8.โถพ่อคนดี NC

ไอแซ็คมั่นใจมากว่าเขาไม่ใช่บุรุษที่มีความอดทนมากมายอะไรนัก เขาน่ะ..ไม่เคยจินตนาการถึงเรื่องสตรีและตัวเขาเองเลยสักครั้งเดียว ราวกับว่าเขาคิดภาพในอนาคตระหว่างเขาและการจัดงานแต่งงานหรือว่าการนอนร่วมเตียงกับสตรีไม่ออกเลย ในชีวิตของไอแซ็คนั้นเขามีเรื่องมากมายที่มันมีค่ามากกว่าการเอาเวลาที่แสนมีค่าของตัวเองไปทิ้งเอาไว้ที่สตรีผู้เดียวความวาบหวามแล่นริ้วขึ้นมาทันทีที่ปลายนิ้วของท่านพี่วินเทอร์สัมผัสร่างกาย ทารีน่าช้อนสายตามามองใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา ผมสีเหลืองทองสว่างถูกปล่อยสยายอย่างไม่ใส่ใจนัก และในยามนี้มันกำลังเปียกลู่ไปตามแผ่นหลังเพราะว่าเราต่างก็นั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ เธอกำลังนั่งอยู่บนร่างกายของท่านกาเล็ต ผมสีเงินของเขาเปล่งประกายเมื่อต้องแสงจันทร์ในยามค่ำคืน เขาถอดแว่นที่ปกติมักจะสวมเอาไว้บนใบหน้าออกไป ทำให้จากใบหน้าที่เคร่งขรึมของคาดินันผู้ปกครองวิหารศักดิ์สิทธิ์ยามนี้หลงเหลือเอาไว้เพียงแค่ใบหน้าที่แสนอ่อนโยนของบุรุษผู้หนึ่งเท่านั้นเอง ริมฝีปากของกาเล็ตพรมจูบไปตามแผ่นหลังของทารีน่าเพื่อสร้างร่องรอยของความรักให้หลงเหลือเอาไว้ ส่วนมือทั้งสองข้างของเขากำลังบีบเคล้นเนื้อเนินอวบอิ่มคู่นั้นอย่างไม่ยอมลดละ สัมผัสอ่อนนุ่มจากริมฝีปากของท่านกาเล็ตกำลังทำให้เธอหลงมัวเมา ริมฝีปากของเขาทั้งเร่าร้อนและร้ายกาจในคราวเดียวกัน สติของเธอแทบไม่หลงเหลืออยู่แล้วในร่างกายนี้ การทำใจให้ชินกับบุรุษที่มีใบหน้าราวกับพระเจ้าทรงปั้นทั้งสองคนนี้ไม่ง่ายเลย และความอ่อนโยนจากสัมผัสของพวกเขาที่ถูกส่งมอบมาให้เธอพร้อมๆ กัน มันยิ่งทำให้ทารีน่ารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนพิเศษมากกว่าใคร.. เธอได้รับความรักอันเปี่ยมล้นจากบุรุษทั้งสองคนพร้อมๆ กัน “อา..” เธอยกสะโพกขึ้นมาเล็กน้อยเพื่อให้ส่วนนั้นเกิดการเสียดสีกันเบาๆ ทารีน่าหันใบหน้าที่แสนงดงามกลับไปมองหน้าของคาดินันกาเล็ตราวกับกำลังร้องขอบางสิ่งบางอย่างกับเขา และบางสิ่งที่ว่านั่น เราต่างก็กำลังต้องการเช่นเดียวกัน กาเล็ตละฝ่ามือจากหน้าอกคู่สวยมาจับยกสะโพกของทารีน่าให้ยกขึ้นมาเล็กน้อย เพื่อให้ส่วนที่ใหญ่โตของเขาสามารถผ่านเข้าไปได้โดยง่าย ทารีน่าเม้มปากแน่นเมื่อส่วนที่ทั้งแข็งและร้อนกำลังสอดแทรกเข้ามาเรื่อยๆ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดพัก