สิ่งที่หายไป

"น้องแคทอย่าร้องนะลูกแม่ซานไปดีแล้ว หนูต้องเข้มแข็งนะ เพราะต่อไปนี้หนูไม่มีทั้งแม่ทั้งพ่อแล้วนะ"

"ไม่จริง ....ฮึก...ฮือ...น้องแคทเป็นคนดีมาตลอดทำไม ทำไมป๊าถึงเกลียดน้องแคท ทำไมป๊าไม่รักน้องแคทกับพี่ๆล่ะ พวกเราผิดอะไร หรือว่าพวกเราผิดตั้งแต่เกิดมา ทำไมต้องให้พวกเราเกิดมา ทำไมไม่ฆ่าแคทตั้งแต่พวกเราอยู่ในท้องเลยล่ะ ทำไมต้องให้เราเกิดมาเจออะไรแบบนี้ด้วยฮึก...อือ..ฮือ... ขาดมี๊ไปพวกเราทั้ง4คนก็อยากมีกำลังใจที่ดีๆจากป๊า ตอนนี้สภาพจิตใจทุกคน กำลังแย่มากป่ะป๊าเคยเห็นมากไหม ปะป๊าเคยคิดบ้างไหมเคยสงสารพวกเราบ้างไหม หรือว่าพวกเราไม่ใช่ลูกเมียน้อย พวกเราเลยไม่เคยได้รับความรักจากความป่ะป๊าเลย"

"แล้วน้องแคท เห็นกับตาแล้วหรอว่าป๊ามีเมียน้อย ถ้ายังไม่เห็นกับตาก็อย่าเพิ่งเชื่ออะไร ที่มันไม่จริง"

"น้าขวัญหมายความว่ายังไงน้าขวัญไม่รู้ว่าอะไร น้าขวัญอย่าพูดดีกว่า คนที่รู้ดีที่สุดก็คือป๊านั่นแหละ น้าขวัญอยากพูดเข้าข้างคนผิดเลย จะพูดให้พี่ชายตัวเองดูดี แค่นี้ทุกคนก็คิดว่ามี๊เป็นคนเลวแล้วเพราะป๊าไง ป๊าคนเดียวป๊าทำทุกอย่างพัง ฮึก...ฮือ..."

" น้องแคทอย่าร้องนะใจเย็นๆก่อนนะน้องแคท ก็น้าไม่เคยเห็นไง น้าเห็นแต่ป๊าหนูทำงานไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนไหนไง"

" ฮือ...ฮือ...ฮึก....หยุดพูดนะ หยุดพูดไง อ๊ายยยยยกรี๊ดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดด"

" น้องแคทลูกน้องแคทหยุดลูกหยุด"

" ฮือ...ฮือ...ฮึก.... อ๊ายยยย ฮือ....ฮึก..."

" ขวัญ น้องแคททำไมถึงเป็นแบบนี้ เธอพูดอะไรกับน้องแคท"

" เปล่าค่ะ ขวัญแค่ถามว่าน้องแคทรู้ได้ยังไงว่าพี่เคนเขามีเมียน้อย"

" ฮือ...ฮือ..พวกหนูผิดอะไร ทำไมพวกหนูเกิดมาไม่ได้รับความรัก คนเป็นพ่อเป็นแม่เลย พวกหนูผิดอะไร พวกหนูผิดอะไร ฮึก...ฮือ....ฮือ..."

" น้องแคทไม่ผิดลูกน้องแคทฟังน้าเค้กนะมี๊รักหนูและพี่ๆป๊า..."

