เร่าร้อนภายใต้สัมผัสของบอสอ่อนละมุน

ตอนที่ 1

ห้องประชุมเงียบ

ห้องประชุมชั้น 47 ของบริษัท “TITAN TECH” ปกคลุมไปด้วยความเงียบงันในยามค่ำคืน มีเพียงแสงไฟสีนวลที่สลัวลงมาจากโคมไฟระยิบระยับเหนือหัว สาดส่องไล้ผ่านพื้นผิวโต๊ะกระจกสีดำขลับที่ทอดยาวจรดปลายสุดทาง ณ ที่นั้น ร่างสูงสง่าในชุดสูทเข้ารูปสีดำสนิทของ เคลย์ ประธานหนุ่มผู้เป็นที่กล่าวขวัญถึงในความเย็นชา กำลังนั่งนิ่ง ดวงตาคมกริบภายใต้กรอบแว่นใสวาววับสะท้อนความเยือกเย็นยะเยือก แต่ทว่าแฝงเร้นไปด้วยประกายเร่าร้อนในแบบที่หญิงสาวนามว่า มีนา ไม่เคยพบเจอมาก่อน

“เคลย์…” เสียงกระซิบเรียกชื่อประธานหนุ่มผู้เป็นที่รู้จักกันในนามบอสเลือดเย็นของบริษัท ทว่าในคืนนี้ แววตาที่เขากำลังจับจ้องไปยังมีนา กลับแผดเผาราวกับเปลวไฟที่พร้อมจะเผาไหม้เธอให้มอดไหม้ลงตรงนั้น

“ฉันบอกให้ส่งแฟ้ม ไม่ใช่ให้เธอเปิดมันดู”

เสียงทุ้มต่ำของเคลย์กระแทกกระทั้นใส่มีนาอย่างไม่ปรานี ทำให้เธอสะดุ้งเฮือกราวกับถูกไฟฟ้าช็อต มือเรียวรีบวางแฟ้มเอกสารลงตรงหน้าเขาแทบจะทันที หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่งโดยไร้ซึ่งเหตุผลใดจะมาอธิบาย

“ขะ…ขอโทษค่ะ หนูแค่จะเช็กชื่อบนแฟ้มว่าใช่ฉบับที่ท่านต้องการหรือเปล่า”

เคลย์ขมวดคิ้วเข้ม เขาจ้องลึกลงไปในดวงตากลมโตที่กำลังไหวระริกของเธอ ก่อนจะหรี่ตาลงเล็กน้อย คล้ายกำลังประเมินบางสิ่งบางอย่างในตัวเธอ ทว่ากลับน่าประหลาด…แทนที่ความโมโหจะคุกรุ่น เขากลับรู้สึกว่าผู้หญิงตรงหน้าช่างน่ารำคาญ…และในขณะเดียวกัน ก็ช่าง น่ากด เสียเหลือเกิน

“เด็กฝึกงานควรเรียนรู้จากคำว่าเงียบไว้”

เขาใช้เสียงกระซิบข่มที่เปี่ยมด้วยอำนาจ ชวนให้ขนลุกเกรียว มีนาเม้มริมฝีปากแน่น เธอก้มหน้าเล็กน้อย พยักหน้าช้า ๆ พลางถอยหลังไปหนึ่งก้าว หวังจะพ้นจากรัศมีอันตราย ทว่าจังหวะก้าวถอยนั้นกลับทำให้เธอสะดุดเข้ากับขอบพรมเนื้อหนาจนเสียหลัก ล้มลงไปนั่งกองอยู่บนพื้นพรมตรงหน้าเขาพอดี!

เสียง “พรึ่บ!” ของแฟ้มเอกสารที่หล่นกระจายลงบนพื้น ไม่ดังเท่าเสียงลมหายใจที่เคลย์สูดเข้าเต็มปอด เมื่อสายตาของเขาตวัดไปเห็นเรียวขาอ่อนขาวเนียนที่โผล่พ้นจากชายกระโปรงทรงสอบสีเข้มที่รัดรูป และเสื้อเชิ้ตตัวบางที่ยับยู่ยี่จนเผยให้เห็นเนินอกอิ่มชัดเจนยิ่งขึ้น ยิ่งตอกย้ำความเร่าร้อนที่ก่อตัวขึ้นภายในตัวเขา

“ลุกขึ้นซะ ก่อนที่ฉันจะทำอะไรที่เธอไม่พร้อมจะรับมือ”

เสียงเขาแหบพร่าลงกว่าเดิม ดวงตาฉายแววปรารถนาอย่างเปิดเผย มีนาเงยหน้ามองเขา พลันคำพูดหนึ่งก็หลุดออกมาจากริมฝีปากบางอย่างไม่ทันได้คิด

“อย่าพูดแบบนั้นสิคะ…”

