เด็กน้อยในตะกร้า(2)

“ไม่ค่ะ เพราะฉันไม่รู้เลยว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของใครหรือเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นถ้าคุณหมอต้องการจะให้ใบบัวเข้ามาช่วย คุณหมอต้องเล่าความจริงทุกอย่างก่อนค่ะ”

ราเชนทร์จึงตัดสินใจเล่าเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบที่เขาเองก็รู้น้อยเหลือเกินรู้แค่เพียงแค่เพียงว่าหมอนิวโทรมาขอร้องให้ช่วยก็เท่านั้นนอกเหนือจากนั้นเขาพยายามปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดจากข้อมูลที่พอจะหาได้เอง

“เดี๋ยวเราไปรับ เอ่อ...เราจะเรียกเด็กคนนี้ว่าอะไรกันดี”

คุณหมอตื่นเต้นกับการที่จะต้องดูแลอีกหนึ่งชีวิตจนไม่รู้ว่าเขาควรจะเรียกทารกน้อยนั้นว่าอะไร

“คุณหมอคงต้องตั้งชื่อให้แล้วแหละเอาที่คุณหมอชอบ”

หญิงสาวในชุดพยาบาลได้แต่ถอนหายใจที่วันนี้เธอกับ ชายหนุ่มที่นั่งข้าง ๆ ต้องกลายมาเป็นคุณพ่อคุณแม่จำเป็นที่เริ่มต้นตั้งแต่การตั้งชื่อลูก

“ของขวัญแล้วกัน ช่วงนี้ก็ใกล้ปีใหม่แล้วอย่างน้อยผมจะได้มองโลกในแง่ดีคิดว่าเด็กน้อยคนนี้คือของขวัญวันปีใหม่สำหรับผม”

ราเชนทร์ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องดีหรือเรื่องไม่ดีแต่สำหรับเขาตอนนี้มันคือภาระหน้าที่ที่เขาต้องรับผิดชอบ ใจเขาอยากจะพาเด็กน้อยคนนี้ไปส่งยังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแต่ด้วย ความเป็นเพื่อนทำให้เขาอดเป็นห่วงไม่ได้เพราะอย่างน้อยของขวัญก็เป็นลูกของเพื่อนสนิทถ้าไปอยู่ที่อื่นก็ไม่รู้ว่าจะสะดวกสบายและปลอดภัยเหมือนอยู่กับเขาไหม

ค่ำคืนนี้ใบบัวต้องเก็บเสื้อผ้าย้ายไปอยู่ที่คอนโดของคุณหมอเพราะเธอไม่ได้รับอนุญาตให้เอาของขวัญมาค้างที่บ้านพักที่เธอเช่าไว้เพราะคุณหมอต้องการให้เด็กน้อยอยู่ในสายตาตลอดเวลาและตัวคุณหมอเองก็ไม่สามารถที่จะเลี้ยงของขวัญได้ตามลำพัง

“เธอเอาเงินนี้ไปซื้อของใช้ที่จำเป็นสำหรับเด็ก ผมกับของขวัญขอรอในรถ”

หมอเชนทร์ยังไม่กล้าพอที่จะพาของขวัญไปเปิดตัวกับโลกสาธารณะเพราะเขาเองยังคิดคำตอบไม่ได้ว่าถ้าเจอคนรู้จักขึ้นมาจะแนะนำให้ทุกคนรู้จักของขวัญในฐานะอะไร

ใบบัวใช้เวลาซื้อของใช้ที่จำเป็นสำหรับเด็กแค่เพียงไม่นานเพราะในฐานะพยาบาลเธอพอจะรู้ว่าเด็กทารกแบบนี้ต้องการอะไรบ้าง

คอนโดของคุณหมอเป็นคอนโดที่มีขนาดใหญ่ไม่มากมีห้องนอนแค่เพียงห้องเดียวและค่ำคืนนี้ทุกคนต้องย้ายออกมานอนในส่วนของห้องโถงซึ่งเป็นห้องรับแขกเพราะทั้งคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ต่างต้องช่วยกันคอยดูแลเด็กน้อยที่ร้องหิวนมในช่วงกลางคืน

“เธอรีบไปจัดการเรื่องลาออกที่โรงพยาบาลเสียนะเพราะวันนี้ผมไม่ได้เข้าเวรจะได้มีเวลาออกไปดูบ้าน คอนโดผมคงไม่เหมาะสำหรับการเลี้ยงเด็กจริง ๆ พื้นที่ก็คับแคบถ้าของขวัญโตขึ้นก็คงต้องการที่ในการวิ่งเล่น”

สาวน้อยที่กำลังอุ้มทารกในวัยไม่กี่เดือนที่ตอนนี้คอยังคงไม่แข็งมองสบตาคนพูดเชิงถามเพราะใบบัวรู้สึกตกใจกับสิ่งที่คุณหมอพูดออกมาเหมือนกับว่าเธอจะต้องอยู่เลี้ยงของขวัญไปจนถึงวันที่เด็กน้อยเดินได้

