ตอนที่ 1 วาคิน （2）

แว๊บแรกที่เห็นพวกเขาคือ รุ่นราวคราวเดียวกันกับเธอละมั้ง เชอร์รีนได้แต่คิดในใจ ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตร ก็ไม่เถียงเพราะตัวเจ้าพ่อเองก็หน้าตาดีมาก

สายตาของวาคินคืออบอุ่นและอ่อนโยนมาก แต่วายุคือมองเหยียดเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่เธอเหนื่อยเกินกว่าจะมานั่งสนสายตาใคร เชอร์รีนพูดแค่ขอบคุณแล้วขอตัวเข้าไปห้องนอน เพื่อพักผ่อนและจัดแจงข้าวของ

คฤหาสน์เจ้าพ่อ หลังใหญ่และสะดวกสบายกว่าที่คิด กว่าหนึ่งอาทิตย์แล้วที่เชอร์รีนอาศัยอยู่ที่นี่ มันสะดวกสบายมากจริง เธอแทบไม่ต้องทำอะไรเลย และก็สามารถไปเรียนมหาวิทยาลัยได้โดยที่เจ้าพ่อไม่มีปัญหา เธอเริ่มชินกับการใช้ชีวิต ที่เหมือนจะอยู่บนสวรรค์

แต่เมื่อเขากลับมาบ้านคืนนั้น เชอร์รีนถึงได้รู้ว่า สวรรค์สำหรับคนแบบเธอนั้นมันไม่มีจริงสักนิด

ครืด เสียงเปิดประตูห้องนอน เชอร์รีนรู้สึกตัวแล้วกดเปิดโคมไฟหัวเตียง ตาคู่สวยเหลือบมองนาฬิกาข้างฝาบอกตัวเลข 01.30 น.

กลิ่นแอลกอฮอล์ลอยคละคลุ้งตามตัวเขามา เธอได้กลิ่นตั้งแต่เขาอยู่หน้าประตู เมื่อเขาเดินเข้ามาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง หนุ่มใหญ่วัย 48 ปี เข้ามากระชากชุดนอนของเชอร์รีนทิ้ง ไปอย่างไม่เบาแรง เผยให้เห็นส่วนเร้นลับทุกส่วนโดยที่เจ้าของไม่ได้เต็มใจนัก

“จุ๊ จุ๊ จุ๊ เธอนี่มันน่ากินไปทั้งตัวอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด”

เขามองมาที่ร่างกายเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างหิวกระหาย และจิ๊ปากพึมพำในลำคอ

“นะ นี่ คุณจะทำอะไรคะ คุณเมามากแล้วนะคะเจ้าพ่อ เชอร์ว่า”

เชอร์รีนพูดเพียงแค่นั้นจริงๆ แต่เขากลับโมโหอะไรก็ไม่รู้และ

เพี๊ยะ ฝ่ามือเขาก็ตบมาแรงๆ ที่ใบหน้าขาวนวลของเธอทันที

“มึงอย่าพูดมาก กูไม่ชอบคนพูดมาก หน้าที่ของเมียก็นอนแบให้เอาดีๆ”

น้ำเสียงเกรี้ยวกราดและใบหน้าคมคายที่กำลังหงุดหงิด กับฝ่ามือที่ง้างรอจะตบเธออีกรอบ

อึก เชอร์รีนกลืนน้ำลายลงคอแล้วเม้มริมฝีปากแน่น กัดมันไว้สุดใจ แล้วยอมสงบลงโดยดี

เรียวขาถูกจับแยกออก และเขาก็ควักแกนกายใหญ่โตมาก มันใหญ่ขนาดลำแขนของเด็กหลายขวบ เธอมองด้วยความหวาดกลัวแต่ก็ต้องทำใจแข็งเพราะไม่งั้นอาจถูกเขาตบ หรือไม่ก็อาจโดนมากกว่านั้น