สายตาของวินเทอร์จับจ้องอยู่บนใบหน้าที่กำลังค่อนไปทางทรมานของทารีน่า ยอดอกของเธอชูชันขึ้นมาราวกับกำลังรอคอยการปลุกเร้าจากเขาอยู่ วินเทอร์ไม่รอช้า ปลายลิ้นของเขาสัมผัสที่จุดเล็กๆ บนหน้าอก ขณะที่ปลายนิ้วอีกข้างของเขากำลังกรีดลงไปตามรอยแยกของหว่างขา เมื่อด้านในถูกสอดใส่แรงๆ เม็ดทับทิมของเธอก็นูนขึ้นมาเพื่อเชื้อเชิญให้เขาสัมผัส วินเทอร์ใช้ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยมันเบาๆ ตามจังหวะขยับเอวของกาเล็ต ทารีน่ายกมือขึ้นมากอดท่านพี่วินเทอร์เอาไว้เพื่อที่เธอจะได้ทรงตัวได้ ก่อนที่ริมฝีปากของเธอถูกเขาทาบทับลงมา ต่างคนต่างดูดกลืนริมฝีปากของอีกฝ่าย อีกทั้งยังขยับเปลี่ยนมุมเพื่อให้จุมพิตนี้ลึกล้ำยิ่งขึ้น เธอนั่งร่อนสะโพกอยู่บนหน้าขาของท่านกาเล็ต มือของเขาจับที่เอวของทารีน่าเพื่อให้เธอขยับเอวขึ้นลงเร็วๆ ตามจังหวะข้อมือ และเมื่อกาเล็ตเห็นว่าทารีน่ากำลังอ่อนแรงเขาก็ยกสะโพกของเธอขึ้นมาในท่าคุกเข่าก่อนจะแทรกลำแท่งเข้าไปในโพรงอีกครั้ง เขาทอดสายตามองร่างกายเปลือยเปล่าของทารีน่าด้วยความหลงใหล ท่อนกายที่สอดใส่อยู่ด้านในเริ่มขยับเข้าออกอีกครั้งตามไฟปรารถนาที่ลุกโหมกระหน่ำขึ้นมา เขาโน้มกายเพื่อให้ส่วนหัวสอดลึกเข้าไปด้านในให้มากยิ่งขึ้นก่อนที่จะอัดกระแทกเข้าไปสองสามครั้ง และเมื่ออารมณ์ในกายไต่ระดับจนเกือบจะถึงจุดสูงสุด กาเล็ตก็ดึงรั้งแก่นกายของเขาออกมา สายตาของเขามองไปยังเคาน์วินเทอร์ก่อนที่ตัวเองจะเป็นฝ่ายไปนั่งลงที่ขอบอ่าง ปลายนิ้วของกาเล็ตนั้นไล้ไปมาอยู่บนริมฝีปากของทารีน่า เขาจับกดศีรษะของเธอให้ก้มลงต่ำเพื่อแทรกท่อนลำเข้าไปในโพรงปากอุ่น ทารีน่าตกใจเล็กน้อยกับการสอดแทรกเข้ามาอย่างกะทันหัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยินยอมดูดกลืนแท่งร้อนนั้นเบาๆ ปลายลิ้นเล็กชโลมอยู่ตรงส่วนปลายหลายนาทีจนกระทั่งแท่งเนื้อคลอเคล้าไปด้วยเมือกน้ำลายสีใสๆ หลังจากนั้นเธอก็ยกมือขึ้นขึ้นเพื่อรูดรั้งมันไปพร้อมๆ กับจังหวะการดูดกลืนมัน.. วินเทอร์รูดรั้งแก่นกายขึ้นลงด้วยฝ่ามือสองสามครั้งก่อนที่เขาจะใช้มือเพื่อแหวกกลีบรักสีหวานที่ปิดสนิทนั่นออก เขาถูไถส่วนหัวเข้ากลับกลีบเนื้อชมพูอย่างหยอกเย้าก่อนจะกดแทรกแก่นกายแข็งตึงเข้าไปด้านในทีละนิด..จนสุดท่อนลำ “...อื้อ!” สะโพกขาวเนียนเคลื่อนที่ไปตามแรงสวนกระแทกของแก่นกายใหญ่ วินเทอร์หมุนควงท่อนเนื้อให้แตะครูดไปทั่วทุกพื้นที่ตามผนังเนื้อนุ่มนิ่มอย่างชำนาญ “อ่า..