ลูกของเธอมีพ่อ

ตอนที่ 2

ลูกของเธอมีพ่อ

2 เดือน ผ่านไป

ชิรวิชญ์กับนฤมลกำลังนั่งปรึกษาเกี่ยวกับเอกสารที่ต้องเตรียมเข้าประชุมในช่วงบ่ายนี้ระหว่างนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

“กำลังคุยเรื่องงานกันอยู่หรือ แม่ขอโทษด้วยนะที่เข้ามารบกวนพอดีมีธุระด่วน”

นฤมลเมื่อเปิดประตูเข้าไปและเห็นว่าลูกชายกำลังนั่งคุยกับเลขาอยู่เธอก็แสดงท่าทางเกรงใจแต่ก็ยังคงยืนยันในท่าทางว่าวันนี้เธอมาด้วยธุระด่วนจริงๆ

“นิศาขอตัวก่อนนะคะ”

เลขาสาวรีบลุกขึ้นเพราะคิดว่าแม่และลูกคงมีเรื่องสำคัญที่ต้องการจะคุยกันเป็นส่วนตัว คงไม่เหมาะที่เธอจะนั่งอยู่ตรงนี้

“เธอนั่งอยู่ด้วยนี่แหละมันเป็นธุระสำคัญก็จริงแต่ในฐานะเลขาเธอก็ควรจะรู้ไว้”

นฤมลหันไปส่งยิ้มให้กับพนักงานบริษัท รอยยิ้มของเธอดูเหมือนกำลังเมตตาแต่ความจริงแล้วในหัวใจของเธอตอนนี้มันกำลังเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ เธอหญิงงสูงวัยอดสงสัยไม่ได้ว่าลูกชายกับเลขาจะมีความสัมพันธ์กันมากกว่าเจ้านายและลูกน้องตลอดเวลา 2 เดือนที่ผ่านมาลูกชายของเธอกลับบ้านแค่เพียงไม่กี่วัน เท่าที่เธอสอบถามก็พอจะรู้ว่าทั้งคู่มาทำงานพร้อมกันในตอนเช้าตลอด มันทำให้หญิงสูงวัยอดคิดไม่ได้ว่าลูกชายของเธอแอบมีความสัมพันธ์กับเลขา

“ที่แม่มาวันนี้ก็มาจะคุยกับลูกเรื่องของสุจิรา”

คนเป็นแม่หันไปพูดกับลูกชายแค่เพียงเท่านี้ก่อนจะหมุนเก้าอี้หันมาพูดกับเลขาที่นั่งอยู่บนโซฟาข้างๆ

“ถ้าให้ทายลูกชายของฉันคงยังไม่ได้บอกเธอว่าตอนนี้เขาก็กำลังคบหากับสุจิราลูกสาวของเพื่อนฉันอยู่ ฉันก็อยากจะคุยเรื่องนี้กับลูกชายเพราะเห็นคบกันมาตั้งนานแล้วก็อยากจะถามว่าคืบหน้าไปถึงไหน ฉันเองก็อยากให้ลูกแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาเสียที”

ญาณิศาแทบจะทำหน้าไม่ถูก เธอไม่เคยรับรู้เรื่องนี้เลย เอาเข้าจริงเธอเพิ่งจะได้ยินชื่อของผู้หญิงคนนี้ในวันนี้

“คุณแม่ครับ”

ชิรวิชญ์พยายามห้ามปรามมารดาไม่ให้พูดเรื่องนี้กับเลขาของเขาแต่มันก็ไม่สำเร็จเพราะมันคือสิ่งที่นฤมลตั้งใจมาแล้ว

“เธออาจจะแปลกใจว่าทำไมฉันต้องอยากให้เธอมารับรู้เรื่องนี้ด้วยก็หวังพึ่งเธอนั่นแหละเผื่อจะมีผู้หญิงมาเกาะแกะลูกชายของฉันเธอจะได้ช่วยกันไว้ให้ จะได้รู้ว่าฉันต้องการให้ลูกชายแต่งงานกับสุจิราผู้หญิงที่คู่ควรกับเขาทุกอย่างทั้งหน้าตาฐานะรวมทั้งครอบครัวของเราก็สนิทกันมากยฝากเธอด้วยนะญาณิศา”

ญาณิศาที่กำลังรู้สึกตกใจกับสิ่งที่ได้ยินทำได้แค่เพียงพยักหน้าก้มมองมือทั้งสองข้างของตัวเองที่กำลังบีบกันแน่น เธอกับเขาเพิ่งมีความสัมพันธ์กันได้ 2 เดือนและดูเหมือนว่าทุกอย่างมันคงจะใกล้จบลงแล้วถ้าเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงอื่นแต่มันยังมีสิ่งหนึ่งที่เธอค้างคาใจและเธอก็ตัดสินใจที่จะทำวันนี้ นั่นก็คือการไปหาหมอเพื่อตรวจดูถึงสาเหตุที่ประจำเดือนของเธอขาดหายไป ไม่ว่าผลมันจะเป็นอย่างไรหญิงสาวก็คงต้องยอมรับความเป็นจริง

“เธอออกไปได้แล้ว ที่ฉันอยากจะบอกเธอก็แค่นี้แหละ ฝากดูแลลูกชายฉันด้วยนะไว้ให้การแต่งงานของเขาเสร็จเมื่อไหร่ฉันจะให้รางวัลเธออย่างงามเลยที่ช่วยกันผู้หญิงให้”

