ตอนที่ 1 :: ผิดข้อตกลง

ตอนที่ 1

ผิดข้อตกลง

ก๊อก ๆ ๆ

"ขออนุญาตค่ะบอส"

"เข้ามา" เสียงเข้มเอ่ยอนุญาต เขมิกาเลยเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับแก้วกาแฟที่เธอชงตามสูตรที่เจ้านายชอบ พอเดินมาถึงจึงวางมันลงบนโต๊ะทำงานของเขาแล้วรีบขอตัวออกไป

"ถ้าบอสไม่มีอะไรแล้วเขมขอตัวนะคะ" ว่าจบร่างบางก็หันหลังเตรียมจะเดินออกไป ทว่าผู้เป็นเจ้านายรีบเดินมาดักหน้าเธอไว้ก่อน

"เดี๋ยวก่อนสิ จะรีบไปไหน" พายัพจ้องมองเธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง เขมิกาเลยรีบถามเขาด้วยความสงสัย

"บอสมีอะไรจะใช้เขมอีกคะ"

"มีสิ"

"เรื่องอะไรคะ"

"ก็ผมอยากใช้...ร่างกายคุณ" คราวนี้สายตาที่เคยเรียบนิ่งแปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์อย่างเห็นได้ชัด ก่อนพายัพจะค่อย ๆ สาวเท้าเข้าใกล้เธอเรื่อย ๆ จนเลขาสาวที่อายุยี่สิบเจ็ดปีเท่ากันกับเขารีบถอยหลังหนีจนไปชนกับขอบโต๊ะพอดี

"บะ บอส..." เขมิกาเรียกเขาเสียงแผ่ว เพราะตอนนี้ร่างสูงใช้แขนแกร่งทั้งสองข้างค้ำยันกับขอบโต๊ะเพื่อกักขังเธอเอาไว้ในวงแขน

เท่านั้นยังไม่พอ ใบหนาหล่อเหลายังโน้มลงมาใกล้จนปลายจมูกโด่งแทบจะชนกับแก้มของเธอ เขมิกาเลยรีบหดคอแล้วหันหน้าหนี

"หลบผมทำไม" พายัพเอ่ยถามใกล้ ๆ กับใบหูของเธอด้วยความรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

"บอสคะ นี่มันที่บริษัทนะคะ เรา...ไม่ควรมาทำอะไรแบบนี้นะคะ บอสปล่อยเขมเถอะค่ะ อ๊ะ!" เขมิกาหันมาเผชิญหน้ากับเขา หากแต่ด้วยจังหวะที่หันมาทำให้เธอหอมแก้มเขาเข้าพอดิบพอดี

"หึ ผมทำอะไร คุณต่างหากที่หอมแก้มผม" พายัพกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์พลางเอาจมูกมาคลอเคลียใกล้ ๆ กับจมูกของเธอ

"มันเป็นอุบัติเหตุค่ะบอส อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ" เขมิกาพยายามดันแผงอกของเขาออกเพราะรู้ดีว่าเจ้านายคนนี้พยายามจะทำอะไร หากแต่แรงของเธอมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

"ทำไมจะทำไม่ได้ นี่มันบริษัทผมนะ อีกอย่างตัวคุณก็หอมขนาดนี้ ใครจะอดใจไหว รู้ไหมว่าก่อนหน้านี้ที่นั่งประชุมกัน ผมต้องข่มอารมณ์ขนาดไหน" พายัพคิดย้อนไปถึงเหตุการณ์ที่เขาประชุมโดยที่มีเลขาสาวนั่งอยู่ข้าง ๆ กลิ่นกายหอมเย้ายวนของเธอทำเอาเขาแทบไม่มีสมาธิในการประชุม

"แต่เขมว่ามันไม่เหมาะสมค่ะถ้าเราจะทำที่นี่" เขมิกาพยายามหาเหตุผลมาอ้าง เพราะนอกจากสถานะเลขากับเจ้านายแล้ว เธอและเขายังอยู่ในสถานะ 'คู่ขา' แบบลับ ๆ ภายใต้ข้อตกว่า

ห้ามรัก ห้ามผูกมัด และห้ามไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่นระหว่างที่ยังเป็นคู่ขาของกันและกัน ไม่อย่างนั้นเธอกับเขาต้องจบกัน

 เพราะพายัพยังไม่อยากผูกมัดกับใคร แต่เขากับเธอก็ไม่เคยมาทำอะไรกันที่บริษัท หากแต่ออกไปเล่นบทสวาทกันที่คอนโดที่พายัพซื้อไว้เพื่อนอนกับเธอโดยเฉพาะ ผิดจากครั้งนี้ที่เจ้านายหนุ่มดูควบคุมอารมณ์ด้วยเองไม่ได้เอาซะเลย

