คนใจร้าย(11)

ระหว่างที่ฉันขับรถกลับบ้าน จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันมองที่หน้าจอรู้ว่าปลายสายเป็นใครจึงกดรับ

"ว่าไงมึง"เป็นเพื่อนสนิทของฉันเองที่โทรเข้ามา

(ผับ KAI)กิ๊กพูดเข้ามาในสายสั้น ๆ ซึ่งฉันพอเข้าใจ

"มีใครบ้าง"ฉันถามกลับไป

(พี่ไกด์ และก็พี่เอก)

"โอเค อีกสิบห้านาทีเจอกัน"สิ้นเสียงฉันก็ยูเทิร์นรถกลับมุ่งหน้าตรงไปที่ผับ KAI

ฉันจอดรถสนิทตรงหน้าผับแล้วลงจากรถเข้ามาในผับขึ้นไปชั้นสองที่ห้องวีไอพีสิบสี่ตามที่เพื่อนสนิทบอกไว้ก่อนหน้า พอเปิดประตูเข้าไปก็พบหญิงสาวหนึ่งคนนั้นคือกิ๊ก และชายหนุ่มอีกสองคนนั้นคือพี่ไกด์และพี่เอก

"มาไวเหมือนกันหนิ"เพื่อนสนิทเอ่ยทักขณะที่ฉันกำลังทักทายชายหนุ่มทั้งสองแล้วเดินมานั่งข้าง ๆ กิ๊ก

"อยู่แถว ๆ นี้พอดี"ฉันตอบกลับแล้วหันไปสั่งพนักงานเสิร์ฟชงเครื่องดื่มให้

"ทำไมถึงอยู่แถวนี้ได้ ปกติมึงต้องอยู่บ้านแล้วไม่ใช่เหรอ"กิ๊กเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ

"คุณนายแม่สั่งให้ฉันไปคุยธุระต่อที่บ้านคุณน้าเทียน"ฉันตอบกลับกิ๊ก ในหัวก็นึกถึงอะไรบางอย่างจึงโน้มหน้าไปพูดกับพี่ไกด์พี่ชายกิ๊ก

"พี่ไกด์รู้จักเอ่อ...คุณเดวินหรือเปล่า"

"อืม ก็รู้จักผิวเผินมีอะไรเหรอ"พี่ไกด์ย้อนถามกลับ

"คือ...จาร์คิดว่าเขาเอ่อ...ดูไม่ค่อยชอบพี่เหนือเลยทั้งที่เป็นญาติกันแท้ ๆ"

"เหอะ..ไอ้หมอนั้นไม่ชอบไอ้เหนือมาตั้งแต่เด็กแล้ว โตขึ้นก็คิดจะเอาชนะไอ้เหนือมาตลอด แต่ก็ไม่เคยชนะ ขนาดประธานบริษัทที่มันอยากจะเป็นใจจะขาด ก็ไม่ได้เป็น.."พี่ไกด์เผลอพูดออกมาซะยาวเหยียด

"..เรื่องที่พนักงานบริษัทซุบซิบนินทาเรื่องแม่ไอ้เหนือก็มาจากไอ้เดวินนั้นแหละ"พี่ชายเพื่อนสนิทพูดด้วยสีหน้าแค้นใจแทนเพื่อน

"เลขาพี่เหนือที่ลาออกไปก็ฝีมือไอ้ห่านั้นเหมือนกัน"อันนี้เป็นเสียงของพี่เอกรุ่นน้องพี่เหนือ

"ทำไมถึงลาออกล่ะ"ฉันถามด้วยความอยากรู้ พี่เอกโน้มตัวมากลางวงแล้วเอามือป้องปากพูดเบา ๆ ว่า..

"ไอ้ห่านั้นมักจะเรียกเลขาไอ้เหนือรวมถึงเลขามันไปมีเซ็กซ์แบบซาดิส จนเลขาไอ้เหนือบางคนทนไม่ไหวก็ลาออกไป ตอนนี้ก็มีเอ่อ..แค่เลขามันที่ทนกับเซ็กซ์ซาดิส ๆ ของมันได้"พอพี่เอกพูดจบในหัวฉันก็นึกถึงคำพูดของคุณเดวินขึ้นมา

'ทนผมไม่ได้มั้ง'

ชัดเลย ที่ทนไม่ได้ฉันรู้แล้วเพราะอะไร และก็นึกถึงคำพูดของพี่เหนือขึ้นมาด้วย

'...ไอ้เดวินมันดูชอบเธอนะ ไม่ลองกับมันดูล่ะเผื่อจะเร่าร้อนกว่าผู้ชายที่เธอเคยเจอมา'

รู้แบบนี้ฉันยิ่งน้อยใจขึ้นไปอีก เขาพูดราวกับดูถูกฉันกลาย ๆ และยังผลักไสฉันเข้าใกล้คนแบบนั้นอีก ใจร้ายชะมัด!

