ความลับของเลิฟ

ฉันยืนอยู่หน้าตู้เสื้อผ้ามาเป็นเวลาร่วมหลายชั่วโมง ก็วันนี้เลิฟจะพาฉันไปที่คลับด้วย ซึ่งแน่นอนว่าต้องเจอเพื่อนของเขา ฉันก็ต้องจัดเต็มอลังการนิดนึง

"ไปแค่คลับ ไม่ใช่ไปงานประกาศรางวัลออสก้า เธอไม่จำเป็นต้องแต่งขนาดนี้ก็ได้" เขาตะโกนมาทางฉันด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด ก็ฉันน่ะแต่งตัวนานจริงๆ แล้วชุดที่ฉันใส่ก็ไม่รู้ว่ามันจะโป๊ไปหรือเปล่า เลิฟจะว่ามั้ย

ฉันเดินออกไปในชุดเดรสรัดรูปเน้นสัดส่วน เปิดไหล่ รวบผมโชว์ต้นคอขาวๆ โชว์ผิวขาวๆ

"ชุดนี้เป็นไง?" ฉันเดินออกไปหมุนซ้ายหมุนขวาให้เลิฟดู

"อืม ถอดง่ายดี" เขาตอบกลับมา

"ห๊ะ! อะไรนะ?" ฉันทวนถามขึ้นเพราะกลัวหูฝาด

"ฉันบอกว่าชุดของเธอมันถอดง่ายดี"

"แล้วทำไมต้องถอดง่ายด้วยเล่า?"

"ก็เผื่อบางทีฉันอยากเปลี่ยนบรรยากาศมีอะไรกับเธอในรถบ้าง ในคลับบ้างไง เข้าใจยากตรงไหน?" เขาตอบออกมาตรงๆ ตรงซะยิ่งกว่าตรง

"....." ฉันกลอกตาบนอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนที่จะถูกเขาลากถูออกมาจากห้อง ถ้าเขาไม่ลากถูฉันออกมา มีหวังคงได้เปลี่ยนอีกเป็นสิบชุด

@123 Club ?

ฉันเดินเข้ามาในคลับโดยที่มีเลิฟคอยเดินตามอยู่ด้านหลัง ก่อนที่จะเห็นพวกเพื่อนๆ ของเขาที่นั่งอยู่ที่โซนวีไอพี ความจริงฉันก็เคยเจอเพื่อนเขามาแล้วบ้าง แต่ก็อาจจะยังไม่ถึงขนาดได้พูดคุยกันหรือทำความสนิทสนม

"สวัสดีอ้อย ฉันสงคราม" เพื่อนของเลิฟพูดขึ้น จะว่าไป ทำไมเขาต้องเรียกฉันว่าอ้อยด้วยเล่า ว่าแต่ว่าคนนี้หน้าเหมือนจองกุกบีทีเอสเลยนะ ดูแบดบอยจริงอะไรจริง

"ฉันครูซ" ส่วนคนนี้หน้าเหมือนอปป้าจีมินบีทีเอสเลยอ่ะ หน้าหวานๆ แต่แอบร้าย คล้ายคลาสโนว่า

"ส่วนฉัน เพลิง" คนนี้ทำไมหน้าเหมือนจงอินวงเอ็กโซ ออกแนวสุขุมแต่ดูมีอะไร ดูเกรี้ยวกราดแบบเงียบๆ ฉันชอบคนนี้ กรี๊ดดดดด

"ส่วนฉันเลิฟ รังสิมันต์ เป็นผัวเธอนะเผื่อเธอจะลืม"

พัง ๆ ๆ ๆ ส่วนไอ้นี่พังที่สุด ฝันฉันสลายเมื่อได้ยินเสียงไอ้หลอนตะโกนแทรกเข้ามาในขณะที่ฉันกำลังใช้สายตาแทะโลมเพื่อนเขาอยู่

หลายชั่วโมงผ่านไป....

