็พามาดูผู้ชาย ไปให้สุดเลยเพื่อน ถ้าเรื่องผู้ชายอีอ้อยสนับสนุนเต็มที่ ปั๊ดโธ่!!

"ลงเดิมพันได้ด้วยนะ มึงจะลองเล่นดูมั้ย?" มันสะกิดถามฉัน

"หึ! ไม่เอาอ่ะ มึงเล่นเหอะ" ฉันตอบปัดๆ ไป ก็ฉันดูมวยไม่เป็น ใครเป็นใครก็ไม่รู้ แล้วจะให้ลงพนันเนี่ยนะ

"ไหนๆ ก็มาถึงที่แล้ว ลงสักหมื่นสองหมื่นก็ได้"

"ไม่เอาอ่ะ" ฉันปฏิเสธรัวๆ เงินตั้งเป็นหมื่นเสียดายจะตาย

"ลองดู ถ้าเกิดมึงชนะ มึงได้หลายตังค์เลยนะอีอ้อย"

"...." พอได้ยินคำว่าเงินปุ๊บ จิตใจก็แกว่งไปมาทันทีหลังจากที่แน่วแน่อยู่นาน

"เอาไง จะลงไม่ลง?"

"เออๆ ลงก็ได้" ในที่สุดความโลภก็เข้าครอบงำ ช่วยไม่ได้ เรื่องเงินไม่เข้าใครออกใคร

"อีอ้อยๆ สรุปมึงเชียร์คนไหน?" มันสะกิดฉันให้มองไปบนกระดานแผ่นใหญ่ที่มีรายชื่ออยู่ในนั้น ถ้าให้ฉันเดาน่าจะเป็นรายชื่อนักมวยที่กำลังจะขึ้นชกในวันนี้ รูปอะไรก็ไม่มีให้ดู มีแต่ชื่อเนี่ยนะ แล้วใครจะไปตัดสินใจถูก

"รังสิมันต์ กับ ราชันย์" ฉันยืนอ่านชื่ออยู่หน้ากระดาน พร้อมกับตัดสินใจอยู่นานก่อนที่จะลงเดิมพัน

"กูลงรังสิมันต์!"