ตอนที่ 8 | ไปให้พ้น

“เมล เมล!”

“หะ?” เสียงตะโกนเรียกทำให้มนัสรินทร์หลุดออกจากภวังค์ความคิด หันขวับไปมองหน้าเพื่อนสาว

“แกเป็นอะไรฉันเรียกตั้งนาน”

“เปล่า แล้วแกมีอะไร?” มนัสรินทร์ตั้งคำถาม แล้วยกแก้วน้ำสีอำพันในมือขึ้นจิบเบา ๆ พอรับรสชาติ

“ฉันแค่สงสัย”

“อะไร?”

“แกยังรักพี่แทนอยู่หรือเปล่า?” ลิลลี่ถามเสียงดังแข่งกับเสียงเพลงในผับที่ดังกระหึ่ม ทำเอาคนถูกถามชะงักสีหน้าและหยุดแกร่งแก้วในมือทันที

“ทำไมจู่ ๆ ถึงถามล่ะ”

“ฉันเห็นสายตาที่แกมองพี่แทนจูบกับเมษาเมื่อกี้แล้ว มันแปลก ๆ นะ แกยังรักพี่แทนอยู่เหรอ?”

มนัสรินทร์กัดริมฝีปากล่างเบา ๆ พลางหลบตาเพื่อนสาวที่หรี่ตามองมาอย่างจับผิด เธอเงียบไปครู่หนึ่งก่อนตอบออกไป “…เรื่องฉันกับพี่แทนมันเป็นอดีตไปแล้ว อีกอย่างเขาคงเกลียดฉันเข้าไส้”

“บางทีพี่แทนก็อาจจะยังรักแกอยู่ก็ได้นะ ฉันเห็นพี่แทนมองแกตลอดเวลาเลยล่ะ ตอนนี้ก็ยังมอง” ลิลลี่พยักพเยิดหน้าขึ้น ให้เพื่อนสาวมองตาม

มนัสรินทร์เงยหน้ามองชั้นวีไอพีสบปะทะสายตาเข้ากับอดีตแฟนเก่า ก่อนที่เขาคนนั้นจะเป็นฝ่ายละสายตาจากเธอเสียก่อน

“คุยอะไรกันอยู่ครับสาว ๆ” แต่ขณะเดียวกันคิมจองแฟนปัจจุบันของมนัสรินทร์คบหากันมาสิบกว่าปีก็เดินเข้ามา หลังจากขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ทำให้บทสนทนาของเธอทั้งสองยุติลงในทันที

…

ระหว่างที่มาริษาใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำ แขกผู้หญิงที่มาเที่ยวผับก็เดินเข้าเดินออกห้องน้ำกันตามปกติ

ตึก!

ตึก!

มาริษาแก้มแดงระเรื่อ ยืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจกตรงอ้างล้างมือ นิ้วเรียวเล็กแตะริมฝีปากที่บวมเจ่อเบา ๆ หัวใจเต้นตูมตามจนแทบทะลุออกมานอกเบ้า ขณะในหัวคิดวนแต่เรื่องจูบเมื่อหลายนาทีก่อนไม่หยุด

“เพราะเมาหรือเปล่านะ?” ครุ่นคิดอย่างสงสัย แม้จะรู้สึกดีมากก็ตาม จู่ ๆ เขาก็ดึงเธอเข้าไปจูบอย่างอุกอาจ เพราะตั้งแต่แต่งงานกันมาเขาแทบไม่เข้าใกล้เธอเลย

“ฟู่~” มาริษาสะบัดความคิดทิ้งแล้วพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ เรียกความมั่นใจให้กลับมา แล้วจัดระเบียบชุดที่สวมใส่ก่อนเดินออกจากห้องน้ำ

“นายใหญ่ค่อนข้างเมาหนักแล้วคงค้างที่นี่ นายหญิงจะกลับบ้านเลยหรือเปล่าครับ?” ลูกน้องที่เดินตามมาส่งกล่าวรายงานโดยไม่มองสบตา เพราะต้องทำตามกฎระเบียบระหว่างเจ้านายกับลูกน้องครั้นสนทนากัน

“เมาหนัก?” คิ้วเรียวทั้งสองข้างเลิกขึ้น

“ครับ”

มาริษาหม่นคิ้วเข้าหากัน สีหน้ามีแววครุ่นคิดอยู่สักพัก “งั้นสาขอไปดูพี่แทนก่อนแล้วกันค่ะ”

ลูกน้องคนดังกล่าวโค้งศีรษะน้อมรับคำตอบจากนายหญิง จากนั้นมาริษาจึงรีบเร่งสาวเท้าเดินออกจากโซนห้องน้ำ

