ยังคงไม่สำนึก
ตอนที่4 เมียเด็กของลุงมาเฟีย ss2
" ถึงผมจะเสียใจแต่ตอนนี้ผมก็ต้องเช็ดน้ำตาออกเพราะผมต้องไปรับลูกสาวผมไปกินข้าวตามที่ผมสัญญาไว้ น้องมายูเป็นเด็กน่ารักและก็ไม่ค่อย ก้าวร้าวผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่เหมือนน้องครีม แล้วก็ไม่เหมือนน้องควีนด้วย ทั้งสองไม่เคยเห็นผมเป็นพ่อเลย ทั้งที่ผมก็ทำทุกอย่างเพื่อลูกและลูกทำงานเพื่อเลี้ยงดูลูกๆตอนนี้ลูกๆต้องยอมรับแม่ของพวกเขาได้เสียไปแล้ว แล้วก็ไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้ว แต่ลูกๆก็ไม่เคยเข้าใจผมเลย ผมทำทุกวิถีทาง เพื่อที่จะให้ลูกๆมีความสุข เพื่อที่จะให้ครอบครัวของผมมีความสุข แต่มีใครเคยเห็นสิ่งที่ผมทำบางเลย กับสิ่งที่ผมทำกับสิ่งที่ผมสร้างผมก็ไม่เคยไม่ลูกเมียอดอยากนะ หลายๆคนเขาก็มีเหมือนกันภรรยาน้อยเขายังอยู่ได้ เพราะทั้ง 2 บ้าน เขาก็ไม่ได้ละลานอะไรกัน ทำไมซานถึงไม่เข้าใจผม แต่ว่าไปแล้วผมแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่ซานเขาน่าจะช่วยผมแก้ไขตรงนี้มากกว่าที่จะโมโหผม แล้วก็มากกว่าที่จะวีนผม มากกว่าที่จะวีนลูก ผมมั่นใจว่าผมทำดีมาตลอดแล้วผมก็ทำถูกมาตลอดด้วย คนที่ผิดคือผมเองไม่ใช่น้องมายูแล้วก็ไม่ใช่ฟ้าใส ฟ้าใสไม่ได้ผิดอะไร เขาเข้ามาอยู่จุดนี้ก็เพราะผมเป็นคนที่ดึงเข้ามาเอง เขาควรที่จะได้รับโอกาส เพราะตอนนี้ก็ไม่มีซานแล้ว ทุกคนจะบังคับผมทำไม ผมโตแล้วผมเลือกทางเดินของผมเองได้ ผมรู้ว่าใครรักผมใครทำเพื่อผม เพราะผมไม่ใช่เด็กๆแล้ว ใครจะว่ายังไงก็ช่าง ยังไงซะ ฟ้าใสกับน้องมายู ก็คือครอบครัวของผม ผมจะไม่มีวัน ทิ้งพวกเขา 2 คนแน่นอน "
เคนล้างหน้าล้างตาเสร็จหลังจากนั้นก็ขับรถออกจากโรงพยาบาลทันที เพื่อที่จะไปรับลูกกับภรรยาไปทานข้าวตามที่สัญญาไว้ ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันที่ต้องเคลื่อนย้ายศพของสารไปทำพิธีที่วัด แต่คนเป็นสามีก็เลือกที่จะไม่อยู่ แต่กลับเลือกที่จะไปพาลูกและเมียน้อยไปทานข้าว เคนช่างไม่รู้อะไรเลยนะ ว่าสิ่งที่ทำอยู่นั้น มันผิดมากผิดสุดๆเลยแหละ แต่ก็อย่างว่า ถ้าไม่เจอกับตัวก็ไม่รู้ ความเจ็บปวด มันเจ็บปวดขนาดไหน
"ตัดมาที่คอนโดของฟ้าใส"
"ป๊าขา"
"ครับผมมาป๊ากอดหน่อยเร็ว"
" มายูคิดถึงป๊านะคะป๊าคิดถึงมายูไหม"
" คิดถึงสิลูกสาวป๊าน่ารักขนาดนี้จะไม่ให้คิดถึงได้ไงล่ะ "
"น้องมายูลูกอย่าพอแล้วค่ะให้ป๊าไปอาบน้ำก่อนนะค่อยมากอดกันใหม่"
"ได้ค่ะ ป๊ารีบๆอาบน้ำนะคะ มายูหิวมากๆแล้ว "