รินา! อย่าตอดถี่ๆ แบบนั้นสิ หากว่าข้าปล่อยออกมาเร็ว ไม่ใช่ว่าจะต้องทำอีกหลายๆ รอบอย่างนั้นหรือ?” เธออยากจะกล่าวเถียงออกไปเหลือเกินว่าต่อให้เขาถึงช้า เขาก็จะต้องทำอีกหลายๆ รอบอย่างแน่นอน แต่ทว่าเพราะมีแท่งเนื้อของท่านกาเล็ตที่กำลังสอดแทรกอยู่ในโพรงปากจึงทำให้ทารีน่าไม่สามารถเถียงท่านพี่วินเทอร์ได้ กายบางสั่นสะท้านทุกครั้งเมื่อส่วนปลายหัวหยักกดกระแทกเข้ากับจุดกระสันได้อย่างแม่นยำ ทารีน่าทำได้เพียงใช้ปลายลิ้นของเธอไล่เลียไปตามเส้นเลือดที่ปูดโปนขึ้นมาบนลำแท่งอย่างช้าๆ เพื่อบรรเทาอาการเสียดเสียวที่ได้รับมาก็เท่านั้น เขาทั้งสองคนค่อยๆ นำความสุขสมเข้ามาเติมในร่างกายของเธออย่างช้าๆ สัญญาณแห่งความปริ่มเปรมเอ่อท้นขึ้นมาในร่างกาย จนขาที่กำลังคุกเข่าอยู่พลันสั่นเทาไปหมด วินเทอร์อุ้มทารีน่าขึ้นมาก่อนที่เขาจะนำพาเธอไปที่เตียง เขาจับยกขาของเธอขึ้นพาดลงบนบ่าก่อนจะสอดแทรกแท่งกายเข้าไปในครั้งเดียวจนสุดลำ “อ๊า!!..” เธอร้องครางออกมาเสียงดัง ทั้งๆ ที่ร่างกายเป็นของเธอแท้ๆ แต่เธอกลับควบคุมมันได้ลำบากยากเย็นเหลือเกิน แค่เพียงเขาเคลื่อนขยับคลื่นอารมณ์มากมายก็แผ่กระจายกลืนกินร่างของเธอ วินเทอร์ดูเหมือนจะทนไม่ไหวเสียแล้ว เขากดแทรกเข้าไปอย่างรวดเร็วและหนักหน่วงก่อนที่ปลายจุดอ่อนไหวจะมีลาวาร้อนรินไหลออกมา “อื้อ!” เสียงร้องครางของเขาทำเอาทารีน่าแทบคลั่ง และเมื่อท่านพี่วินเทอร์ดึงรั้งแก่นกายของเขาออกไป ลาวาขาวขุ่นก็ไหลย้อยลงมา ทว่ายังไม่ทันที่ทารีน่าจะได้พัก ท่านกาเล็ตก็จับแยกเรียวขาของเธอออกจากกันก่อนที่เขาจะแทรกความโอฬารเข้ามา เลือดลมทั่วร่างไหลมากระจุกอยู่ที่ตำแหน่งเดียว ก่อนที่ทารีน่าจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยความต้องการออกมา และเมื่อด้านในบีบรัดอย่างรุนแรงกาเล็ตก็แทบเป็นบ้า ด้านในของเธอทั้งร้อนและลื่นไปหมด ไม่ว่าจะขยับท่าไหนก็ล้วนแล้วแต่สอดเข้าลึกจนปลายหัวบวมแดงชนกับผนังโพรงอุ่น “ดูเหมือนว่าข้าจะไม่ไหวแล้วครับท่านทารีน่า! ยกสะโพกขึ้นหน่อยนะครับ” เขาใช้สองมือเพื่อประคองสะโพกของเธอก่อนจะอัดกระแทกเข้าไปอย่างแรง เน้นๆ ย้ำเพื่อให้ส่วนปลายเข้าไปได้ลึกที่สุด ความปรารถนาพุ่งกระจายออกไปทั่วตามร่างกายของเขา..กาเล็ตส่งเสียงร้องครางออกมาเสียงดังเมื่อส่วนนั้นกระตุกเกร็ง ทารีน่ารับรู้ได้ถึงหยดหยาดร้อนผ่าวที่ซัดสาดเข้ามายังส่วนลึก เธอหลับตาลงช้าๆ ด้วยความอ่อนแรง..