"จาร์ เป็นอะไรทำไมทำหน้าแบบนั้น"เพื่อนสนิทฉันเอ่ยทัก

"ไม่มีอะไร..มาชนแก้วหน่อย"ประโยคสุดท้ายฉันก็ชวนทุกคนชนแก้วกลบเกลื่อนความน้อยใจว่าที่พ่อของลูก

ถึงแม้ว่าฉันจะน้อยใจเขาแค่ไหน แต่ทำไมหัวใจฉันก็ยังอยากที่จะมอบให้แค่เขาเพียงคนเดียว. แอ๊ดดดด ประตูถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างหญิงสาวสามคนที่ ที่แต่งตัวเซ็กซี่หน้าตาสะสวย ฉันหันไปจ้องหน้ากับกิ๊กด้วยความมึนงง

"เอ่อ พี่ให้น้อง ๆ มาเอนเตอร์เทนน่ะ"พี่ไกด์พูดขึ้นแล้วยกยิ้มเจื่อน ๆ

"อีพี่ไกด์ กิ๊กจะฟ้องแม่"น้องสาวพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์

"ต้องการคนเอนเตอร์เทนบ้างไหมล่ะ เดี๋ยวพี่เรียกโฮลมาให้ เหอะ ๆ"พี่ไกด์บอกกิ๊กแล้วกลั้วหัวเราะออกมา

"ใครก็ได้มานั่งข้าง ๆ พี่คนหนึ่ง"นั้นเสียงพี่เอก พอเขาพูดจบก็มีหญิงสาวคนหนึ่งหุ่นราวกับนางแบบ ซึ่งจริง ๆ ก็หุ่นดีกันทุกคน เดินมานั่งข้างพี่เอก

"ชิว์"เป็นเสียงเพื่อนสนิทของฉันที่ดูสีหน้าไม่พอใจเมื่อมีหญิงสาวอีกคนไปนั่งข้างพี่ชายตัวเอง.

"ทำไมมีสามคน?"ฉันพูดขึ้นด้วยความสงสัย

"อ้อ ไอ้เหนือมันจะตามด้วย...."พี่ไกด์บอก

"หมายความว่าพี่เหนือก็..."ฉันเอ่ยด้วยสึหน้าตกใจเล็กน้อย

"อืม...ตามนั้นแหละ"พี่เอกพูดแทรกขึ้นแล้วยิ้มแห้ง ๆ พร้อมกับยกแขนโอบไหล่หญิงสาวข้างกาย

"ดื่มอะไรดีครับ"เขาเอ่ยถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ส่วนพี่ชายเพื่อนสนิทก็โอบเอวหญิงสาวที่นั่งใกล้ ๆ แล้วเอ่ยถามเหมือนกับพี่เอก ก่อนที่จะหันไปถามอีกหญิงอีกคนที่ยังไม่มีคู่

"พวกบ้ากาม"กิ๊กบ่นพึมพำเบา ๆ ขณะที่ฉันนั่งนิ่ง หัวใจสั้นหวิว ๆ รู้สึกหึงและหวงพี่เหนืออยู่ในใจ ถ้าฉันไล่ผู้หญิงคนนั้นไปแล้วทำหน้าที่แทนจะดีไหมนะ

ฉันนั่งดื่มไปกับหัวใจที่มันสั่น ๆ รู้สึกหน่วง ๆ เศร้า ๆ แอ๊ดดดด ประตูเปิดเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับร่างชายหนุ่มที่ฉันตีตราจองไว้

"พี่เหนือ"เขาหยุดชะงักหน้าประตูแล้วเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วลอบหายใจ

"นั้นไงคู่เธอมาแล้ว"เสียงพี่เอกบอกกับหญิงสาวที่ยังไม่มีคู่ เธอรีบลุกขึ้นเดินมาคล้องแขนพี่เหนือแล้วดึงไปนั่งที่โซฟา ซึ่งเขาก็เดินตามไปโดยไม่ขัดขืน

"ขอดาวนั่งบนตักคุณได้ไหมคะ"ผู้หญิงที่คู่กับพี่เหนือชื่อดาว.

