Ep7 ทดลองงาน

ร่างกำยำของคราวิทศ์ฉุดกระชากคนตัวเล็กจนลอยละล่องเข้าไปในห้องของคนป่วย แม้เธอพยายามดิ้นขัดขืนเพราะไม่ชอบใจที่เขาจะมาทำอะไรที่ตรงนี้ ตอนนี้สติของเธอแทบขาดก็เมื่อเขาอุ้มร่างของเธอมาใกล้ๆ เตียงของใครอีกคน

“คนโรคจิต”

เธอแหวปากว่าเขาเข้าให้

“อย่าลืมส่งเสียงครางดังๆ ให้เจ้าคีย์มันได้ยินด้วยล่ะ เผื่อมันจะอยากขึ้นมาบ้าง”

“คุณไคล์น …”

อะ อื้อ….

ไม่ทันซะหรอกที่ร่างใหญ่หนาจะยอมปล่อยให้เธอมากำราบใส่เขา คราวิทศ์ ช้อนอุ้มร่างของหญิงสาวให้มานั่งคร่อมที่บนตัก ตอนนี้เจ้าจงอางยักษ์มันน่างผงาดหัวจนหยักบานใต้ร่มผ้าอย่างเต็มที่ เขาเองก็บอกตัวเองไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมจะต้องมีอารมณ์ทุกครั้งเมื่อใกล้เจ้าหล่อน นี่เธอมีดีอะไรกันแน่ พ่อคาสโนว่าอย่างเขาถึงจะมีผู้หญิงเข้ามาให้กินอยู่ตลอด แต่เขาก็เลือก ใช่ว่าจะมีอารมณ์มั่วไปทั่วกับหญิงสาวคนไหนก็ได้

ซึ่งไม่ใช่กับเธอ …

คนหัวเสียหยุดการกระทำบ้าๆ นั้นลงไป ยิ่งเขาพยายามจะสงบสติอารมณ์แต่กลับพบว่ามีอะไรบางอย่างใต้ร่มผ้ามันเรียกร้องและต้องการจนตัวเขาเองเริ่มปวดหนึบ คนหน้าหล่อผมแดงไม่รอช้า เขาจับเธอมานั่งทับเจ้าไซซ์มหึมาของตนเองอีกรอบ และครั้งนั้นเขาต่างใช้มือสากหนาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหญิงสาวออกหลุดลุ่ยกระจุยกระจาย เสียงหอบครางของลมหายใจติดๆ ขัดๆ มันทำให้ร่างที่หลับใหลเริ่มตากระตุกเล็กน้อย

“คีย์ … นายฟังเสียงฉันกับแม่นี่ไปก่อนนะ”

ใช่แล้วเขาเรียกเธอว่าแม่นี่ ก็สมควรแล้วนิ่ คนอย่างเธอมันขายวิญญาณ ขายร่างกายให้คนเขาดูถูก คนน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตากลับบ่นพ้อกับตนเอง

“เราจะทำเรื่องอย่างว่ากันที่นี่จริงๆ หรอคะคุณไคล์น? ”

“ก็แล้วจะทำไม เมื่อวานฉันก็ยังฉีกหล่อนเป็นชิ้นๆ ที่นี่”

คำพูดของคราวิทศ์ทำเองหญิงสาวถึงกับรีบหุบปาก ซ้ำยังตอนนี้นัยน์ตาของเธอต่างดูเศร้าไปเสียสนิท มันทำให้พ่อหนุ่มมาดเข้มอย่างเขาไม่ชอบใจเท่าใดนัก ก็เธอไม่มีสิทธิ์จะมาแสดงความเศร้าที่ว่านี่ ไหนจะแววตาบ้าๆ นี้อีก

“ทำไม!! หรือที่ฉันพูดมันไม่จริง”

เขายังคงเอ่ยปากว่าให้เจ้าหล่อนอย่างไม่คิดจะใส่ใจเท่าไหร่นักทำเอาคนตัวเล็กถึงกับหน้างอ

“อย่ามาทำสีหน้าแบบนี้ให้ฉัน…ไม่ชอบ”

‘แล้วทีตัวเองทำนึกว่าคนอื่นชอบนักรึไง’

“แล้วก็ห้ามมาบ่นฉันในใจด้วย”

‘อีตาบ้า มันจะมากไปแล้วนะ’

รมิตาถึงกับกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก็คนบ้าอะไรทำไมถึงได้อ่านใจเธอได้ซะทุกอย่างอย่างนี้กันนะ เธอเริ่มจะกลัวเขาเข้าให้ซะแล้วสิ ร่างสูงใหญ่เดินบดเบียดต้อนเธอจนมาจนมุมอีกครั้งจากนั้นเขาก็เอามือใหญ่หนาจับทึ้งที่ท้ายทอยของหญิงสาวไว้แน่น นั่นมันทำให้เธอแหงนหน้าขึ้นเพื่อรับริมฝีปากอุ่นร้อนของเขา คราวนี้รมิตาจะไม่ยอม เธอแหงนหน้าสบประสานดวงตาคู่คมเฉี่ยวของเขาด้วยมุมมองที่ต่ำกว่า แต่ทว่าเขาไม่คิดที่จะใส่ใจ

ร่างหนาช้อนอุ้มเธอขึ้นนั่งบนโซฟาตัวเมื่อวานที่เธอฝัน นี่อย่าบอกนะว่าเขาจะจัดการกับเจ้าหล่อนที่นี่จริงๆ คนที่ยังพอมีสติถึงกับเอ่ยห้ามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ถ้าปล่อยเลยตามเลยไปมากกว่านี้มีหวังสติสตางค์เธอได้กระเจิดกระเจิงแน่

“หยุดก่อนค่ะคุณไคล์น”

อ๊ะ ….. อื้อ…..

แต่มีหรือที่คนตัวสูงจะหยุด เขากำราบเธอด้วยริมฝีปากอีกรอบ ครั้งนี้มันเป็นจูบดูดดื่มที่เขามอบให้ หญิงสาวดันเผลอตัวเผลอใจและจูบเขาตอบอย่างคนไม่ประสา นี่เธอเป็นบ้าไปแล้วหรือไงนะ และตอนนี้เธอน่าจะเก็บเอาความฝันเรื่องเมื่อคืนมาคิดมากเกินไปจนเห็นคนหน้าหล่อผมสีแดงกลายเป็นใครอีกคนที่ผมสีเทาซะนี่ รมิตาพยายามจะผลักร่างหนาของเขาออก แต่ตรงกันข้าม เธอกลับยิ่งถวิลหาในสิ่งที่เขามอบให้

“มิตา… พี่เอง”

นี่เธอขาดสติจนได้ยินว่าเป็นใครอีกคนที่เรียกชื่อเธอ แต่… เธอชอบมันจัง ตอนนี้เธอสับสนตัวเองหรือกำลังเคลิ้มฝันกันแน่นะ ส่วนอีกคนก็มีอาการมึนๆ เบลอๆ ในบางจังหวะ คราวิทศ์เหมือนคนสติหลุดเป็นครั้งคราว

จากนั้น … ผีหนุ่มในร่างของน้องชายก็เริ่มตักตวงเอาความหวานหอมจากหญิงสาวต่อ เขาผลักกายน้อยๆ ของเธอจนนอนแผ่ราบและก็ขึ้นคร่อมร่างของหญิงสาวในทันที เขาใช้มือแหวกกางเกงชั้นในไปด้านข้างก่อนจะใช้ลิ้นตวัดเลียอย่างคนหิวโหย ตามมาด้วยกดจูบเธอทุกสัดส่วนของร่างกาย ไล้ลิ้นสากลงมาเรื่อยๆ และแหวกถ่างขาของเธอออกอีกครั้ง จากนั้นก็โน้มใบหน้าก้มลงจาบจ้วงเกลียวลิ้นไปขบดูดตรงจุดกระสันเสียวโดยตรงจนอีกคนตัวเกร็งชักกระตุกอีกรอบ

“อื้มมม….”

หญิงสาวได้แค่ส่ายหน้าไปมาด้วยสีหน้าเหยเก ยิ่งเขาทำลิ้นแข็งๆ และตวัดวนขึ้นลงถี่ๆ เธอก็ยิ่งชักกระตุก ตอนนี้คนจร้อนเริ่มใช้นิ้วเขี่ยบดกลีบอูมจนนิ้วหนาของเขามันชื้นแฉะ จากนั้น…. เขาก็ค่อยๆ ใช้นิ้วแหย่เข้าไปสำรวจด้านใน ในขณะที่มือทั้งสองข้างยังคงกุมอกอิ่มอย่างลำพองใจ

“พร้อมหรือยังครับที่รัก”