มันไร้ค่าและเสียเวลาเป็นอย่างมาก..

เขากดปลายนิ้วลงไปบนเนินอกคู่งาม มันนุ่มฟูราวกับฟองครีมที่เขาเคยเล่นตอนอาบน้ำในยามที่เขาเป็นเด็ก อีกทั้งน่าแปลกที่แค่ได้สัมผัสลงไปบนนั้น เขาก็รู้สึกดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน เขาไม่ร้อนรนกระวนกระวายเหมือนอย่างเคยอีกแล้ว บอกตามตรงว่าวิธีทางธรรมชาติที่หมอบอกเขานั้น มันไม่ได้ช่วยให้อาการกระหายอยากเหล่านั้นทุเลาลงเลยแม้แต่นิดเดียว การใช้มือของตัวเองเพื่อทำให้มันจบๆ ไปไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้น ตรงกันข้ามมันกำลังทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปหมดเมื่อการสัมผัสตัวเองไม่สามารถนำพาให้ถึงฝั่งฝันได้อีกต่อไป

เขาอยากได้มากกว่านั้น สตรีสักคนที่นอนราบเรียบอยู่บนเตียง กางขาของนางออกให้กว้างและรับเขาเข้าไปด้วยความเต็มใจ แน่นอนว่าเขาไม่ได้เรื่องมากจนถึงขั้นอยากได้สตรีที่งดงามเฉกเช่นองค์หญิงเจเนวีมารองรับความใคร่ แต่ทว่าก็ปฏิเสธไม่ได้ว่านางเย้ายวนใจมากทีเดียว

ดวงหน้าที่หวานล้ำ รอยยิ้มที่หวานเชื่อมปานน้ำผึ้ง ร่างกายที่มีกลิ่นหอมราวกับว่าเขากำลังนั่งอยู่ในสวนดอกไม้

เขาไม่ได้อยากจะคิดเข้าข้างตัวเอง แต่ไอแซ็คคิดว่าหากเป็นเขาในยามปกติ เขาคงจะไม่ถูกใบหน้านี้ล่อลวงอย่างแน่นอน แต่เพราะเขาไม่ได้อยู่ในสภาพปกติ เจ้านั่นของเขามันแข็งตึงขึ้นมาและมัน..ทรมานอยากปลดปล่อยราวกับเดรัจฉานที่อยู่ในฤดูกาลผสมพันธ์ุ

“ครั้งนี้ท่านไม่ผลักไส และไม่ไล่ข้าออกไปด้วยสินะคะ..”

เธอช้อนสายตามองหน้าเขาก่อนจะแสร้งทำเป็นหัวเราะเพื่อกลบเกลื่อนสายตาประดุจเพชฌฆาตที่เขามองมา..ว่าไปแล้วเขาจะไล่เธอออกไปได้ไง ก็นี่มันห้องเธอ!!