และในวินาทีนั้น…เคลย์ก็รู้ตัวว่าเขา พลาด อย่างมหันต์แล้ว

ชายหนุ่มไม่รอช้า พุ่งเข้าหาเธอในทันที มือใหญ่กระชากแขนเรียวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และเพียงเสี้ยววินาที ร่างบอบบางของมีนาก็ถูกกดแนบลงกับโต๊ะประชุมกระจกเย็นเฉียบ แผ่นหลังบางสัมผัสกับความเย็นยะเยือกจนเธอสะดุ้งเฮือก แต่ความตกใจนั้นก็ถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นระคนหวาดหวั่นที่แล่นพล่านไปทั่วสรรพางค์กาย

“เธอรู้ตัวไหม ว่าเธอยั่วขนาดไหน…” เสียงกระซิบใกล้ใบหู ทำให้ลมหายใจของมีนาสะดุดขาดห้วง ก่อนที่ริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาจะประทับลงบนซอกคอขาวเนียนอย่างดูดดื่ม

มือใหญ่ของชายหนุ่มย์ลากไล้ไปตามเรียวแขนของเธออย่างเชื่องช้า ราวกับกำลังวาดลวดลายอันวิจิตรบรรจงบนผืนผ้าที่ละเอียดอ่อนสัมผัส

“อ๊ะ…คุณเคลย์…” เสียงครางในลำคอหลุดรอดออกมาจากริมฝีปากของมีนาอย่างห้ามไม่อยู่

“เงียบ…”

เขาตอบกลับโดยไม่ละสายตาจากดวงหน้าแดงระเรื่อของเธอ นิ้วเรียวยาวเกี่ยวชายกระโปรงของเธอขึ้นอย่างแนบแน่น เผยให้เห็นต้นขาที่ขาวผ่อง ก่อนจะใช้ปลายนิ้วแตะลงกลางต้นขาอย่างแผ่วเบา แต่กลับจุดประกายความปรารถนาให้ลุกโชน มีนาสะดุ้ง สะโพกผายกระตุกเบา ๆ เมื่อลมหายใจร้อนผ่าวของเขาเป่ารดเหนือเนินอกที่กำลังสั่นไหวอย่างรุนแรง

ในชั่วพริบตา เคลย์ก็เปลี่ยนท่า มีนากลายเป็นยืนพิงขอบโต๊ะประชุมด้านหนึ่ง ส่วนเขาโอบรัดเธอจากด้านหลังอย่างใกล้ชิด มือข้างหนึ่งของเคลย์ยันโต๊ะไว้เพื่อทรงตัว อีกข้างหนึ่งโอบรัดสะโพกผายของเธอไว้แน่น พลางขยับสะโพกเข้าแนบชิดจากด้านหลัง ช้า ๆ แต่หนักแน่นและมั่นคง ทุกจังหวะที่กระแทกกระทั้นสะท้อนกลับมาเป็นเสียงเนื้อกระทบกันที่ดังสลับกับเสียงลมหายใจที่ถี่กระชั้นของทั้งคู่

“ซี๊ด…อย่า…ทำแบบนี้ในที่แบบนี้…” มีนาครางเสียงพร่า ใบหน้าของเธอแนบกับโต๊ะกระจกที่เย็นเฉียบ ตัดกันอย่างสิ้นเชิงกับความเร่าร้อนที่กำลังลุกโชนอยู่ในกาย

“เธอเป็นคนเริ่มเองมีนา อย่าทำให้ฉันหยุด ถ้าเธอเองก็อยากให้มันต่อ…” เคลย์กระซิบชิดข้างหู เสียงทุ้มแหบพร่าของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจเก็บงำได้อีกต่อไป

ชายหนุ่มละมือจากสะโพก สอดเข้ามาทางด้านหน้า ลูบไล้ส่วนที่เปียกชื้นของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูอีกครั้งด้วยน้ำเสียงกระซาบซ่าน

“ตรงนี้…ชื้นมากเลยนะ”

และในวินาทีนั้น มีนาก็หลุดเสียงครางอย่างควบคุมไม่ได้อีกต่อไป ความรู้สึกที่แล่นพล่านไปทั่วร่างกายบีบคั้นจนเธอไม่อาจหักห้ามได้ เคลย์ทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่ยอมเสี่ยงทุกสิ่งทุกอย่าง…เพียงแค่เพื่อจะได้สัมผัสจากเขาอีกครั้ง และอีกครั้ง

เมื่อจังหวะเร่งเร้าขึ้นเรื่อย ๆ เคลย์ก็กระชากมีนากลับมากอดแน่นในอ้อมแขน สะโพกยังคงเคลื่อนไหวอย่างหนักหน่วงแต่มั่นคง ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด จนเมื่อเสียงครางสุดท้ายหลุดออกมาจากริมฝีปากของเธอ…

บอสหนุ่มผู้เคยถูกขนานนามว่าเลือดเย็นก็ทิ้งจูบหนึ่งลงบนต้นคอเธอ พลางกระซิบแผ่วเบาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าทว่าเปี่ยมด้วยความหมาย…

“นี่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย…”