" ครับผมงั้นป๊าไปอาบน้ำก่อนนะจุฟ"
" พี่เคนค่ะแล้วเขาจะตั้งพิธีสวดศพพี่ซานวันไหนหรอคะ"
" น่าจะประมาณวันนี้นะ แต่พี่ก็ไม่แน่ใจต้องรอทางญาติๆเขามาก่อน"
" แล้วพี่มาแบบนี้ คนอื่นเขาไม่ว่าหรอกค่ะ "
" ไม่เป็นไร ความรู้สึกของลูกเรา ก็สำคัญที่สุดสำหรับพี่"
" ขอบคุณนะคะ ที่พี่ไม่เคยทิ้งฟ้าใสกับลูกเลย ฟ้าใสรักพี่นะคะ"
" พี่ก็รักฟ้าใสนะ งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวจะสายเพราะว่าลูกหิวข้าวแล้ว"
"ได้ค่ะ"
"ตัดมาที่โรงพยาบาล"
ฮึก...ฮึก...ฮือ...เสียงเด็กหญิง3คนร้องไห้กอดศพแม่อย่างเวทนา คิดว่าเราก็สงสารทั้ง 3 คนนะ ไม่ใช่สิทั้ง 4 คน เพราะว่าตอนนี้ เด็กๆทั้ง 4 คน ไม่มีทั้งแม่ไม่มีทั้งพ่อในเวลาเดียวกัน ไม่เคยได้รับความรักจากพ่อ มีพ่อก็ไม่เคยสนใจ เขาสนใจแต่รู้ที่อยู่บ้านหลังเล็กของเขาแค่นั้น เขาแคร์เด็กคนนั้นมา เขาไม่รู้หรอกว่า มันจะทำให้เด็ก 4 คน ที่กำลังไม่มีใครเลยในตอนนี้ กำลังกายมาเป็นคนที่เกลียดแค้นพ่อตัวเอง
" พี่เคนล่ะ"
"ขวัญเห็นพี่เคนขับรถออกไปจากโรงพยาบาลแล้วค่ะ"
" นั่นไง เขาเห็นคนอื่นดีกว่าคุณมี๊ทั้งๆที่วันนี้เป็นเป็นวันที่ต้องนำมี๊ไปที่วัดด้วย ฮึก..ฮือ..ฮือ.."
" อย่าร้องไห้เลยน้องควีน เพราะเขาไม่เคยเห็นพวกเราเป็นครอบครัวของเขาอยู่แล้ว ขนาดวันนี้วันสำคัญ เขายังทิ้งมี๊ไปเลยเขาใจร้ายขนาดไหนคิดดูสิ"
" มี๊ครับถ้ามี๊ได้ยินแซม มี๊จงจำคำพูดของแซมไว้นะว่าถ้าแซมโตขึ้นมา แซมนี้แหละจะเป็นคนที่รอเหยียบพวกมันแทนมี๊เอง แซมรู้ว่ามี๊เหนื่อยแซมรู้ว่ามี๊เจ็บแซมรู้ว่ามี๊แค้นพวกมัน แซมก็แค้นพวกมันเหมือนกันครับ แซมยังจำได้นะ ที่มามี๊เคยบอกว่า โตขึ้นอยากให้แซมเป็นคนดี แล้วมามี๊ก็บอกอีกว่า อยากให้แซมเป็นพี่ที่ดี อยากให้แซมรักน้องๆ แล้วก็อยากให้แซมดูแลน้องน้อง วันนี้แซมจะทำแบบนี้มามี๊ขอขอนะครับคนที่ไม่ดี ควรที่จะได้รับผลกรรมที่ตัวเองก่อ แซมจะไม่มีทาง อโหสิกรรมให้เขาเด็ดขาด เพราะเขาทำร้ายครอบครัวเรา เขาทิ้งพวกเราไป เขาเกลียดแซมและก็เกลียดน้องๆทุกๆคนด้วย ถ้าเขารักถ้าเขาแคร์พวกผม ป่านนี้เขาคงทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้พวกเห็นว่าเขา ซื่อสัตย์กับผมแล้วก็มามี๊จริงๆ แต่นี่ไม่ใช่เลยเขาก็แคร์คนอื่น เขาไม่แคร์คนเป็นลูกแบบผมกับน้องๆเลย สงสัยเขาคงคิดว่าเขามีลูกแค่คนเดียวมั้ง แต่ไม่เป็นไรนะครับ ผมจะดูแลน้องๆอย่างดีที่สุด ผมจะไม่ให้ใคร มาทำร้ายน้องๆได้ครับ"
......