“อันที่จริงพอมาคิดมาคิดไป เจ้าเองก็มีส่วนที่ต้องรับผิดชอบที่ทำให้ร่างกายของข้าเป็นเช่นนี้..”

เจเนวีพยักหน้า

“ฉันบอกไปแล้วไงคะ ว่าฉันยินดีรับผิดชอบทั้งหมด..เท่าที่ท่านต้องการเลย เพราะว่านั่นคือความผิดของฉันนี่คะ”

ไอแซ็คหรี่ตาลงเล็กน้อยอย่างไม่ไว้ใจ

“ข้าจะมั่นใจได้อย่างไรว่านี่ไม่ใช่แผนการอันแสนร้ายกาจของเจ้า”

เขารู้ว่าเจเนวีนั้นไม่ค่อยเฉลียวฉลาดเท่าไหร่นัก เพราะแบบนั้นบนใบหน้าที่มีดีแค่ความงดงามนั่นคงจะไร้แผนการอย่างสิ้นเชิง

ตาคนนี้..เรื่องมากจังแฮะ หากไม่อยากหรือหากไม่ทำก็เดินออกไปซะสิ ตัวเองเข้ามาหาเองแท้ๆ แต่กลับมาถามนั่นถามนี้อยู่ได้!

“จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไรกันคะ แผนการเดียวที่จะสามารถทำให้ท่านเดือดร้อนได้คือการที่ฉันตั้งครรภ์ แต่ว่าฉันดื่มยาห้ามตั้งครรภ์เอาไว้ตลอด..อีกทั้งฉันไม่ได้ต้องการแต่งงานกับท่านแกรนด์ดยุคสักหน่อย ที่ฉันทำเพราะต้องการรับผิดชอบเท่านั้นเอง หากว่าท่านไม่ต้องการให้ฉันรับผิดชอบ เช่นนั้นท่านก็เดินออกไปแล้วกลับไปใช้มือของตัวเองแล้วร้องครางออกมาเป็นชื่อฉันซะสิคะ..”

เธอกล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่ไม่สะทกสะท้านแม้แต่นิดเดียว น้ำคำเรียบเฉยไม่สนใจความรู้สึกใดๆ ของไอแซ็คแม้แต่น้อย

เขาจับข้อมือของเธอก่อนจะจับจูงมือของเจเนวีไปที่เตียง แน่นอนว่าหากเป็นในยามปกติเขาไม่มีวัน..ไม่มีวันจะกระทำเรื่องเช่นนี้อย่างแน่นอน แต่เพราะในยามนี้เขาไม่มีทางเลือก..เขาไร้ทางเลือกเขาจึงต้องเดินมาหาเธอ

เธอล้มตัวนอนลงบนเตียงขณะที่เรียวขาถูกแยกกว้าง แน่นอนว่าเรื่องราวที่เราจะทำกันต่อไปนี้ทำให้เจเนวีกำลังกรีดร้องในใจ

นี่คือแกรนด์ดยุคนะ! แกรนด์ดยุคที่ระดับความยากนั้นอยู่ในระดับที่เธอมีเคยผ่านด่านไปเจอเขาเลย แต่นี่เขากลับมาหาเธอด้วยสองเท้าของเขาพร้อมกลับมาตีหน้าเศร้าเล่าว่าตัวเองจำเป็น

แหม..สาวใช้มากมายพวกนั้นที่พยายามเข้าหาเขา เพียงแค่พวกนางล่วงรู้ว่าแกรนด์ ดยุคบังเอิญกินหญ้าบำรุงกำลังเข้าไป ห้องนอนของเขาก็คงจะมีสตรีมากมายรายล้อมแล้ว เขาเดินมาที่นี่มีหรือจะเป็นเพราะว่าไม่มีทางเลือก แต่มันเป็นเพราะเขาเลือกแล้วต่างหากว่าเขาต้องการให้เป็นเธอ..