"คุณรังสิมันต์ครับ นายท่านเรียกพบครับ" พอดื่มไปได้สักพัก จู่ๆ ก็มีใครไม่รู้เดินมาตามเขาพร้อมกับชายชุดดำประมาณสองคน ท่าทางเหมือนบอดี้การ์ด

"มึงไม่เห็นหรือไงว่ากูทำอะไรอยู่ ออกไป" เขากระซิบบอกผู้ชายคนนั้นก่อนที่จะหันมามองหน้าฉันด้วยสีหน้าที่ดูไม่ดีนัก

"พวกเขาเป็นใคร?" ฉันถามเขาขึ้นด้วยความสงสัย

"ยุ่งน่า" เขาตอบกลับมาแบบไม่ใส่ใจมากนัก อะไรกันถามแค่นี้ก็ไม่ได้

"นายเป็นใครกันแน่เลิฟ?" ฉันตะโกนถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม พร้อมจ้องหน้าเขาอย่างจับผิด เมื่อรู้สึกไม่ชอบมาพากลอะไรหลายๆ อย่างในชีวิตเขา เขาไม่ใช่แค่นักมวยเถื่อนทั่วไปฉันรู้สึกได้ ฉันแค่กำลังคิดว่าเขากำลังปิดบังอะไรฉันอยู่

"...." เขาไม่ตอบอะไรกลับมา

"เลิฟ นายเป็นใคร?" ฉันถามด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิมพร้อมชักสีหน้าใส่เขา

"ดูปากฉันนะโอลีฟ" เขาพูดขึ้นแล้วชี้ไปที่ปากของตัวเอง เลิฟกดยิ้มมุมปากมองฉัน ก่อนที่ฉันจ้องปากเขาพร้อมตั้งสมาธิเพื่อจะที่มองว่าเขากำลังจะบอกฉันว่าอะไร บอกเลยจิตใจของฉันมันจดจ่อไปที่คำตอบแล้วตอนนี้

เอาล่ะสมาธิต้องมา เพราะเสียงเพลงเสียงผู้คนรอบข้างมันดังกระหึ่ม ถ้าฉันไม่ตั้งใจ ฉันอาจจะพลาดก็เป็นได้

เขาจ้องมองหน้าฉันด้วยสายตาเรียบนิ่ง พร้อมขยับปากพูดมันเบาๆ แบบไม่ออกเสียง

"กูเป็นผัวมึง!"

ฉิบ!! ไอ้บ้า ไอ้@$():"'':# ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ทันทีที่มันพูดจบ ให้มันได้แบบนี้ ปั๊ดโธ่เว้ยยยย ไอ้เราก็อุตส่าห์รอฟังคำตอบจากมัน แล้วดูมันตอบกลับมา ถ้าไม่ติดว่ามือตีนมันหนัก ฉันกระโดดเข่าคู่ใส่มันไปแล้ว

"ฮ่าๆๆๆ มึงนี่แม่งโคตรตลกเลยวะอีอ้อย" มันหัวเราะออกมาดังลั่นพร้อมมองหน้าฉันแบบสะใจ แถมมันยังเรียกฉันว่าอีอ้อยอีกด้วยนะ เออ เอาสิ แต่ฉันไม่ถือสามันหรอก เพราะตอนนี้มันเมามากแล้ว เมามากแล้วก็กวนประสาทฉันมากด้วย

"เดี๋ยวกูมานะ ออกไปสูบบุหรี่แป๊บ"

เขาเดินมาหอมแก้มฉันซ้ายขวาพร้อมจูบเบาๆ ก่อนที่จะก้มลงกอดฉันไว้แน่น แล้วเดินออกไปแบบเมาๆ นั่นแหละ

ทุกคนในโต๊ะต่างพากันมองไปที่เลิฟเป็นตาเดียว ก็ตอนนี้เหมือนสติมันหลุดออกจากร่างไปแล้ว

"ทำใจนะอ้อย พอมันเมามันก็จะหลอนแบบนี้แหละ" คนที่ชื่อครูซพูดขึ้น ว่าแต่ว่าเพื่อนของเขาไม่มีใครเรียกชื่อฉันว่าโอลีฟสักคน เรียกแต่อ้อย

