เลขาจอมจุ้นกับคุณชายสุดแสบ

ฉันกำลังนั่งรอสัมภาษณ์งานที่บริษัทฯ แห่งหนึ่ง ฉันเรียนจบด้านเลขานุการมาปีกว่าแล้ว แต่ยังหางานทำไม่ได้สักที งานดี ๆ สมัยนี้ก็หายากยิ่งกว่าถูกหวยเสียอีก

นี่เป็นการสัมภาษณ์ครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ฉันนั่งรอจนเบื่อ มีคนมานั่งรออยู่ 5-6 คน ถูกทยอยเรียกไปทีละคนสองคน สงสัยฉันเป็นคนสุดท้ายแหง ๆ

"คุณดุจดาว ศรศิริธรรมค่ะ"

"ฉันเองค่ะ"

ฉันยกมือไหว้...แล้วเดินตามคนเรียกเข้าไปในห้อง

"นั่งสิ"

คนสัมภาษณ์เป็นผู้หญิงน่าตาดุ อายุ 40 กว่า ๆ

"เพิ่งจบเหรอ"

"ค่ะ"

ฉันพยายามปั้นยิ้มให้หวานที่สุด

"แบบนี้ก็ไม่มีประสบการณ์น่ะสิ"

"ดิฉันเรียนรู้ได้ค่ะ"

"โอ๊ย...มัวแต่เรียน...แล้วเมื่อไหร่จะรู้ เมื่อไหร่จะทำงานได้ล่ะเธอ ฉันอยากได้คนมีประสบการณ์ จะได้ทำงานคุ้มค่าจ้างหน่อย"

ฉันนั่งกัดฟันสะกดอารมณ์ที่กำลังจะพุ่งขึ้นหัว หนอย...จ้างแค่ 12000 จะเอาให้คุ้มแค่ไหนวะ

"รอติดต่อไปแล้วกันนะ"

"เอ่อ...สัมภาษณ์แค่นี้เองเหรอคะ"

"ก็ใช่สิ...เธอไม่มีอะไรให้ฉันต้องถามนี่ ไปได้แล้ว...ไป"

ความอดทนของฉันสิ้นสุดลง ฉันลุกขึ้นตบโต๊ะดังปัง

"ฉันนั่งรอให้หล่อนมาเรียกตั้งหลายชั่วโมง แต่หล่อนถามฉันแค่ประโยคเดียว เงินเดือนแค่ 12000 จะเอาประสบการณ์อะไรเยอะแยะวะ"

เสียงเคาะโต๊ะเบา ๆ ตรงหน้าฉัน เรียกให้สติฉันกลับคืนมา

"นี่...เธอ เป็นไรรึเปล่า นั่งเหม่อเชียว ไปได้แล้ว...เดี๋ยวจะติดต่อไปเอง"

ฉันพยักหน้าแล้วเดินออกมา ก็ได้แค่คิดล่ะว๊า ใครจะกล้าพูดออกไปล่ะ อุตส่าห์ยอมกดเงินเดือนตัวเองลงมาแล้วนะ ยังไม่ได้งานเลย

เงินเดือนก็แสนถูก ค่ารถค่ากินก็หมดแล้ว อย่าไปหวังจะมีเงินเก็บเลย ได้เงินเดือนต่ำกว่าพนักงานเซเว่นซะอีก หรือฉันต้องไปทำงานเซเว่นจริง ๆ ซะล่ะมั๊ง

ฉันเดินเข้าบ้านอย่างเหนื่อยอ่อน ออกไปแต่เช้า งานก็ไม่ได้ เหนื่อยก็เหนื่อย

"ดาว...กลับมาแล้วเหรอลูก หิวไหม"

"หิวสิจ๊ะแม่...แม่ทำอะไร...หอมจัง"

"กุ้งหลน...ของโปรดดาวไงลูก

ฉันเข้ามากอดและหอมแก้มแม่ เรามีกันสองคนแม่ลูกเท่านั้น พ่อฉันเสียไปหลายปีแล้ว ท่านเป็นโรคหัวใจ ทำให้ต้องเสียชีวิตก่อนวัยอันควร

"วันนี้ได้ออเดอร์เยอะไหมคะแม่"

"ช่วงนี้ขายดีมากเลยลูก หรือหนูจะมาช่วยแม่ขายของดีล่ะ"

"ไม่เอาค่ะแม่ ดาวขายไม่เก่ง"

แม่ฉันเป็นแม่ค้าออนไลน์ ขายสารพัด เมื่อก่อนขายเสื้อผ้าตามตลาดนัด แต่คนขายกันเยอะ แม่เลยมาขายในออนไลน์แทน

ตั้งแต่พ่อตาย แม่ปากกัดตีนถีบ…จนเราสองคนแม่ลูกพอมีกินมีใช้ไม่ขัดสน แต่ฉันก็ยังอยากช่วยทำงานหาเงินบ้าง อย่างน้อย...ที่เรียนมาก็จะไม่เสียเปล่า และช่วยแบ่งเบาภาระแม่ด้วย แต่อย่างว่าแหละ...งานดี ๆ สมัยนี้หายากมาก

กินข้าวเสร็จ...ฉันก็มาหางานในอากู๋ต่อ ก็เดิม ๆ ยังไม่ได้อัพเดตอะไรเท่าไหร่

"ดาว...ดูอันนี้สิลูก รับสมัครเลขา แต่เงื่อนไขตลกดี"

"ไหนคะแม่"

แม่เอามือถือมาให้ฉันดู เป็นข้อความรับสมัครงานของบริษัทฯ แห่งหนึ่ง

"รับสมัครเลขานุการ อายุ 20-35 จบปริญญาตรี คุณสมบัติ : ฉลาด รอบรู้ และที่สำคัญ "ต้องไม่สวย" เงินเดือนเบื้องต้น 20000 บาท หมดเขต 10 กรกฎาคมนี้"

"แม่จ๋า...ดาวสวยไหม"

"สวยสิลูก...ลูกแม่สวยมาก"

แม่ลูบแก้มฉันเบา ๆ

"แม่...เอาจริง ๆ "

แม่ส่ายหัวยิ้ม ๆ

"คิดจะไปสมัครเหรอ แค่ข้อนี้ก็ไม่ผ่านแล้วลูก หนูสวยขนาดนี้...เขาคงไม่รับหรอก"

"แต่เงินเดือนตั้ง 20000 เชียวนะแม่ ดาวเสียดาย"

ฉันอยากได้งานนี้มาก แต่จะทำยังไงให้ตัวเองขี้เหร่ล่ะ ฉันกลับขึ้นมาบนห้อง นั่งมองหน้าตัวเองในกระจก

"แปลงโฉม ใช่...ฉันต้องเปลี่ยนตัวเอง ยังมีเวลาอีก 2 วัน...ยังไงก็ทันน่า ฉันจะต้องได้งานนี้ให้ได้"

ฉันบอกกับตัวเองในกระจกอย่างมุ่นมั่น เงินดีขนาดนี้...จะหาได้ที่ไหน