ปลายนิ้วของไอแซ็คกรีดลึกตามร่องรักผ่านทางชั้นกางเกงซับในผ้าไหมที่เธอกำลังสวมอยู่ เขามองสบตาเธอไม่วางตาในขณะที่เขาสัมผัสลงไปบนส่วนที่ไม่ควรจะมีใครได้แตะต้อง

ไอแซ็คบ้วนน้ำลายลงไปบนปลายนิ้วก่อนจะใช้นิ้วที่เปียกชุ่มพวกนั้นสัมผัสลงไปตามร่องรักของเธอ

มันน่าหงุดหงิดเล็กน้อยที่เขาไม่ยอมสัมผัสเธอตรงๆ แต่การที่เขาสัมผัสเธอผ่านกางเกงชั้นในเช่นนี้ก็ทำให้รู้สึกดีแบบแปลกๆ อยู่เหมือนกัน มันตื่นเต้นและเร้าใจไม่น้อยเลย

“อา..ให้ข้า สัมผัสท่านบ้างไหมคะ..”

“ข้าไม่ต้องการ!! อย่าได้หวังว่าเจ้าจะได้สัมผัสเลย”

“.....”

เป็นบ้าอะไรของเขาอีก! เรื่องเช่นนี้ทำคนเดียวมันจะไปมีความสุขได้อย่างไรกัน เราจะต้องร่วมแรงร่วมใจแล้วจับมือกันเพื่อบรรลุเป้าหมายสิ

“อื้อ!! จะไม่ให้ฉัน สัมผัสท่านเลยหรือคะ”

แค่ขอมองสักหน่อยก็ไม่ได้งั้นเรอะ เธออยากเห็นจริงๆ นี่..

ไอแซ็คถอดกางเกงของเขาออกมา มันร่วงหล่นลงไปกองบนข้อเท้า เขารูดรั้งความโอฬารที่มือแทบกำไม่มิดขึ้นลงไปมาราวกับจะทำให้มันสงบ

ดวงตาของเจเนวีเบิกกว้างขึ้นมาในทันทีเมื่อเธอมองเห็นขนาดที่น่าตกใจของเขา

ท่อนเนื้อที่แข็งขึงดุจเสาหินที่ไม่มีวันโค่นล้ม ปลายหัวบวมแดงนั้นมีหยดน้ำใสๆ ไหลซึมออกมามันตั้งตระหง่านจนเธออดกลืนน้ำลายลงคอไม่ได้เลย

ต้องเจ็บแน่ๆ ..หากว่าเขาไม่เตรียมการให้เธอพร้อมก่อน บางทีมันอาจจะเจ็บมากจนเธอไม่ได้สัมผัสถึงความสุขเลยก็เป็นได้

“คะ..คือว่า”

เขาดึงรั้งขอบกางเกงซับในของเธอให้สูงขึ้นเพื่อให้ส่วนที่เปียกชุ่มแนบชิดลงไปบนปุ่มเนื้อที่นูนขึ้นมา

“ข้าจะไม่ใส่มันเข้าไป..มีหลายวิธีที่จะสามารถปลดปล่อยออกมาได้ โดยที่ไม่ทำให้เจ้า..ต้องบอบช้ำ”

โถ..พ่อคนดี ถามเธอรึยังว่าอยากจะบอบช้ำไหม แต่ความอ่อนโยนและใจดีของเขา มันช่างตรงข้ามกับภาพลักษณ์ที่แสนโหดร้ายนั่นอย่างสิ้นเชิง

เขาขยับเข้ามาใกล้ก่อนจะกดลำแท่งที่แข็งร้อนลงไปเสียดสีลงไปปุ่มเนื้อของเธอ

เราไม่ได้สัมผัสกันโดยตรงด้วยซ้ำแต่ทว่าเมื่อเขาขยับเอวเพื่อเสียดสีไปมา มันกลับทำให้ร่างกายร้อนขึ้นราวกับมีเปลวไฟที่กำลังลุกไหม้