พี่จะจีบเธอ(3)

เช้าตรู่ของวันต่อมา

ฉันตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อช่วยแม่ทำน้ำยาขนมจีน ซื่งฉันช่วยแม่มาตลอดจนชำนาญไปแล้วล่ะ ..

"วันนี้มีเรียนกี่โมง"ขณะที่ฉันนั่งหั่นมะเขือเปราะแม่ก็หันมาถามระหว่างที่ยืนปรุงน้ำแกง

"บ่ายจ๊ะ"ฉันตอบกลับไปแล้วยิ้มหวานให้

"ลองตัดผมบ้างหรือยัง"แม่เอ่ยถามต่อแล้วมองที่หัวฉันซึ่งทำผมเป็นทรงโดนัท

"ยังเลย กลัวจะไม่สบาย"ฉันบอกด้วยท่าทางแหยะ ๆ นึกถึงตอนที่ตัดผมฉันจะไม่สบายทุกที จนถึงตอนนี้ฉันต้องไว้ผมยาว และยาวมาก ๆ

"อาจจะไม่เป็นอะไรแล้วก็ได้นะ"แม่พูดขึ้นลอย ๆ

หลังจากจัดร้านเรียบร้อยฉันก็ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำเตรียมตัวไปเรียน การเดินทางไปมหาลัยของฉันก็คือรถโดยสารประจำทาง ถ้ารีบ ๆ หน่อยก็แท็กซี่ บางวันเอเอฟก็มารับ สลับกับสตาร์ จริง ๆ บ้านฉันก็มีรถยนต์นะ แต่พอพ่อเสียแม่จำเป็นต้องขายแล้วนำเงินมาใช้ เพราะเอาไว้ก็ไม่ได้ขับ ฉันกับแม่ขับรถยนต์ไม่เป็น

วันนี้ฉันนั่งรถโดยสารประจำทางมาเพราะยังเหลือเวลามาก ช่วงแรก ๆ ก็ยืนจนเมื่อย พอคนน้อยถึงได้นั่ง ระหว่างที่รถติดไฟแดง สายตาฉันเหลือบไปเห็นรถยนต์คันหรูดูแพง จอดอยู่บนถนนเส้นเดียวกันกับรถที่ฉันโดยสาร

"รถสวยจัง"ฉันพึมพำกับตัวเองเบา ๆ โดยไม่ได้เห็นคนขับหรอกเพราะเขาติดฟิล์มดำทึบ พอไฟเขียวรถก็ขับเคลื่อนต่อไปจนมาถึงมหาวิทยาลัย ระหว่างที่ฉันกำลังเดินเข้าไปในคณะ ก็เหลือบไปเห็นนักศึกษาสาวต่างพากันกรี๊ดกร๊าดกันเสียงดัง จึงรีบเดินเข้าไปด้วยความอยากรู้

"มีอะไรกันเหรอ"ฉันสะกิดไหล่เพื่อนนักศึกษาคณะเดียวกันแล้วเอ่ยถาม

"แกดูนั่นสิ ......"ฉันหันไปมองตามที่เธอบอก

"....โคตรหล่อเลย"ภาพตรงหน้าที่เห็นก็คือผู้ชายคนเมื่อคืนที่ขอเบอร์ฉันซึ่งเขาก็ไม่ได้โทรมาหรอก นั่งเท่สวมใส่แว่นดำอยู่ใต้ตึกคณะของฉัน

"เอ...เขาชื่ออะไรน๊าาา"ฉันพูดกับตัวเองเบา ๆ ไม่เข้าใจเลยทำไมฉันถึงได้ขึ้ลืมขนาดนี้ เมื่อนึกชื่อไม่ออกฉันก็ทิ้งความสงสัยไว้ แล้วหันหลังเดินออกมาแต่ทว่า

"ไมด้า"มีเสียงหนึ่งดังเข้ามาพอหันกลับไปก็เห็นชายหนุ่มร่างสูงเท่คนนั้นกำลังเดินเช้ามาที่ฉันท่ามกลางเสียงกรี๊ดนักศึกษาสาว

"จำพี่ไม่ได้เหรอครับ"เขาเดินมาหยุดตรงหน้าแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ

"จะ จำได้แต่แค่นึกชื่อไม่ออก"เขาโน้มตัวลงมายื่นหน้ามาประชันชิดแทบติดกับใบหน้าฉัน จึงรีบผละออกห่างทันที แม้ว่าเขาจะมีใบหน้าที่หล่อราวกับฟ้าประทานแต่ก็ทำให้ฉันรู้สึกตกใจอยู่ไม่น้อย

"....."ชายหนุ่มร่างยืดตัวยืนเต็มความสูงแล้วเอามือสอดไปในกระเป๋ากางเกงแล้วยกยิ้มให้

"เอ่อ...พี่มาหาใครเหรอคะ"ฉันก้มหน้าแล้วเอ่ยถามด้วยความเขินอายที่มีชายหนุ่มหน้าตาดีและดูเท่มายืนตรงหน้า

"มาหาเธอไง"ฉันเงยหน้ามองคนร่างสูง

"มาหาด้า? ทำไมไม่โทรมาล่ะคะ"ฉันเอานิ้วชี้ตัวเอง.