"ผมรู้ แต่นี่มันห้องผมนะคุณอย่าลืมสิ มาลองกันสักครั้งจะเป็นไรไป" พายัพโน้มน้าวเธอต่อ ปลายจมูกโด่งก็ไม่อยู่นิ่ง สูดดมไปตามซอกคอของเธอไม่หยุด

"แต่เขม..." เขมิกาอ้ำอึ้งอีกครั้ง คราวนี้พายัพเลยเริ่มหงุดหงิดขึ้นมากกว่าเดิมที่เห็นเธอเอาแต่ห้ามอยู่แบบนี้

"คุณเป็นอะไรเขมิกา แค่เปลี่ยนสถานที่เอากันแค่นี้มันจะเป็นไรไป เราก็แค่เอากันแป๊บเดียวเดี๋ยวมันก็จบ" ว่าแล้วสายตาคู่คมก็มองเธออย่างไม่เข้าใจ เขมิกาเลยเอาแต่เงียบแล้วหลบตาเขา เพราะเธอไม่อยากทำแบบนี้อีกแล้ว

เธอ...ผิดข้อตกลง

เธอรักเขา

เธอพยายามอดทนและเก็บความรู้สึกนั้นไว้เพราะอยากอยู่กับเขานาน ๆ หากแต่ตอนนี้เธอทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

"เขม..." ยิ่งคิดน้ำตาเขมิกาก็ไหลออกมาดื้อ ๆ เพราะมันเจ็บและจุกไปหมด ทำเอาพายัพอึ้งไป

"คุณร้องไห้ทำไม"

"เขม...ฮึก"

"เขมิกา คุณเป็นอะไรกันแน่ฮึ" พายัพเริ่มใจไม่ดีที่คนตรงหน้าเริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น มือบางสองข้างก็ยกขึ้นมาปิดหน้าตัวเองไว้

เขมิกาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เลขาสาวผู้เป็นคู่ขาของเขาที่เคยรู้จักคือเธอไม่ใช่คนอ่อนแอ เธอเข้มแข็งและไม่เคยร้องไห้ให้เขาเห็น ที่สำคัญ...เรื่องบนเตียงของเธอก็ร้อนแรงจนเขาติดใจ

ทว่าทำไมวันนี้เธอถึงเป็นแบบนี้

"เขมไม่อยากทำแบบนี้แล้ว เราจบมันเถอะนะคะบอส" เขมิกาพยายามรวบรวมสติแล้วเช็ดน้ำตาออกลวก ๆ ก่อนที่จะบอกกับเขา

"คุณหมายถึงอะไร"

"ก็เรื่องนี้ไงคะ เราอย่ามาเอากันอีกเลย เขมอยากจบแล้ว"

"ทำไม เมื่อคืนคุณก็ยังเอากับผมดี ๆ อยู่เลยนี่" พายัพเริ่มมีอารมณ์หงุดหงิดขึ้นมาอีกครั้ง เขากำลังมีอารมณ์แท้ ๆ แต่คนตรงหน้ากลับอยากหยุด

"เพราะเขม...รักบอสไปแล้วไงคะ" เขมิกาตัดสินใจบอกเขาไปทั้งน้ำตา เธอไม่อยากทนอีกต่อไปแล้ว เป็นเธอฝ่ายเดียวที่รู้สึกถลำลึกไป แต่เขากลับเห็นเธอเป็นแค่คู่ขาเพียงเท่านั้น ทางที่ดีที่สุดคือเธอต้องเดินออกมาเท่านั้น

"เมื่อไหร่...ตั้งแต่ตอนไหน" พายัพมองคนตรงหน้าอย่างอึ้ง ๆ เพราะไม่คิดว่าเธอจะเป็นฝ่ายผิดข้อตกลง ที่ผ่านมาเขมิกาไม่ได้แสดงท่าทีหรือเปิดเผยความรู้สึกที่ถลำลึกเกินสถานะคู่ขากับเขาเลยแม้แต่น้อย

"หลายเดือนแล้วค่ะ" เขมิกาพยายามควบคุมน้ำเสียงแล้วตอบกลับไป

"หึ เก็บความรู้สึกเก่งดีนะ" พายัพกระตุกยิ้ม ทั้งที่วงแขนแกร่งก็ยังคงกักขังเธอไว้อยู่เหมือนเดิม

"ในเมื่อบอสรู้แล้วงั้นเราก็จบกันแค่นี้เถอะนะคะ เขมไม่อยากรู้สึกไปมากกว่านี้แล้ว ไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว ปล่อยเขมได้แล้วค่ะ" ว่าแล้วก็พยายามผลักอกแกร่งออกอีกครั้ง ทว่าเจ้านายหนุ่มกลับไม่ยอมปล่อย ซ้ำร้ายยังกระตุกยิ้มร้ายกาจออกมาอีก

"หึ อยากจบงั้นเหรอ ผมจบก็ได้ แต่ก่อนจะจบเรามาสนุกกันเพื่อส่งท้ายความสัมพันธ์หน่อยเป็นไง"