" ป๊าไม่รักหนูไม่รักพี่ๆค่ะ"

เค้กก็ไม่รู้จะพูดยังไงดีในเมื่อหลานสาวพูดออกมาแบบนั้น ก็ต้องเงียบเพราะมันคือความจริงเพราะพี่ชายตัวเองไม่เคยเหลียวแลแล้วก็ไม่เคยสนใจลูกๆเลย

ตั้งแต่วันที่เอาลูกไปฝากไว้กับเค้กแล้วก็แม่เคนก็ไม่เคยที่จะชวนลูกๆไปเที่ยวเลย

ไม่เคยที่จะไปส่งลูกที่โรงเรียนลูกๆชวนไปกินขนมหรือไปทำอะไรก็ไม่เคยไปมีแต่บอกลูกๆว่าติดงานติดธุระไม่ว่าง นี่คือข้ออ้างทั้งหมดที่ทำให้เด็กๆมีปมอยู่ทุกวันนี้เด็กๆก็คงคิดว่า ทำไมเกิดมาถึงไม่มีคนรักเลย ไม่เคยได้ความรักความอบอุ่นจากพ่อแม่เลย ไม่เคยมีสิ่งนี้เลย

เด็กๆต้องทุกข์ทนและต้องทุกข์ทรมานแค่ไหน กับสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ก่อ แต่ต้องมารับผลกรรม ผลกรรมนี้มันหนักมาก หนักเกินที่เด็กๆทั้ง 4 คนจะรับไหว

แม่ก็เพิ่งตายไป ส่วนพ่อก็ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหนตอนนี้ ไม่คิดจะมาปลอบใจลูกเลย ไม่เคยคิดบ้างเลยว่าลูกจะเสียใจแค่ไหน อย่างน้อยลูกก็อยากมีกำลังใจ

ถึงเด็กๆอาจจะพูดอะไรแรงไปบ้างเพราะความโกรธ แต่เด็กๆก็คือเด็กอยู่วันยังค่ำ เขาก็ต้องรับรู้ถึงความรักที่พ่อมีให้และจริงใจต่อเด็กๆ แต่นี่ไม่ใช่เลยตอนที่ลูกกำลังทุกข์ แต่พ่อกลับไปมีความสุขกับคนอื่น

" ฮึก...ฮือ..ฮึก..."

" น้องครีมกินข้าวก่อนนะคะลูก"

" แม่ดาคะ แม่ดารักน้องครีมไหมฮึก..ฮือ..ฮึก..."

" น้องครีมอย่าร้องให้นะลูกแม่ดารักน้องครีมมากนะ"

" น้องครีมคิดถึงมี๊ซาน น้องครีมเสียใจป๊าก็ไม่สนใจน้องครีม ไม่สนใจน้องๆเลย??? น้องครีมเป็นห่วงน้องๆค่ะ"

" พ่อรู้ว่าน้องครีมเป็นห่วงน้องๆ แต่หลังจากเสร็จงานศพน้องครีมก็ต้องกลับไปต่างประเทศ ไปเรียนต่อให้จบ "

" ป๊าวายุ น้องครีมไม่ไปได้ไหม น้องครีมเป็นห่วงน้องค่ะ ถ้าน้องครีมไปใครจะดูแลน้องๆ ถ้าสมมุติป๊าเคนเขาเอาพวกนั้นเข้ามาอยู่ในบ้าน แล้วมาทำร้ายน้องๆล่ะคะ น้องๆจะสู้เขาได้ไหม "

" ป๊าเข้าใจนะ ว่าน้องครีมห่วงน้อง แต่น้องน้อง ก็มีทั้งน้าเค้กแล้วก็ปู่กับย่า ที่ดูแลอยู่ น้องครีมต้องกลับไปเรียนต่อให้จบ เพื่ออนาคตของตัวน้องครีมเอง กลับมาน้องครีมจะได้ต้องเป็นผู้ใหญ่ไง แล้วน้องครีม ก็จะมีความคิดที่ไม่เกรงกลัวต่อใคร"

" แต่น้องเขาคงต้องการน้องครีมค่ะ "

" ป๊าจะไม่ห้าม ถ้าน้องครีมอยากอยู่ที่นี่ แต่ป๊าแค่อยากให้ลูกทีมกลับไปเรียนให้จบ มันเหลือแค่ 2 ปีเองนะ ที่น้องครีมจะเรียนจบม 3 แล้วค่อยกลับมาต่อที่นี่ก็ได้"

" งั้นน้องครีมขอคิดดูก่อนนะคะ เพราะตอนนี้ เรียนที่ไหนมันก็เหมือนกันค่ะ น้องๆต้องการความรัก ถึงน้องครีมจะยังไม่โตมาก แต่น้องครีมก็จะเลี้ยงและดูแลน้อง พวกเราทุกคน ไม่มีพ่อแม่อีกแล้ว ฮือ...ฮือ..ฮึก....???"