เลขาได้แต่ลุกขึ้นยกมือไหว้และรีบเดินออกไปจากห้องเวลานี้หัวใจของเธอมันรู้สึกร้อนๆหนาวๆเหมือนคนกำลังจะเป็นไข้ น้ำใสๆไหลคลอตามันเป็นทั้งความเสียใจตกใจและไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น เธอยังรู้สึกว่าสิ่งที่ได้ยินไม่เป็นความจริงเธอกำลังหูฝาดไป

“คุณแม่ทำไมต้องไปพูดแบบนี้กับเลขาของผม”

ชิรวิชญ์ถึงแม้จะรู้สึกไม่พอใจแต่เขาก็เลือกที่จะไม่แสดงออกต่อหน้าญาณิศาเพราะกลัวหญิงสาวจะรู้สึกว่าเขาไม่ให้เกียรติมารดาแต่ตอนนี้ในเมื่อเหลือกัน 2 คน เขาจึงอยากรู้เหตุผลที่แม่ของเขาต้องพูดเรื่อง สุจิรากับญาณิศาทั้งที่ความจริงเธอไม่น่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เพราะแม่ของเขาไม่ได้รับรู้ถึงความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น

“ก็แม่ก็บอกเหตุผลไปแล้วไงว่าอยากให้เลขาของลูกช่วยกันผู้หญิงคนอื่นให้ แล้วนี่เป็นอะไรต้องมาขึ้นเสียงกับแม่ด้วย ลูกกำลังทำให้แม่รู้สึกสงสัยนะว่าแม่เลขาคนนั้นจะไม่ได้เป็นแค่เลขาธรรมดา”

นฤมลพูดดักคอลูกชายแล้วหวังว่าเขาจะรู้ตัวว่าต้องจัดการอย่างไรถ้าเขากับญาณิศาไม่ได้เป็นเพียงแค่เลขากลับเจ้านายเหมือนอย่างที่เธอคิดจริงๆ

“แม่ก็จะมาบอกกับลูกแค่นี้แหละว่าดูเหมือนลูกกับสุจิราสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ แม่ก็อยากให้รู้ว่าเป้าหมายของแม่สูงสุดก็คืออยากให้ลูกทั้งคู่แต่งงานกันแต่ก็ไม่ได้มาบังคับอะไรแค่มาบอกไว้ว่า ถ้าลูกอยากให้แม่สบายใจและมีความสุขก็ควรจะเลือกผู้หญิงที่ดีและเหมาะสม”

นฤมลคว้ากระเป๋าและเดินออกจากห้องทำงานของลูกชายเพราะวันนี้ความจริงเธอไม่ได้ตั้งใจจะมาพูดเรื่องแต่งงานอะไรทั้งนั้นแต่เธอแค่ต้องการมาแสดงให้พนักงานในบริษัทรู้ว่าลูกชายของเธอมีเจ้าของแล้วซึ่งมันก็เป็นจังหวะเหมาะที่เลขาอยู่ในห้องพอดีหวังว่าเรื่องราวที่เธอพูดจะทำให้พนักงานและสาวๆคนอื่นไม่เข้ามาใกล้ลูกชายของเธอ

“คุณตั้งครรภ์ได้ 6 สัปดาห์แล้วค่ะ”

คำตอบของคุณหมอทำให้ญาณิศาที่เคยคิดว่าถ้าเธอท้องเธอจะหนีไปให้ไกลเพื่อให้ผู้ชายที่เธอรักได้แต่งงานกับผู้หญิงที่คู่ควรแต่ทำไมเพราะเรื่องนี้เกิดขึ้นจริง หญิงสาวจึงคิดว่าลูกของเธอไม่จำเป็นต้องเป็นคนเสียสละในเมื่อเขาก็เกิดมาจากความรักการที่มีแม่เป็นเพียงแค่เลขาพนักงานธรรมดามันไม่ได้เป็นความผิดอะไร ที่ลูกของเธอจะต้องมารับผิดชอบ

“หนูมีพ่อ และแม่ก็เชื่อว่าพ่อของหนูก็รักหนูมากเช่นกัน”

สองมือเล็กลูบไปที่ท้อง หญิงสาวตัดสินใจว่าเธอจะบอกความจริงกับสามีในวันนี้และสิ่งที่เขาต้องทำคือการรับผิดชอบเด็กในท้องในฐานะที่เป็นสายเลือดของเขาเอง ส่วนเรื่องผู้หญิงที่ชื่อสุจิราสำหรับเธอแล้วมันคงมีส่วนแค่เพียงความสัมพันธ์กับเธอเท่านั้นถ้าเขาเลือกผู้หญิงคนนั้นจริงๆเธอก็พร้อมจะหลีกทางให้แต่สิ่งที่เธอจะไม่ยอมตัดขาดจากเขานั่นคือความเป็นพ่อเป็นลูกที่เขาจะต้องรับผิดชอบและดูแลสายเลือดของเขาให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไรตาม ญาณิศาเชื่อว่าเธอพร้อมจะต่อสู้และฝ่าฟันเพื่อเลือกร้องสิทธิ์ให้กับลูกของเธอ