Ep.1 ร้อนเสน่หา(1)

รัญญากลับมาโสดอีกครั้งหลังจากที่เลิกรากับสามีชาวอิตาลีคนล่าสุด อายุก็เลขสามต้นๆแล้ว เธอก็ยังหาสามีที่ถูกใจไม่ได้เสียที เป็นเพราะเธอเลือกมากหรือเรื่องมากกันแน่ หญิงสาวก็ยังไม่แน่ใจ

ปากก็บอกคนอื่นว่าเธอไม่สนเรื่องความรัก แต่ในใจลึกๆเธอก็ยังถวิลหารักแท้ ยังอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนครอบครัวของพะแพง ที่ตอนนี้เพื่อนรักของเธอคนนี้มีพยานรักร่วมกันกับพีท ซานดิเอโก้แล้วหนึ่งคนคือเด็กหญิงแพทริเซียตัวน้อยวัยเกือบสามขวบ กำลังน่ารักน่าชัง จนบางครั้งรัญญาก็นึกอยากมีลูกสาวลูกครึ่งน่ารักๆแบบนี้เป็นของตนเองบ้างเหมือนกัน

‘แต่จะหาพ่อพันธุ์หล่อๆดีๆคล้ายกับ พีท ซานดิเอโก้ ได้ที่ไหน’

รัญญายิ้มให้ตนเองก่อนจะเลี้ยวรถฮอนด้าซีวิคสีขาวเข้าไปในบ้าน เมื่อจอดรถสนิทก็เปิดประตูก้าวลงจากรถ มีพ่อแม่และหลานสาวพากันเดินข้ามาหา

“น้ายามาแล้ว น้ายาสวยจัง”

“ดีจ้าจีจ้า มาให้น้ากอดหน่อยมะ”

เด็กหญิงชื่นฤทัย ไชยพฤกษ์ ลูกสาวของพี่สาวคนโตเข้ามากอดเอวน้าสาวที่ส่งเสียตนเองเรียนเรื่อยมาด้วยความคิดถึง ดีใจ รัญญากอดตอบหลานสาวด้วยความคิดถึงเช่นกัน ก่อนจะยกมือไหว้บุพการีทั้งสองที่ยืนส่งยิ้มให้ตั้งแต่เห็นรถเก๋งคันหรูของลูกสาวเลี้ยวเข้ามาในบ้าน

“หวัดดีจ้ะพ่อ แม่” ไหว้ท่านสองเสร็จก็สวมกอดพวกท่านด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ เพราะนานหลายปีแล้วที่ไม่ได้กลับมาเยี่ยมบ้าน มาหนนี้เธอตั้งใจว่าจะอยู่บ้านนอกนี่ถาวรเลย จะไม่จากพ่อแม่ไปไหนอีก เพราะตอนนี้เธอมีต้นทุนชีวิตมากพอที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ประสาสาวโสดที่นี่แล้ว

“เข้าบ้านก่อนเถอะลูก วันนี้แม่เขาทำแกงเห็ดเผาะใส่หน่อไม้ให้กินด้วยนะ” นายศรัญอดีตผู้รับเหมาก่อสร้างที่ผันตัวเองมาเป็นชาวสวนเต็มตัวเมื่อห้าปีมานี้บอกลูกสาวยิ้มๆ เขาเป็นคนเมืองกรุงฯที่มาหลงเสน่ห์สาวชาวเหนือแม่ของรัญญาตั้งแต่แรกเห็น เมื่อมองหน้ารัญญาแล้วก็ทำให้นึกถึงภรรยาตนเองสมัยที่นางยังสาวๆ

‘รัญญาสวยเหมือนแม่’

“จริงเหรอจ๊ะพ่อ งั้นรีบเข้าบ้านดีกว่า ญาอยากกินแกงเห็ดเผาะมากเลย” แล้วทุกคนก็พากันช่วยยกกระเป๋าและของฝากออกมาจากท้ายรถแล้วพากันไปกินข้าวกลางวัน ซึ่งเลยเที่ยงมามากแล้ว

หลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จ รัญญาก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนจากชุดเดินทางเป็นชุดอยู่กับบ้านแบบสบายๆ อย่างที่เคยใส่เป็นประจำคือเสื้อสายเดี่ยวเอวลอยอวดหน้าท้องแบนราบสวยๆ กับกางเกงยีนขาสั้นเสมอหูอวดเรียวขาขาวสวยชวนน้ำลายหกกับรองเท้าผ้าใบคู่โปรด เดินไปยังบ้านของพี่สาวที่ปล่อยเช่าไปแล้ว โดยให้คนที่บ้านจัดการให้ ส่วนเจ้าของไปทำงานที่ไต้หวันกันทั้งคู่ นานๆทีถึงจะกลับบ้าน

ตอนกินข้าวเที่ยงแม่บอกกับเธอว่าคนที่มาเช่าบ้านพี่สาวเป็นฝรั่ง เมื่อเช้าเขาโทรมาบอกว่าอยากปรับปรุงห้องน้ำกับห้องนอนใหม่ ไม่รู้ว่าเขาต้องการแบบไหน สื่อสารกันไม่ค่อยเข้าใจนัก เลยวานให้เธอไปคุยกับเขาหน่อย

ก๊อกๆ

ก๊อกๆ

หญิงสาวกำลังจะยกมือขึ้นเคาะเรียกอีกครั้ง ประตูไม้แข็งแรงก็เปิดอ้าออกพร้อมกับร่างของคนที่มาเช่าปรากฏอยู่ตรงหน้า

รัญญาอึ้งจังงังไปกับฝรั่งหนุ่มรูปหล่อที่ออกมาต้อนรับเธอด้วยผ้าคลุมอาบน้ำที่ไม่รู้ว่าข้างในสวมใส่อะไรหรือเปล่าไปหลายวินาที ก่อนจะดึงสติสตังของตนเองกลับมาอยู่กับตัวได้

‘ผู้ชายอะไรน่ากินจังเลย’

“สวัสดีตอนบ่ายค่ะ แม่ของฉันบอกว่าคุณต้องการบางอย่างเพิ่ม ในห้องนอนและห้องน้ำ ช่วยบอกกับฉันอีกครั้งสิคะว่าคุณต้องการอะไรเพิ่มบ้าง” รัญญาพูดภาษาอังกฤษคล่องป๋อกับหนุ่มฝรั่ง

‘ผมต้องการคุณ’

แววตาเขาบอกแบบนั้นเมื่อมองใบหน้างามแล้วเลื่อนสายตาลงไปที่หน้าอกผุดผ่องรำไรของหญิงสาว ก่อนจะตวัดสายตาขึ้นมามองหน้าเธออีกครั้งด้วยรอยยิ้มซ่อนเล่ห์

“คุณพูดภาษาอังกฤษได้เก่งมาก”

“ขอบคุณค่ะ”

“เชิญข้างในก่อนสิครับ ผมจะได้บอกคุณให้ตรงจุด ว่าต้องการแบบไหน”

“ได้ค่ะ”

หญิงสาวเดินตามเจ้าของร่างสูงเกือบสองฟุตไปยังห้องน้ำก่อนเพราะมันอยู่ชั้นล่าง

“คุณอยากได้อะไรเพิ่มเติมเหรอคะ”

ชายหนุ่มชี้ไปที่ฝักบัว

“ฝักบัวเสียเหรอคะ” ยังไม่ทันที่เขาจะตอบมือเล็กก็รีบไปหมุนลูกบิดฝักบัวเพื่อเช็คดูว่ามันเสียหรือเปล่า