อยากมีแฟน(5)

"อาหารเสร็จแล้ว"นั้นเป็นเสียงสตาร์ที่ตะโกนออกมาจากในครัว ฉันรีบลุกขึ้นจากโซฟาหมายจะไปช่วยแม่กับเพื่อนสนิทยกอาหาร แต่ทว่าคนร่างสูงก็ลุกขึ้นตามฉัน

"พี่นั่งรออยู่ตรงนี้แหละเดี๋ยวด้าไปยกมาให้"ฉันรีบท้วงขึ้นทักที เจ้าของใบหน้าหล่อยกยิ้มแล้วผงกหัวก่อนที่จะนั่งลงที่เดิม จากนั้นฉันก็รีบเดินเข้ามาในครัว

แม่ ฉันและสตาร์พากันจัดแจงยกอาหารมาไว้บนโต๊ะกับข้าวเรียบร้อย แม่ก็เดินไปตามพี่อัลติสมาทานข้าว เขาเดินอย่างหล่อมายังโต๊ะ แล้วยกยิ้มมุมปากให้ฉันก่อนที่จะขยับเก้าอี้นั่งลงข้าง ๆ

"พอจะกินได้ไหม"ชายหนุ่มหลุบตามองอาหารบนโต๊ะแล้วขมวดคิ้วด้วยความสงสัยแต่ก็ผงกหัวรับ แน่นอนว่าคนรวยอย่างเขาต้องไม่เคยทานอาหารบ้าน ๆ แบบนี้

"พอทานได้ครับ"แต่แล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมาที่แม่ของฉันก่อนที่จะตอบกลับไป

"ถ้าทานได้ ก็ตามสบายเลยนะ"แม่เอ่ยพลางคลี่ยิ้มหวานให้ ระหว่างที่กำลังทานมื้อเย็น แม่ของฉันก็พูดคุย และเอ่ยถามถึงครอบครัวรวมถึงตัวพี่อัลติสคร่าว ๆ พอรู้ว่าพี่เขาเป็นคนที่มีฐานะร่ำรวยมาก แม่ก็จะหันมาที่ฉันด้วยสีหน้าดูเป็นกังวล

หลังจากทานอาหารเสร็จ แม่ฉันก็ขึ้นบ้าน ปล่อยให้ฉันกับสตาร์นั่งคุยกับพี่อัลติสต่อ สตาร์มุกจะเป็นคนชวนคุยมากกว่า เพื่อนสนิทฉันถามนั่น นี่ไปตามประสาคนขี้เผือก บอกเลยเพื่อนฉันชอบกินเผือกมาก ฉันมักจะสะกิดให้เธอเลิกถามอยู่บ่อยครั้ง. แต่มันก็ทำให้ฉันรู้จักชายหนุ่มที่กำลังจีบฉันได้มากขึ้น จนกระทั่งถึงเวลาที่ต้องแยกย้าย

"พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมงครับ"พี่อัลติสเอ่ยถามขึ้นระหว่างที่ฉันเดินไปส่งเขาที่รถ

"เอ่อ.."

"สิบโมงเช้าค่ะ"ฉันไม่ได้บอกแต่เป็นสตาร์ที่แทรกพูดขึ้น

"งั้นพรุ่งนี้สิบโมงพี่จะมารับนะ"ผู้บริหารหนุ่มท่าทางแบด ๆ เอ่ยแล้วยกยิ้ม ฉันพยายามปฏิเสธแต่พี่เขาก็ยืนยันที่จะมารับ แล้วลงท้ายไว้กับคำพูดที่ว่า

"เธออย่าห้ามพี่สิ พี่กำลังจีบเธออยู่นะ"ทำเอาฉันรู้สึกหัวใจพองโต บ้าจริง ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงบ้าน ๆ อย่างฉันจะมีผู้ชายที่หล่อ และเพอร์เฟคมาจีบ อะไรกันเนี่ยแค่วันเดียวฉันจะหวั่นไหวกับเขาแล้วเหรอ