"เรียกลีฟก็ได้" ฉันบอกเขาไป

"เรียกไม่ได้ ไอ้เลิฟไม่ให้เรียก" อันนี้คนชื่อเพลิงตอบกลับมา

"?????" ฉันเอียงคองง ก็ฉันชื่อลีฟแล้วทำไมเลิฟไม่ยอมให้เรียก

"มันบอกว่าชื่อโอลีฟ เอาไว้ให้มันเรียกคนเดียว" สงครามตอบกลับมา เออ แบบนี้ก็มีด้วยเหรอ พิลึกคน

"แล้วเรื่องที่บอกว่าเขาไม่เคยมีแฟน มันจริงมั้ย?" ฉันกระซิบกระซาบถามเพื่อนเขาด้วยความสอดรู้สอดเห็น รีบถามก่อนที่มันจะกลับมา

"จริง" สงครามตอบกลับมา

"พวกนายไม่ได้หลอกฉันแน่นะ?" ฉันกลอกตามองซ้ายมองขวาเพื่อจับพิรุธเพื่อนเขา

"แต่ผู้หญิงก็เข้าหามันเยอะเหมือนกันนะ แต่ฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะเอาใครสักคน เพิ่งเห็นว่ามาเอาเธอนี่แหละ" อันนี้ประโยคของเพลิงที่พูดกับฉัน

"...." ฉันยิ้มอ่อนมองหน้าเพื่อนเขาที่ไม่รู้อะไรซะแล้ว ว่าฉันนี่แหละเป็นคนข่มขืนมันด้วยตัวเอง แต่จะว่าไป ฉันจะมาดีใจทำไมที่เป็นคนแรกของเขา บ้าจริง!

"เธอคิดเหรอว่าผู้หญิงน้ำหนักแค่40กว่าๆ อย่างเธอจะข่มขืนมันได้?" ครูซพูดขึ้นเหมือนรู้ว่าฉันกำลังคิดอะไร อย่าบอกนะว่าพวกเขารู้ว่าฉันข่มขืนอีตาหลอนนั่นอ่ะ

"ไอ้เลิฟมันเป็นถึงนักมวยแนวหน้า ถ้ามันคิดจะขัดขืนเธอจริงๆ เเค่มันเอานิ้วสะกิดเธอก็สลบแล้ว" เพลิงพูดสมทบ ใช่! เป็นแบบที่เขาพูดจริงๆ ทำไมฉันถึงคิดไม่ถึงเรื่องนี้นะ

"มะ...หมายความว่าไง?" ฉันเลิกลั่กถามออกไปเพื่อความแน่ใจเมื่อรู้สึกถึงกลิ่นตุๆ กลิ่นไม่ดี

"ก็มันตั้งใจที่จะให้เธอเป็นคนแรกของมันไง" ครูซพูดออกมาแบบไม่ใส่ใจมากนักก่อนที่พวกเขาจะพากันยกกระดกเหล้าต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"....." ฉันนั่งนิ่งหยุดชะงัก หยุดทุกอย่าง พร้อมคิดตามที่พวกเขาพูด

"ก็ไอ้เลิฟมันตั้งใจจะจับเธอตั้งแต่แรกแล้ว" สงครามพูดต่อ พร้อมแค่นหัวเราะออกมาเบาๆ เขามีแต่ผู้หญิงจะจับผู้ชายแต่อันนี้ผู้ชายมาจับผู้หญิง งงหนักกว่าเดิมเลยทีนี้ กรี๊ดดดดดด

ย้อนกลับไป....

