ตอนที่ 6 :: ขอชิมหน่อย NC+++

ตอนที่ 6

ขอชิมหน่อย

ตุบ!

"อ๊ะ!" เขมิกาถูกผลักลงบนเตียงอย่างแรงทันทีที่พายัพบังคับให้เธอขึ้นห้องมากับเขา ห้อง...ที่พายัพซื้อเอาไว้เพื่อใช้เป็นสถานที่ในการระเรงรักกับเธอ

"หึ อย่าสำออยไปหน่อยเลย ลืมแล้วเหรอว่าเมื่อก่อนคุณครางขอให้ผมกระแทกแรง ๆ ตลอดไม่ใช่รึไง" พายัพเหน็บแนมพร้อมกับยืนแสยะยิ้มมองเธอ

"จะทำอะไรก็รีบทำสักที!" เขมิกายันตัวลุกขึ้นนั่งด้วยสีหน้าที่แดงก่ำด้วยความโมโห

"ผมทำแน่! คุณเตรียมตัวรับมือให้ดี ๆ ก็แล้วกัน" เอ่ยจบพายัพก็ตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า ก่อนจะเปิดมันออกแล้วยืนเลือกอะไรสักอย่าง พอได้สมใจเขาแล้วก็เดินกลับมา

พึ่บ!

"ใส่ซะ!" ว่าพร้อมกับโยนของในมือลงตรงหน้าร่างบาง เขมิกาเลยรีบหยิบขึ้นมาดู

"นะ นี่มัน..." เขมิกาพึมพำเสียงแผ่วก่อนจะกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะสิ่งที่พายัพให้เธอใส่มันคือ...ชุดนอนเดรสสายเดี่ยวซีทรูสีดำที่บางจนมองเห็นทุกอย่างได้อย่างทะลุปรุโปร่ง

"หึ ทำไมล่ะ คุณก็เคยใส่มาหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอ ใส่อีกครั้งจะเป็นไรไป!" พายัพเห็นสีหน้าท่าทางของเธอแล้วอดที่จะเหน็บแนมไม่ได้ ซึ่งเขมิกาก็ทำได้แค่นั่งกำชุดไว้แน่น

"ผมจะเข้าไปอาบน้ำ ถ้าออกมาแล้วคุณยังไม่ใส่มันอีก เรื่องของเราถึงหูไอ้เวรนั่นจริง ๆ แน่!" พายัพรีบขู่เธออีกครั้งก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำด้วยท่าทีสบายอารมณ์

ต่างจากเขมิกาที่จำใจถอดชุดของเธอออกทีละชิ้นด้วยมือที่สั่นเทา ไม่เหลือแม้แต่บราเซียร์กับแพนตี้เพื่อที่จะใส่ชุดบ้า ๆ นี่รอคนสารเลวแบบเขา!

"ฮึก! ทำไมฉันต้องรักคนอย่างคุณด้วย" เขมิกาใส่ชุดไปร้องไห้ไป เธอทั้งโมโหทั้งเกลียดตัวเองที่ไม่น่าไปรักคนอย่างเขา อุตส่าห์จะมูฟออนแล้วแท้ ๆ แต่พายัพก็ยังหาข้ออ้างมาต่อรองกับเธอได้อีก ไม่รู้ว่าสวรรค์จะเล่นตลกอะไรกับเธอนักหนา

แอ๊ด～

เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นเขมิกาเลยรีบเช็ดน้ำตาออกแล้วพยายามกลั้นมันเอาไว้

"อ๊าา คุณนี่มันเซ็กซี่เป็นบ้าเลยเขมิกา" ร่างสูงที่กำลังเดินออกมามองสำรวจร่างกายของเธอตั้งแต่ศีรษะลงไปจนถึงปลายเท้าด้วยสายตาหื่นกระหายอย่างไม่ปกปิดใด ๆ

ตอนนี้พายัพเองก็มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวคลุมท่อนล่างเอาไว้ โดยที่ร่างกายกำยำเต็มไปด้วยหยดน้ำจากการอาบน้ำมาหมาด ๆ หากแต่ในมือของเขาถือเน็กไทสีดำออกมาด้วย

"พร้อมแล้วใช่ไหมที่รัก ถ้าอย่างนั้นเรามาสนุกด้วยกันดีกว่านะ ผมสัญญาว่าถ้าคุณเป็นเด็กดี...คืนนี้ผมรับประกันเลยว่าคุณจะไม่เจ็บตัวเยอะ" ว่าพลางกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ ระหว่างที่ย่างกรายเข้ามาใกล้เธอเรื่อย ๆ จนในที่สุดเขาก็ขึ้นมาหาเธอบนเตียง

"เอามือมาให้ผม!" พายัพออกคำสั่งพร้อมกับจ้องมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ซึ่งเขมิกาก็จำต้องยื่นมือไปให้เขาอย่างจำนน เพราะเธออยากให้มันจบเร็ว ๆ สักที!