"ร้านอาหารในห้างแห่งหนึ่ง "
"ป๊าขาวิ่งเร็วๆเลยค่ะน้องมายูชอบค่ะ"
" ป๊าแก่แล้วป๊าเหนื่อยแล้วครับ สนุกไหมครับน้องมายู"
" สนุกมากๆเลยค่ะป๊า วันหลังพาน้องมายูมาอีกนะคะ"
" ได้เลยครับแต่ตอนนี้น้องมายูต้องกินข้าวก่อนนะจะได้โตไว้ๆไง "
"น้องมายูจะได้แข็งแรงเหมือนป๊าไงค่ะ"
"ใช่แล้วครับ5555"
" ป่ะป๊าลองทานนี้ดูหน่อยนะคะ มาม๊าว่าปะป๊าชอบทานค่ะ"
" ก็มีแต่ม๊านี่แหละที่รู้ใจป่ะป๊าดีที่สุดแล้วอีกคนก็น้องมายูไงครับ"
"ป๊ารักน้องมายูกับม๊ามากไหมค่ะ"
" รักมากครับรักมากที่สุดเลย"
" ป๊าห้ามรักใครมากว่าน้องมายูนะไม่งั้นน้องมายูงอลป๊าแน่ๆเลยค่ะ"
" ป๊ามีลูกสาวคนเดียวไม่รักน้องมายูจะให้ป๊าไปรักใครล่ะ555 ยัยเด็กแสบของป๊า"
" พ่อลูกคู่นี้ชอบแกล้งกันเล่นแรงๆจังเลยนะคะ พี่เคนค่ะแล้ววันไหนฟ้าใสกับลูกจะได้เข้าไปอยู่ที่บ้านคะ"
" เออ... ขอพี่เคลียร์ทุกๆอย่างจบก่อนนะ"
" ขอเคลียร์อะไรหรอคะป๊า น้องมายูไม่เข้าใจทั้งๆที่ป๊าก็รวยแต่ทำไมมายูได้อยู่คอนโดคะมายูอยากมีบ้านอยู่บ้างจังเลยค่ะ"
" โอ๋ๆๆ...คนเก่งของป๊าไม่ต้องน้อยใจนะเดี๋ยวอีกไม่นานป๊าจะพาหนูเข้าไปอยู่ที่ คฤหาสน์หลังใหญ่ๆเลย"
" เย้ๆ ป๊าสัญญานะคะ"
"สัญญาครับ ป๊ารักน้องมาอยู่นะครับคนเก่งของป๊า"
" มายูก็รักป๊าค่ะ"
"ม๊าก็รักมายูแล้วก็ป๊านะ เราสามคนพ่อแม่ลูกเท่านั้น"
" ครับ"
ทั้งสามคนต่างก็สนุกสนานจนลืมไปว่าคนที่ทุกใจที่สุดตอนนี้คือลูกๆของเคนแต่เคนกับ ไม่เหลียวแลลูกๆทั้ง 4 คนเลย มัวแต่มาเอาใจลูกเมียน้อยโดยที่ไม่คิดถึงลูกลูกที่มาจากภรรยาที่สู้มาด้วยกันที่สัญญากันว่าจะไม่มีทางทิ้งกันที่เคยร้องไห้ด้วยกัน แล้วก็ที่เคยลำบากมาด้วยกันเคนไม่เคยนึกถึงตรงนี้เลย
ถ้าซานอยู่ตอนนตรงนี้แล้วเห็นภาพนี้พ่อแม่ลูกซานคงจะเสียใจมากแน่ๆ ไม่ใช่แค่ซานนะที่จะเสี่ยใจแต่ถ้าน้องครีมน้องแคทน้องควีนน้องแซมมาเห็นหรือมาได้ยินที่เคนพูดว่ามีลูกแค่คนเดียวเด็กๆจะเสียใจแค่ไหนสงสารเด็กๆนะที่กำลังเศร้าเสียใจแต่คนเป็นพ่อกับมีความสุขสนุกบนความทุกข์ของคนหลายๆคน
....
โรงพยาบาล
"มี๊ขา น้องแคทคิดถึงมี๊นะถึงน้องแคทจะไม่ได้กอดมี๊นานก็ตามฮึก..ฮือ...ฮือ..กลับมาได้ไหมกลับมาหาน้องแคทเถอะน้องแคทไม่มีใครแล้วมีแต่พี่ๆไม่มีป๊าเพราะป๊าไม่รักน้องแคทเหมือนที่น้องแคทรักป๊าเลยค่ะมี๊ทำไมป๊าต้องมีคนอื่นทำไมป๊าถึงไม่รักน้องแคทคะ ทำไมป๊าใจทำไม ทำไมน้องแคทต้องเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้ด้วยคะมี๊ ฟื้นขึ้นมากอดน้องแคทได้ไหม น้องแคทรู้สึกไม่อบอุ่นใจเลยต่อไปนี้น้องแคทต้องเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ใช่ไหม ฮึก...ฮือ..น้องแคทรักมี๊นะ มี๊จ๋า มี๊ มี๊จ๋า .