"พี่อยากมาเซอร์ไพรส์เธอน่ะ"เจ้าของใบหน้าหล่อคลี่ยิ้มบาง ๆ หลังจากพูดจบ

"ตอนนี้จำชื่อพี่ได้หรือยัง"ฉันสั่นหัวพรืด

"จำไว้ให้ดี พี่ชื่ออัลติสถ้าเธอยังจำชื่อพี่ไม่ได้อีกโดนทำโทษแน่"พูดจบพี่อัลติสก็แสยะยิ้มร้ายในขณะที่ฉันขมวดคิ้วจนเป็นปมจ้องมองเขา ทำไมต้องทำโทษ? บ้าบอ! หมั่บ! จู่ ๆ มือหนาก็คว้าแขนฉันแล้วดึงออกมา

"พี่อัลติสจะพาด้าไปไหนคะ"

"ไปหาที่คุย"

"แต่ด้าต้องขึ้นเรียนแล้วนะคะ"ฉันทักท้วงแล้วยกแขนขึ้นดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ

"แล้วเลิกเรียนตอนไหน"พี่อัลติสหยุดเดินแล้วหันมาพูดกับฉัน

"ประมาณห้าโมงค่ะ"ฉันตอบกลับไป

"ดีเลย งั้นตอนเลิกเรียนพี่ค่อยมาหาเธอใหม่"ฉันยืนจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างสงสัยว่าเขาจะมาทำไมกัน

"พี่มีงานให้เธอทำ ค่าตอบแทนสูงเลยน๊าาา สนใจไหม"เมื่อเขาเห็นสีหน้าชวนสงสัยของฉันจึงเอ่ยออกมา

"งานอะไรเหรอคะ"ฉันเอ่ยถ่ายด้วยความดีใจ

"เดี๋ยวเธอก็รู้เอง พี่ไปก่อนนะเลิกเรียนพี่จะมารับ"ว่าจบพี่อัลติสก็ก้าวขายาวเดินไปทันที

"เดี๋ยวค่ะ..."ฉันเรียกเขาไว้ไม่ทันได้แต่ยืนงวยงงอยู่คนเดียว

ระหว่างที่นั่งเรียนอยู่ในหัวก็นึกถึงแต่เรื่องงานที่พี่อัลติสจะให้ไปทำ

"งานอะไรวะ"ฉันบ่นพึมพำอยู่คนเดียวเบา ๆ

"บ่นอะไรมึง ไม่เข้าใจที่อาจารย์สอนเหรอ"สตาร์เพื่อนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เอ่ยถามเบา ๆ

"เข้าใจ แต่กูแค่สงสัยว่าพี่อัลติสให้กูไปทำงานอะไร"ฉันได้บอกเพื่อนแล้วล่ะว่าพี่อัลติสมาหาฉันที่คณะ สตาร์ถึงกับกรี๊ดเลยทีเดียวเพราะไม่คิดว่าประธานหนุ่มบริษัทสินเชื่อจะมาที่คณะนิเทศได้ คือตั้งแต่ที่พี่อัลติสปรากฏตัวในคืนนั้นสตาร์ก็รีบทำการสืบประวัติทันที

"เขาคงไม่พามึงไปขายหรอกหน่าอย่าคิดมาก"

พอเลิกเรียนฉันกับสตาร์ลงมาจากตึกก็เจอกับพี่อัลติสที่นั่งอยู่ที่ม้าหินอ่อนหน้าตึกคณะ โดยมีนักศึกษาสาวจับกลุ่มจ้องมองแต่เขาด้วยสายตาที่ชื่นชมความหล่อ.

"มึง นั้นพี่อัลติสหนิ"ว่าจบสตาร์ก็ดึงแขนฉันรีบเดินไปที่เขา

"สวัสดีค่ะพี่อัลติส"พอมาถึงตัวสตาร์ก็กล่าวทักทายทันที เจ้าของใบหน้าหล่อยกยิ้มอย่างมีเสน่ห์แล้วผงกหัวรับก่อนที่จะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วตวัดสายตามองมาที่ฉัน

"พร้อมหรือยังครับ"

"ด้าขอเอาสตาร์ไปเป็นเพื่อนได้ไหม"ฉันพูดขึ้นเพราะก่อนหน้าฉันขอให้สตาร์ไปเป็นเพื่อนด้วยเอาจริง ๆ คือฉันกลัว และเพื่อนสนิทของฉันก็ตอบตกลง