"หึ แบบนี้สิค่อยน่ารักหน่อย" ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มด้วยความพึงพอใจ ก่อนมือหนาจะใช้เน็กไทที่เขาถือมามัดมือของเธอให้ติดกันเอาไว้ทั้งสองข้าง

"คราวนี้ก็นอนลงนะครับที่รัก" พายัพออกคำสั่งอีกครั้ง แน่นอนว่าเขมิกาก็เอนตัวลงนอนราบบนเตียงอย่างว่าง่ายทันที

พึ่บ!

ทว่าจังหวะที่เธอนอนลงปลายชุดนอนมันถลกขึ้นจนเผยให้เห็นเนินกลีบกุหลาบอวบอูบได้อย่างชัดเจน ทั้งที่ตอนใส่ชุดนอนแสนบางมันก็เห็นชัดอยู่แล้ว เขมิกาเลยรีบหุบขาเข้าหากันแน่น

"ไม่เอาสิครับที่รัก จะหุบทำไมเดี๋ยวก็ได้อ้าอยู่ดี" พายัพส่ายหน้าพร้อมกับกระตุกยิ้ม

"อ้าออก!"

พึ่บ!

สิ้นสุดคำสั่งนั้นเขมิกาก็อ้าขาออกอีกครั้ง

"หึ ๆ ดีมากครับที่รัก อ๊าา ของคุณสวยไม่เคยเปลี่ยนเลยจริง ๆ" พายัพยกยิ้มอย่างพออกพอใจระหว่างที่แทรกตัวเข้ามากลางหว่างขาของเธอแล้วก้มลงมองสำรวจกลีบกุหลาบสีสวยใกล้ ๆ จนเขมิกาขนลุกซู่

"ไม่ได้ชิมนานแล้ว ขอผมชิมหน่อยนะครับ"

"อื้ออ" จบประโยคนั้นเขมิกาก็หลุดปากครางออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัวทันที เพราะพายัพจับขาเธอไว้แล้วระเรงลิ้นลงบนติ่งสวาทของเธอด้วยความรวดเร็ว

"อื้มมม เสียวเหรอครับ เดี๋ยวผมจะทำให้เสียวยิ่งกว่านี้อีก" ร่างหนาเงยหน้าขึ้นมาคุยกับเธอเสร็จก็ก้มลงระเรงลิ้นลงบนติ่งเสียวของเธออีก ทว่าคราวนี้มันทั้งเร็วและรัวเขมิกากำมือแน่น ริมฝีปากบางก็เม้มเข้าหากันเพื่อกลั้นเสียงครางเอาไว้

แผล็บ ๆ ๆ ๆ ๆ

"อ๊ะ อื้อ!" แม้จะกลั้นแค่ไหนแต่สุดท้ายความเสียวจากการที่ถูกเขาปรนเปรอด้วยลิ้นสากก็ทำให้เขมิกาหลุดครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

เธอสมเพชร่างกายตัวเองที่มันโอนอ่อนให้กับสัมผัสของเขาอย่างไม่น่าให้อภัย เพราะสุดท้ายเธอก็ปลดปล่อยเมือกสีขาวใสออกมาอย่างง่ายดาย...

"อ๊าา แฉะไวเหมือนเดิมเลยนะ" พายัพหยุดระเรงลิ้นแล้วเงยหน้าขึ้นมองเธออย่างเย้ยหยัน ที่สุดท้ายแล้วเขมิกาก็ยังเหมือนเดิม แฉะง่าย เสร็จง่าย และไวต่อการปรนเปรอของเขาตลอด 

"..." เขมิกาหันหน้าหลบเขาเพราะสมเพชตัวเองและไม่อยากเห็นหน้าเขา

"หึ อวดดีจังนะ เมื่อกี้ยังครางอยู่เลย"

"ถุงยางอยู่ไหน ช่วยใส่มันด้วยแล้วจะทำอะไรก็รีบทำ!" คราวนี้เขมิกาหันมามองเขาอย่างคาดคั้น เพราะเธอยังไม่เห็นพายัพเอาถุงยางอนามัยมาเลย เธอไม่อยากกินยาคุมฉุกเฉินเหมือนเมื่อวานอีกแล้ว

"ใครบอกว่าผมจะใส่ล่ะ รู้ไหมว่าผมติดใจขนาดไหนที่ได้เอาสดกับคุณเมื่อคืน เพราะฉะนั้นก็อย่าหวังว่าคืนนี้ผมจะใส่!"

พึ่บ!

