เม็ดทรายใต้เรียวรุ้ง

ร่างสูงใหญ่ยืนลังเลอยู่ริมถนนพระอาทิตย์อยู่ครู่หนึ่ง เขาพยายามกดปุ่มบนโทรศัพท์มือเพื่อติดต่อเจ้าหน้าที่ของเขา แต่ดูเหมือนว่าคืนวันศุกร์อย่างนี้คงไม่อยากมีใครทำงานนอกเวลานัก

ฝนที่โปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย แม้ไม่รุนแรงนัก แต่ก็ทำให้รู้สึกรำคาญ ภาพคู่รักควงคู่เข้าไปในผับทำให้เขาถอนหายใจอย่างไม่รู้ตัว ห้องพักในโรงแรมสุดหรูไม่ได้เย้ายวนพออยากให้เขากลับที่พักเลยสักนิด และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามาเมืองไทย จึงไม่ใช่เรื่องยากหากจะยกมือเรียกแท็กซี่สักคัน ทว่าความเปลี่ยวเหงาที่แล่นเข้าสู่จิตใจทำให้เขาตัดสินใจเดินเข้าผับเล็กๆ ริมถนนทรงเสน่ห์แห่งนี้

เสียงเพลงสไตล์บลูดังก้องผับโดยเฉพาะเสียงโซโล่กีตาร์ที่ได้ใจนักฟังให้โยกตัวตามจังหวะเพลง ร้านเล็กๆ แต่ตบแต่งอย่างมีสไตล์และดนตรีที่ไพเราะเรียกลูกค้าได้แน่นร้าน เขาพยายามมองหาที่ว่างเพื่อจะนั่งจิบเบียร์เย็นๆ สักขวดแต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีโต๊ะว่างเอาเสียเลยจนกระทั่งสายตาคมกริบของเขามองเลยไปที่เคาน์เตอร์บาร์ เท้าของเขาจึงก้าวไปนั่งตรงนั้นทันที

“ขอเบียร์ขวดเล็กครับ”

“ว้าว! พูดไทยชัดจัง อยู่เมืองไทยนานหรือยัง”บาเทนเดอร์ หนวดเครารุงรังเอ่ยปากแซวอย่างเป็นกันเองแล้วหยิบเครื่องดื่มส่งให้

คานันยิ้มแทนคำตอบแล้วยกเบียร์ขวดเล็กขนาดพอดีมือขึ้นจิบ เขาเข้าใจวัฒนธรรมของที่นี่ดี จึงไม่รู้สึกว่าถูกละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัว ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างโล่งอก และรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นจนขยับปมเนกไทให้เลื่อนลงต่ำ ปลดกระดุมสองเม็ดออกเผยมัดกล้ามอย่างไม่ตั้งใจ มือใหญ่วางขวดเบียร์แล้วเสยผมรองทรงที่เริ่มยาวลงมาปรกตา

ครึ่งปีแล้วที่เขาไม่ได้สวมบทบาทเป็นองครักษ์ให้องค์รัชทายาทแห่งบาฮาเนีย แต่หลังจากที่ท่านราเฟย์อภิเษกสมรสกับอารยาก็ขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์แห่งบาฮาเนีย ตั้งแต่เกิดมาจนจำความได้เขาถูกปลูกฝั่งสร้างความแข็งแกร่งเพื่อเป็นองครักษ์ หน้าที่ของเขาไม่ได้เป็นแค่องครักษ์เท่านั้นแต่ก็ทำหน้าที่เป็น ‘มือขวา’ ค่อยดูแลกิจการอื่นๆ และที่ สำคัญเขาเป็นถึงพระสหายด้วย

ชายหนุ่มจากดินแดนทะเลทรายหัวเราะในลำคอพลางจิบเบียร์เข้าไปอีกอึกใหญ่ ดนตรีไพเราะบรรยากาศผ่อนคลายเบียร์ขวดที่สองและสามจึงตามมาไม่ยากเย็น แต่ในขณะที่จะเรียกหาเบียร์ขวดที่สี่สายตาคมกริบสีเทาอมฟ้าก็เหลือบมองเห็นร่างสมส่วนเดินเฉียดเขาเพื่อไปเข้าห้องน้ำ เอวคอดกิ่วรับกับสะพายกลมกลึงชวนหลงใหลเพียงเห็นด้านหลังก็ปั่นป่วนอารมณ์ชายหนุ่มได้อย่างง่ายดาย เขาเผลอหัวเราะอารมณ์ของตนเอง คนที่เป็นถึง ‘ชีค’อย่างเขาไม่เคยขาดแคลนผู้หญิง ทว่าหน้าที่การงานและความรับผิดชอบของเขามีมากเกินกว่าจะมีเวลาคิดเรื่องเหล่านั้น แต่ตอนนี้เขาผ่อนคลายเป็นที่สุด ในฐานะ ‘เพื่อน’ คนหนึ่งคงไม่มีอะไรมีความสุขไปกว่าเห็นเพื่อนประสบความสำเร็จในการสร้างชีวิตครอบครัว บางที...การเดินทางมาดูงานครั้งนี้ก็เป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา

หญิงสาวคนเดิมเดินกลับออกมา ร่างเย้ายวนเฉียดแผ่นหลังของเขาปลายนิ้วของเธอแตะไหล่กว้างเบาๆ ราวกับเขาเป็นเพียงรูปปั้นหินที่มีไว้ให้เธอพยุงตัวเพื่อเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ แต่ดวงตาของคานันต้องเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าหญิงสาวนั่งเพียงลำพังแต่มีขวดเบียร์ขนาดใหญ่ที่ว่างเปล่าถึงหกขวด และดูเหมือนว่าไม่ใช่เพียงเขาเท่านั้นที่สนใจหญิงสาว หนุ่มๆ มากหน้าหลายตาพยายามจะเข้าไปเกี้ยวแต่ดูเหมือนหญิงสาวจะมีสติมากพอที่จะโบกมือไล่หนุ่มๆ เหล่านั้น ในแสงสลัวที่กะพริบตามจังหวะดนตรีทำให้คานันต้องเพ่งสายตามากขึ้นเมื่อรู้สึกคุ้นเคยกับใบหน้ารูปไข่และผมยาวหยักศกของเธอ

“ให้ตายเถอะ!!!”

หญิงสาวรู้สึกรำคาญผู้ชายมากหน้าหลายตาที่พยายามเข้ามาขายขนมจีบ วันนี้...คืนนี้...เธอจะเมาให้ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง เธอจะไม่สนใจใครอีกแล้ว นี่มันครั้งที่เท่าไหร่กันนะ ครบ 12 พอดีเลยใช่ไหม ตั้งแต่เกิดมาจนเป็นตัวเป็นตนอายุ 24 ปีเต็มอย่างนี้ เธออกหักไปตั้ง 12 ครั้ง! เธอกับความรักดูเหมือนจะไม่เข้าคู่กันเลยสักนิด ผิดหวังมาตั้งแต่เป็นนักเรียนอนุบาล 1 จนกระทั่งขณะนี้