พลั่ก!! หมัดของชายหนุ่มกระทบที่เบ้าตาของหญิงสาวแบบไม่แรงมาก แต่เธอกลับเซถลาออกไปด้วยอาการเมา

"กรี๊ดดดดด ไอ้บ้า จะ..เจ็บนะเว้ย" หญิงสาวร้องกรี๊ดออกมาพร้อมเอามือกุมเบ้าตาตัวเองด้วยความเจ็บบวกกับความมึน

"เฮ้ย!! ไอ้เหี้ยเลิฟมึงทำอะไรของมึง?" เพลิงเพื่อนสนิทของชายหนุ่มวิ่งมาทางที่รังสิมันต์ยืนอยู่ เขารีบวิ่งมาห้ามเพื่อนชายเมื่อเห็นท่าทางของรังสิมันต์ที่กำลังเกรี้ยวกราดเต็มที่ ถ้าขืนปล่อยนานกว่านี้มีหวังผู้หญิงคนนี้โดนหมัดอีกรอบ เพราะเขารู้นิสัยเพื่อนของเขาดี เพลิงเลยรีบกระชากลากถูเพื่อนชายออกไปแต่ก็ไม่วายที่เขาจะร้องตะโกนออกมาด้วยความเมา

"ฝากไว้ก่อนเถอะยัยขี้เมา เจอคราวหน้าไม่ใช่แค่หมัดฉันแน่" รังสิมันต์ขบกรามพูดแค่นั้นก่อนที่จะถูกเพื่อนของเขากระชากลากถูออกมา

เพลิงลากชายหนุ่มให้กลับมานั่งที่โต๊ะเพื่อสงบสติอารมณ์ที่กำลังพลุ่กพล่าน

"ไอ้เหี้ยเลิฟ มึงไปต่อยเขาทำไม เขาเป็นผู้หญิงนะเว้ย" เพลิงร้องขึ้น พร้อมกุมขมับให้กับความดิบหยาบของเพื่อนชาย

"...." ชายหนุ่มเลือกที่จะไม่ตอบอะไร

"แล้วเป็นห่าเหว นั่งยิ้มอยู่ได้" ครูซถามต่อเมื่อเห็นว่าเพื่อนชายมีอาการเหมือนผีเข้าทั้งที่เมื่อกี้อารมณ์ไม่ดีอยู่เลย

"มึงเห็นยัยนั่นมั้ย?" รังสิมันต์ชี้ไปที่โต๊ะของหญิงสาวที่เพิ่งมีเรื่องกันมา ซึ่งแน่นอนว่าเธอไม่เห็นว่าพวกเขากำลังมองเธออยู่

"เออ เห็นแล้วจะทำไม" เพื่อนเขาพากันตอบกลับไป

"ก็สวยดี เซ็กซี่ด้วย" เพลิงพูดสมทบด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้ม

"พวกมึงจำหน้าเธอไว้นะ จำให้ขึ้นใจ" ชายหนุ่มยกกระดกเหล้า ชี้ไปที่หญิงสาวแล้วมองแบบไม่วางตา ก่อนที่พวกคนในโต๊ะจะพากันหันไปมองตามที่ชายหนุ่มบอก

"คนนี้แหละว่าที่เมียกู"

"ไอ้เหี้ยเลิฟ!!" ทุกคนในโต๊ะต่างพากันร้องขึ้นพร้อมกันด้วยความประหลาดใจ เพราะตั้งแต่ที่คบกันมาเกือบยี่สิบปี เพื่อนชายไม่สนใจผู้หญิงคนไหน แต่กลับสนใจผู้หญิงคนนี้ คนที่ชื่อ 'โอลีฟ' แล้วพวกเขาก็รู้นิสัยเพื่อนตัวเองดีว่าถ้าชายหนุ่มอยากได้อะไร เขาต้องเอามันมาให้ได้

"เอาจริง?" เพลิงถามขึ้นเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มนั้นเมา อาจจะพูดออกไปแบบไม่ทันคิด

"จะเอาเขาเป็นเมีย หรือจะให้เขาเอา?" เสียงสงครามที่พูดด้วยความสงสัยพร้อมสายตาดูถูกเพื่อนชายที่หวงเนื้อหวงตัวมากกว่าผู้หญิงบาวคนซะอีก แค่ผู้หญิงจับเขายังสะดุ้งนับประสาอะไรกับเรื่องบนเตียง