ทั้งวายุแล้วก็น้องดายังคงอึงในความคิดของเด็กอายุ10กว่าขวบที่ความคิดคำพูดคำจายิ่งกว่าผู้ใหญ่อายุ 20 กว่าปี น้องครีมเป็นเด็กฉลาดคิดจะทำอะไรก็ต้องทำให้ได้ เพราะฉะนั้นวายุกับน้องดาก็จะไม่บังคับถ้าน้องครีมอยากเรียนต่อที่นี่ ทั้งสองก็พร้อมที่จะย้ายกลับมาอยู่ที่เมืองไทย เพราะทั้งสองก็เป็นห่วงน้องครีมมากเหมือนกัน

.....

หลังจากที่เคนกินข้าวแล้วก็พามายูกับฟ้าใสเดินShopping ซื้อของอยู่นั้น ก็ดันไปเจอเข้ากับตะวันเพื่อนรักของตัวเอง เคนพยายามที่จะเดินหลบแต่ตะวันที่มากับลูกสาวดันเห็นเคนก่อน เคนอุ้มมายูอยู่ก็หันมาทักทายเพื่อนส่วนตะวันก็สงสัยว่าทำไมเคนถึงมากับคนพวกนี้ทั้งที่ภรรยาของตัวเองบอกว่าซานเสียชีวิตแล้วแต่เคนกับมาเดินห้างสนุกยิ้มและหัวเราะแบบนี้ได้ไง"

" มึงทำไมมาอยู่ที่นี้ว่ะแล้วนี้ใคร"

" เอออ.."

" ป๊าใครค่ะทำไมน้องมายูไม่รู้จัก"

" อ๋อ นี้ฟ้าใสไงมึงจำไม่ได้หรอส่วนนี้มายูลูกสาวกูกับฟ้าใส"

" อ้าว แล้วครีมล่ะคะ นี้น้าเคนมีมีเมียน้อยหรออ๋อ ส่วนนี้คงจะลูกเมียน้อยสินะ เมียตายแต่ดันพาเมียน้อยกับลูกเมียน้อยมากินข้าวหน้าอายจริงๆ"

ตะวันแทนที่จะห้ามลูกแต่กลับสนับสนุนให้ลูกพูดแล้วลูกยังพูดแรงด้วยน้องฟางเป็นเด็กที่นิสัยพูดตรงๆ แถมยังไม่กลัวแล้วด้วยเพราะพ่อ สอนมาแบบนี้แล้วน้องฟางยังเป็นเพื่อนรักกับน้องครีมด้วย

" ป๊าลูกเมียน้อยคืออะไรค่ะ"

" ก็มึงไงลูกเมียน้อยแม่มึงก็หน้าด้านอยากได้ผัวชาวบ้าน อีลูกเมียน้อย"

" นี้หยุดนะอย่ามาว่าลูกฉันนะซานก็ตายไปแล้วตอนนี้ฉันเป็นเมียคนเดียวของพี่เคน"

"กูขอตัวนะตะวัน "

" ฮือ...ฮือ..ฮึก..???ป๊ามายูไม่ชอบแบบนี้เขาพูดถึงอะไร"

" ก็มึงมันลูกเมียน้อยจริงๆน้าเคน เขามีเมียอยู่แล้วแล้วเขาก็มีลูกอยู่แล้วด้วยตั้ง4 คน"

" หยุดๆ เป็นเด็กพูดจาแกแดดก้าวร้าวคุณควร สอนลูกสาวคุณด้วยนะไม่ใช่จะให้ลูกสาวคุณมาพูดให้คนอื่นแบบนี้"

" พอดีว่าลูกสาวผมชอบพูดแต่ความจริงไม่ชอบพูดโกหกก็คุณมันเป็นเมียน้อยจริงๆลูกสาวคุณก็เป็นลูกเมียน้อยถ้าคุณรับไม่ได้ ผมก็ไม่รู้จะว่ายังไงนะขนาดเด็กยังรู้เลยว่าคุณ เป็นแค่เมียน้อย"