จบประโยคนั้นพายัพก็ดึงปมผ้าเช็ดตัวที่เขามัดไว้ออก เผยให้เห็นท่อนเอ็นลำใหญ่ที่แข็งโด่พร้อมออกรบอยู่ตรงหน้าเขมิกา

"คุณมันเลว! เห็นแก่ตัว!" เขมิกาตะคอกด่าเขาด้วยความเดือดดาล ทั้ง ๆ ที่ตัวเองอยู่ใต้อาณัติของเขาแท้ ๆ

"หึ ๆ เดี๋ยวผมจะเลวกว่านี้อีก รับให้ได้ก็แล้วกัน!"   เอ่ยจบพายัพก็จับขาเธอไว้ข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างชักรูดแก่นกายของตัวเองสองสามครั้งแล้วจับมันไปจ่อที่กลีบกุหลาบของเขมิกา ก่อนจะ...

ปึก!

"อื้อ!" ใบหน้าหวานเหยเกด้วยความจุกและเจ็บทันทีที่พายัพกระแทกลำเอ็นเข้ามาจนมิดด้ามในคราวเดียว

"ซี้ดดด แน่นเหมือนเดิมเลย คุณนี่มันฟิตดีจริง ๆ" พายัพชมเธอด้วยความพึงพอใจ จากนั้นมือหนาก็จับเรียวขาทั้งสองข้างของเธอมาเกี่ยวเอวสอบของเขาไว้ ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกส่งตัวตนเข้าออกด้วยจังหวะที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ ตามแรงอารมณ์ของตัวเอง

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ!

"อื้อ! หนะ ไหนบอกว่าถ้าฉันทำตามที่คุณบอกฉันจะไม่เจ็บตัวไง" เขมิกากัดฟันถามเขาเพราะต้องการจะกลั้นเสียงครางเอาไว้ มือที่ถูกเขามัดเอาไว้เธอก็วางไว้เหนือศีรษะแล้วกำกำปั้นไว้แน่น

"อื้มม เสียวขนาดนี้มันก็ต้องเจ็บสิครับที่รัก ซี้ดดด แน่นฉิบ" พายัพหลับตาเงยหน้าขึ้นมองเพดานด้วยความเสียวกระสัน ขณะที่เอวสอบก็ยังคงทำหน้าที่กระแทกกระทั้นเข้าหาเธออย่างบ้าคลั่ง

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ!

"อื้อ! อ๊ะ ๆ ๆ ๆ" เป็นอีกครั้งที่ต่อให้จะกลั้นเอาไว้แค่ไหนทว่าสุดท้ายเขมิกาก็หลุดครางออกมาจนได้ เพราะเธอเองก็เสียวไม่ต่างจากเขาเลยแม้แต่น้อย

"หึ นึกว่าจะแน่ คนมันก็เคย ๆ กันอยู่ จะกลั้นไว้ทำไมกัน" ได้ยินเธอครางพายัพก็ลืมตาแล้วโน้มใบหน้าลงมาหาเธอใกล้ ๆ ทันที

"ฉันเจ็บ บะ เบากว่านี้หน่อย อ๊ะ ๆ ๆ" เขมิกาหันหน้าไปอีกทางเพื่อหลบหน้าเขาที่อยู่ห่างแค่ไม่กี่เซนติเมตร

"เบาไม่ได้หรอกที่รัก คุณตอดผมขนาดนี้ใครมันจะไปยั้งแรงได้"

"แต่ฉะ...อื้อ!" เขมิกายังพูดไม่ทันจบประโยคเสียงของเธอก็กลืนหายไป เพราะพายัพจับปลายคางของเธอให้หันหน้ามาหาเขา ก่อนริมฝีปากหนาจะทาบทับลงมาเพื่อปิดริมฝีปากของเธอเอาไว้ด้วยความรวดเร็ว

"อื้ออ!" เธอพยายามส่งเสียงครางในลำคอเพื่อประท้วง หากแต่มันก็ไม่ได้ผลเพราะคนสารเลวอย่างพายัพแทรกเรียวลิ้นเข้ามาแล้วตวัดหยอกล้อกับเรียวลิ้นของเธออย่างดูดดื่มและหื่นกระหาย ทั้ง ๆ ที่ท่อนเอ็นของเขาก็ยังคงตอกอัดเข้ามาในโพรงสวาทของเธออย่างหนักหน่วง

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ!

"อื้มมมม" พายัพมอมเมาเธอทั้งท่อนล่างและท่อนบนไปพร้อม ๆ กันจนเขาเองก็ส่งเสียงครางในลำคออย่างพึงพอใจ สุดท้ายเขมิกาก็ปล่อยให้หยาดน้ำตาไหลออกมาตอกย้ำว่าตัวเธอเองมันน่าสมเพชแค่ไหนที่สุดท้ายแล้วเธอก็พ่ายแพ้ให้เขาอยู่ดี แพ้อย่างราบคาบเลยด้วย