Episode 4 ถอนหมั้น

จึ้ก! จึ้ก!

“อ๊ะ..” เรายืนเอียงไปมานิดหน่อยเมื่อรู้สึกว่าเจ็บที่หัวเหมือนมีใครเอาเข็มเป็นร้อยมาแทง เราเจ็บมากก่อนจะมีความทรงจำของโยเกิร์ตตัวจริงหลั่งไหลเข้ามา ภาพและความทรงจำตั้งแต่เด็กรวมทั้งความรู้สึกที่เธอมีทุกข์ สุข เศร้าและอีกมากมายเธอเจ็บปวดเพราะความรักมามากมาย...

พรึ่บ!!

“โยเกิร์ต! ยัยบ้ายืนยังจะไม่ไหวยังซ่าเดินมาอีก” เรากำลังล้มแต่ไซมอนก็มารับตัวเราได้ทัน อีกแล้วมีผู้ชายมาโดนตัวของเราอีกแล้ว มันไม่ควรเกิดขึ้นสิเราพยายามดิ้นเล็กน้อยเพื่อให้หลุดจากพันธนการของเขา

“ปะปล่อยนะ..”

“ไม่ปล่อย ฉันพึ่งรู้นะว่าเธอมันดื้อด้านขนาดนี้แต่ก็นะไม่แปลกใจเท่าไหร่เพราะตามไอ้กัสมาตั้งแต่เด็กนิ” เขาพูดถึงคนที่ชื่อกัด? ไม่สิ หมายถึงออกัสคู่หมั้นของโยเกิร์ตสินะเขาเป็นคนผลักเธอให้ตกบันไดลงนั่นเอง และนั่นทำให้โยเกิร์ตโกธรแค้นข้าวตังที่เป็นนางเอกมากว่าเดิมและเธอก็ร่วมมือกับไซมอนเพื่อกำจัดข้าวตังสุดท้ายคนร้ายก็คือคนร้ายจุดจบคือความตายทั้งโยเกิร์ตและไซมอนตายเพราะโดนฆ่าโดยตำรวจ... ตามที่อ่านน่ะนะ ทั้งที่ได้เกิดมาใหม่ขนาดนี้เราคงไม่ยอมตายแบบนั้นอีกแน่นอน...

“ข้า...” ไม่สิ ตอนนี้เราจะพูดแบบนั้นไม่ได้แล้วตอนนี้เราคือโยเกิร์ตในเมื่อมาอยู่ในร่างนี้แล้วฉันต้องยอมรับความจริงให้ได้

“ฉันเดินเองได้...” เราใช้คำพูดแบบที่คนที่นี่พูดกัน

“หืม?” หมับ! ไซมอนยื่นมือมาแตะที่หน้าผากของเรา

“หายบ้าแล้วเหรอ?”

“ฉะฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นสักหน่อยปล่อยมือออกจากเอวของข้า..ของฉัน” เกือบจะพูดเหมือนเดิมออกไปแล้วสิ

“เดี๋ยวฉัน...”

“โยเกิร์ตลูกกกกกก~” เรากับไซมอนหันออกไปมองข้างนอกพร้อมกันเพราะมีเสียงดังของผู้หญิงคนหนึ่งในความทรงจำของโยเกิร์ตบอกว่าคนนั้นคือแม่ของเธอและพร้อมกับผู้ชายที่เป็นพ่อของเธอ ไม่สิ ตอนนี้พวกเขาเป็นพ่อแม่ของเราแล้วในความทรงจำพวกเขาเป็นพ่อแม่ที่ดี ดูแลโยเกิร์ตมาอย่างดีตลอดเหมือนพ่อแม่จริง ๆ ของเรา เพียงแต่...พ่อแม่ของโยเกิร์ตนั้นตามใจลูกสาวมากจนสุดท้ายเธอก็เสียผู้เสียคนจนจบชีวิตลง...

“พ่อ..แม่...” หมับ! เราผละออกมาจากไซมอนก่อนจะเดินไปหาท่านทั้งสองเรากอดทั้งสองไว้แน่ก่อนจะปล่อยโฮออกมา

“ฮืออออ ฮึก!” เราคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึกโยเกิร์ตเธอคงอยากจะรู้สึกผิดกับท่านทั้งสองมากเพราะที่ผ่านมาเธอเป็นเด็กที่ไม่ดีกับพ่อแม่เท่าไหร่นักทั้งเอาแต่ใจหลายครั้งที่เธอขึ้นเสียงใส่ผู้เป็นบิดามารดา

“เป็นอะไรลูกหืม?” แม่กอดเราไว้แน่นก่อนจะลูบหลังอย่างปลอบใจส่วนพ่อก็กำลังตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น

“จะเจ็บมากเลยเหรอลูกหืม?” พ่อถามออกมาเสียงสั่นนั่นยิ่งทำให้เราร้องไห้ออกมาหนักหน่วงกว่าเดิม

“ฮืออออ ลูกขอโทษ ฮึก! ฮืออออ”

“ขอโทษเรื่องอะไรกัน หืม? ไหนมานั่งตรงนี้สิ” แม่จับตัวเราให้นั่งบนเตียงตอนนี้เลยกลายไปกลายเป็นว่าพ่อแม่และไซมอนกำลังยืนล้อมเราอยู่