" หยุดๆ สักทีไอ้ตะวัน"

" อ๊ายย พี่เคนเห็นไหมเพื่อนพี่เขาว่าฟ้าใสกับลูก"

" มันคือความจริงค่ะคุณป้าคุณป้าควรจะ ยอมรับความจริงด้วยนะคะ ว่าคุณป้าเป็นเมียน้อยระวังนะถ้าลูกเข้าโรงเรียนเมื่อไหร่ ฉันนี่แหละจะเป็นคนตาม บอกทุกๆคนเองวานางเด็กคนนี้ มันเป็นลูกเมียน้อย น่าอายจังเลยนะคะ ที่น้องฟางเคย สงสารลุงเคน แต่ตอนนี้ น้องฟางรู้แล้วค่ะว่าใครที่น่าสงสารมากที่สุด น้าเคนโตแล้วน่าจะคิดได้แล้วว่าอะไรถูกอะไรผิด น้าซานก็เพิ่งเสียครีมเพิ่งกลับมา น้าเคนเป็นคนเดียวที่จะทำให้ลูกๆจิตใจดีขึ้นแต่นี่อะไร ไม่อยู่กับเมียน้อย หน้าไม่อายจริงๆ "

" ไอ้ตะวันมึงบอกลูกมึงหยุดพูดเลยนะ"

" มึงจะทำอะไรลูกกู ลูกกูพูดความจริงในเมื่อมึงรับไม่ได้มึงก็ไปผูกคอตายสิวะ ไปลูกกลับยังมาเสียเวลากับคนแบบนี้เลย พูดไปก็ไม่มีจิตสำนึก อุตส่าห์เห็นมึงเป็นเพื่อนรัก วันนี้มึงทำให้กูเสียใจมาก แล้วกูก็ไม่คิดว่ามึงจะทำกับน้องซานได้แบบนี้ พวกมึงคงแอบเอากันนานแล้วสินะลูกถึงได้โตป่านนี้ กูว่าแล้วทำไมน้องซานดูเปลี่ยนไป ก็เพราะมึงนี่เองไอ้ฆาตกร มึงมันรักเมียแค่ปากรักลูกแค่ปากแต่การกระทำของมึงมันต่ำช้ายิ่งกว่าสัตว์นรกอีก สักวัน มึงจะเป็นคนที่เจ็บที่สุดมึงจะคำกูไว้นะไอ้เคย"

" เว่ยย เว่ย เว่ย อีลูกเมียน้อย5555 ไปค่ะป๊าป๊าอย่าทำตัวแบบนี้นะถ้าเป็นน้องฟางจับมีดตัดคอให้ตายเลยเกลียดนักพวกอยากได้ผัวชาวบ้าน เป็นเมียน้อยคงภูมิใจมากสินะถ้าจะทำถึงขนาดนี้ทำไมไม่ไป ประกาศให้โลกรู้แล้วล่ะว่ากูคือเมียน้อยเชอะพวกหน้าด้าน??"

"เคนคิดว่าน้องครีมปากเก่งแล้วแต่มาเจอลูกของเพื่อนปากเก่งกว่าน้องครีมอีก นี้ไม่แปลกใจเลยนะว่าทำไมน้องครีมกับน้องฟางเป็นเพื่อนกันได้ที่แท้นิสัยเหมือนกันนี้เอง แต่ว่าน้องฟางก็พูดถูกนะถึงจะดูก้าวร้าวแต่มันก็เป็นความจริงทั้งหมด ทุกคำที่น้องฟางพูดออกไปล้วนพูดจากความรู้สึกของน้องฟางจริงๆ แต่ถึงยังไงเด็กๆทั้ง4คนก็น่าสงสารมากอยู่ดีเพราะตอนนี้ไม่มีใครรู้หรอกว่าน้องแคท ตอมใจมากจนเกือบเสียสติไปเลยเพราะคิดว่าไม่มีใครรักและก็คิดถึงคนเป็นแม่มากๆด้วย ??? "