“…”

“ทำไมถึงดื่มหนักขนาดนี้เนี่ย” เดินเข้ามาในห้องทำงานก็พบกับสภาพของผู้เป็นสามีที่เมาหลับฟุบหน้าไปกับโต๊ะทำงาน ทั้งที่ก่อนหน้านั้นสติสัมปชัญญะยังดูครบถ้วนดี

มาริษาส่ายหน้าไปมาพลางระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ แล้วสาวเท้าเดินเข้าไปหยุดยืนตรงข้ามโต๊ะทำงาน

“พี่แทนคะ พี่แทน!” มือเล็กเขย่าปลุกคนตัวโต แต่คนตัวโตกลับสะบัดท่อนแขนอย่างแรงจนมือบางหลุด

“ไปให้พ้น!”

“เข้าไปนอนในห้องดีกว่าไหมคะ”

แทนคุณพยายามยืดลำตัวขึ้น ก่อนทิ้งตัวพิงหลังไปกับพนักพิงเก้าอี้เองโดยอัตโนมัติ เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปจำนวนมาก ทำให้ระบบการทรงตัวถดถอยไปไม่น้อย ยกนิ้วยาวชี้หน้าภรรยาตัวเล็ก ส่งสายตาดุดันน่ากลัวข่มขู่ “ออกไป!...ให้พ้นหน้าฉัน!”

มาริษาไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวต่อสายตาของคนเมา เธอเดินเข้าไปหยุดยืนข้าง ๆ แล้วจับท่อนแขนล่ำ ออกแรงดึงเพื่อให้คนเมาลุกขึ้นจากเก้าอี้ แม้ว่าเรี่ยวแรงเธอจะน้อยนิดกว่าเขามากก็ตาม

“บอกให้ออกไปไง!” แทนคุณกระชากท่อนแขนออกจากการเกาะกุมของภรรยาตัวเล็ก

“สาจะออกไปก็ต่อเมื่อ เห็นพี่ลุกขึ้นไปนอนในห้อง หรือไม่ก็กลับบ้านพร้อมสา”

หลังจากสิ้นสุดคำพูดของมาริษา แทนคุณก็ผุดตัวลุกขึ้น ก้าวขาเดินเซตรงเข้าไปหาร่างเล็ก แววตาคมกริบฉายแววดุร้ายน่ากลัว ทำเอาร่างเล็กประหม่า จนหัวใจดวงน้อยกระหน่ำเต้นระรัวด้วยความหวาดระแวง

หมับ!

“อื้อ!” มือใหญ่กระชากใบหน้าจิ้มลิ้มเข้าไปประกบจูบอย่างหนักหน่วง จนได้กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งชัดเจน

มาริษาออกแรงผลักแทนคุณให้ออกห่าง แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเรี่ยวแรงที่น้อยกว่า ในขณะที่ริมฝีปากอวบอิ่มถูกบดขยี้อย่างแรงจนรู้สึกชาหนึบ

“อี้แอน!อ่อย”

กึก!

ใบหน้าจิ้มลิ้มบิดเบ้เมื่อถูกฟันคมขบกัดริมฝีปากล่างค่อนข้างแรง จนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง จำเป็นต้องเผยอริมฝีปากออกจากกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทำให้เรียวลิ้นสากสอดใส่เข้าไปตวัดเกี่ยวพันกับเรียวลิ้นนุ่มได้สำเร็จ

“…” มาริษาหยุดนิ่งพลางหลับตาลง ปล่อยให้คนเป็นสามีทำตามอำเภอใจ เพราะไม่สามารถต่อต้านได้

“อื้ม~” เสียงครางต่ำดังเล็ดลอดออกมาจากแทนคุณ มาริษาคล้องลำคอแกร่งหลวม ๆ รับสัมผัสที่เร่าร้อน

จ๊วบ~

แทนคุณถอนริมฝีปากออกจากมาริษาอย่างอ้อยอิ่ง แล้วกระซิบข้างใบหู “อยากรู้จริง ๆ น้องสาว…จะเด็ดเหมือนพี่สาวหรือเปล่า”

พรั่ก!

ฟุบ~

“อ๊ะ!” มาริษานิ่วหน้า เมื่อทั้งร่างถูกแทนคุณเหวี่ยงลงบนโซฟาตัวใหญ่อย่างแรง จนรู้สึกจุกส่วนที่ถูกกระแทก แม้ว่าโซฟาจะนุ่มก็ตาม

--------------------