"ได้สิ พี่จ้างทั้งคู่เลยก็ได้"

"มันเป็นงานอะไรคะ"สตาร์ถามทันที

"ก็แค่ดื่มเป็นเพื่อนพวกพี่ แต่รับรองว่าไม่มีอะไรเกินเลยแน่"พอพี่อัลติสพูดจบฉันกับสตาร์ก็หันหน้ามามองฉันแบบงง ๆ

"ดื่ม/ดื่ม"แล้วหันไปที่คนหล่อก่อนที่พูดขึ้นพร้อมกัน

"อืม"พี่อัลติสผงกหัวรับแบบชิล ๆ

"ด้าไม่รับงานนี้ได้ไหม"ฉันว่ามันไม่โอเค และฉันก็ไม่ใช่นักดื่มอะไรแบบนั้น

"ทำไมล่ะครับ"

"คือ...."

"ไมด้าต้องรีบไปช่วยแม่เก็บร้านค่ะ"สตาร์แทรกพูดขึ้นแล้วเอามือมาสะกิดฉัน

"ชะ ใช่ค่ะ นี่ก็ใกล้เวลาแล้วด้าไปก่อนนะ ไปกันแก"ฉันคว้ามือเพื่อนแล้วกำลังจะก้าวขาเดิน

"ให้พี่ไปด้วยได้ไหมครับ"ฉันกับสตาร์หยุดชะงักแล้วหันไปที่ชายหนุ่มร่างสูง

"พี่อยากรู้จักเธอ"เขาพูดด้วยน้ำเสียงละมุน

"อยากรู้จักด้า?"

"พี่จะจีบเธอ"อยู่ ๆ ใบหน้าฉันก็เห่อร้อนขึ้นมาทันที เมื่อชายหนุ่มรูปหล่อบอกจะจีบฉันต่อหน้าแบบนี้

"พี่ จะ จีบ ไมด้า?"สตาร์มองไปที่พี่อัลติสแล้วพูดทีละคำเน้น ๆ สลับมองมาที่ฉัน

"ใช่ครับ พี่จะจีบเพื่อนเรา พี่ชอบเพื่อนเรา"ปากขยับแต่สายตามองมาที่ฉันอย่างหวานเยิ้ม

"ตรง ๆ แบบนี้สตาร์สนับสนุน"เพียะ! ฉันยกมือตีแขนเพื่อน

"โอ๊ย!"สตาร์แสร้งร้องราวกับเจ็บปวดมาก

"ให้พี่ไปช่วยแม่เธอเก็บร้านด้วยนะครับ"

"เอ่อ..."ฉันพูดไม่ออกได้แต่ไล่ดูการแต่งตัวของประธานบริษัทที่ดูหรูดูแพงแล้วจะมาช่วยแม่ฉันเก็บร้านขายขนมจีนแบบธรรมดา ๆ นี่นะ

"ให้พี่เขาไปด้วยเถอะมึง.... ..เขาก็ดูจริงใจดีนะ"สตาร์กระซิบเบา ๆ ในประโยคสุดท้าย

"ให้พี่ไปด้วยนะครับ พี่รับรองว่าจะช่วยแม่เธออย่างเต็มที่"

"แต่ร้านที่ว่า เป็นแค่ร้านขายชนมจีนธรรมดา ๆ นะคะ"ฉันบอกตามความจริง.

"เธอคิดว่าพี่รังเกียจ?"

"ด้าไม่ได้คิดแบบนั้น แต่มันไม่น่าจะเหมาะ..."

"ถ้าพี่เลือกแล้วไม่มีคำว่าไม่เหมาะ และถ้าพี่ชอบไม่ว่าเธอจะเป็นยังไงพี่ก็ไม่แคร์"คำพูดสีหน้าพี่เขาดูจริงจังทำเอาหัวใจฉันสั่นไหวไปหมด

"ก็ได้ค่ะ ไปก็ไป"ฉันอยากจะรู้เหมือนว่าเขาจะทำได้หรือเปล่า

"งั้นเธอไปรถพี่นะ"

"เอ่อ..."

"ไปกับพี่เขานั้นแหละ เดี๋ยวกูขับรถตามไปอีกอย่างพี่เขาไม่รู้ทางไปบ้านมึงด้วย"สตาร์พูดขึ้น

"อืม ก็ได้"

"งั้นเชิญครับ"พี่อัลติสผายมือให้ฉันเดินนำหน้าไปที่โรงจอดรถ พอมาถึงรถของพี่อัลติสฉันต้องเบิกตาโตเพราะรถเขาเป็นรถที่ฉันเห็นตอนที่มาเรียน ตื่นเต้นจังได้นั่งรถหรู

___________________