Altis

ระหว่างที่ผมกำลังขับรถกลับคอนโดด้วยความปลื้มปลิ่มใจ อมยิ้มตลอดทาง เมื่อภาพไมด้าเวลาเธอยิ้มก็ผุดเข้ามาในหัวผมอยู่ตลอดทางทำไมเธอช่างน่ารักขนาดนี้นะ ผมไม่เคยเจอใครที่น่ารัก น่าทะนุถนอม อยากครอบครองเท่ากับไมด้ามาก่อน เธอต้องเป็นของผม และของผมคนเดียวเท่านั้น

ครืนนนน ครืนนนน ผมหลุดจากความคิดแล้วหันไปมองโทรศัพท์ที่วางไว้บนเบาะข้าง ๆ พอรู้ว่าเป็นสายเข้าของใครจึงกดรับทันที

"ว่าไง"

(ไอ้อัล มึงเบี้ยวพวกกู?)นั้นเป็นเสียงไอ้โต้งหนึ่งในเพื่อนสนิทของผม

"โทษทีว่ะ"ผมตอบกลับสั้น ๆ

(เฮ้ย มึงไม่เคยพลาดเรื่องแบบนี้หนิ เป็นอะไรวะ)ไอ้โต้งพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจปนความสงสัย ใช่ ผมไม่เคยพลาดปาร์ตี้ แต่ตอนนี้ผมเจอผู้หญิงที่ต้องตาต้องใจจึงรีบไปทำคะแนนไว้ เรื่องอื่นค่อยว่ากัน

"....."ผมเงียบแล้วคลี่ยิ้มเมื่อนึกถึงใบหน้าหวาน ๆ ของไมด้า

(ไอ้อัล ..ไอ้อัล ...ไอ้อัลติส!)

"เชี่ย มึงจะตะโกนทำไมวะ"ผมโวยวายใส่เข้าไปในสายอย่างไม่สบอารมณ์

(มึงกำลังจะทำอะไร)ไอ้โต้งถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"กูอยากจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน"

(แฟน?...แฟน?)ไม่ใช่แค่เสียงไอ้โต้งแต่มีเสียงไอ้มาร์ชดังเข้ามาด้วย

(คนอย่างมึงนี่นะ อยากจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน?)น่าจะเป็นไอ้มาร์ชแย่งโทรศัพท์ไอ้โต้งไปพูด

"เออ"ผมตอบกลับห้วน ๆ

(แน่ใจว่าจะถอดเขี้ยวเล็บออกได้ คนอย่างมึงเจ้าชู้ตัวพ่อขนาดไหนทำไมพวกกูจะไม่รู้)

"กูบอกว่าอยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตน แต่ไม่ได้บอกหนิว่าจะเลิกเจ้าชู้ หึ"พูดจบผมก็กลั้วหัวเราะเบา ๆ

(ปล่อยให้น้องไปเจอคนดี ๆ เถอะ)

"กูนี่แหละคนดี"ผมสวนกลับไป

(เฮ้อ...)เสียงพ่นลมหายใจของไอ้มาร์ช

(แล้วผู้หญิงโชคร้ายคนนั้นเป็นใคร)เสียงไอ้โต้งแทรกเข้ามา

"มึงคอยดูล่ะกัน"ว่าจบผมก็กดวางสายทันทีแล้วยกยิ้มมุมปาก ที่ผมตั้งใจจีบไมด้าเพราะผมชอบเธอจริง ๆ และคิดว่าเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยเจอ ถ้าผมเดินเข้าหาแล้วชวนขึ้นห้องเธอคงไม่ยอมง่าย ๆ แน่

เช้าวันต่อมา

ฉันตื่นเช้าตามปกติช่วยแม่เปิดร้าน วันนี้แม่ลงน้ำยาไม่มากเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ และเป็นวันที่ฉันได้รับงานถ่ายภาพงานวันเกิดรุ่นพี่ที่เป็นศิษย์มหาวิทยาลัย ปกติถ้าวันไหนที่ฉันว่างก็จะรับงานถ่ายภาพ ถ่ายวีดีโอ หรือไม่เขาก็จ้างมาเป็นนางแบบซะเอง ฉันรับหมดถ้าได้เงิน