“ขะขอโทษ ที่ผ่านมาลูกไม่น่ารัก ทำตัวไม่ดี ฮึก! อาจจะทำให้พ่อแม่เสียใจ ฮึก!” เราพูดไปตามความรู้สึกของโยเกิร์ตทั้งหมด พวกท่านทั้งสองเป็นพ่อแม่ที่ดีเพราะงั้นก็ควรได้รับลูกสาวดี ๆ เช่นกัน

“โอ๋ ๆ ไม่เป็นไรเลยนั่นเพราะพ่อกับแม่เลี้ยงโยเกิร์ตแบบตามใจไปหน่อยลูกเลยอาจจะทำตัวไม่น่ารักไปบ้าง...” เราส่ายหน้าไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่แม่พูดออกมา

“ไม่เลย..ลูกไม่น่ารักเองทั้งที่พ่อแม่เลี้ยงลูกมาอย่างดี”

“พ่อเอง...ก็ผิดที่ตามใจลูกตามจนเกินไปแต่ทั้งหมดเพราะใจลูกเป็นของเขา...” ที่พูดถึงเพราะโยเกิร์ตรักออกัสมากเลยยอมปล่อยเพราะคิดว่าสักวันผู้ชายคนนั้นจะหันมารักลูกสาวของตัวเองบ้าง

“พ่อ..แม่..ลูกมีเรื่องอยากจะขอ” ถ้าจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของเราไม่ให้ตายแบบโยเกิร์ตคนเก่าก็คือต้องทำสิ่งนี้เท่านั้น

“อะไรลูก?”

“พ่อแม่ให้ลูกได้ทุกอย่างแหละ...” เพราะแบบนี้ความรู้สึกของโยเกิร์ตถึงรู้สึกผิดมาก

“ลูก..อยากถอนหมั้นค่ะ ลูกไม่ได้อยากหมั้นกับออกัสแล้ว” ใช่... การเปลี่ยนโชคชะตาแรกก็คือการถอนหมั้นกับผู้ชายนั้นซะ เพราะยังไงตัวเราเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยอยู่แล้วเพราะฉะนั้นการถอนหมั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเสียใจอะไร อีกอย่างเขาคนนั้นก็คงต้องการแบบนี้อยู่แล้ว

“ว่าไงนะ?!”

“ลูกแน่ใจเหรอ?”

“..!!” ไซมอนไม่ได้ร้องโวยวายอะไรออกมาแต่ก็แสดงสีหน้าตกใจออกมาอย่างเห็นได้ชัดเจน

“ค่ะ แน่ใจเพราะต่อให้ฝืนต่อไปมันก็คงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเขาไม่ได้รักลูก แล้วจะให้ลูกทำยังไงที่ทำได้ก็ทำไปทั้งหมดแล้ว...” แม้ไม่ใช่ตัวเราที่ทำก็เถอะแต่เราเชื่อว่าโยเกิร์ตคงจะทำอะไรมากมายให้ชายผู้เป็นที่รักแน่...

“พ่อดีใจนะที่ลูกคิดได้แบบนี้...”

“ไม่..โกธรใช่ไหมเจ้าคะ?”

“ไม่เลยลูก...ลูกก็รู้ว่าพวกเราตามใจลูกตลอด”

“ขอบคุณมากนะเจ้า..ค่ะ” เราลืมวิธีการพูดไปอีกแล้ว

“พ่อจะติดต่อทางนั้นไปเองว่าลูกสาวของพ่อต้องยกเลิกการหมั้น^^” พ่อส่งยิ้มให้เรา

“ไม่เป็นไรค่ะ...ลูกอยากบอกกับเขาด้วยตัวเอง”

“ว่าแต่...นายมาทำที่นี่?” แม่หันไปถามไซมอนที่เขามาก็เพราะว่าจะยื่นข้อเสนอให้โยเกิร์ตร่วมมือกับเขาเพื่อทำลายออกัส แต่ตอนนี้เราจะถอนหมั้นแล้ว... หวังว่าเขาจะไม่ก่อเรื่องอันใดอีก

“เอ่อ พอดีว่าผมมีเรื่องจะคุยกับโยเกิร์ตแล้วก็มาเยี่ยมด้วย”

“หึ อย่างนายน่ะนะมาจะเยี่ยมลูกสาวของฉัน?” พ่อถามเพราะในสายตาคนทั่วไปไซมอนเป็นคนไม่ดีและชั่วร้ายมากการที่เขามาหาโยเกิร์ตนั่นอาจจะหมายความว่า...เขากำลังคิดทำอะไรบางอย่างอยู่

“พ่อคะ...ถ้าไม่ได้ไซมอนลูกคงล้มและเจ็บหนักมากเดิมเป็นแน่ค่ะ” ไม่ได้อยากแก้ตัวแทนเขาแต่เขาช่วยไว้จริง ๆ

“งั้นเหรอลูก”

“ค่ะ^^”

“งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อน... แล้วฉันจะมาหาเธอใหม่” เขาพูดก่อนเดินออกไปโดยที่หันกลับมามองเราอย่างสงสัยเล็กน้อย