ใบบัวออกไปทำธุระเรื่องลาออกจากโรงพยาบาลเอกชนและเธอก็ได้ชดใช้ค่าเสียหายที่เธอไม่สามารถทำตามสัญญาของการลาออกได้โดยที่หมอราเชนทร์เป็นคนรับผิดชอบทุกอย่าง

หญิงสาวเดินทางออกไปจากคอนโดได้ไม่ถึงชั่วโมงเธอก็ต้องรับโทรศัพท์ไม่รู้กี่สายจากคุณพ่อจำเป็นที่มักจะมีสงสัยทุกอากัปกิริยาของลูกสาว

“ของขวัญน่าจะหิวนม คุณหมอก็แค่ชงนมตามที่ใบบัวบอกไว้สิคะและอุ้มเธอสักพักเดี๋ยวก็คงจะหลับเหมือนเดิมอีกไม่เกินยี่สิบ นาทีฉันจะรีบกลับไป”

หญิงสาววางสายโทรศัพท์พร้อมกับรอยยิ้มมุมปากเธออดขำไม่ได้ที่คุณหมอดูจะตื่นเต้นไปกับทุกเรื่องของสาวน้อยที่เป็นของขวัญวันปีใหม่สำหรับเขา

วันนี้ทั้งวันราเชนทร์และใบบัวพากันตระเวนหาเช่าบ้านที่เหมาะกับการเลี้ยงดูเด็กน้อยของขวัญและบ้านที่ราเชนทร์ต้องการก็ยังไม่มีหลังไหนที่ว่างให้เขาเช่าได้ ชายหนุ่มจึงต้องตัดสินใจเช่าบ้านหลังเล็ก ๆ ไปก่อน

“เธออยู่ได้ใช่ไหม ผมจะหาบ้านที่ดีกว่านี้ให้แต่ดูแล้วคงต้องใช้เวลา ถ้าบ้านเช่าดี ๆ มันหายากบางทีผมอาจจะตัดสินใจซื้อ”

“คุณหมอคะ ฉันขอถามอะไรคุณหมอหน่อยจะได้ไหม”

ใบบัวทำหน้าจริงจังขึ้นมาทั้งที่ปกติแล้วเธอมักจะทำตัวเป็นช้างเท้าหลังคอยทำตามคุณหมออย่างไม่มีข้อแม้แต่ครั้งนี้เธอกลับทำสีหน้าเอาจริงกับคำถามที่เธอกำลังจะพูด

“ได้สิ เราสองคนคงต้องร่วมหัวจมท้ายกันอีกนานเธอมีอะไรข้องใจก็ถามผมมาเลยดีกว่า”

“คุณหมอจะให้ใบบัวเลี้ยงของขวัญจนถึงเมื่อไหร่ที่ถามไม่ใช่เพราะไม่อยากเลี้ยงนะคะแต่ใบบัวเองก็ต้องวางแผนอนาคตของตัวเองไม่ใช่วันนึงคุณหมอแต่งงานมีครอบครัวมีคนเข้ามาดูแลของขวัญแล้วใบบัวก็กลายเป็นคนตกงานและถึงเวลานั้นอายุก็อาจจะมากจนไม่รู้จะไปหางานทำที่ไหน”

ราเชนทร์สองมือกอดอกอมยิ้มเพราะเขารู้คำตอบดีอยู่แล้วตลอด 1 คืนที่ผ่านมาคุณหมอเฝ้าสังเกตท่าทีของใบบัวที่เธอแสดงออกต่อของขวัญและมันก็ทำให้ราเชนทร์ตัดสินใจว่าจะจ้างใบบัวให้เป็นคุณแม่จำเป็นของของขวัญไปจนเด็กน้อยอยู่ในวัยที่ไม่ต้องการใครดูแลแล้วถึงเวลานั้นชีวิตของใบบัวก็คงจะหางานทำยากราเชนทร์จึงตั้งใจว่าจะรับเธอเข้ามาทำงานในบริษัทของครอบครัวในวันที่ของขวัญโตกว่านี้

“ผมจะรับผิดชอบคุณทั้งชีวิตถึงแม้ว่าใบบัวจะโตแล้วแต่คุณคือผู้มีพระคุณสำหรับผมและลูกขอให้มั่นใจได้ว่าผมจะดูแลคุณให้ดีที่สุด”

คุณหมออาจจะไม่ได้คิดอะไรมากกับสิ่งที่พูดออกมาแต่สำหรับใบบัวแล้วคำว่าตลอดชีวิตมันทำให้เธอคิดไปไกลเพราะก่อนหน้าที่เธอจะได้มาทำงานที่คลินิกแห่งนี้เธอเคยมารักษากับคุณหมอราเชนทร์และเขาก็เป็นผู้ชายที่เธอเก็บเอาไปนอนฝันและไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้เข้ามาอยู่ใกล้ชิดเขาแบบนี้