ตำหนักที่ 2หวังเฟิง（1)

ภายในจวนติ้งกว๋อกง หลี่หูแม่ทัพใหญ่ห้ามณฑลนั่งอ่านรายงานทางทหารอยู่ภายในห้องหนังสือ

“เจ้ามั่นใจหรือไม่ว่านางจะตั้งท้องแน่นอน”

เบื้องหน้าหลี่หูยืนไว้ด้วยคนเครายาวผู้หนึ่ง คนผู้นี้เป็นกุนซือคนสนิทที่ติดตามเขามากว่าสามสิบปี

“นายท่านไม่ต้องเป็นห่วง หวังเฟิงผู้นี้มีลักษณะหยางแข็งแรง คุณหนูเองก็มีลักษณะให้กำเนิดบุตรได้ง่าย”

หลายวันก่อนหลี่หูได้รับรายงานว่า ฮ่องเต้หลังจากเข้าหอก็ไม่ได้เสด็จไปหาเหมยอวิ๋นอีก การกระทำเช่นนี้เท่ากับบอกต่อคนภายนอกว่าเขาไม่พอใจในตัวฮองเฮาผู้นี้

ไม่แปลกที่เรื่องราวจะเป็นเช่นนี้ ก่อนหนิงอ๋องเป็นฮ่องเต้ เพราะเพื่อต้องการกำลังทหารสนับสนุน เขาถึงขั้นตกลงรับข้อเสนอแต่งบุตรสาวตระกูลหลี่เข้าวังเป็นฮองเฮา

ตระกูลหลี่แม้มีกำลังทหารอยู่ในมือ แต่การเปลี่ยนตัวฮ่องเต้เป็นการตัดสินใจเป็นตาย ยามนั้นเพื่อความมั่นคงของอำนาจ หลี่หูจึงยื่นข้อเสนอให้แต่งบุตรีเขาเป็นฮองเฮา

หนิงอ๋องแม้ไม่พอใจกับข้อตกลงนี้ แต่เขาไม่มีทางเลือกมากนัก เวลานั้นจึงตกลงรับข้อเสนอ หนึ่งปีหลังจากนั้นเขาขึ้นเป็นฮ่องเต้ สิ่งแรกที่กระทำคือปลดพระชายาตนเอง ไล่ให้ไปอยู่ตำหนักเย็น

พระชายาหนิงอ๋องวัยสามสิบ นางไม่รู้เรื่องรู้ราว ความจริงสามีขึ้นเป็นฮ่องเต้ นางสมควรได้รับการแต่งตั้งเป็นฮองเฮา ขณะที่นางยินดีอยู่ในห้อง กลับมีขันทีนางกำนัลจำนวนมากจับนางมัด

รู้ตัวอีกทีนางถูกโยนเข้าตำหนักที่เก่า จนมีสภาพไม่ต่างจากเรือนร้าง นางร้องไห้ดิ้นรนขอพบฮ่องเต้ แต่ไม่มีผู้ใดสนใจนางแม้แต่น้อย

“เจ้าส่งคนไปเฝ้าลี่เฉินไว้ ให้หวังเฟิงหาทางควบคุมบางให้ได้”

ลี่เฉินเป็นบุตรีตระกูลลี่ แม้ตระกูลลี่จะตกต่ำตอนนี้ แต่บิดานางยังเป็นอาจารย์สอนหนังสือในสถานศึกษาชื่อดัง บัณฑิตกว่าครึ่งที่สอบติดล้วนเคยเล่าเรียนมาจากเขาทั้งสิ้น

ตอนหนิงอ๋องเป็นเพียงองค์ชาย เพราะไม่ต้องการให้เขามีอำนาจมากเกินไป ฮ่องเต้จึงทรงแต่งบุตรสาวอาจารย์สอนหนังสือธรรมดาเป็นชายาเอกให้กับเขา

หนิงอ๋องแม้ไม่พอใจเพียงไหน แต่ยามนั้นเขาเป็นเพียงโอรสผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน จึงทำได้เพียงกลืนความแค้นลงท้องไป

ลี่เฉินเป็นสตรีดีงาม นางเติบโตมาในตระกูลบัณฑิต ชีวิตไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ขึ้นสูงเป็นถึงพระชายา ยามนั้นแม้นางหลับยังยิ้มหวาน ต่อให้องค์ชายที่แต่งด้วยมีอายุห่างจากตนสิบกว่าปี ก็เป็นการยินยอมพร้อมใจของนางแล้ว

***