"ครับ"ชายหนุ่มร่างใหญ่อนุญาตอย่างไม่คิดอะไรเลย

"มึง กูอยากเข้าห้องน้ำ"ฉันกระซิบบอกกับเพื่อนสนิทที่นั่งข้าง ๆ

"อืม ไปสิ"จากนั้นฉันกับกิ๊กก็ลุกขึ้นเดินออกมาจากห้อง

"เป็นอะไรหน้าหงอย ๆ อย่างกับหมาเศร้า"ระหว่างทางไปห้องน้ำ เพื่อนสนิทฉันก็เอ่ยทัก

"....."ฉันไม่ตอบได้แต่ลอบหายใจออกมาเบา ๆ

"อ๋อ กูรู้แหละ..เรื่องพี่เหนือ"

"...."ฉันยังเงียบเพราะรู้สึกเจ็บแปลบ ๆ ที่หัวใจ

"กูว่ามึงเปลี่ยนใจเถอะ ตอนนี้ยังทันนะ"

"ไม่ ยังไงกูก็ไม่เปลี่ยนใจ ยังไงพี่เหนือจะต้องเป็นพ่อของลูกกู"ฉันสวนขึ้นทันที

"เฮ้อ...มึงก็เห็นหนิว่าพี่เหนือไม่ได้อะไรกับมึงเลย แค่หน้าเขายังไม่อยากจะมอง ตัดใจเถอะก่อนที่มึงจะเจ็บมากกว่านี้"

"ตัดใจ?...กูไม่ยอมตัดใจแน่ ยังไงกูจะครอบครองหัวใจเขาให้ได้"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มอย่างฝืน ๆ

"เหอะ ๆ"เพื่อนสนิทกลั้วหัวเราะแล้วส่ายหน้า

"มันเพิ่งเริ่มเอง มึงจะให้กูตัดใจแล้วหรือไง"

หลังจากทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเรียบร้อย ฉันกับกิ๊กก็เดินขึ้นมาที่ห้องวีไอพี กำลังจะเปิดประตูเข้าไป สายตาฉันก็เหลือบไปเห็นภาพบาดตาผ่านกระจกใส พี่เหนือกับหญิงสาวคนนั้นกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม ฉันถึงกับก้าวขาไม่ออก พอทั้งคู่จูบกันเสร็จทั้งสองก็สบตากันด้วยสายตาหยาดเยิ้มก่อนที่จะจับมือพากันลุกขึ้น

"กูไปก่อนนะ"พี่เหนือบอกกับพี่ไกด์และพี่เอกที่นัวเนียหญิงสาวกันอยู่

"อืม/อืม"ทั้งคู่หันมาตอบรับพร้อมกัน จากนั้นพี่เหนือก็เดินโอบเอวหญิงสาวมาที่ประตู พอเขาเปิดออกมาก็พบฉันกับกิ๊กที่ยืนอยู่ พี่เหนือไม่ได้สนใจเดินผ่านหน้าฉันออกไปกับหญิงสาวคนนั้น

ฉันหันมองแผ่นหลังทั้งคู่ด้วยหัวใจที่สั่นระริก ๆ จนทั้งสองเดินลงบันไดไป แล้วหันมาบอกกับเพื่อนสนิท

"กิ๊ก กูกลับล่ะนะ"

"อ้าว..."

"พอดีกูง่วง..พรุ่งนี้ตื่นทำงานแต่เช้า"

"เออ ๆ กูกลับด้วย รอแปบ"กิ๊กพูดจบก็เปิดประตูเข้าไปบอกพี่ชายก่อนที่จะกลับออกมา

"กลับกันมึง"เพื่อนสนิทคว้ามือฉันไปจับแล้วพาเดินลงบันไดมา

ฉันถึงบ้านแต่ก็ยังรู้สึกหวิว ๆ กับภาพที่เห็น พวกเขาพากันไปไหนต่อนะ ฉันยืนหัวโด่ไม่คิดจะทัก จะพูดคุยกับฉันสักคำ คนใจร้าย !

เช้าวันต่อมา...

วันนี้อากาศสดใสมากฉันตื่นแต่เช้าแล้วลงมาที่ครัวอย่างอารมณ์ดี เรื่องเมื่อวานฉันลืมไปหมดแล้วล่ะ มันแค่เพิ่งเริ่มฉันจะมายอมแพ้ไม่ได้

"คุณจาร์ลงมาทำอะไรคะเนี่ย ไปรอที่โต๊ะอาหารเลยค่ะเดี๋ยวป้าจะยกข้าวต้มไปให้"

"ป้าคะ สอนจาร์ทำแซนวิชหน่อยสิ จาร์จะทำไปให้เอ่อ...."ฉันก้มหน้ายิ้มกรุ่มกริ่ม.

"....บอสน่ะค่ะ"

"คุณจาร์จะทำแซนวิช?"ป้าแม่บ้านพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ

"ใช่ค่ะ สอนจาร์นะคะ จาร์อยากทำจริง ๆ "ฉันพยักหน้ายิก ๆ แล้วตอบป้าแม่บ้าน

"ดะ ได้ค่ะ"จากนั้นแม่บ้านก็สอนฉันทำแซนวิช ฉันตั้งใจทำมาก เพื่อจะเอาไปให้พี่เหนือ เขาจะต้องเห็นความพยายามและความใส่ใจของฉันบ้างแหละ นี่ฉันแทบไม่เข้ามาในครัวเลยนะ

_______________________