แม้คนที่ได้สติจะไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก ที่จู่ๆ ตัวเองก็พูดอะไรบ้าๆ นี้ออกมา แต่ยอมรับว่าเธอช่างสะกดใจเขาอยู่ไม่น้อย แม่งมึงเป็นบ้าอะไรไปวะไอ้ไคล์น พูดบ้าๆ อะไรออกมากันวะ คนตัวสูงที่กำลังทะเลาะกับตัวเองอยู่ในใจ แต่แล้วไอ้มือเจ้ากรรมดันไปกระชับร่างของเธอให้ขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตัว คนร่างหนาถอดเสื้อผ้าออกตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ หญิงสาวมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เขาเอาหัวหยักบานเข้ามาจ่อที่กลีบดอก เขายกก้นเธอขึ้น และจับมันให้อยู่ในท่าพอดี จากนั้นก็กดบั้นท้ายของเธอลงช้าๆ พร้อมกันนั้นเขาก็ยังขยับสะโพกไปมาจนมันได้ที่ และก็จับเอวเธอให้กลืนกินเจ้าแท่งเอ็นไซซ์62 จนมิดลำ

“อื้ม… มิตา พี่เสียว”

เธอรู้สึกดีจัง รู้สึกดีทุกครั้งที่เขาอ่อนโยน

“อย่าพึ่งขยับนะครับที่รัก กดแช่มันเอาไว้ก่อน พี่เสียวใจจะขาด หนูล่ะรู้สึกดีมั้ย? ”

หญิงสาวเอาแต่นิ่งเงียบไม่ยอมตอบ

“ไม่ตอบใช่มั้ย”

ปัก…!!

อ๊ะ …!!

คีรากรในร่างของคราวิทศ์ถึงกับกระแทกท่อนเอ็นใส่เธอเน้นๆ จนสุดแรง ยิ่งของเธอตอดเขาก็ยิ่งกระแทก มือหนาจับขาของเธอแหวกกว้างออกกว่าเดิมซ้ำยังดันขึ้นสูงจนหัวเข่าทั้งสองข้างของเธอแทบจะแนบชิดกับแผ่นอก ชายหนุ่มมองแท่งกายของตัวเองที่กำลังชักเข้าชักออกอย่างหฤหรร จากนั้นเขาก็ยิ่งเพิ่มจังหวะกระแทกคนตัวเล็กถี่ๆ เสียงของลมหายใจเหนื่อยหอบสลับปะปนกับเสียงร้องครวญครางของสองหนุ่มสาว ตอนนี้หญิงสาวไม่ละอายใจเลยสักนิดกับร่างที่หลับใหลที่อยู่ไม่ไกลนัก คนทั้งคู่เริ่มเกร็งกระตุกพร้อมๆ กันจนถึงฝั่งฝันอีกรอบ ร่างหนาที่นอนแน่นิ่งอยู่บนตัวของหญิงสาวถึงกับรีบผละกายของตัวเองออก

‘นี่กูทำบ้าอะไรไปวะเนี่ย’

คนหัวเสียถึงกับรีบใส่เสื้อผ้าก่อนจะหันมองร่างของพี่ชายฝาแฝดและรีบสาวเท้าเดินจ้ำอ้าวออกไปจากห้อง เขาไม่คิดแม้แต่จะหันมาชำเลืองมองหรือถามไถ่หญิงสาวเลยแม้สักคำ นั่นมันทำให้เธอแทบสะอึก

‘เสร็จแล้ว ก็คงแบบนี้สินะคะ พี่คงจะพูดกับหนูแค่ตอนนั้นสินะคะ’

คนที่น้อยใจในโชคชะตาของตัวเองค่อยๆ เดินกะเผกๆ มาที่ข้างเตียงของชายหนุ่ม เธอเผลอจ้องมองสบตาเขา และสายตาก็ดันซุกซน หญิงสาวค่อยๆ เลื่อนสายตาไปตามสรีระของร่างกำยำอย่างช้าๆ และก็มาสะดุดตรงจุดจุดหนึ่ง ตรงเป้าของเขา มันเหมือนจะชักกระตุกและแข็งใหญ่จนเห็นเป็นลำ อย่าบอกนะว่าเขารู้สึกได้ที่เธอมีอะไรกับอีกคนเมื่อครู่นี้

“ยืนบื้ออะไร จัดการซะสิ!!”

….

“คุณ!!”

“จัดการให้เจ้าคีย์สำเร็จความใคร่ซะ”

“แล้ว… ฉะ… ฉัน…”

“ทำไป ฉันจะอยู่รอดูจนกว่าน้ำของมันจะแตก!!”

“คุณไคล์น!!”

หญิงสาวถึงกับทำเสียงสูง