ตอนที่ 3 นางฟ้าสถาปัตย์ （3）

เธอประหลาดใจกับการกระทำของเขาและเผลอใจเต้น สรรพนามที่เรียกตัวเองก็เปลี่ยนไปโดยลืมตัว แต่นั่นมันก็ทำให้หัวใจคนร่างใหญ่เต้นแรงไม่น้อย

“ก็บอกว่าจะรอไง ฉันไม่เคยผิดคำพูด”

เขาหลบตา จากดวงตาสีน้ำตาลกลมโต ที่โตเกินความจำเป็นไปมากของเธอ

“ขึ้นรถได้แล้วอยากกลับบ้านจะแย่”

เขาพูดแล้วเดินเข้าประตูฝั่งคนขับ เชอร์รีนระบายยิ้มออกมาน้อยๆ แล้วเปิดประตูเข้าไปนั่งกับเขาอย่างเต็มใจ

“นี่เธอยิ้มอะไรนักหนาเชอร์รีน” เขาถามเธออย่างหงุดหงิดที่เห็นเชอร์รีนนั่งยิ้มมาตลอดทาง มันไม่ได้ทำให้เขาหงุดหงิดเท่าอาการใจเต้นของตัวเองในตอนนี้ บ้าจริง

“เปล่าค่ะ แค่คิดว่าคุณวายุก็มีด้านน่ารักๆ เหมือนกัน” เธอพูดแล้วคลี่ยิ้มใส่อีกฝ่าย ความน่ารักมันรุนแรงจนเขาเกิดอาการหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด

“นี่อย่ายิ้มแบบนั้นนะ” เขาพูดเสียงดุ แต่หน้าตาเขากำลังแดงและเขินหนักมากจนเชอร์รีนอยากแกล้ง

“ยิ้มแบบไหนคะ” เธอยังยิ้มให้เขาไม่หยุดทำเอาคนที่มองเขินไม่ไหว ถึงกับต้องจอดรถแล้วทำหน้าดุใส่เธอ

“ยิ้มแบบนี้ไง”

วายุพูดแล้วใช้มือทั้งสองข้างหยิกไปที่แก้มเธอแล้วส่ายไปมาเบาๆ ดวงตาคมกริบของเขาจ้องมองเธอไม่วางตา เชอร์รีนร้อนรู้สึกร้อนวูบวาบกับสายตาสีนิลที่มองเธอมามันชวนรู้สึกวาบหวามยิ่งนัก

เมื่อคนตัวใหญ่ค่อยๆ เคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆ แล้วกดจูบดูดดื่มลงไปยังริมฝีปากบางเล็กที่เขาโหยหา ไออุ่นจากปากของเขากำลังทำให้กายสาวเคลิบเคลิ้มอย่างหนัก แล้วครั้งนี้เขาก็ไม่ได้เมา แต่เขากลับจูบเธอแบบดูดดื่มอ้อยอิ่งทว่าร้อนแรง ริมฝีปากหนาดูดกลืนริมฝีปากเล็กอย่างดูดดื่มครั้งแล้วครั้งเล่า

เรียวลิ้นใหญ่กำลังเล่นงานคนตัวเล็กให้เธออ่อนระทวยและลุ่มหลง คนตัวใหญ่เองก็ไม่ต่าง

เพราะความต้องการของวัยรุ่นมันช่างน่ากลัว พวกเขาหักห้ามใจไม่ได้อีกต่อไป

***