"วันนี้พ่อหนุ่มหล่อนั้นจะมารับเหรอ"แม่เอ่ยถามหลังจากที่เปิดร้าน จัดเตรียมข้าวของสำหรับไว้ขายเรียบร้อย

"จ๊ะ"ฉันตอบกลับสั้น ๆ เพราะไม่คิดว่าเขาจะมารับจริงหรือเปล่า เพราะไม่ได้คาดหวังอะไรเลย

"ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วล่ะ เดี๋ยวจะไปเรียนสาย"

"ค่ะ"สิ้นเสียงฉันก็เดินขึ้นไปชั้นบนเข้าห้องนอนส่วนตัวแล้วรีบอาบน้ำแต่งตัว

หลังจากทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ฉันก็ลงมาที่ชั้นล่างก็ได้เห็นผู้บริหารหนุ่มหล่อนั่งคุยกับแม่ด้วยการแต่งตัวที่ดูดี แฝงความเป็นแบดบอยนิดหน่อย เขาหันมายิ้มให้ฉันระหว่างกำลังเดินเข้าไป

"เรียบร้อยแล้วใช่ไหม"ไม่คิดว่าคนอย่างพี่เขา ผู้บริหารบริษัทสินเชื่อรายใหญ่จะมานั่งรอรับฉันที่เป็นผู้หญิงบ้าน ๆ พาไปเรียนได้

"ค่ะ"

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"พอฉันตอบรับพี่อัลติสก็หันไปพูดกับแม่พร้อมกับยกมือไหว้อย่างนอบน้อม

"แม่ ด้าไปก่อนนะ"ฉันบอกกับแม่ แล้วเดินออกมาพร้อมกับชายหนุ่มร่างสูง

พี่อัลติสเปิดประตูรถให้ฉันเข้าไปนั่งก่อนที่จะเดินอ้อมมาเปิดประตูที่ฝั่งคนขับ พอประตูรถปิด ชายหนุ่มก็เอียงตัวหันไปหยิบของจากด้านหลัง และที่ทำให้ฉันรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนก็เพราะพี่เขาหยิบช่อดอกไม้สึแดงสดมาให้

"พี่ให้"ฉันรับมันมาด้วยความเขินอาย

"คงแพงน่าดู"ฉันพึมพำเบา ๆ แล้วจ้องมองช่อดอกไม้ด้วยใจฟูฟ่อง. ไม่คิดเลยว่าฉันจะได้รับดอกไม้ช่อใหญ่จากชายหนุ่ม

จากนั้นพี่อัลติสก็ขับรถออกมาจากบ้าน เขาเปิดเพลงคลอในรถ และมักจะหันมามองหน้าฉันอยู่บ่อยครั้ง

"ทานมื้อเช้ามาหรือยัง"เจ้าของใบหน้าหล่อหันมาถามฉันด้วยน้ำเสียงละมุน

"เรียบร้อยแล้วค่ะ"

"พรุ่งนี้วันหยุดเธอไปไหนหรือเปล่า"

"เอ่อ...ด้ารับงานถ่ายภาพงานวันเกิดรุ่นพี่น่ะค่ะ"

"ที่ไหน"ผู้บริหารหนุ่มหันมาขมวดคิ้วบาง ๆ

"แถว xox"

"กี่โมง"

"...."ฉันหันมามองที่คนถาม

"พี่จะไปรับไปส่งเธอ"

"เอ่อ..."

"พี่อยากไปทุกที่ ที่เธอไป"พี่อัลติสเอ่ยจบแล้วยกยิ้มให้

"...."ฉันก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย

"ให้พี่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเธอนะ"อยู่ ๆ หัวใจดวงน้อยเกิดเต้นผิดจังหวะขึ้นมาซะงั้นหลังจากที่พี่อัลติสพูดจบ ฉันยกมือคลำที่อกด้านซ้าย มันเต้นแรงจนรู้สึกได้ ไม่ได้การล่ะฉันอาจจะเป็นโรคหัวใจ ฉันต้องพบแพทย์ด่วน

_________________